Επί Αλέξη Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αρχηγικό κόµµα. Επί Στέφανου Κασσελάκη µετατρέπεται σε «εργοδοτικό». ∆εν ξέρω ποιο από τα δύο είναι χειρότερο, αλλά σίγουρα η µετεξέλιξη του κόµµατος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, ακόµη κι αν οδεύει από το κακό στο χειρότερο. Και επειδή τον «αρχηγισµό» του προκατόχου του ο Στ. Κασσελάκης δεν µπορεί να τον κερδίσει µε το πολιτικό του εκτόπισµα, πασχίζει να τον ισοσκελίσει µε όρους «κοµµατικού ευεργέτη», «εξαγοράζοντας» µε τα χρήµατα που διαθέτει τα «προβλήµατα» και τα «γεγονότα», νοµίζοντας πως έτσι κερδίζεται η εµπιστοσύνη του κόσµου. Με το να επιδίδεται σε κινήσεις εντυπωσιασµού, µε προσόν την προβολή της οικονοµικής του άνεσης. Με το να δανείζει το κόµµα, να προσφέρει σπίτια, να πληρώνει τα έξοδα των βουλευτών του κόµµατος...

Ισως αύριο να τον ακούσουµε να δηλώνει: «Εγώ είµαι εδώ, φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα µε δόσεις». Σίγουρα όλα αυτά δεν θα τα έκανε εάν αισθανόταν ασφαλής στο πολιτικό σανίδι της χώρας, αλλά και στο κόµµα, στο οποίο οι συγκυρίες τον έφεραν να βρίσκεται στην ηγεσία του σήµερα. Ο ίδιος από την πλευρά του κάνει ό,τι µπορεί η «τσέπη του» για να κρατηθεί στο πόστο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το πρόβληµα είναι στους βουλευτές του κόµµατος, που ενώ το «βλέπουν» αυτό ουδείς έχει το σθένος να το επισηµάνει.


Ο πρόεδρος δεν ήταν το πρόβληµα

Παρακολούθησα µε προσοχή µια συνέντευξη του επικεφαλής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Φάµελλου, στον Σκάι, όπου µεταξύ άλλων επιχειρούσε να εξηγήσει τους λόγους που η αξιωµατική αντιπολίτευση δεν «συγκινεί» το εκλογικό σώµα και η επιρροή της σε αυτό έχει συρρικνωθεί θεαµατικά. Συγκεκριµένα είπε: «Οι δηµοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει µία απάντηση στην κοινωνία. Προσωπικά εκτιµώ ότι µέχρι να ολοκληρωθεί το συνέδριο, η εικόνα µιας ολοκληρωµένης αξιόπιστης πρότασης προς την κοινωνία δεν θα έχει ολοκληρωθεί. Το πρόβληµα και η ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η αλλαγή του προέδρου, το πρόβληµα ήταν ότι έπρεπε να αλλάξει το κόµµα, γιατί υπήρχαν σοβαρά ελλείµµατα, όπως και στην εκποµπή του προς την κοινωνία. Πρέπει να υπάρχει µία αξιόπιστη πρόταση εναλλακτικής προοδευτικής κυβέρνησης, όχι µόνο αντιπολίτευση. ∆εν χρειαζόµαστε ένα κόµµα οπαδών, χρειαζόµαστε ένα κόµµα που θα κάνει µεταρρυθµίσεις».

Ο Σ. Φάµελλος παραδέχτηκε πως το κόµµα πήρε την κάτω βόλτα σε επίπεδο αναξιοπιστίας από την περίοδο του Α. Τσίπρα. Επίσης, έθεσε ως ορόσηµο το συνέδριο µήπως και αλλάξουν τα πράγµατα.


