Σε πολύ µεγάλο πονοκέφαλο εξελίσσεται για τον Στέφανο Κασσελάκη ο πολύπειρος αρθρογράφος της «Αυγής» Θανάσης Καρτερός, σε συνδυασµό µε τα όσα έχουν γίνει στον ραδιοφωνικό σταθµό «Στο Κόκκινο» µε την πρώην σύζυγό του, Ευγενία Λουπάκη.

Η εξώθησή της σε παραίτηση από τον κοµµατικό ραδιοσταθµό για αµιγώς πολιτικούς λόγους ενεργοποίησε τον «µπαρουτοκαπνισµένο» Καρτερό, ο οποίος, ούτως ή άλλως, µοιάζει να ασφυκτιά µετά την εκλογή Κασσελάκη. Με αποτέλεσµα να στείλει τις τελευταίες ηµέρες δύο ηχηρά µηνύµατα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πρώτο µε την αναδηµοσίευση στη στήλη του (σ.σ.: κόντρα στη διεύθυνση της εφηµερίδας, που είχε επιλέξει να µη δηµοσιευτεί) της απόφασης της συνέλευσης των εργαζοµένων του ρ/σ «Στο Κόκκινο», που ζητούσαν την επιστροφή της κυρίας Λουπάκη στο πρόγραµµα του σταθµού.

Το δεύτερο, και πιο ηχηρό, είχε να κάνει µε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο µε άρθρο του ουσιαστικά χαρακτήριζε ακατάλληλο για τη θέση αυτή.

Όπως ήταν αναµενόµενο, το εν λόγω άρθρο συζητήθηκε ευρέως λόγω της σφοδρότητας της κριτικής, αλλά και του ειδικού βάρους του Καρτερού. Και λέµε ειδικού βάρους, διότι εδώ και περίπου 20 χρόνια παίζει καθοριστικό ρόλο στα κοµµατικά µίντια και στη διαµόρφωση της γραµµής.

*Διαβάστε εδώ: Έντονα προβληματισμένος με τα κομματικά media ο Κασσελάκης - Ανοιχτό το ενδεχόμενο για αιφνιδιαστικό λουκέτο σε ''Αυγή'' και ''Κόκκινο'' το προσεχές διάστημα


«ΝΕΡΟΒΡΑΣΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ»

Η διαδροµή του Θ. Καρτερού µόνο ευθύγραµµη δεν είναι. Έχοντας σηµαντικά αγωνιστικά ένσηµα στα χρόνια της δικτατορίας, εντάχθηκε στον µηχανισµό του ΚΚΕ, αναλαµβάνοντας θέσεις ευθύνης στον «Ριζοσπάστη». Αποχώρησε το 1991 και για περίπου 15 χρόνια περιηγήθηκε στα... αστικά ΜΜΕ ως ο άνθρωπος της εργοδοσίας, αφήνοντας όχι και τόσο καλό όνοµα µεταξύ των εργαζοµένων.

Προσωπικός φίλος του Αλέκου Αλαβάνου, ο οποίος τον επέλεξε ως πρώτο διευθυντή του κοµµατικού ραδιοφώνου όταν δηµιουργήθηκε, το 2006. Στη σφοδρή σύγκρουση του Αλαβάνου µε τον Τσίπρα ο Καρτερός πήρε το µέρος του πρώτου, εξαπολύοντας µύδρους κατά του νεαρού Αλέξη, καθώς τον θεωρούσε τότε «νερόβραστο αριστερό».

Η θητεία του στο ραδιόφωνο ολοκληρώθηκε και για µερικά χρόνια εκινείτο στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, αρθρογραφώντας, µεταξύ άλλων, στον «∆ρόµο της Αριστεράς», κατά της µετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ. Τα προαναφερθέντα κράτησαν περίπου τρία χρόνια, καθώς από πολέµιος του Τσίπρα µετετράπη σταδιακά σε οπαδό του, µε αποτέλεσµα να ανταµειφθεί µε µια θέση στην «Αυγή» το διάστηµα που ο ΣΥΡΙΖΑ κάλπαζε προς την εξουσία. Από την τελευταία σελίδα της εφηµερίδας έδινε σε καθηµερινή βάση τον τόνο, µε πύρινα άρθρα κατά των µνηµονίων και των ξεπουληµένων πολιτικών. Εκεί που έδωσε τα ρέστα του, όµως, ήταν µετά την εκλογή Τσίπρα στην πρωθυπουργία.

Αρχικά ως διαπρύσιος οπαδός της σύγκρουσης µε την Ευρωπαϊκή Ένωση έως, φυσικά, την υπογραφή του τρίτου µνηµονίου.


