Κινητικότητα, και µάλιστα (σχετικά) έντονη, καταγράφουν οι κεραίες µου στον ευρύτερο χώρο της ∆εξιάς. Παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος της καρδιάς µας, Κυριάκος Μητσοτάκης, δείχνει να µην ανησυχεί για τις όποιες κινήσεις εκδηλώνονται στα δεξιά της Ν.∆., οµολογώ ότι εσχάτως κάτι φίλοι µου, που έχουν καλύτερη εµού γνώση του χώρου, έχουν αρχίσει κάπως να προβληµατίζονται. Αφορµή για τον σχετικό προβληµατισµό έχουν δώσει κάτι αποφάσεις που πάνε κόντρα µε τη διαχρονική προσέγγιση της ∆εξιάς. Αν και είναι δύσκολο υπό τις επικρατούσες συνθήκες να δούµε οτιδήποτε να ξεπηδάει από τη Ν.∆., δεν αποκλείω κάτι τέτοιο να συµβεί σε άλλον χρόνο.

Βλέποντας, µάλιστα, όσα συµβαίνουν ανά την Ευρώπη, σκέφτοµαι γιατί εµείς να εξαιρεθούµε από τον κανόνα που θέλει τα δεξιά σχήµατα να κερδίζουν ολοένα και περισσότερο χώρο στο εκλογικό σώµα. Επειδή πάντα τα κενά καλύπτονται, εκτιµώ ότι κάποια στιγµή και το εν Ελλάδι κενό, που καταγράφουµε, στον πολιτικό χάρτη θα καλυφθεί. Και επειδή οι περισσότεροι προσπαθούν να εντοπίσουν τον επόµενο αντίπαλο του Μητσοτάκη, πρέπει να σας πω ότι δεν αποκλείω αυτός να προκύψει από τα... δεξιά και όχι από το Κέντρο και την Αριστερά. Αλλωστε, η ατζέντα που έχει µπροστά της η Ευρώπη ευνοεί τα σχήµατα που κινούνται στα δεξιά του πολιτικού χάρτη. Αντιλαµβάνοµαι ότι δυσκολεύεστε να εντοπίσετε (και είναι λογικό) µια τέτοια προοπτική. Οµως, ας την έχετε κατά νου, γιατί κάποια στιγµή (όχι µακριά) µπορεί να την δείτε µπροστά σας. 

Δημοσιεύτηκε στα "Παραπολιτικά" της 18ης Νοεμβρίου.