Του Νίκου Σίμου-εφημερίδα Παραπολιτικά


Η εκτίμηση και ο σεβασμός του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή δεν επιβεβαιώθηκε μόνο από την επιλογή του στενού συνεργάτη του δεύτερου, Προκόπη Παυλόπουλου, για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Αποδεικνύεται και από την έγκυρη πληροφορία ότι ο πρωθυπουργός, κάνοντας πράξη τη δέσμευσή του να διερευνήσει, μέσω της συγκρότησης Εξεταστικής Επιτροπής, τον τρόπο με τον οποίο οδηγηθήκαμε στα καταστροφικά Μνημόνια, αλλά και το ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για τη «λύση» που φτωχοποίησε τον ελληνικό λαό, αφήνει στο απυρόβλητο τον Κ. Καραμανλή. Συγκεκριμένα, η διερεύνηση θα περιλαμβάνει την περίοδο από το 2010 μέχρι σήμερα, με άλλα λόγια τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου καθώς και τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Της πρόθεσης αυτής του Αλέξη Τσίπρα είναι ενήμερος ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Λέγεται, μάλιστα, ότι ενημερώθηκε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ότι η έρευνα που θα γίνει δεν θα αφορά τη δική του διακυβέρνηση. Αλλωστε, δεν θα ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο, καθώς την εποχή της διακυβέρνησης Καραμανλή ούτε το ΔΝΤ είχε έρθει στη χώρα, αλλά ούτε και είχαν συναφθεί δανειακές συμφωνίες με τις Βρυξέλλες που να δεσμεύουν την Ελλάδα.


ΟΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ
Αντιθέτως, προς διερεύνηση από την Εξεταστική Επιτροπή είναι το ενδεχόμενο να αλλοιώθηκαν σκοπίμως τα στατιστικά στοιχεία από την κυβέρνηση Παπανδρέου όσον αφορά στο έλλειμμα και στο χρέος, ώστε να φανεί ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε χρεώσει τη χώρα και έτσι οδηγηθήκαμε ευκολότερα στα χέρια των πιστωτών. Από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε υποχρεωθεί σε δανεισμό 125 δισεκατομμυρίων, εκ των οποίων τα 95 δισεκατομμύρια ήταν για αναχρηματοδότηση παλαιότερων δανείων και για την πληρωμή τόκων προηγούμενων ετών, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι υποχρεώσεις για το swap της Goldman Sachs που είχε συνάψει η κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να μη φαίνεται το ύψος του χρέους.
Η ενημέρωση που έκανε ο πρωθυπουργός στον κ. Καραμανλή εκτιμήθηκε δεόντως από τον τελευταίο, μολονότι είναι κάτι που δεν τον αφορά. Ενδεχομένως κατά τη διάρκεια της δικής του διακυβέρνησης και ερήμην του να υπήρξαν κάποιοι υπουργοί που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, όμως σε σχέση με αυτά που πιστεύεται ότι θα αναδείξει η Εξεταστική Επιτροπή, αλλά και η διερεύνηση των ατασθαλιών κατά τα έτη 2010-2014, οι περιπτώσεις εκείνες φαντάζουν μικρές και εν πάση περιπτώσει πολύ λιγότερο εντυπωσιακές από όσα εκτιμάται ότι θα βγάλει η έρευνα του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της διαφθοράς και της διαπλοκής.


