Αλάτι & Πιπέρι: Οι διαρροές, οι τζαμπατζήδες και οι... λουφαδόροι στα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ
Η παραπολιτική στήλη της Απογευματινής
Οι διαρροές και οι... τζαμπατζήδες
Έχουν περάσει τόσες μέρες από την αποκάλυψη της είδησης για τη δανειοδότηση εταιρειών συμφερόντων του ΣΥΡΙΖΑ από τον ίδιο τον πρόεδρο του κόμματος, Στέφανο Κασσελάκη, και η Κουμουνδούρου δεν έχει δώσει μέχρι τώρα στη δημοσιότητα τα νόμιμα παραστατικά μιας τέτοιας «δοσοληψίας». Μοιράζει μονάχα διαρροές δεξιά και αριστερά πως το θέμα πήρε διαστάσεις από τους κακούς δημοσιογράφους που εχθρεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί θέλουν να υπονομεύσουν τις αγαθοεργίες του κ. Κασσελάκη.
Ωστόσο η άλλη πληγή που άνοιξε μέσα από τη συγκεκριμένη υπόθεση έχει να κάνει με το εάν οι βουλευτές της Αριστεράς όλα αυτά τα χρόνια ήταν συνεπείς στις οικονομικές υποχρεώσεις τους έναντι του κόμματος. Υποτίθεται πως άπαντες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλλουν το 40% της βουλευτικής τους αποζημίωσης στα ταμεία του κόμματος. Και επειδή με αφορμή την αποχώρηση των 11 βουλευτών που ίδρυσαν τη Νέα Αριστερά οι «πραιτοριανοί» της Κουμουνδούρου ζητούσαν να παραδώσουν τις έδρες τους, καθώς κάτι τέτοιο προέβλεπε ο κώδικας δεοντολογίας που είχαν υπογράψει ως υποψήφιοι, το ερώτημα είναι εάν με την ίδια ευαισθησία θα αντιδράσουν και στους «τζαμπατζήδες» του κόμματος. Δηλαδή αυτούς που παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις εγκυκλίους που τους υποχρεώνουν να είναι συνεπείς στις οικονομικές υποχρεώσεις τους, εκχωρώντας μέρος της βουλευτικής τους αποζημίωσης για τις ανάγκες του κόμματος.
Μέχρι την παραίτηση Τσίπρα τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απολύτως τακτοποιημένα. Δεν χρώσταγε πουθενά και σε κανέναν. Είναι παράδοξο που με τις εγγραφές τόσων χιλιάδων μελών -έτσι τουλάχιστον λέει η ηγεσίαο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε τέτοια οικονομική κατάσταση. Τα μέλη συνεισφέρουν, όπως και οι βουλευτές και τα στελέχη και οι πάντες, γιατί στην Αριστερά η συνδρομή ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός συνιστά εμπέδωση του “ανήκειν”, της αλληλεγγύης, εντέλει της κομματικής λειτουργίας», ανέφερε χαρακτηριστικά στη δήλωσή της.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 3/1
Έχουν περάσει τόσες μέρες από την αποκάλυψη της είδησης για τη δανειοδότηση εταιρειών συμφερόντων του ΣΥΡΙΖΑ από τον ίδιο τον πρόεδρο του κόμματος, Στέφανο Κασσελάκη, και η Κουμουνδούρου δεν έχει δώσει μέχρι τώρα στη δημοσιότητα τα νόμιμα παραστατικά μιας τέτοιας «δοσοληψίας». Μοιράζει μονάχα διαρροές δεξιά και αριστερά πως το θέμα πήρε διαστάσεις από τους κακούς δημοσιογράφους που εχθρεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί θέλουν να υπονομεύσουν τις αγαθοεργίες του κ. Κασσελάκη.
Ωστόσο η άλλη πληγή που άνοιξε μέσα από τη συγκεκριμένη υπόθεση έχει να κάνει με το εάν οι βουλευτές της Αριστεράς όλα αυτά τα χρόνια ήταν συνεπείς στις οικονομικές υποχρεώσεις τους έναντι του κόμματος. Υποτίθεται πως άπαντες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλλουν το 40% της βουλευτικής τους αποζημίωσης στα ταμεία του κόμματος. Και επειδή με αφορμή την αποχώρηση των 11 βουλευτών που ίδρυσαν τη Νέα Αριστερά οι «πραιτοριανοί» της Κουμουνδούρου ζητούσαν να παραδώσουν τις έδρες τους, καθώς κάτι τέτοιο προέβλεπε ο κώδικας δεοντολογίας που είχαν υπογράψει ως υποψήφιοι, το ερώτημα είναι εάν με την ίδια ευαισθησία θα αντιδράσουν και στους «τζαμπατζήδες» του κόμματος. Δηλαδή αυτούς που παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις εγκυκλίους που τους υποχρεώνουν να είναι συνεπείς στις οικονομικές υποχρεώσεις τους, εκχωρώντας μέρος της βουλευτικής τους αποζημίωσης για τις ανάγκες του κόμματος.
Οι λουφαδόροι και τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ
Στο επίκεντρο των εσωκομματικών συζητήσεων για τους «λουφαδόρους» βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που απέφευγαν συστηματικά να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους για καταβολή μέρους της βουλευτικής τους αποζημίωσης στο κόμμα, βρέθηκε και ο Παύλος Πολάκης. Μάλιστα το όνομά του αποκάλυψε και ο γνωστός δημοσιογράφος Γ. Λακόπουλος. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως αυτόν «φωτογράφιζε» μεταξύ άλλων η Σία Αναγνωστοπούλου, όταν σε πρόσφατη ανάρτησή της για τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε απάντηση σε όσους επιχείρησαν να συνδέσουν τη «δημοσιονομική δυσπραγία» του κόμματος με την αποχώρηση των βουλευτών της Νέας Αριστεράς, που υποτίθεται «καρπώνονται» τους μισθούς τους με αποτέλεσμα να ζημιώνεται σε επίπεδο εισφορών το κόμμα. «Οι βουλευτές που αποχωρήσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ πληρώσαμε την πάγια μηνιαία εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και το τέλος αυτού του χρόνου. Δηλαδή και 1,5 μήνα μετά την αποχώρηση. Κάποιοι βουλευτές που έμειναν δεν πλήρωναν ποτέ και μάλλον δεν πληρώνουν και τώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρέθηκε σε οικονομική δυσχέρεια εξαιτίας των “11”.Μέχρι την παραίτηση Τσίπρα τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απολύτως τακτοποιημένα. Δεν χρώσταγε πουθενά και σε κανέναν. Είναι παράδοξο που με τις εγγραφές τόσων χιλιάδων μελών -έτσι τουλάχιστον λέει η ηγεσίαο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε τέτοια οικονομική κατάσταση. Τα μέλη συνεισφέρουν, όπως και οι βουλευτές και τα στελέχη και οι πάντες, γιατί στην Αριστερά η συνδρομή ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός συνιστά εμπέδωση του “ανήκειν”, της αλληλεγγύης, εντέλει της κομματικής λειτουργίας», ανέφερε χαρακτηριστικά στη δήλωσή της.
Ακλόνητη η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη
Ο γνωστός πολιτικός αναλυτής Ζαχαρίας Ζούπης με άρθρο του στο liberal εξήγησε τους λόγους που η κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη επί των αντιπάλων του συνεχίζει να παραμένει ακλόνητη. Κοντολογίς υποστήριξε πως, όσο είναι σε θέση να «φτιάχνει» την ατζέντα της επικαιρότητας και να διαμορφώνει γεγονότα, τόσο θα φέρνει σε δύσκολη θέση τα υπόλοιπα κόμματα. «Η επιστολική ψήφος στις ευρωεκλογές, ο νέος νόμος για τη Δικαιοσύνη, το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια προκαλούν μάλλον αμηχανία. Βρίσκονται για άλλη μια φορά σε άμυνα, αναγκαζόμενα να τοποθετηθούν επί θεμάτων που τίθενται με πρωτοβουλία της κυβέρνησης και όχι επί θεμάτων που θέτουν τα ίδια. Γι’ αυτό αναζητούν κάτι να πουν. Τα “εάν και εφόσον” και τα “να δούμε τις λεπτομέρειες” του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΠΑΣΟΚ για την επιστολική ψήφο, το όχι του ΣΥΡΙΖΑ στα μη κρατικά πανεπιστήμια και η ισορροπία τρόμου του ΠΑΣΟΚ -του μοιραίου κόμματος για τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16 στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση- στον πολιτικό λόγο του δείχνουν αδυναμία και επιμονή σε ξεπερασμένα σχήματα , θέτουν εν αμφιβόλω τη δυνατότητα να ασκήσουν αντιπολίτευση με καθαρές κουβέντες», σημειώνει χαρακτηριστικά.Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή στις 3/1