Παύλος Μαρινάκης στα Παραπολιτικά: "Είµαι 18 χρόνια ερωτευµένος µε τη γυναίκα µου"

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, σε µια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, µιλάει για τη ζωή του και τα χρόνια στη Νοµική Κοµοτηνής. Αναφέρεται στη ζωή µε τη γυναίκα του, Κατερίνα, και δηλώνει ερωτευµένος µαζί της έπειτα από 18 χρόνια, ενώ εξηγεί πόσο άλλαξε τη ζωή τους ο γιος τους.

Σας έχει δυσκολέψει ο ρόλος του κυβερνητικού εκπροσώπου;

Eίναι µια ηλεκτρική καρέκλα. Είναι µια θέση η οποία δεν έχει ώρες, δεν έχει µέρες, δεν έχει αργίες. Και επειδή όλα στη ζωή είναι ένα νόµισµα µε δύο όψεις, όσο τιµητικό είναι σε αυτή την ηλικία να είµαι κοντά στον πρωθυπουργό, στον Κυριάκο Μητσοτάκη, και να εκπροσωπώ µια κυβέρνηση, τόσο µεγάλη είναι και η ευθύνη. Εχετε στριµωχτεί ποτέ στο briefi ng; Είναι πάρα πολύ δύσκολο, καθώς και, λόγω της επικαιρότητας, τα δικά µου briefi ngs κρατάνε και πάνω από µία ώρα. Eχουν κρατήσει και µιάµιση ώρα κάποια. Eχω δεχτεί και 30 και 35 ερωτήσεις. Προφανώς και υπάρχει πολύ µεγάλη δυσκολία. Μπήκατε από πολύ µικρός στα βάσανα της πολιτικής.

Πώς ξεκίνησε αυτή η επαφή µε την πολιτική;

Ολα ξεκίνησαν στο πανεπιστήµιο, αλλά στο πανεπιστήµιο δεν µπορεί κανείς να πει ότι ένας ο οποίος ασχολείται παράλληλα µε τις σπουδές του είναι πολιτικός. Προφανώς είναι κάτι το οποίο µου άρεσε, γιατί µε τράβηξε ως φοιτητή. Ασχολήθηκα µε τον φοιτητικό συνδικαλισµό, αλλά µε άλλους όρους από αυτούς που µπορεί να νοµίζει ο κόσµος. ∆ηλαδή, παράλληλα µε τις σπουδές, χωρίς πολύ µεγάλη τοξικότητα µεταξύ των παρατάξεων. Να φανταστείτε ότι το 2009, που εγώ ήµουν στο τελευταίο έτος της σχολής µου, είχαµε πάρει µια απόφαση ως σύλλογος φοιτητικός της Νοµικής να καταργήσουµε την αφισοκόλληση. Πάρα πολλά χρόνια πίσω. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχει γίνει παντού. Μετά το πτυχίο µου ξεκίνησα να δουλεύω σε δικηγορικά γραφεία. Είχα µια παράλληλη ενασχόληση µε τη Νεολαία. Νοµίζω ότι η µεγάλη αλλαγή είναι όταν ως πρόεδρο της Νεολαίας µε εµπιστεύτηκε ο πρωθυπουργός να µε προτείνει για γραµµατέα του κόµµατος. Μια πολύ τιµητική πρόταση. Εξελέγην παµψηφεί από την Πολιτική Επιτροπή. Και εκεί, πραγµατικά, έπρεπε και εγώ να καταλάβω ότι έχει αλλάξει εντελώς η άσκηση. Είναι πιο σύνθετη για εµένα. Το ένα έφερε το άλλο. Οι λόγοι είναι τρεις: η εµπιστοσύνη του πρωθυπουργού, προσωπικά, του Κυριάκου Μητσοτάκη, η προσωπική και συλλογική δουλειά, γιατί ήταν µια δουλειά συνόλου, και στη Νεολαία και στο κόµµα, και σίγουρα η τύχη. Χρειάζεται τύχη σε όλα στη ζωή, και ειδικά στην πολιτική.



