Η ταχύτητα με την οποία ο Αντώνης Σαμαράς έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση κατά της ελληνικής κυβέρνησης, όταν προέκυψε το θέμα με το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, αλλά και η αιχμηρή δήλωσή του για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας όσον αφορά την υιοθέτηση παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια δείχνει ότι ο πρώην πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά ενδιαφέρεται να περάσει στην πολιτική απραξία ή ακόμα χειρότερα στην πολιτική σύνταξη. Άλλωστε, με κάθε ευκαιρία στο παρελθόν έχει δηλώσει ότι είναι και θα είναι «παρών».

Διαβάστε: Η επίσκεψη Σαμαρά στο Άγιον Όρος για να γίνει ο επόμενος Έλληνας Τραμπ και η ευχή που θέλει να πάρει για να προχωρήσει στη... νέα προδοσία

Το τελευταίο διάστημα διάφορες πλευρές επιχειρούν να ερμηνεύσουν τι μπορεί να σημαίνει αυτό το «παρών» για το μέλλον του Μεσσήνιου πολιτικού και κατά πόσο το δικό του πολιτικό μέλλον μπορεί να μπλοκάρει το κυβερνητικό μέλλον της Νέας Δημοκρατίας και τη δυνατότητά της να κατακτήσει για τρίτη φορά την εξουσία. Οι συζητήσεις για το αν ο Αντώνης Σαμαράς προτίθεται να κάνει δικό του κόμμα ξεκίνησαν από τη μέρα που διεγράφη από τη Νέα Δημοκρατία. Στη συνέχεια πέρασε μια περίοδο ηρεμίας και αδράνειας, το τελευταίο διάστημα όμως τα σενάρια έχουν φουντώσει εκ νέου και οι απανωτές δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού φαίνεται να τα ενθαρρύνουν εμμέσως.

Τι ποσοστό μπορεί να πιάσει ένα κόμμα με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά

Σε αυτό βοηθά και το γεγονός ότι παρά τη συσπείρωση της Νέας Δημοκρατίας και την επίτευξη του 30% που έχει πιάσει σχεδόν σε όλες τις δημοσκοπήσεις, μια κρίσιμη εκλογική μάζα που προέρχεται από τα δεξιά παραμένει ακόμα μακριά από το κυβερνών κόμμα είτε γιατί είναι ακόμα καχύποπτο με τις πολιτικές της κυβέρνησης είτε γιατί έχει διαρρήξει ψυχικούς και ιδεολογικούς δεσμούς με το κυβερνών κόμμα. Αυτή την ψυχική διάρρηξη φαίνεται πως επιθυμεί να εκμεταλλευτεί ο πρώην πρωθυπουργός σε περίπτωση που διαβεί τον Ρουβίκωνα και για δεύτερη φορά στην πολιτική του ιστορία δημιουργήσει ένα κόμμα απέναντι στη Νέα Δημοκρατία που τον τίμησε με την ιδιότητα του αρχηγού της αλλά και του πρωθυπουργού.

Πολλοί είναι εκείνοι που σήμερα βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής και του κομματικού συστήματος πρώην βουλευτές ή και διατελέσαντες υφυπουργοί και φέρονται να πιέζουν τον πρώην πρωθυπουργό να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Εκτιμούν ότι μαζί του μπορούν να επιστρέψουν και εκείνοι στην πολιτική και με όχημα τη δική του ηγεσία να βρεθούν σε ένα κόμμα που θα καταφέρει να κατακτήσει το 3% και άρα να ξαναδούν εκ νέου τα έδρανα της Βουλής. Το ερώτημα του… ενός  εκατομμυρίου βέβαια είναι τι ποσοστό μπορεί να πιάσει ένα κόμμα με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά όταν στη δεξιά πολυκατοικία υπάρχει ήδη η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου με ένα σχεδόν 10%, η Φωνή Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου που μάλλον δεν ενδιαφέρεται για την πρόωρη πολιτική της συνταξιοδότηση και η Νίκη με συγκεκριμένο κομματικό ακροατήριο.

