Οι επόμενες παραιτήσεις υπουργών, ο νέος φάκελος που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, ο διαχωρισμός των περιπτώσεων Βορίδη-Αυγενάκη και το σενάριο των εκλογών
Τι έκρινε την επιλογή Πλεύρη
Σχεδόν βέβαιη ήταν η αξιοποίηση του Θάνου Πλεύρη, μετά την παραίτηση Βορίδη. Το έγραψε άλλωστε από την Παρασκευή (για τα Παραπολιτικά του Σαββάτου) ο συναγωνιστής Φουσκίδης. Κάτι μου λέει ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης μπορεί και να το είπε στον τέως υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, ο οποίος ως γνωστόν συνδέεται με στενή φιλία με τον διάδοχό του. Σε κάθε περίπτωση καθοριστικό ρόλο στην αξιοποίηση Πλεύρη φαίνεται να έπαιξε ο υφυπουργός Μυλωνάκης, ο οποίος σταθερά και διαχρονικά έχει πολύ καλή άποψη για τον συγκεκριμένο. Αυτό που αξιολογήθηκε ήταν η προσφορά του Πλεύρη, τόσο στην υπόθεση των Τεμπών, όσο και τώρα στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Κυρίως όμως αυτό που έπαιξε ρόλο ήταν το γεγονός ότι ενώ έμεινε εκτός κυβέρνησης, δεν βγήκε στο αντάρτικο, συνεχίζοντας να κάνει (το ίδιο καλά) την κοινοβουλευτική του δουλειά. Αν δεν είχε γίνει η γκάφα με τον Ανδριανό, θα πίστευα ότι βασικό κριτήριο στην αναβάθμιση ενός βουλευτή είναι η εργατικότητα. Όμως άλλαξα γνώμη, καταλήγοντας ότι δεν μπορώ να καταλήξω, τι είναι εκείνο που σε κάνει στο τέλος υπουργό, άντε υφυπουργό. Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή Πλεύρη, ήταν και εύστοχη και από αυτές που δίνουν credit στον πρόεδρο Μητσοτάκη.
Ο ανύπαρκτος Ανδριανός σε ρόλο υφυπουργού
Δεν ξέρω ποιος πρότεινε στον πρόεδρο Μητσοτάκη την αξιοποίηση του βουλευτή Ανδριανού, ωστόσο όποιος και να είναι, οφείλω δημοσίως να παραδεχτώ ότι διακρίνεται από χιούμορ. Γιατί μόνο ως πλάκα προς τους υπόλοιπους της γαλάζιας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μπορεί να εκληφθεί η αξιοποίηση ενός εκ των ανύπαρκτων, σε επίπεδο πολιτικής, βουλευτών. Όμως το είπα και το ξαναλέω. Η κυβέρνηση είναι του αρχηγού Κυριάκου και μπορεί να κάνει υφυπουργό, ακόμη και τον εκλεκτό της πεθεράς του Σαμαρά.
τετη κρητικου γιαννης ανδριανος
Η Τέτη Κρητικού, πεθερά του Αντώνη Σαμαρά, με τον βουλευτή και νέο υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιάννη Ανδριανό
Γιατί νομίζω ότι αν κάποιος θελήσει να αναζητήσει αυτά που οδήγησαν στην υπουργοποίηση Ανδριανού (με δεδομένη την ανυπαρξία του ανδρός) θα καταλήξει σε δύο assets. Το ένα το ανέφερα παραπάνω και το δεύτερο έχει να κάνει με τη στενή σχέση που διατηρεί με τον Θοδωρή Ρουσόπουλο. Επί της ουσίας στο πρόσωπο του νέου υφυπουργού κατά κάποιο τρόπο επιβραβεύεται ο Σαμαροκαραμανλισμός. Ωστόσο επειδή και η κυβέρνηση και η Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι του Μητσοτάκη, όλα αυτά πιστεύω ότι θα μπορέσει να τα διαχειριστεί. Δηλαδή να πείσει αυτούς που δίνουν μάχες στα παράθυρα της τηλεόρασης , ότι τελικά η ενδεδειγμένη συνταγή , είναι να είναι ανύπαρκτοι ή να κάνουν παρέα με τις πεθερές, τις συμπεθέρες και τις αναμνήσεις του Καραμανλή.
Θέμα παραιτήσεων για Κεφαλογιάννη – Κέλλα
Σας έχω νέα από το μέλλον. Και σύμφωνα με αυτά τα νέα μέσα στην εβδομάδα (δεν αποκλείω ακόμη και εντός της ημέρας) να δρομολογηθούν από το Μαξίμου, εξελίξεις που θα αφορούν τον υπουργό Πολιτικής Προστασίας, Γιάννη Κεφαλογιάννη, και τον δεύτερο (μετά τον Σταμενίτη) υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Χρήστο Κέλλα. Προφανώς και όταν αναφέρομαι σε εξελίξεις, δεν εννοώ αυτές που έχουν να κάνουν με τον καύσωνα, αλλά αυτές που σχετίζονται με τα όσα αποκαλύπτονται από τις συνομιλίες για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Από την πρώτη στιγμή είχε προκύψει θέμα με τους Κεφαλογιάννη και Κέλλα, ωστόσο αν κατάλαβα καλά, κρίθηκε σκόπιμο να γίνει μια διαβάθμιση στις παραιτήσεις. Σε πρώτη φάση να φύγουν εκείνοι που μιλούσαν απευθείας, οι οποίοι έφυγαν και θα ακολουθούσαν εφόσον προέκυπτε θέμα (που προκύπτει) εκείνοι που «μιλούσαν» μέσω τρίτων. Όπως πληροφορούμαι, ακόμη και εντός της σήμερον, δεν αποκλείεται να ζητηθούν οι παραιτήσεις από τους Κεφαλογιάννη και Κέλλα, με τον πρώτο να είναι σε πολύ δύσκολη θέση, εξαιτίας των όσων φέρεται να λέει στις συνομιλίες, ο επί χρόνια διευθυντής του γραφείου του, Γιάννης Τρουλλινός. Κάτι μου λέει, αλλά δεν ξέρω τι, ότι μέσα στην εβδομάδα (αν όχι μέσα στη μέρα) θα υπάρξει συνέχεια στο σήριαλ των υπουργικών παραιτήσεων. Μάλιστα, πριν καλά – καλά ξεκινήσουν αυτές (οι παραιτήσεις) υποθέτω ότι θυμάστε ότι σας έγραψα ότι σε λίγο θα ξεμείνει από υπουργούς ο πρόεδρος Μητσοτάκης.
Ένα όνειρο σκέτος εφιάλτης
Έχοντας όλες αυτές τις σκέψεις κατά νου, φαίνεται ότι επηρεάστηκε και το όνειρο που είδα το μεσημέρι του Σαββάτου, αφού προηγουμένως είχα φάει μια χοιρινή μπριζόλα, καθώς πλέον αποφεύγω τα παϊδάκια μετά τις τελευταίες εξελίξεις με τα βοσκοτόπια, υπό τον φόβο να με μπλέξει και μένα η Παπανδρέου. Πέφτοντας λοιπόν στο κρεβάτι και έχοντας στο φουλ το κλιματιστικό, άρχισα να βλέπω ένα όνειρο από το μέλλον. Είδα, μια Ρουμάνα, σχετικώς εύσωμη που έμοιαζε με την Ευρωπαία Εισαγγελέα, μετά τον ΟΠΕΚΕΠΕ, να στέλνει ένα άλλο φάκελο, με περισσότερα λεφτά, στον οποίο φάκελο, εμπλέκονται δυο τρία ακόμη κυβερνητικά στελέχη. Εκεί, σύμφωνα πάντα με το όνειρο, άρχισε μια κουβέντα, αν μπορεί να κρατηθούν στην κυβέρνηση, οι συγκεκριμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Επειδή ήταν πολλοί και κυρίως ισχυροί, πάντα σύμφωνα με τα όσα είδα στο όνειρο, κρίθηκε σκόπιμο να μην αποπεμφθούν, όπως έγινε με τους άλλους του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και κάπου εκεί ξύπνησα, με αποτέλεσμα να μην δω τη συνέχεια, που υποψιάζομαι ότι θα είναι (κάπως) συναρπαστική.