Ποιος πολιτικός σάς εµπνέει από το παρελθόν;

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Χωρίς δεύτερη συζήτηση. Γιατί στη χώρα, ειδικά στη µεταπολιτευτική Ελλάδα, µε τα αρκετά έως πολλά καλά της, κυρίαρχη «ιδεολογία» για πάρα πολλά χρόνια ήταν ο λαϊκισµός, που δεν είναι ιδεολογία. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στα πολύ έντονα τοξικά χρόνια, του «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», πήγε κόντρα στο ρεύµα, κάποιες φορές ακόµα και κόντρα στο ίδιο του το κόµµα. Αυτό το παράδειγµα, µε έναν άλλον τρόπο, πιο σύγχρονο τρόπο, προσπαθεί να ακολουθήσει, προσαρµοσµένος και στην παγκόσµια πραγµατικότητα, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, µε τον δικό του τρόπο. Είναι ένας σύγχρονος Ευρωπαίος πολιτικός, αλλά, αν σκεφτεί κανείς τι έλεγε, τι προσπάθησε να κάνει και τι πέτυχε σε κάποιες περιπτώσεις σε εκείνα τα χρόνια ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, για µένα είναι το απόλυτο παράδειγµα πολιτικού, τουλάχιστον στη µεταπολιτευτική Ελλάδα. Θέλω να σας πάω πίσω, στα παιδικά σας χρόνια, σε αναµνήσεις και ιστορίες που έχετε να µας διηγηθείτε.

Ηταν εύκολα, ήταν δύσκολα;

Ηµουν τυχερό παιδί. Πού µεγαλώσατε; Γεννήθηκα και µεγάλωσα στην Πάτρα. Ο προπάππος µου ήρθε στην Πάτρα από τη Μάνη, η προγιαγιά µου από τη Μικρασιατική Καταστροφή, Σµυρνιά. Μικρασιάτης εκ ριζών και Μανιάτης, Πατρινός τρίτη γενιά - µια µεσαία οικογένεια στην Πάτρα. Πηγή έµπνευσης -το κατάλαβα έπειτα από πολλά χρόνια και σίγουρα µετά τον θάνατό τουήταν ο παππούς µου, δικηγόρος. Πήγα σε δηµόσιο σχολείο και θεωρώ ότι ήταν ήσυχα, κανονικά παιδικά χρόνια, σε µια πόλη την οποία αγαπώ. Εχω φύγει, βέβαια, από αυτήν από το 2005, όταν πήγα στη Νοµική στην Κοµοτηνή, αλλά ακόµη είµαι πολύ δεµένος και µε φίλους από το σχολείο και, βέβαια, µε τους δικούς µου ανθρώπους.

Είχατε αδυναµία στη µαµά ή στον µπαµπά;

Νοµίζω, ως παιδάκι, όπως όλα τα αγόρια, ήµουν πιο κοντά στη µαµά µου. Τον εαυτό σας τον γνωρίσατε στο πανεπιστήµιο; Εκεί γνώρισα µια πολύ σηµαντική πτυχή του εαυτού µου. Εµαθα να µένω µόνος µου, έµαθα να κατανέµω τον χρόνο µόνος µου, γνώρισα κι εκεί πολύ καλούς µου φίλους, κουµπάρους µου, γνώρισα τη γυναίκα της ζωής µου, είδα τα όριά µου και έζησα καταστάσεις σε µια πόλη πάρα πολύ φιλική σε έναν φοιτητή, χωρίς ακραία φαινόµενα, χωρίς ιδιαίτερη -θα πω ελάχιστη- εγκληµατικότητα, σε πολύ καλά χρόνια. Ηταν από τα πιο ωραία, θεωρώ ίσως τα πιο ωραία χρόνια της ζωής µου. Κάθε πράγµα στον καιρό του, βέβαια, δεν θα µπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, αλλά, ναι, τα χρόνια της Νοµικής στην Κοµοτηνή ήταν για µένα µαγικά χρόνια.