Η πρόσφατη δημοσκόπηση πάντως της MRB δίνει σε μια τέτοια προσπάθεια ποσοστό 16,1%. Βέβαια, ο σκληρός πυρήνας εκείνων που λένε πως σίγουρα θα ψήφιζαν ένα κόμμα με αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά φτάνει μόλις στο 3,3%, ενώ 12,8% είναι εκείνοι που απαντούν ότι μάλλον θα τον ψήφιζαν. Και εδώ ξεκινούν τα δύσκολα για τον πρώην πρωθυπουργό, διότι ένας νέος κομματικός σχηματισμός υπό τον κ. Σαμαρά θα δεχόταν σφοδρά «πυρά» όχι μόνο από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά κι από τα κόμματα στα δεξιά της, καθώς όλοι θα θέλουν να περιχαρακώσουν και να προφυλάξουν το κομματικό τους ακροατήριο από την άλωση που θα επιχειρήσει με συγκεκριμένη δεξιά και «τραμπική» ατζέντα ο πρώην πρωθυπουργός. Άλλωστε, οι πληροφορίες λένε ότι οι επαφές του κ. Σαμαρά με την άλλη πλευρά του ατλαντικού είναι όλο και συχνότερες, όπως και έντονη είναι η προσπάθειά του να βρει γέφυρες επικοινωνίας με τους ανθρώπους του Ντοναλντ Τραμπ.

Ένα δεύτερο σημείο προβληματισμού στους πιο ψύχραιμος πολιτικούς φίλους του Αντώνη Σαμαρά είναι το μέλλον που θα έχει ένα τέτοιο κόμμα σε μια ενδεχόμενη δεύτερη ή τρίτη εκλογική αναμέτρηση προκειμένου η Νέα Δημοκρατία να κατακτήσει την αυτοδυναμία. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ό,τι υπάρχει στα δεξιά και στα αριστερά του πολιτικού φάσματος θα συνθλίβει μεταξύ του πρώτου κόμματος, που θα είναι η Νέα Δημοκρατία, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις σήμερα, και του δεύτερου κόμματος, που ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα είναι το ΠΑΣΟΚ ή η Πλεύση Ελευθερίας. Εάν μάλιστα τα πράγματα εξελιχθούν έτσι, το κόμμα Σαμαρά θα έχει να αντιμετωπίσει από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και τη σφοδρή κριτική ότι η παρουσία του εμποδίζει την επίτευξη αυτοδυναμίας και οδηγεί τη χώρα ξανά σε δεύτερες ή τρίτες εκλογές. Γιατί κανένας δεν μπορεί να φανταστεί ότι ο κ. Σαμαράς θα μπορούσε να συμβάλει σε μια συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία χωρίς να θέσει ως απαράβατη προϋπόθεση τη μη παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη θέση του επόμενου πρωθυπουργού. Και όσο κι αν ο ίδιος λέει ότι αυτό δεν είναι κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, αλλά κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο κόσμος της παράταξης πολύ δύσκολα είναι διατεθειμένος να δεχτεί ένα τέτοιο βέτο από την πλευρά του κ. Σαμαρά. Και έτσι σε μια δεύτερη ή τρίτη εκλογική αναμέτρηση, το κόμμα του, που στην πρώτη εκλογή μπορεί να έχει μπει στη Βουλή, κινδυνεύει στη συνέχεια να έχει το μέλλον που είχε και το κόμμα που ίδρυσε ο Γιώργος Παπανδρέου απέναντι στο ΠΑΣΟΚ.

Όλα αυτά ζυγίζονται από τους συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, γι’ αυτό και κανείς ακόμα δεν μπορεί να δώσει μια σίγουρη απάντηση για το πώς θα κινηθεί το επόμενο διάστημα ο κύριος Σαμαράς. Πιθανότατα να μην μπορεί ή να μην έχει αποφασίσει ακόμα ούτε ο ίδιος. Οι περισσότεροι εκτιμούν ότι μια πρώτη γεύση των επόμενων σχεδίων του ο πρώην πρωθυπουργός θα τη δώσει στις 17 Ιουνίου κατά τη διάρκεια της παρουσίας του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού για την Ουκρανία. Τα όσα θα πει εκεί ο Αντώνης Σαμαράς, έχοντας δίπλα του τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, θα ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως, σίγουρα όμως ο κ. Σαμαράς ως άριστος χειριστής της ελληνικής γλώσσας γνωρίζει ότι μπορεί να δώσει το σήμα των επόμενων κινήσεών του χωρίς να το πει ευθέως.