Η ιστορία που θυμίζει Καραμανλή
Αν και ξέρω ότι αυτό που θα γράψω δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να το υποδεχτούν με χειροκροτήματα στο Μαξίμου, παρόλα αυτά επειδή ότι βιωματικά έχει ζήσει κανείς σε αυτή την επίγεια ζωή, δεν χρειάζεται και πολύ ανάλυση, θα επιχειρήσω να το αφήσω εδώ για να υπάρχει. Τα παλιά τα χρόνια, τότε που κυβερνούσε ο πρόεδρος Καραμανλής ο Β’, κάποια στιγμή άρχισε να κυριαρχεί το δόγμα του «σεμνά και ταπεινά». Να φανταστείτε ότι τότε είχαν «κοπεί» μέχρι και τα μπουζούκια σε υπουργούς και βουλευτές. Κάποια στιγμή ο τότε πρωθυπουργός για ψύλλου πήδημα απέπεμπε από την κυβέρνηση, όποιον κινούνταν αντίθετα στο δόγμα. Αν δεν με απατά η μνήμη μου η αρχή έγινε με τον Τσιτουρίδη, επειδή τόλμησε να μεταγράψει τον γιο του και λίγο αργότερα απομακρύνθηκε ο συγχωρεμένος ο Μαγγίνας, επειδή είχε (λέει) ένα ανασφάλιστο αλλοδαπό. Μετά «έσκασε» η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, στην οποία ενεπλάκησαν μεταξύ των άλλων και πρόσωπα του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, όπως ήταν οι Ρουσόπουλος και Αγγέλου. Σε αντίθεση με την ευκολία που απέπεμπε τους «ξένους», ο Καραμανλής δυσκολεύτηκε στη ΔΕΘ να αδειάσει τους στενούς του συνεργάτες. Και κάπου εκεί άρχισε η αντίστροφη μέτρηση που οδήγησε μετά από λίγο στην απόφασή του, να δραπετεύσει, προκηρύσσοντας εκλογές. Επειδή έχω την αίσθηση ότι κάποιοι έχουν καταστρώσει ένα αντίστοιχο σχέδιο και στην παρούσα φάση, κάποια στιγμή ο πρόεδρος Μητσοτάκης, θα πρέπει να σταματήσει να τρώει με περισσή ευκολία τους «ξένους». Όχι τίποτα άλλο, σε λίγο όπως πάνε τα πράγματα το πιο οικείο πρόσωπο θα είναι η Ευρωπαία Εισαγγελέας, Πόπη Παπανδρέου. Σε κάθε περίπτωση όμως στην πολιτική όσα έχουν γίνει κατά το παρελθόν, οφείλουν να είναι διδακτικά στο παρόν, αφού εν πολλοίς διαμορφώνουν και το μέλλον. Ωστόσο, όπως έχω γράψει κατά καιρούς, η κυβέρνηση είναι του Μητσοτάκη (όπως το 2009 ήταν του Καραμανλή) και μπορούν να την κάνουν ότι θέλουν. Ακόμη και να τη γκρεμίσουν και να την ξαναφτιάξουν από την αρχή, αν φυσικά μέχρι τότε έχουν απομείνει τούβλα (εν προκειμένω βουλευτές) για να μπορέσουν να την κτίσουν.
!Πίνοντας τσικουδιά στο «Ρακάκι» στη Συριζοφωλιά της Καισαριανής, έλαβα μήνυμα από έναν φίλο και το μεταφέρω γιατί το βρήκα πολύ έξυπνο. Σύμφωνα με τον συνομιλητή μου, η ΝΔ είναι το πρώτο κόμμα στην ιστορία της ανθρωπότητας που έχει φτιάξει γραφείο τεκμηρίωσης για να κυνηγάει τους δικούς της ανθρώπους και όχι τους αντιπάλους.
Το σενάριο των εκλογών
Μπορεί ο συναγωνιστής Μαρινάκης να διέψευσε το ενδεχόμενο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, ωστόσο εδώ που τα λέμε, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν νομίζω ότι του πέφτει λόγος. Απεναντίας, αν η χώρα θα οδηγηθεί σε πρόωρες κάλπες, αυτό ενδεχομένως να μην υπαγορευτεί από τον πρόεδρο Μητσοτάκη, αλλά από την πίεση των γεγονότων. Γι’ αυτό και επιμένω ότι ήρθε η ώρα να αφήσει όσα λέει περί θεσμικότητας, να καταγγείλει όσους απεργάζονται (που είναι πολλοί και γνωστοί) την πολιτική αποσταθεροποίηση και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Με αυτά που βλέπω και τα άλλα που ακούω, ενδεχομένως αυτή τη στιγμή να είναι το μοναδικό παράθυρο με θέα.
Η ενημέρωση (της Πέμπτης) από τον Μυλωνάκη
Ο άνθρωπος που άρχισε να διαβάζει την δικογραφία από τη στιγμή που έφτασε στη Βουλή, ακούει στο ονοματεπώνυμο, Γιώργος Μυλωνάκης. Όταν άρχισε να έχει μια (σχετικώς) καλή εικόνα, επικοινώνησε με τον πρόεδρο Μητσοτάκη, οποίος βρισκόταν εκτός Ελλάδος, για να τον ενημερώσει. Σχεδόν ταυτόχρονα ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, μίλησε δυο τρεις φορές και με τον Μάκη Βορίδη. Το απόγευμα της Πέμπτης είχε ληφθεί η απόφαση, προκειμένου να υπάρξει πολιτική διαχείριση του θέματος. Αυτό σήμαινε ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι την επομένη θα υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, όπως και έγινε.
Τι θα κάνει με την Προανακριτική
Όπως αντιλαμβάνεστε ο πιο δύσκολος χειρισμός αφορούσε τον Βορίδη, με τον οποίο επικοινώνησε το πρωί της Παρασκευής ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Από την περιφερειακή πηγή που διαθέτω στο Μαξίμου, έμαθα ότι παρά τα άσχημα νέα που περιείχε το τηλεφώνημα, η επικοινωνία των δύο ανδρών κινήθηκε σε πολύ καλό κλίμα. Ο πρόεδρος Μητσοτάκης, ξεκαθάρισε απευθυνόμενος στον τέως υπουργό του, ότι η παραίτηση δεν συνιστά σε καμία περίπτωση ενοχή. Απεναντίας, του είπε ότι από τις συνομιλίες δεν προκύπτει κάτι το ποινικά επιλήψιμο. Οι δύο άνδρες συμφώνησαν να διευκολυνθεί η διαδικασία με την υποβολή της παραίτησης από την πλευρά Βορίδη, όπως και έγινε.
Και σενάριο διαγραφής Αυγενάκη από την Κ.Ο.
Πάμε τώρα να δούμε τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Με βάση τα όσα φτάνουν στα υπερήφανα αυτιά μου, το Μαξίμου, διαχωρίζει τις περιπτώσεις Βορίδη και Αυγενάκη. Όπως το διαβάσατε. Στην μεν πρώτη δεν πρόκειται να υπάρξει παραπομπή σε Προανακριτική, ενώ για τη δεύτερη, το Μαξίμου (προφανώς και όχι το κτίριο) αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Μάλιστα, επειδή έχουν φτάσει στο Μέγαρο κάτι πρώτα μηνύματα που προαναγγέλλουν την αντίδραση του Αυγενάκη, αν μου ζητούσατε μια πρόβλεψη, δεν θα απέκλεια το ενδεχόμενο ακόμη και της εκ νέου διαγραφής του από την γαλάζια Κ.Ο. Απεναντίας και πάντα με βάση το περιεχόμενο των συνομιλιών που δεν εξαντλούνται στα του ΟΠΕΚΕΠΕ, αν μου ζητούσε κανείς (που δεν θα μου ζητήσει) να στοιχηματίσω, δεν θα έβαζα ούτε μισό ευρώ στην παραμονή Αυγενάκη στη Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ.
Επιβεβαίωση με τις παραιτήσεις
Από την πρώτη στιγμή που ανταμώσαμε, σας έχω γράψει ότι αν κάτι σιχαίνομαι, είναι αυτό που αρέσκονται να κάνουν οι καλοί δημοσιογράφοι, που ενώ τα έχουν γράψει όλα, στο τέλος «πέφτουν μέσα», με αποτέλεσμα όταν «πέσουν», να δηλώνουν «επιβεβαιωμένοι». Αν και απεχθάνομαι αυτή τη διαδικασία, τώρα που ετοιμάζομαι να φορέσω μπρατσάκια (αν μου το εγκρίνουν σκέφτομαι να ξεκινήσω από αύριο διακοπές), θα αποτολμήσω να βάλω εαυτόν στους «επιβεβαιωμένους». Την ώρα που οι καλοί συνάδελφοι έγραφαν πολλά και διάφορα, εσείς εδώ το πρωί της Παρασκευής διαβάζατε, ότι θα παραιτούνταν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, εξέλιξη που θα οδηγούσε σε μίνι ανασχηματισμό. Αυτό δηλαδή που έγινε μετά από πέντε έξι ώρες.
Επιμονή στη θετική ατζέντα
Ασφαλώς με τον ΟΠΕΚΕΠΕ η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διαχείριση μιας ακόμα κρίσης και οι μέρες είναι δύσκολες. Όμως πέρα από τη διαχείριση των κρίσεων που δημιουργούνται το κυβερνητικό έργο πρέπει να προχωρά και οι υπουργοί να μην βάζουν τα στυλό κάτω, όπως έχει γίνει συχνά το παρελθόν. Αυτό είναι ένα από τα βασικά μηνύματα που θα στείλει σήμερα ο πρόεδρος Μητσοτάκης στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ένας δεύτερος που ασπάζεται πλήρως τη συγκεκριμένη στρατηγική και επιμένει στην εφαρμογή της είναι ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης που οργανώνει, αμέσως μετά το Υπουργικό Συμβούλιο, διυπουργική συνέντευξη Τύπου με θέμα «Νέοι ευρωπαϊκοί πόροι 8+ δισ. ευρώ για το περιβάλλον, την ανάπτυξη, την καθημερινότητα και τη φτώχεια». Πρόκειται για το εθνικό σχέδιο ενεργοποίησης τριών νέων κοινοτικών ταμείων, και όπως λένε στην κυβέρνηση «μιλάμε για ένα “νέο RRF», με μικρότερο προϋπολογισμό αλλά αντίστοιχο αποτύπωμα με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας καθώς έρχεται να λειτουργήσει συμπληρωματικά για τη στήριξη ευάλωτων νοικοκυριών, πολύ μικρών επιχειρήσεων, αλλά και την αναβάθμιση κρίσιμων υποδομών και τομέων της οικονομίας». Ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης μαζί με τον Σταύρο Παπασταύρου, τη Σοφία Ζαχαράκη, τον Κώστα Κυρανάκη, τον Τάκη Θεοδωρικάκο, τη Δόμνα Μιχαηλίδου και τον Βασίλη Κικίλια κόντρα στην επικαιρότητα των ημερών θα παρουσιάσουν τη θετική ατζέντα και το κυβερνητικό έργο που πρέπει να προχωράει, ότι και αν συμβαίνει…
Συναντήσεων και ευχαριστιών… συνέχεια στο ΥΠΕΝ
Παρά το φόρτο της προηγούμενης εβδομάδας, όταν ο υπουργός Παπασταύρου προετοίμασε με τον υφυπουργό Τσάφο (δεν τον γνωρίζω, αλλά μου λένε ότι είναι «κύριος ο άνθρωπος» όπως λέει και ο πρώην πρέσβης Τσούνης) και παρουσίασε στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής ένα τεχνικό και απαιτητικό νομοσχέδιο για το βιομεθάνιο και το βιοαέριο, δεν ξέχασε τις υποχρεώσεις του απέναντι στην γαλάζια ΚΟ και μάλιστα τώρα που ζορίζει κάπως το πράγμα. Έτσι, τις ανοιχτές θύρες της Μεσογείων πέρασαν -όπως μαθαίνω- οι βουλευτές Ηλείας, Ανδρέας Νικολακόπουλος, Αχαΐας, Ανδρέας Κατσανιώτης, Σερρών, Φωτεινή Αραμπατζή, Καρδίτσας, Γιώργος Κωτσός, Ηρακλείου, Μαξίμος Σενετάκης και Β’ Θεσσαλονίκης, Φάνης Παπάς. Μάλιστα, τα πρώτα αποτελέσματα των επισκέψεων ήδη φάνηκαν. Με αναρτήσεις τους ο Βουλευτής Κωτσός ευχαρίστησε τον Παπασταύρου για την παρέμβαση του υπέρ των Ελλήνων βαμβακοπαραγωγών και των ευρωπαϊκών διεκδικήσεων τους, αλλά και ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Δημήτρης Πτωχός για τη χρηματοδότηση έργου αφαλάτωσης στη Δυτική Μάνη (για το τελευταίο είχε επισκεφθεί το ΥΠΕΝ ο Δήμαρχος μαζί με τον τοπικό βουλευτή Περικλή Μαντά).