Γνωρίσατε τότε, πριν από πόσα χρόνια, την Κατερίνα;

Τη γυναίκα µου την είχα γνωρίσει ως πρωτοετή φοιτήτρια, αλλά είµαστε µαζί από τοτρίτο έτος των δικών µου των σπουδών. Είµαστε µαζί, δηλαδή, 18 χρόνια.

Είστε ερωτευµένος µαζί της;

Είµαι πολύ ερωτευµένος µαζί της.

Κι εκείνη;

Αυτό είναι κάτι το οποίο νοµίζω πως ναι, έτσι φαίνεται. Κοιτάξτε να δείτε, προφανώς όσο περνάνε τα χρόνια προσαρµόζονται και τα συναισθήµατα, γίνονται πολύ πιο έντονα σίγουρα, πολύ πιο δυνατά. ∆εν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι. Αλλά ένα πράγµα που σίγουρα ξέρω για τη γυναίκα µου και το οποίο έχω διαπιστώσει στα εύκολα, αλλά κυρίως στα δύσκολα, είναι ότι είναι ίσως ο µόνος άνθρωπος στον κόσµο που αυτή τη στιγµή µπορεί να προτιµήσει να µπει µπροστά για µένα - ακόµα και πολύ υπερβολικά, και για µια σφαίρα. Είναι η έκφραση που χρησιµοποιείται. Αυτό περιγράφει αυτή τη σχέση. Και σίγουρα, όταν ήρθε το παιδί µας, ο γιος µας, τότε αυτή η σχέση πέρασε σε µία άλλη πίστα.

∆ηλαδή δυσκολευτήκατε;

Είµαστε ένα ζευγάρι που δεν έχει κάτι δεδοµένο και λυµένο και δεν γκρινιάζω, είµαστε, δόξα τω Θεώ, καλά. Υπάρχουν άνθρωποι που περνάνε πολύ πιο δύσκολα από εµάς και χρειάζεται να κάνουν και δύο και τρεις δουλειές για να ζήσουν. Είµαστε, όµως, µια µεσαία οικογένεια και προερχόµαστε και από δύο µεσαίες οικογένειες, που δεν ήταν τίποτα δεδοµένο για εµάς. Και επειδή η γυναίκα µου είναι µια δυναµική γυναίκα, που δουλεύει και αυτή, όπως και εγώ, από 22 ετών, έκανε πολύ µεγάλη υποχώρηση. Αφησε πίσω ουσιαστικά αυτά που έκανε για παραπάνω από έναν χρόνο και αφιέρωσε όλο της το είναι στον γιο µας. Προσπάθησα κι εγώ να το κάνω όσο µπορούσα παραπάνω, αλλά, µη λέµε ψέµατα, το µεγαλύτερο βάρος το επωµίστηκε η ίδια. Ναι, είναι η µεγαλύτερη χαρά της ζωής µας. Οσο τον βλέπουµε να µεγαλώνει, παίρνουµε κι εµείς τις πιο ωραίες εικόνες. Αλλά όποιος λέει ότι το µεγάλωµα ενός παιδιού είναι µόνο ευχάριστες στιγµές δεν λέει την αλήθεια. Είναι και δύσκολες στιγµές. Βέβαια, γλυκιά κούραση, γλυκιά χαρά, αλλά ειδικά µια µαµά και κάποιες µαµάδες που µεγαλώνουν µόνες το παιδί τους είναι, νοµίζω, οι µεγαλύτερες ηρωίδες που µπορεί κανείς να φανταστεί σε αυτόν τον κόσµο.


Στιγµές έντασης, στιγµές γκρίνιας µέσα στο σπίτι που µπορεί να έχουν προκληθεί από το παιδί, το οποίο µπορεί να µην είναι στην καλύτερή του µέρα, έχετε χειριστεί και εσείς µέσα στο σπίτι;

Ενα κανονικό ζευγάρι, µια κανονική ανθρώπινη σχέση, ένα παιδάκι, όλα, τα πάντα στη ζωή έχουν διακυµάνσεις. Σηµασία έχει να ξέρεις ότι στο τέλος της ηµέρας όλη σου η ζωή είναι αφιερωµένη εκεί.