Προβλέπεται «µονοµαχία»

Κάποιες σπόντες, που ρίχνει µε κοµψό τρόπο εναντίον του Π. Πολάκη ο Ν. Παππάς, θα πρέπει να αξιολογηθούν µε γνώµονα τα σενάρια του µέλλοντος και το ενδεχόµενο οι δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να «µονοµαχήσουν» στον Νότιο Τοµέα της Β' Αθηνών στις επόµενες εθνικές εκλογές. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο Π. Πολάκης µεριµνά από τώρα για τη µελλοντική κοινοβουλευτική επιβίωσή του, εξετάζοντας σοβαρά να πολιτευθεί στη συγκεκριµένη περιφέρεια.

Και επειδή υπάρχει κίνδυνος να µην επανεκλεγεί στα Χανιά εάν ο ΣΥΡΙΖΑ διολισθήσει στην τρίτη ή την τέταρτη θέση των προτιµήσεων των εκλογέων, δηλαδή µετά το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, στήνει «παραπλήσιους» µηχανισµούς επιρροής στα χωράφια του Ν. Παππά, ο οποίος µέχρι τώρα διατηρεί στον Νότιο Τοµέα της Β΄ Αθήνας την πρωτοκαθεδρία στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, µε ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την καθοδήγηση της εκλογικής ψήφου υπέρ της υποψηφιότητάς του. Το γεγονός πως στο ίδιο γήπεδο αρχίζει να παίζει µπάλα και ο Π. Πολάκης, αναζητώντας προληπτικά εναλλακτική περιφέρεια σε περίπτωση που διαπιστώσει πως δεν θα ξαναβγεί βουλευτής στα Χανιά, είναι κάτι που έχει ενοχλήσει τον Ν. Παππά.


Οι συναντήσεις του Τάκη Θεοδωρικάκου

Κάποιοι πολιτικοί νοµίζουν πως η σταδιοδροµία τους στα κοινά της χώρας αποκτά υπόσταση καταξίωσης µόνο στις περιπτώσεις που ο εκάστοτε πρωθυπουργός τους υπουργοποιήσει. Και αν δεν συµβαίνει αυτό, τότε συµπεριφέρονται ως κοινοβουλευτικοί γραφειοκράτες, που κοιτάζουν µόνο την πάρτη τους, εξαντλώντας την εργατικότητά τους µόνο σε επωφελείς για την επανεκλογή τους δράσεις και παρεµβάσεις. Σε αυτή την κατηγορία δεν ανήκει σίγουρα ο πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη , Τ. Θεοδωρικάκος, ο οποίος καθηµερινά µε την ιδιότητα του απλού βουλευτή συναντά «κόσµο και ντουνιά» για ζητήµατα που δεν σχετίζονται µε την εκλογική του περιφέρεια.


Η περίπτωση Σακελλαρίδη

Ανάµεσα στους επώνυµους υποστηρικτές της Νέας Αριστεράς είναι και ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στον ιδιωτικό τοµέα και συγκεκριµένα στη διαφηµιστική αγορά, µέσα από την εταιρεία Eteron, του επιχειρηµατία ∆ηµήτρη Μάρη. Και καλά κάνει.

Ωστόσο, το κόµµα που στηρίζει, µε αφορµή την απόφαση του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη να παραιτηθεί από βουλευτής για να εµπλακεί στον χώρο των ναυτιλιακών επιχειρήσεων, εξέδωσε µια αιχµηρή ανακοίνωση εναντίον του τέως βουλευτή της Νέας ∆ηµοκρατίας, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Οι περιστρεφόµενες πόρτες µεταξύ πολιτικής και αγοράς αποτελούν σύµπτωµα µιας κυνικής αντίληψης, όπου το νόµιµο είναι και ηθικό. Μια αντίληψη που υπονοµεύει τη ∆ηµοκρατία µας και προσβάλλει τους πολίτες». Για µισό λεπτό, βρε σύντροφοι. Εγείρετε θέµα ηθικής τάξης για τον Μ. Βαρβιτσιώτη, αλλά όχι για τον Γ. Σακελλαρίδη, που από τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου «µεταπήδησε» στον χώρο της επικοινωνίας και της διαφήµισης;

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής