Του Δημήτρη Μαρκόπουλου-Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 

Η 3η Σεπτεμβρίου για τη χώρα μας έχει ιδιαίτερη σημειολογία, καθώς αυτή την ιστορική ημέρα κατέληξε ο βασιλιάς Οθωνας να παραχωρήσει Σύνταγμα το 1843 και με τον τρόπο αυτό η ελληνική πολιτεία να μεταβεί από το καθεστώς της απόλυτης μοναρχίας στη συνταγματική μοναρχία. Αυτή τη συμβολική ημέρα επιλέγει, όμως, και η δικομματική κυβέρνηση για να ανακοινώσει με κάθε μεγαλοπρέπεια -σύμφωνα με πηγές των «Παραπολιτικών» (σ.σ.: ενδεχομένως και με διάγγελμα του ίδιου του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά)- τη λήξη των Μνημονίων και της επιτήρησης της τρόικας, τέσσερα χρόνια μετά την περίφημη δήλωση Παπανδρέου από το Καστελλόριζο.

Σύμφωνα λοιπόν με έγκυρες πηγές, ήδη στο Μαξίμου επεξεργάζονται σχέδιο επικοινωνιακής αλλά και πολιτικής διαχείρισης του ραντεβού που έχει κλειστεί για τις 3-5 Σεπτεμβρίου στο Παρίσι μεταξύ της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας (συγκεκριμένα, του υπό τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη επιτελείου τεχνοκρατών) και των δανειστών. Η συγκεκριμένη ομάδα για τελευταία φορά θα παρουσιαστεί με την τριμερή σύνθεσή της, δηλαδή με εκπροσώπους της Ε.Ε., της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ. Αυτό, δε, διότι επιλογή πλέον της κυβέρνησης -εκτός των συναντήσεων έξω από τα σύνορα της χώρας μας- είναι να διακοπεί η επαφή με τους δύο από τους τρεις συμβαλλομένους και οι διαπραγματεύσεις για τη διπλή δόση των 3,5 δισ. ευρώ να συνεχιστούν μονάχα με το ΔΝΤ. Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρονται και σε σκηνικό τεχνητής πόλωσης που μελετάται από τη μεριά της κυβέρνησής μας με στόχο να διαφανεί ότι «ο πρωθυπουργός ολοκληρώνει τον κύκλο του με τους δανειστές χωρίς να υποχωρεί από τις εθνικές του θέσεις». 

ΘΕΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Πρέπει να σημειωθεί ότι, από την πλευρά της Ε.Ε., η αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου είναι η πέμπτη κατά σειρά, ενώ η σύμβαση «επιτήρησης» της χώρας μας επί της ουσίας ολοκληρώνεται στα τέλη του 2014. Αυτό που απομένει είναι η δόση των 1,8 δισ. ευρώ, ενώ σε εκκρεμότητα βρίσκονται και τα 2 δισ. ευρώ των ομολόγων που δεν «κουρεύτηκαν» και τα οποία έχουν οι κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών της Ε.Ε. Αυτό, όμως, που εντέχνως αφήνεται να διαρρέει από το υπουργείο Οικονομικών και το Μέγαρο Μαξίμου εδώ και καιρό είναι το γεγονός ότι «η Ε.Ε. είναι που πιέζει περισσότερο για μέτρα και μεταρρυθμίσεις, ενώ το ΔΝΤ είναι σαφώς πιο συγκαταβατικό και συνεννοήσιμο για κρίσιμα θέματα, όπως για παράδειγμα αυτό της διευθέτησης του χρέους». Οι ίδιοι κύκλοι διαμηνύουν την πρόσφατη -θετική για την Ελλάδα- παρέμβαση της Κριστίν Λαγκάρντ αναφορικά με το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους της χώρας μας, σε αντίθεση με τις κατά καιρούς σκληρές θέσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων και δη των Γερμανών και των Ολλανδών. 

ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

Βέβαια, τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι και κατ’ ουσίαν τα προβλήματα της χώρας έχουν λυθεί. Το πρόβλημα που ελάχιστοι αναφέρουν, όμως, είναι απολύτως υπαρκτό και τελεί εν γνώσει του υπουργού Οικονομικών και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, είναι ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους μετά βίας επαρκούν έως και τις 20 Σεπτεμβρίου, ενώ εδώ και καιρό η χώρα ως προς αυτό το θέμα πηγαίνει μήνα με τον μήνα. Αρα, οι εξαρτήσεις κάθε άλλο παρά απομακρύνονται. Πολύ δε περισσότερο όταν διαφαίνεται ότι οι ανάγκες σε ρευστότητα από τα stress tests των τραπεζών θα ξεπεράσουν τα 6 δισ. ευρώ, ποσό που θα προξενήσει μεγάλα προβλήματα και κλυδωνισμούς και σε πολιτικό επίπεδο. Παράλληλα, σύμφωνα με έγκυρες πηγές μας, η Ε.Ε. κάθε άλλο παρά φέρεται διατεθειμένη να χαλαρώσει την εποπτεία της στην Ελλάδα, δημιουργώντας σειρά θεσμών παρακολούθησης των πεπραγμένων μας. Οι σχετικές πληροφορίες κάνουν λόγο για έλεγχο επί των κοινοτικών κονδυλίων που θα σκληρύνει εντός των επόμενων μηνών, για παραμονή των Ευρωπαίων τεχνοκρατών και για μεγαλύτερες παρεμβάσεις της ΕΚΤ στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. «Στην Ελλάδα έχουν δεσμευτεί πάνω από 245 δισ. ευρώ ευρωπαϊκών χρημάτων. Αν νομίζει κανείς πως οι Βρυξέλλες θα αφήσουν αυτά τα χρήματα σε… λάθος χέρια, είναι απλώς γελασμένος», διαμηνύει υψηλόβαθμο στέλεχος της task force στην εφημερίδα μας.

Από την άλλη πλευρά, πάντως, οι συγκεκριμένες ειδήσεις περί τερματισμού των διαπραγματεύσεων και της επιτήρησης όπως τα γνωρίζαμε, σε συνδυασμό με το θετικό κλίμα για τη χώρα μας σε επίπεδο προεδρίας της Κομισιόν όπως αυτό εκφράστηκε την περασμένη εβδομάδα κατά την επίσκεψη Γιούνκερ, δίνουν ανάσες στον Αντώνη Σαμαρά και την ευκαιρία πολιτικής αξιοποίησης των τελευταίων εξελίξεων. Και το ΠΑΣΟΚ, όμως, φέρεται να ποντάρει πολλά στην ημερομηνία της 3ης Σεπτεμβρίου, καθώς ο Ευάγγελος Βενιζέλος μελετά προτάσεις στενών συνεργατών του να βγει και να μιλήσει για τη «δικαίωση του κόμματός του», το οποίο -ειρήσθω εν παρόδω- ιδρύθηκε τη συγκεκριμένη ημέρα το 1974 από τον Ανδρέα Παπανδρέου.

ΣΥΡΙΖΑ: Τα μέτρα και η επιτήρηση μένουν

Η αντιπολίτευση, με τη σειρά της, αντιλαμβανόμενη τη στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομικών και το επικοινωνιακό σόου που ετοιμάζεται με ορίζοντα προφανώς πρόωρες κάλπες (ενδεχομένως και μέχρι τον Νοέμβριο παρά τις περί του αντιθέτου κυβερνητικές διαρροές), επεξεργάζεται, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, αντεπίθεση σε δύο άξονες. Ο πρώτος έχει να κάνει με την ομάδα «κωδικοποίησης» όλων των μέτρων που τα Μνημόνια έφεραν στη χώρα, η οποία θα αναλάβει από τον χειμώνα να θυμίζει ότι τα περισσότερα μέτρα που λήφθηκαν κατ’ απαίτηση των δανειστών όχι απλώς μένουν, αλλά κάνουν και την καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών χειρότερη (άρα, η φυγή της τρόικας μόνο τεχνητή, και όχι ουσιαστική, είναι). Ο δεύτερος άξονας αντεπίθεσης της Κουμουνδούρου θα τονίζει την επιτήρηση που και πάλι θα συνεχίζεται, πλην όμως με άλλες μορφές, όπως η νέα Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσιονομικού Ελέγχου, η οποία θα έχει αρμοδιότητες παρακολούθησης εκτέλεσης των προϋπολογισμών και επιβολής ακόμα και ποινών σε περιπτώσεις αστοχίας. Μια Αρχή που θα βρίσκεται -βάσει σχετικού νόμου που προωθείται- πάνω από τον ίδιο τον πρωθυπουργό αλλά και τον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών. Οπως διαμηνύουν στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» κύκλοι της Κουμουνδούρου, «θα πρέπει να μας εξηγήσει η κυβέρνηση μετά τον Σεπτέμβριο για ποια ακριβώς ελάφρυνση της καθημερινότητας μιλά και, φυσικά, για το κατά πόσο πραγματικά έχει αποχωρήσει η τρόικα. Υπάρχουν ήδη τοποτηρητές που μένουν, όπως η task force, αλλά και μια σειρά νέων θεσμών που θα κατοπτεύουν και θα επιτηρούν τη χώρα μας».