Ποιος θα κάνει πίσω, εσείς ή η Κατερίνα;

Αναλόγως την περίπτωση. Στη µεγάλη εικόνα κάνει πίσω η γυναίκα µου. Γιατί το λέω αυτό: γιατί αυτό το οποίο κάνει ένας πολιτικός που παράλληλα µε την πολιτική του ενασχόληση ζει από τη δουλειά του, άρα πρέπει να έχει το µυαλό του και στο γραφείο του και στους συνεργάτες του, µε την έννοια του χρόνου του τηλεφώνου -γιατί είναι υποχρεώσεις αυτά-, δεν είναι ένας κανονικός άνθρωπος. Αρα, το γεγονός ότι όλο αυτό µια γυναίκα το δέχεται, το στηρίζει κι ένας άνθρωπος, η γυναίκα µου, που, αν δεν ήταν δική µου γυναίκα, απλώς θα ψήφιζε.

Βοηθάτε στο σπίτι;

Βοηθάω όσο µπορώ, κοιτάω τουλάχιστον κάποια πράγµατα που µπορώ να κάνω να τα κάνω. ∆ηλαδή, για παράδειγµα, όταν είµαι στο σπίτι, θα κάνω εγώ τον µικρό µπάνιο. Υπό την υψηλή εποπτεία της Κατερίνας. Θα κοιτάξω να τον βάλω για ύπνο ή τα Σαββατοκύριακα, αν δεν έχω κάποια υποχρέωση συνέντευξης πρωινή, θα τον πάρω εγώ το πρωί. Γιατί µου αρέσει κιόλας. Κυρίως ό,τι έχει να κάνει µε το παιδί. Αλλά το 90% των δουλειών στο σπίτι δεν τις κάνω. Τις κάνει η γυναίκα µου. Εχω µάθει, όµως, ότι είστε πολύ καλός ψήστης. Εντάξει. Υπάρχουν και καλύτεροι από µένα. Εχουµε και µια ψησταριά στη βεράντα. Τρεις, τέσσερις, πέντε φορές τον χρόνο, όταν φτιάχνει ο καιρός, ειδικά αυτή την περίοδο, µου αρέσει. Καλός είµαι. Αλλά, επειδή έχω φίλους πολύ καλούς ψήστες και θα δουν αυτή τη συνέντευξη, φοβάµαι τα µηνύµατα που θα δεχθώ - υπάρχουν και καλύτεροι από µένα.



Σας άλλαξε εσάς το παιδί;

Με έκανε να έχω άλλα άγχη. Μπορεί να αγχωθώ για µία πτήση στο αεροπλάνο. Περισσότερο. ∆εν φοβόµουν το αεροπλάνο. Ούτε τώρα τα φοβάµαι τόσο πολύ, αλλά έχω παρατηρήσει το άγχος να γυρίσω στο σπίτι µου. Κάθε έξι µήνες για κάποια ζητήµατα υγείας που έχω µιλήσει πρέπει να παρακολουθούµαι. Αν είχα µία φορά άγχος για τα αποτελέσµατα, τώρα έχω εκατό. Γιατί το άγχος µου είναι να δω το παιδί µου να µεγαλώνει, όπως και κάθε γονιός. Αλλάζουν οι φοβίες σου. Και παράλληλα πράγµατα που είχες ως φοβίες τα σκέφτεσαι και γελάς. Μπάσκετ ή ποδόσφαιρο; Μπασκετικός.