Ο ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ

Υπερασπίστηκε µε σθένος τον συµβιβασµό, χρησιµοποιώντας παραδείγµατα από την κοµµουνιστική ιστορία, ακόµα και από όσα είχε κάνει ο Λένιν το 1923. Στο στόχαστρό του µπήκαν πρωτίστως τα στελέχη που αποχώρησαν διαφωνώντας µε την «κωλοτούµπα» Τσίπρα. Σε καθηµερινή βάση καταχερίαζε τον Λαφαζάνη, τον Στρατούλη, τον Χουντή, τα στελέχη, δηλαδή, µε τα οποία είχε κοινή διαδροµή από τα χρόνια του παράνοµου ΚΚΕ.

Ο Αλέξης Τσίπρας τον αντάµειψε ακόµα περισσότερο για την προσφορά του στο κίνηµα, κάνοντάς τον διευθυντή του γραφείου Τύπου του. Από τα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίµου, ο Θανάσης Καρτερός ζούσε το απόλυτο όνειρο.
Με έντεχνο τρόπο περνάει διάφορα µηνύµατα, χωρίς να γνωρίζει κανείς αν όσα γράφει εκφράζουν πλήρως τον πρώην πρωθυπουργό

Με αποκορύφωµα τους επικοινωνιακούς χειρισµούς και την ακραία κυβερνητική προπαγάνδα στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Ηταν η αρχή του τέλους του κ. Τσίπρα. Μετά την ήττα στις εκλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. επέστρεψε στην «Αυγή» και… αφοσιώθηκε στον κ. Μητσοτάκη. Απολάµβανε τα υβριστικά συνθήµατα κατά του πρωθυπουργού και, παρότι έµπειρος κοµµουνιστής, πίστευε πως παράγουν πολιτικό αποτέλεσµα και ότι θα οδηγήσουν στην πτώση του. Εντέλει, ήρθε η πτώση του κ. Τσίπρα και η απόλυτη κατάπτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Από την εποµένη της παραίτησης Τσίπρα, διάφοροι προσπαθούν να διαβάσουν µέσα από τα άρθρα του Καρτερού τι ακριβώς σκέφτεται ο Τσίπρας: Αν θεωρούσε πως τον υπονόµευαν η Αχτσιόγλου και τα άλλα παιδιά που ανέδειξε, ποια ήταν η επιλογή του για τη διαδοχή και, εσχάτως, τι λέει για τον κ. Κασσελάκη ή όσους αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Με έντεχνο τρόπο, ο Καρτερός περνάει διάφορα µηνύµατα, χωρίς στην πραγµατικότητα να γνωρίζει κανείς αν όσα γράφει εκφράζουν τον πρώην πρωθυπουργό.


ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ...

Ο «κάλος» του Καρτερού, ωστόσο, πατήθηκε µε τον εξοστρακισµό της κυρίας Λουπάκη από το κοµµατικό ραδιόφωνο. Η διεύθυνση και κατ' επέκταση η ηγεσία «πλήρωσε» την οικογένειά του µε το χειρότερο νόµισµα. Τα κόλπα που ο ίδιος χρησιµοποιούσε επί χρόνια έναντι των συναδέλφων του και των πολιτικών του αντιπάλων τα γεύτηκε µε τον χειρότερο -και άδικο, εν προκειµένω- τρόπο η πρώην σύζυγός του. Τώρα φαίνεται πως βγαίνει στο µεϊντάνι, άλλωστε στην περίπτωση που το θελήσει, δεν υπάρχει για τον έµπειρο Καρτερό πιο εύκολος πολιτικός στόχος από τον κ. Κασσελάκη. Το ερώτηµα, όµως, είναι για πόσο θα τον «αντέξει» η «Αυγή». ∆ιότι η περίπτωσή του δεν µοιάζει µε άλλων δηµοσιογράφων, που αντικαταστάθηκαν ή απολύθηκαν µε συνοπτικές διαδικασίες από τη νέα ηγεσία. Ο Καρτερός, όπως προαναφέραµε, στη ΣΥΡΙΖΑϊκή Ιερουσαλήµ λογίζεται ως η φωνή του Τσίπρα.

Πώς, λοιπόν, θα τα βάλει ο Κασσελάκης µε τον πρώην πρωθυπουργό; Αλλά και πώς θα αντέξει η κοµµατική εφηµερίδα έναν αρθρογράφο του βεληνεκούς του Καρτερού, που ασκεί κριτική στον πρόεδρο; Μπρος γκρεµός και πίσω ρέµα, συνεπώς.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 23/12/2023