Ξέρω ότι πολλοί από σας αιφνιδιαστήκατε µε την επιλογή του υπουργού Νότη, να του ανατεθεί το χαρτοφυλάκιο του Προστασίας του Πολίτη. ∆εν σας κρύβω ότι ένας από αυτούς ήµουν και εγώ, αφού γνώριζα ότι µέχρι και στις καθυστερήσεις του σχηµατισµού της νέας κυβέρνησης ο Μηταράκης «αναλάµβανε» το Ναυτιλίας.

Ωστόσο, ο πρόεδρος Μητσοτάκης, για τους δικούς του λόγους (για τους οποίους λόγους δεν δίνει και λογαριασµό), έκρινε σκόπιµο αντί του Μίλτου Βαρβιτσιώτη να αναθέσει µια ακόµα πολιτική «αποστολή αυτοκτονίας» σε ένα πρόσωπο που αν για κάτι ξεχωρίζει είναι ότι δεν έχει την αίσθηση του κινδύνου. Αλλωστε, το απέδειξε όταν πήγε στο Μαξίµου και αυτοπροτάθηκε για το Μεταναστευτικής Πολιτικής, όντας βουλευτής Χίου, παίζοντας κορώναγράµµατα, εκτός από την πολιτική του επιβίωση, και την εν γένει παρουσία στο νησί του. Παρά τη δυσκολία, ο Μητσοτάκης έχει να λέει ότι «ο Νότης ξεπέρασε και τις δικές του προσδοκίες».

Επειδή λοιπόν εσχάτως ο πρωθυπουργός άρχισε να έχει µια εικόνα για το µπάχαλο στην Αστυνοµία, θεώρησε ότι αν υπάρχει µια ελπίδα για να µπει τάξη στο παλιό υπουργείο ∆ηµόσιας Τάξης, πρέπει να το αναθέσει σε τύπο που έχει τα χαρακτηριστικά του «τρελού του χωριού». Επί της ουσίας, το βασικό κριτήριο της επιλογής του υπουργού Νότη ήταν η έλλειψη της αίσθησης του κινδύνου. Ολα τα υπόλοιπα είναι απλώς για να τα συζητάµε…

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» 1/7