Να αποδομήσει τις προσπάθειες της αντιπολίτευσης για «τη μετατροπή των κοινοβουλευτικών διαδικασιών σε μια παλαιάς κοπής και μικροπολιτικής λογικής παρωδία», όπως λένε χαρακτηριστικά κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, θα επιχειρήσει το Μέγαρο Μαξίμου το αμέσως επόμενο διάστημα με φόντο τις υποθέσεις Καραμανλή και Σπίρτζη για τα Τέμπη.


Σε τρία μέτωπα τα "βέλη" της ΝΔ κατά του ΠΑΣΟΚ για τα Τέμπη

Η στρατηγική της πρωθυπουργικής αυλής θα επικεντρωθεί στην ανάδειξη της έλλειψης συγκεκριμένου σκεπτικού από το σύνολο της αντιπολίτευσης, με αιχμή του δόρατος τη θέση ότι «η τακτική που επικαλούνται κάποιοι πως επειδή ο υφιστάμενος κατηγορείται με κακούργημα πρέπει να συμβεί το ίδιο και για τον προϊστάμενο, δεν είναι μόνο παράλογη, αλλά παραπέμπει σε πρακτικές άλλων εποχών», σημειώνουν έμπειροι «γαλάζιοι» κοινοβουλευτικοί. Ως εκ τούτου, η ΝΔ θα επιμείνει κατά βάση στη συζήτηση γύρω από το πλημέλημμα της παράβασης καθήκοντος ως κεντρικού άξονα των σχετικών διεργασιών.

Παράλληλα, για πρώτη φορά ύστερα από εβδομάδες και τη διαρκή μετωπική σύγκρουση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου χάριν της δημιουργίας του διπόλου… σταθερότητα ή λαϊκισμός, το κυβερνών κόμμα στρέφει και πάλι τα «βέλη» του στη Χαριλάου Τρικούπη, σ’ ένα εγχείρημα που βασίζεται στη στρατηγική της ενίσχυσης της κυριαρχίας της ΝΔ στον χώρο του κέντρου. Από τη μια, η υπενθύμιση πως το ΠΑΣΟΚ κατέστη πριν από μερικούς μήνες παρακολούθημα της Πλεύσης Ελευθερίας με αποτέλεσμα να χάσει εμφατικά τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις και, από την άλλη, οι αναφορές «στο σημερινό πολιτικό αδιέξοδο», στο οποίο έχει περιέλθει το άλλοτε κραταιό Κίνημα.

Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της εικόνας, σύμφωνα με τους επιτελείς της κυβέρνησης, είναι η διαρκής αγωνία του Νίκου Ανδρουλάκη να ισορροπήσει μεταξύ του θεσμικού παρελθόντος του ΠΑΣΟΚ και του δέλαρ του λαϊκσιμού (οι εν λόγω κύκλοι στέκονται ιδιαίτερα στην «πράσινη» αμηχανία έναντι των τελευταίων εκθέσεων των καθηγητών του Πολυτεχνείου Καρώνη και Τσκαιρίδη), αλλά και η γενικότερη απουσία θέσεων και πρωτοβουλιών που καθιστούν αδύνατη τη συγκρότηση σοβαρής εναλλακτικής πρότασης για τη διακυβέρνηση της χώρας που να πείθει τους πολίτες.