Τα χρόνια που συνεργαζόμουν με το Γιώργο Παπανδρέου είχα ακούσει πολλά. Από ανθρώπους στο διαδίκτυο, φίλους και γνωστούς. Καλές και κακές κριτικές, για όσα έγιναν τη διετία 2009 - 2011. Μια από τις πιο τιμητικές “αρνητικές” κριτικές, όμως, την άκουσα πρόσφατα από μια φίλη.

Είχαμε βγει για ένα ποτό και περίμενα να ακούσω τη γνώμη της, για το εάν έπρεπε να κατέβω υποψήφιος. Μου είπε λοιπόν, “Το πρόβλημα με τον Παπανδρέου είναι ότι είναι ιδεαλιστής. Είμαστε στην Ουγκάντα, και μας μιλάει για υπολογιστές”.

Σε μια εποχή, που όλοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα διαχειριστούν καλύτερα την κρίση, δεν ήθελα να ακολουθήσω ακόμα έναν διαχειριστή.

Στη χώρα μας έχουμε χωριστεί ανάμεσα σε “μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς”. Και έχουμε ξεχάσει να μιλήσουμε για τα αυτονόητα. Για όλα εκείνα που πρέπει να αλλάξουμε, μόνοι μας, χωρίς να μας το επιβάλλει κανένας δανειστής. Ώστε να έχουμε, επιτέλους, στοιχειωδώς σοβαρό κράτος, με χρήματα που δεν θα κατασπαταλώνται από τη διαφθορά αλλά θα δοθούν για να αποκτήσουμε ισχυρή κοινωνική πρόνοια, υγεία και Παιδεία.

Να συζητήσουμε για αυτά που πρέπει να γίνουν, για να δημιουργηθεί ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Ώστε η γενιά μας και οι γενιές που έρχονται να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή δουλειά και διαβίωση και να τολμήσουν να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση, χωρίς το κράτος να τους βάζει τρικλοποδιές.

Να ανοίξουμε το διάλογο για τις αλλαγές που χρειάζεται να γίνουν στο πολιτικό μας σύστημα. Στον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί αυτής της χώρας. Στο πως εκλέγουμε και εκλεγόμαστε. Να δημιουργήσουμε πλαίσιο διαφάνειας και λογοδοσίας του πολιτικού συστήματος.

Για όλα αυτά, δεν θα μπορούσα ποτέ να ακολουθήσω έναν διαχειριστή. Μπορώ όμως να ακολουθήσω τον Γιώργο Παπανδρέου. Και να αγωνιστώ μαζί του, ώστε το όραμα του, για μια Ελλάδα απαλλαγμένη από το πελατειακό σύστημα και τη διαφθορά, να γίνει πράξη. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να βγούμε ουσιαστικά από την κρίση. Πατώντας γερά στα πόδια μας.

Ο λόγος που αποφάσισα να εκτεθώ, ως υποψήφιος βουλευτής στην Α' Αθήνας, πηγάζει από την ανάγκη να αγωνιστώ για αυτό το όραμα. Πηγάζει από την ανάγκη τη δική μου και των ανθρώπων της γενιάς μου, να αλλάξουμε τη χώρα μας, όχι στο πλαίσιο μιας διεθνούς συμφωνίας, που πρέπει να τηρηθεί, αλλά στο πλαίσιο ενός Εθνικού Σχεδίου, που θα συνδιαμορφώσουμε όλοι μαζί.
Ήρθε η ώρα η γενιά μας να βγει μπροστά. Να σταματήσουμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις από τον καναπέ. Να προτείνουμε και να διεκδικήσουμε. Να δώσουμε μέσα από το Κοινοβούλιο τον αγώνα για αυτά που πιστεύουμε και προτείνουμε.

Ήρθε η ώρα να συνδιαμορφώσουμε όλοι μαζί την Ελλάδα των Αξιών, της Δικαιοσύνης, της Δημιουργίας. Tη Μεταπελατειακή Ελλάδα.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Από την αρχή. Όχι, από το μηδέν.

Παναγιώτης Παπαχατζής
Υποψήφιος Βουλευτής Α’ Αθήνας με το
Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών