Μπόλικη κουβέντα έγινε το τελευταίο διάστηµα σε σχέση µε τις παρασκηνιακές κινήσεις που κάνει ο παλιός αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και νυν πρόεδρος του ΕΑΝ, Τάσος Κανελλόπουλος. Στη συζήτηση, που σε πολλές εκδοχές της έχει και έναν γραφικό χαρακτήρα, κάποιοι έσπευσαν να «χρεώσουν» τον Κανελλόπουλο στη Ν.∆. Επειδή η Ελλάδα είναι ένα µικρό χωριό, όπου λίγο έως πολύ όλοι γνωριζόµαστε, δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψει κανείς την πολιτική καταγωγή του φιλόδοξου πολιτικού αρχηγού.

Μιλάµε για έναν φανατικό ΠΑΣΟΚο, που είχε βρεθεί δίπλα στον Μένιο Κουτσόγιωργα. Και δεν νοµίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για τον Μένιο και την εµπάθεια που είχε απέναντι στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Οι Κανελλοπουλαίοι (γιατί µέχρι πρότινος ήταν µια γροθιά ως οικογένεια) υπήρξαν σκληροί ΠΑΣΟΚοι, ακόµα και ως τάση στον χώρο της ∆ικαιοσύνης. Ισως και οι πιο σκληροί. Αρχισαν να το στρίβουν όταν το ΠΑΣΟΚ πήρε την κάτω βόλτα και κάπου εκεί αναζήτησαν τις βαθιές ρίζες τους στον χώρο του Κέντρου.

Επειδή καµιά δουλειά δεν είναι ντροπή, αν κάποιος πρέπει να απολογηθεί για το γεγονός ότι ο ΠΑΣΟΚος Κανελλόπουλος αποφάσισε να συνοµιλεί µε τον Κασιδιάρη, αυτός σίγουρα δεν είναι ο Μητσοτάκης, αλλά ο Ανδρουλάκης, που, αν δεν µε απατά η µνήµη µου, γνωρίζει (αν και νέος) και από την καλή και από την ανάποδη την παρέα του Κανελλόπουλου.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 6/5/23