Μπορεί δηµοσίως ο πρωθυπουργός να έδωσε σαφείς κατευθύνσεις στα στελέχη της κυβέρνησης και του κόµµατος να µην αναµειγνύονταιστα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ, ώστε να αποφευχθούν φαινόµενα τύπου Κυρανάκη, ωστόσο, όπως είναι φυσικό, στο Μέγαρο Μαξίµου αναλύουν σε βάθος τα δεδοµένα της επικείµενης αναµέτρησης για την προεδρία του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήµατος.

Το στοιχείο που απασχολεί εσχάτως το πρωθυπουργικό περιβάλλον, αλλά και το σύνολο του στελεχιακού δυναµικού της κυβερνώσας παράταξης, δεν είναι άλλο από την υποψηφιότητα ∆ιαµαντοπούλου. Μετά τις προφανείς επισηµάνσεις της πολιτικής και προσωπικής της σχέσης µε µια σειρά κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων και τη δηµόσια προσέγγισή της µε την πλευρά Μητσοτάκη, το πράγµα πήγε σε άλλη διάσταση.

Ο λόγος για την εκ προοιµίου δεδοµένη πρόθεσή της να απευθυνθεί σε ένα κεντρώο κοινό, που συνιστά προνοµιακό πεδίο του πρωθυπουργού, καθώς και τη -σε περίπτωση εκλογής της- στάση της έναντι της Ν.∆. και της κυβέρνησης. Βλέπετε, παρά το γεγονός ότι θα επιχειρήσει να... ψαρέψει σε δεξαµενές αντίστοιχες µε αυτές στις οποίες στοχεύει σταθερά το σύστηµα Μητσοτάκη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαβλέπουν µια σειρά από προοπτικές που, αν µη τι άλλο, προκαλούν ενδιαφέρον.

Για παράδειγµα, αν ο πρωθυπουργός επιµείνει στην τοποθέτησή του περί µη αλλαγής του παρόντος εκλογικού νόµου, που µοιραία δυσκολεύει την επίτευξη αυτοδυναµίας σε σχέση µε ένα πιο πλειοψηφικό σύστηµα, και µε φόντο το πρόσφατο 28% των ευρωεκλογών, τότε σίγουρα η πρώην υπουργός του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ θα ήταν η πιο... ταιριαστή επιλογή στο σηµερινό κυβερνών κόµµα, ανεξαρτήτως των συνθηκών που θα έχουν διαµορφωθεί µέχρι τότε για µια πιθανή συνεργασία σε επίπεδο διακυβέρνησης της χώρας, αν το απαιτούσε το πολιτικό περιβάλλον που θα διαµορφωθεί βάσει των αποτελεσµάτων της επόµενης κάλπης.

Εξάλλου, και η ίδια έχει δείξει επανειληµµένως δείγµατα γραφής για τη σοβαρότητα και την ψυχραιµία της στο πολιτικό πεδίο, ενώ, αν και πια βρίσκεται στην αντίπερα όχθη, έχει εκφραστεί θετικά για τη λογική και τις πρακτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μακρινό, θα µου πείτε, αλλά όχι και τόσο, αν αναλογιστεί κανείς την παρούσα συγκυρία. Χώρια που η δουλειά των παντός είδους αναλυτών είναι να προβλέπουν το µέλλον και να διαθέτουν µια µίνιµουµ διορατικότητα...


* Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής