Η χθεσινή κόντρα στη Βουλή μεταξύ του Γιώργου Φλωρίδη και της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου επανέφερε στον δημόσιο διάλογο την περιβόητη υπόθεση του «βιαστή με την τυρόπιτα». Ο υπουργός Δικαιοσύνης έθιξε την υπεράσπιση που παρείχε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στον δράστη, προκαλώντας έντονη αντιπαράθεση.

Διαβάστε: Γεωργιάδης: Το "εύγε" του στον Φλωρίδη για όσα είπε στην Κωνσταντοπούλου - "Τέτοιον εξευτελισμό δεν έχω ξαναδεί"

Η κόντρα ανάμεσα σε Φλωρίδη και Κωνσταντοπούλου

Από το βήμα της Βουλής, ο κ. Φλωρίδης αναφέρθηκε στην περιβόητη υπόθεση. Πριν ξεκινήσει την εξιστόρηση, ανέφερε: «Ακούσαμε την κυρία Κωνσταντοπούλου να μας λέει: "Τι χρώμα έχει η δικαιοσύνη, τι γεύση, πώς μυρίζει;". Ας το δούμε λοιπόν. Ακούστε κάποια ονόματα...».

Με την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας να φωνάζει «ψέματα» από τα έδρανα, ο υπουργός Δικαιοσύνης συνέχισε: «Υπάρχουν οι καταγγελίες της περιόδου εκείνης από τις γυναικείες οργανώσεις. Για τα βασανιστήρια που κάνατε σε εκείνες τις γυναίκες. Βασανιστήρια κανονικά. Μπρος πίσω».

Η υπόθεση του ''βιαστή με την τυρόπιτα''

Όλα έλαβαν χώρα από το 2005 και ύστερα. Ο Εμμανουήλ Αριστόβουλος εκείνο το καλοκαίρι προσέγγιζε τουρίστριες στην περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, προσφέροντάς τους δωρεάν ξενάγηση στην Αθήνα. Μετά την εμπιστοσύνη που κέρδιζε, τους πρόσφερε τυρόπιτα που περιείχε το υπνωτικό χάπι Stilnox. Όταν τα θύματα έχαναν τις αισθήσεις τους, τα μετέφερε σε ξενοδοχεία και τα βίαζε. Η πρώτη καταγγελία έγινε στις 6 Μαρτίου 2005 από την 29χρονη Αυστραλή τουρίστρια Νάταλι Κάρνιφ, η οποία περιέγραψε τη διαδικασία της προσέγγισης και της επίθεσης.

Η υπεράσπιση της Κωνσταντοπούλου και οι καθυστερήσεις

Ο δράστης, πατέρας δύο παιδιών, παραδέχθηκε αρχικά τις κατηγορίες, επικαλούμενος ψυχολογικά και συζυγικά προβλήματα. Αργότερα όμως υποστήριξε ότι τα θύματα είχαν συναινέσει. Η υπεράσπισή του ανατέθηκε στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, βουλευτή τότε του ΣΥΡΙΖΑ.

Η δίκη του «βιαστή με την τυρόπιτα» ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα, με συνεχείς αναβολές και ενστάσεις από την πλευρά της υπεράσπισης. Από το 2006 έως το 2013, οι δίκες αναβλήθηκαν για διάφορους λόγους:

  • Αποχές δικηγόρων και απεργίες
  • Απουσία θυμάτων και μαρτύρων
  • Αιτήματα εξαίρεσης δικαστών
  • Διάφοροι διαδικαστικοί λόγοι

Το μαρτύριο των θυμάτων

Όλα αυτά τα χρόνια η υπόθεση σερνόταν καθώς επαναλαμβανόταν εφιαλτικά το ίδιο σκηνικό για τα τέσσερα θύματα. Υποχρεώνονταν να έρχονται στην Ελλάδα από τον Καναδά και την Αυστραλία και να αναχωρούν προς τις πατρίδες τους άπρακτες, δίχως δικαίωση. Οι νεαρές αυτές γυναίκες έπρεπε κάθε φορά να υποβάλλονται στο μαρτύριο της οδυνηρής ανάμνησης και να καλύπτουν εξ ιδίων πόρων τα δαπανηρά έξοδα μετάβασης και παραμονής τους στην Ελλάδα.

Ένα από τα θύματα, μία τουρίστρια από τον Καναδά είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στον Σταύρο Θεοδωράκη: «Η συνήγορος του κατηγορούμενου ισχυρίστηκε ότι είναι απασχολημένη με κάποια άλλη υπόθεση στην επαρχία. Μια υπόθεση που ανέλαβε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Τους είπα ότι είχα έρθει από τον Καναδά. Το ήξεραν άλλωστε. Τους παρακάλεσα να διακόψουν εν ανάγκη και να γίνει η δίκη την επόμενη εβδομάδα. Τίποτα».

Η τελική ποινή και η αποφυλάκιση

Η τελική ποινή που επιβλήθηκε στον βιαστή με την τυρόπιτα ήταν 12 χρόνια φυλάκισης. Ωστόσο, το 2015, με τον νόμο Παρασκευόπουλου, αποφυλακίστηκαν πολλοί κρατούμενοι, συμπεριλαμβανομένων εγκληματιών όπως ο δράστης της υπόθεσης.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ως πρόεδρος της Βουλής, είχε δηλώσει «ανακουφισμένη» για την ψήφιση του νομοσχεδίου. Το γεγονός αυτό προκάλεσε αντιδράσεις από πολιτικούς αντιπάλους, οι οποίοι την κατηγόρησαν για υπεράσπιση εγκληματιών. Η κόντρα Φλωρίδη με την Κωνσταντοπούλου επανέφερε στο προσκήνιο αυτές τις παλιές κατηγορίες.