ΒΑΖΕΙ ΠΛΑΤΗ
Στοιχείο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ του Αλ. Τσίπρα και του Κ. Καραμανλή, παρά τις σαφείς ιδεολογικές διαφορές που έχουν, είναι η αναγνώριση από τον πρώην πρωθυπουργό της εσωτερικής ομαλότητας, υπό το μεγάλο βάρος των οικονομικών προβλημάτων της χώρας και την ασκούμενη πίεση από Βρυξέλλες, Βερολίνο και ΔΝΤ. Υπό το πρίσμα αυτής της οπτικής του κ. Καραμανλή, θα πρέπει να αξιολογηθεί η προσπάθειά του να πείσει το εσωτερικό του κόμματός του ότι δεν πρέπει να πυροδοτηθούν αυτήν την ώρα μεγάλες αλλαγές, οι οποίες θα συνεπάγονται και δόσεις ισχυρής αντιπολιτευτικής τακτικής. Κι αυτό διότι σε αυτή τη στρατηγική θα ήταν υποχρεωμένος ο αντικαταστάτης του κ. Σαμαρά να επιδοθεί, προκειμένου να καταστήσει εμφανή τη δυναμικότητα της παρουσίας του. Από την άλλη πλευρά, με την επιρροή που έχει ο Κώστας Καραμανλής στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., μπορεί εμμέσως να συγκρατεί κραυγές αντιπολιτευτικών υπερβολών στη φάση της δύσκολης διαπραγματευτικής διαδικασίας στην οποία, εκούσα άκουσα, είναι υποχρεωμένη να επιδοθεί η κυβέρνηση Τσίπρα.
Με τα γεγονότα να παίρνουν αυτή την εξέλιξη, είναι μάλλον αδύνατο να ευνοήσει οποιαδήποτε εσωκομματική εξέλιξη στη Ν.Δ. ο Κώστας Καραμανλής. Αλλωστε, η βεβαιότητα ότι η Εξεταστική Επιτροπή για τα Μνημόνια, που είναι αποφασισμένος να συγκροτήσει ο Αλέξης Τσίπρας (κατεύθυνση προς την οποία πιέζει και ο υπουργός Αμυνας και πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος), θα περιλαμβάνει και τη διακυβέρνηση Σαμαρά, είναι φυσικό να δημιουργεί διάθεση αναμονής για τις εξελίξεις, παρά να αποτελεί κίνητρο για να αναλάβει κανείς να υποκαταστήσει τώρα τον πρόεδρο της Ν.Δ. Και την απροθυμία αυτή είναι που εκμεταλλεύεται και ο σημερινός αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ώστε να παραμείνει στη θέση του, γνωρίζοντας άλλωστε και μία άλλη πολιτική αλήθεια: Οτι ο μόνος που θα μπορούσε να πυροδοτήσει άμεσες εσωκομματικές εξελίξεις, χωρίς καν τη σύγκληση οργάνων και άλλων διαδικασιών, είναι ο Κώστας Καραμανλής, καθώς θα αρκούσε μία και μόνο κίνησή του ώστε να εξαναγκασθεί σε οικειοθελή παραίτηση. Ο Αντώνης Σαμαράς, άλλωστε, γνωρίζει την εσωκομματική και όχι μόνο ισχύ του Κώστα Καραμανλή, γι’ αυτό και σε δύο περιπτώσεις εν όψει της σύγκλησης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος (σ.σ.: και εννοούμε και την πρώτη που αναβλήθηκε) θεώρησε αναγκαίο να συνομιλήσει με τον πρώην πρωθυπουργό και να ζητήσει την παρέμβασή του ώστε να κατέβουν οι τόνοι σε βάρος του.


Στο μυαλό του Καραμανλή ο νέος φορέας

Ο Κώστας Καραμανλής θεωρεί σκόπιμο να περιμένει και τις εσωκομματικές εξελίξεις στη Ν.Δ., αν υπάρξουν, αλλά και την πορεία του κόμματος. Χωρίς ποτέ να έχει επιδείξει υπονομευτική τακτική, αλλά αντιθέτως σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των ευρωεκλογών) στήριξε όσο μπορούσε με το κύρος του το κόμμα του, εν τούτοις είναι εμφανές ότι δεν τον συναρπάζει πλέον το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ειδικώς μετά την παραίτησή του και την ανάδειξη άλλης ηγεσίας, βλέπει ότι η Ν.Δ. παρακμάζει και δεν είναι εύκολο να ανακάμψει. Τα πρόσφατα δημοσκοπικά μηνύματα τον έχουν προβληματίσει, όχι μόνο όσον αφορά τη διαφορά που καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και διότι αυτή φαίνεται να παγιώνεται σε ένα ποσοστό γύρω στο 20%. Εφόσον, δε, συνεχιστεί αυτή η απαξίωση της Ν.Δ., το βέβαιο είναι ότι το κόμμα θα ακολουθήσει την τύχη του ΠΑΣΟΚ.
Ολα αυτά είναι σαφείς ενδείξεις (λαμβανομένου υπ’ όψιν και του εντόνου ενδιαφέροντος του Κώστα Καραμανλή να παραμένει ενεργός παράγοντας του δημόσιου βίου, αλλά και της απροθυμίας του να παροπλισθεί πρόωρα) ότι αυτό που απασχολεί σήμερα τον πρώην πρωθυπουργό είναι ένα χρονικό σημείο. Αυτό που θα κρίνει ότι είναι το προσφορότερο για την ανασύνταξη της Κεντροδεξιάς, υπό έναν άλλον φορέα. Στενοί του συνεργάτες λένε ότι το χρονικό αυτό σημείο δεν θα αργήσει και, εν πάση περιπτώσει, θα έρθει νωρίτερα από όσο υπολογίζουν όλοι.