Η επέτειος και το μνημόσυνο
Η επέτειος προκήρυξης του δημοψηφίσματος «τιμήθηκε» το Σάββατο από αμφότερες τις πλευρές. Από την πλευρά του «Ναι» η Νέα Δημοκρατία σήκωσε νωρίς το πρωί σε όλα της τα κανάλια ένα βίντεο με τα γεγονότα εκείνων των ημερών, ο Αλέξης Τσίπρας θυμήθηκε να ζητήσει τα πρακτικά του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, ενώ διάφοροι υπουργοί και φίλοι του φιλοτέχνησαν διάφορα επικολυρικά κείμενα – που παραπάνω με μνημόσυνο (αμετ)ανόητων έμοιαζε, παρά με συνεργάτες πολιτικού με ένα rebranding in progress, που λέμε και στα Χανιά. Δέκα χρόνια μετά, έχουν ειπωθεί τα πάντα και τα αντίθετά τους, οπότε μην περιμένετε από τη στήλη κάποια εκτενή ανάλυση. Θα επαναλάβω απλώς το προφανές: ότι η διαιρετική γραμμή του 2015 που χαράχτηκε από τον ίδιο τον Τσίπρα παραμένει ισχυρή – αλλά όχι και η μόνη. Και αυτό γιατί η συμμαχία του «Οχι» μπορεί να σόκαρε τον πλανήτη με εκείνο το 60%, ωστόσο αποδείχτηκε -και εξακολουθεί να αποδεικνύεται- ευκαιριακή και ετερόκλητη. Τη βλέπουμε σήμερα σε έξι κοινοβουλευτικά «κομμάτια» στα αριστερά και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος και σε άλλα τόσα που διεκδικούν την είσοδο ή την επάνοδό τους στη Βουλή, με κοινό χαρακτηριστικό την απροθυμία και την αδυναμία να συνεργαστούν μεταξύ τους.
Το «Ναι» και το «ναι μεν, αλλά»
Από την άλλη πλευρά, τα δύο από τα τρία κόμματα του «Ναι» αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην πρώτη και τη δεύτερη θέση στη Βουλή και τις δημοσκοπήσεις. Με το «Ποτάμι» να έχει απορροφηθεί σχεδόν στο σύνολό του από τη ΝΔ, οι δύο πόλοι του παλιού δικομματισμού διατηρούν τις δυνάμεις τους στο 40% που ηττήθηκε μεν στην κάλπη του δημοψηφίσματος, κυριάρχησε, όμως, πολιτικά. Φυσικά, αυτή η κυριαρχία προσωποποιείται στον πρόεδρο Μητσοτάκη. Η ΝΔ κατάφερε πολύ γρήγορα να εγκαθιδρυθεί ως ο βασικός πυλώνας της «παράταξης του Ναι», διατηρώντας αυτά τα στοιχεία ακόμα και ύστερα από έξι χρόνια διακυβέρνησης. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει αυξήσει τα ποσοστά του σε σχέση με το 2015, ωστόσο πιστεύω ότι ούτε ο ίδιος ο Ανδρουλάκης δεν θα ισχυριζόταν ότι έχει καταφέρει το κόμμα του να εκφράζει τον κόσμο που πριν από 10 χρόνια κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη.
Η μονοθεματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ
Ξέρω ότι θα θυμώσω (κι άλλο) τον πρόεδρο Ανδρουλάκη με αυτό το σχόλιο, ωστόσο διαπιστώνω ότι για ακόμα μια φορά το ΠΑΣΟΚ λειτουργεί μονοθεματικά, μιλώντας αποκλειστικά και μόνο για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Μακριά από εμένα οποιαδήποτε υποτίμηση του θέματος, ωστόσο νομίζω πως, για ένα κόμμα που λέει ότι θέλει να κυβερνήσει, δεν θα έπρεπε να αποτελεί το μοναδικό ζήτημα αντιπαράθεσης. Ενδεχομένως να μην το ανέφερα, εάν η συγκεκριμένη στρατηγική δεν επαναλαμβανόταν με μεγάλη συχνότητα τόσο στις υποκλοπές, όσο και στις διαδηλώσεις και, μετέπειτα, στις Προανακριτικές για τα Τέμπη. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το ΠΑΣΟΚ «έβαλε όλα του τα αυγά στο ίδιο καλάθι», προσπαθώντας να κερδίσει δημοφιλία μέσα από την επικαιρότητα – πράγμα απολύτως και αδιαπραγμάτευτα θεμιτό. Ωστόσο, μένοντας σε ένα μόνο θέμα, κατάφερε σε όλες τις περιπτώσεις το αντίθετο αποτέλεσμα.
