Ο ''Ψαραντώνης'' Σαμαράς, ο δίαυλος επικοινωνίας με τους Σπαρτιάτες και η προσέγγιση του ''κράτους-δολοφόνου'' ως ''στρατηγικού συμμάχου'' του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ
Αλάτι & Πιπέρι
Η παραπολιτική στήλη της Απογευματινής "Αλάτι & Πιπέρι"

Ο Ψαραντώνης της δεξιάς πολυκατοικίας
Με αφορµή τις πληροφορίες που εµφανίζουν τον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαµαρά, να κάνει διερευνητικές επαφές στα δεξιά εδάφη του πολιτικού σκηνικού της χώρας, θέλοντας να τσεκάρει αν µπορεί να καρποφορήσει η δηµιουργία ενός κοµµατικού φορέα υπό την εµπνευσµένη ηγεσία του, εκείνο που έµαθα είναι ότι τόσο ο ίδιος όσο και στενοί του συνεργάτες επιχειρούν να ανοίξουν έναν δίαυλο επικοινωνίας µε ανεξάρτητους βουλευτές που προέρχονται από τα κόµµατα των Σπαρτιατών και της ΝΙΚΗΣ.
Σύµφωνα µε πληροφορίες, επάνω σε αυτή την αναγνωριστική διαδικασία από τους «σαµαρικούς» ιχνηλάτες, λαµβάνουν χώρα και άλλες ενέργειες. Στις παρασκηνιακές αυτές βολιδοσκοπήσεις κάποιοι άνθρωποι που οµνύουν πίστη στον Αντώνη Σαµαρά, προπαγανδίζουν το πόσο «µέτριοι» και «ελάχιστοι» είναι οι πρόεδροι των συγκεκριµένων κοµµάτων, δηλαδή οι Β. Στίγκας και Δ.Νατσιός, ώστε να τροφοδοτήσουν συνθήκες διαλυτικής εσωστρέφειας σε Σπαρτιάτες και ΝΙΚΗ µε απώτερο στόχο τον προσεταιρισµό όσων «πηδάνε» από το τρένο, αναζητώντας µια νέα διαδροµή µε προοπτική κοινοβουλευτικής σιγουριάς.
Και επειδή όπου υπάρχει καπνός κάτι µπορεί να ψήνεται, θα έχει ενδιαφέρον να υπάρξει µια απάντηση στις πληροφορίες ότι ο ανεξάρτητος βουλευτής, Νίκος Παπαδόπουλος, τον οποίοδιέγραψε πρόσφατα το κόµµα της ΝΙΚΗΣ, βρίσκεται σε ανοιχτή επικοινωνία µε τον Αντώνη Σαµαρά και αµφότεροι ανταλλάσσουν κοινούς προβληµατισµούς για την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια. Μένει να αποδειχθεί τι «ψάρια» θα πιάσει στο τέλος στη δεξιά «δεξαµενή» ο Ψαρ αντώνης Σαµαράς.
Σβίγκου - Ξενογιαννακοπούλου σε εξόρμηση στην Καλαμάτα
Περιοδεία στην Καλαμάτα πραγματοποιεί σήμερα κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τη Ράνια Σβίγκου, γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτικής Συμμαχίας, και τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, μέλος της ΠΓ του κόμματος. Η επίσκεψη αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου και της πολιτικής εξόρμησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε όλη την Ελλάδα, για την επανεκκίνηση του κόμματος και την ουσιαστική συζήτηση με την κοινωνία και τους φορείς της.
Το κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα συναντηθεί με το Εργατικό Κέντρο και το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, και θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Θα ακολουθήσει ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση της ΝΕ Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις 7.30 μ.μ
Αναρωτιέμαι, όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει από την ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης, στη βάση ποιας κατάστασης και ποιας συνθήκης; Έτσι, γενικώς και αορίστως; Και με ποια πρωτεύουσα; Ποια σύνορα ακριβώς; Με τη Χαμάς να κάνει κουμάντο ή με την Παλαιστινιακή Αρχή;
«Στρατηγικός σύμμαχος» του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ το «κράτος-δολοφόνος»
Επειδή η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι σοβαρή υπόθεση και όχι πεδίο άσκησης ανεύθυνου ακτιβισμού, όπου κάποιοι με αβάσταχτη ελαφρότητα προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις επαναστατικές τους ονειρώξεις και τα αντιστασιακά τους απωθημένα για να βαυκαλίζονται πως κάνουν το χρέος τους απέναντι στην ανθρωπότητα, καλό θα είναι να μας εξηγήσουν για ποιον λόγο είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος η διάρρηξη των σχέσεών της με το Ισραήλ. Ζητάνε να διακόψουμε τις διπλωματικές σχέσεις και τις αμυντικές συμφωνίες. Να τερματιστεί κάθε συνεργασία με ένα κράτος, που το αποκαλούν «δολοφόνο».
Και μετά τι θα κερδίσει η χώρα μας; Τη… συμπάθεια της Χαμάς; Το «ευχαριστώ» της Παλαιστινιακής Αρχής; Τα παιχνίδια της Τουρκίας και την επιρροή που ασκεί στην Παλαιστίνη και τη Χαμάς τα βάζουν καθόλου στην εξίσωση και στην ευρύτερη γεωπολιτική σκακιέρα που πρέπει να «παίζει» η Ελλάδα με όρους εθνικού συμφέροντος; Και επειδή παρακολουθώ τις αντιδράσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, όπως και την Πλεύση Ελευθερίας, που δίνουν ρεσιτάλ μίσους κατά του Ισραήλ, μήπως θα πρέπει να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να θυμηθούν πως όταν ήταν όλοι μαζί τη «μεγαλύτερη κωλοτούμπα» που έκαναν ήταν να αναγνωρίσουν ως «στρατηγικό σύμμαχο» το Ισραήλ; Εκεί που το αποκαλούσαν «κράτος-δολοφόνο»;