Από επαγγελµατική και µόνο διαστροφή παρακολουθώ την αντιµετώπιση της οποίας τυγχάνει ο σύντροφος Ανδρουλάκης συνολικά από τα media. Οµολογώ ότι δεν θα ήθελα σε καµία των περιπτώσεων (µα καµία) να βρίσκοµαι στη θέση του. Και αυτό γιατί πιστεύω ότι οι µιντιάρχες, αντιλαµβανόµενοι πως δεν διαθέτει την ικανότητα να τραβήξει το κάρο της Κεντροαριστεράς, έχουν αρχίσει να ψάχνονται δεξιά, αλλά κυρίως προς την… Κεντροαριστερά. Αν καταλαβαίνω καλά από αυτά που βλέπω διά γυµνού οφθαλµού, οι επονοµαζόµενοι και ως «νταβατζήδες» (έτσι τους είχε αποκαλέσει ο Καραµανλής) αντιλαµβάνονται ότι ο πρόεδρος Νίκος δεν µπορεί να αποτελέσει σε καµία περίπτωση το αντίπαλον δέος του Μητσοτάκη. Κάπως έτσι, ένας-ένας αδειάζουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, µε αποτέλεσµα ο µόνος πιστός φίλος του να είναι ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος του Open, ο οποίος όµως γνώρισε τον Ανδρουλάκη από τον κουµπάρο του, Βαγγέλη Βενιζέλο, µε ό,τι αυτό µπορεί να συνεπάγεται στην κρίσιµη στιγµή.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 13/1