Τι οµάδα είστε;

Ολυµπιακός. Μπασκετικός Ολυµπιακός. Γενικά Ολυµπιακός, αλλά ειδικά µπασκετικός. Παίζατε µπάσκετ; Σαν τρελός. Από τη Β' ∆ηµοτικού µέχρι που τραυµατίστηκα σοβαρά στο πρώτο έτος της Νοµικής, αν όχι 7 στα 7 την εβδοµάδα, 5 στα 7, µία µε δύο ώρες της ηµέρας µου είχα να παίζω µπάσκετ και άλλες 4-5 ώρες να ασχολούµαι µε το µπάσκετ.

Αν έπρεπε να διαλέξετε µάχιµη δικηγορία ή πολιτική;

Μάχιµη δικηγορία. ∆εν θέλω να λέω ψέµατα. Είναι µια πετριά η πολιτική, είναι ένα µικρόβιο. Και η πολιτική, αν την κάνεις µε αξιοπρέπεια και δεν είσαι ανεπάγγελτος και είσαι ο εαυτός σου και αξιοπρεπής σε αυτό που κάνεις, σε βοηθάει και στη δουλειά σου. Τι εννοώ: Επειδή δεν επιτρέπεται για πολλούς λόγους ένας πολιτικός να έχει σχέση µε το ∆ηµόσιο και αν είναι και στοιχειωδώς έξυπνος και σέβεται και τους ανθρώπους οι οποίοι θέλει αύριο-µεθαύριο να τον στηρίξουν. Οµως, ένας καλός πολιτικός -τι σηµαίνει καλός πολιτικός, αξιοπρεπής, δοµηµένος, σοβαρός, όχι σοβαροφανής-, αν είναι δικηγόρος, µηχανικός, οτιδήποτε δηλαδή, έχει ένα επάγγελµα, και τον µάθει ο κόσµος για κάποια στοιχεία που έχει, τον βοηθάει και στη µετέπειτα δουλειά του. Αρα, θεωρώ ότι η πολιτική, όσο την ασκώ µε έναν σωστό τρόπο και αξιοπρεπή, θα µε βοηθήσει και στη δουλειά µου. Αυτή τη στιγµή έχω πατήσει ένα pause στη δικηγορία, λειτουργεί το γραφείο µου από τους συνεργάτες µου κι εγώ είµαι σε αναστολή.

Τι χαρακτήρας είστε;

Νοµίζω ότι είµαι παράλληλα και υποµονετικός και επίµονος. Ολοι οι άνθρωποι έχουν πολλές πτυχές. Θεωρώ ότι το µεγαλύτερό µου καλό είναι ότι είµαι ένας άνθρωπος γενναιόδωρος, δηλαδή µπορώ να πεθάνω για τους φίλους µου, αλλά ταυτόχρονα, αν θεωρώ ότι κάποιος µε αδικήσει, µε πειράξει, ενώ δεν τον έχω πειράξει, εκνευρίζοµαι πάρα πολύ.

Πώς διασκεδάζετε;

Με το φαγητό και στη συνέχεια να έχει και κουβέντα και ποτό. Αλλά, αν δεν έχει φαγητό, δεν το θεωρώ έξοδο. Καµιά µουσική σκηνή, κανένα µπουζούκι... Να πω την αλήθεια, ήµουν του ελαφριού µπουζουκιού για αρκετά χρόνια, τρεις-τέσσερις φορές τον χρόνο, αλλά, επειδή δυστυχώς υπάρχει η ανάγκη να προστατευτείς και να προστατεύεις και το σύνολο όπου ανήκεις και επειδή δεν θέλω να δίνω δικαιώµατα, δεν πηγαίνω πλέον, ενώ θα ήθελα. Το παραδέχοµαι, είναι µια υποχώρηση, δεν είναι καµία φοβερή υποχώρηση να µην πας στα µπουζούκια, γιατί η αλήθεια είναι ότι θα πιαστούν κάποιοι κακοπροαίρετοι από τους πολιτικούς αντιπάλους και αυτό το πράγµα θα πάνε να το ποινικοποιήσουν.

Δημοσιεύτηκε στο Secret των Παραπολιτικών στις 23/5