Το «πρόβλημα Τσίπρας» και η ανάρτηση του εκπροσώπου Μαρινάκη
Στη ΝΔ γνωρίζουν πολύ καλά ότι το πρόβλημα του «προοδευτικού μετώπου» λέγεται Αλέξης Τσίπρας. Κι αυτό διότι χωρίς εκείνον ο χώρος μένει χωρίς ηγεσία, ενώ με αυτόν επικεφαλής υπάρχει «ταβάνι». Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή. Αυτό ακριβώς το γεγονός αξιοποίησε στο έπακρο (μαζί, φυσικά, με την εξαιρετική τετραετία) ο πρόεδρος Μητσοτάκης στις εκλογές του 2023, αυτό αξιοποιεί (όχι ακόμα ο ίδιος, αλλά οι συνεργάτες του) και τώρα που ο πρώην πρωθυπουργός επιδιώκει να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος Μαρινάκης δεν καταλαβαίνει ούτε από Κυριακές, ούτε από γιορτές (χρόνια του πολλά, με την ευκαιρία), βγάζοντας και σχετική ανακοίνωση χθες το απόγευμα. «Ο κ. Τσίπρας έχει δικαίωμα να κάνει όσο rebranding επιθυμεί για τον εαυτό του, αλλά την ιστορία δεν θα την ξαναγράψει», τόνισε ο ψηλός της κυβέρνησης, θυμίζοντας πέρα από το δημοψήφισμα και τα υπόλοιπα ανδραγαθήματα του συντρόφου Αλέξη: τα capital controls και τις κλειστές τράπεζες, τη συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά και τη μετατροπή της Ελλάδας σε «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης.
Το κόστος της «περήφανης» διαπραγμάτευσης
Διαβάζοντας τα παραπάνω θυμήθηκα το κόστος της «περήφανης» διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που μας φόρτωσε και το τρίτο μνημόνιο. Θυμήθηκα τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, όταν μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, είχε πει πως το κόστος για την ελληνική οικονομία από την διαπραγμάτευση με τους εταίρους το πρώτο εξάμηνο του 2015 ανήλθε σε περίπου 85 δισ. ευρώ περίπου. Η σημαντικότερη όμως επίπτωση από τη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 ήταν η αβεβαιότητα και η απώλεια της εμπιστοσύνης, που είχε κερδηθεί με πολύ κόπο έως τα τέλη του 2014. Εξαιτίας της έλλειψης εμπιστοσύνης έκαναν φτερά καταθέσεις 45 δισ. ευρώ, επιβλήθηκαν τα capital controls και χρειάστηκαν νέες ανακεφαλαιοποιήσεις στις τράπεζες, με σκληρό και ταπεινωτικό αντίτιμο να πουλήσουν όλα τα «ασημικά» τους. Και αυτά μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, την επική κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα και τις μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν με τους δανειστές.
Και η υπενθύμιση για τους «πολλούς ΟΠΕΚΕΠΕ» που αποκαλύφθηκαν
Και μια και αναφέρθηκα στον εκπρόσωπο Μαρινάκη, είναι περιττό πλέον να πούμε ότι την επόμενη δύσκολων ημερών, ο ίδιος βγαίνει μπροστά και προσπαθεί να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά. Δεν θα σταθώ τόσο σε όσα είπε για τον ΟΠΕΚΕΠΕ γιατί πάνω κάτω ήταν αναμενόμενα και λογικά. Αλλά μεταξύ άλλων θύμισε κάτι που οι περισσότεροι έχουμε ξεχάσει. Ότι δηλαδή η Ελλάδα το 2019 είχε «πολλούς ΟΠΕΚΕΠΕ»: από τα γρηγορόσημα στις δημόσιες υπηρεσίες, τη διαφθορά στις πολεοδομίες, στις φυλακές, στις παράνομες συνταγογραφήσεις, στη βία στα γήπεδα και σε τόσα ακόμα πεδία. Αυτό, λοιπόν, που είπε ο εκπρόσωπος Μαρινάκης είναι ότι σε αυτά τα έξι χρόνια η χώρα έλυσε ή τουλάχιστον περιόρισε δραστικά ένα πλήθος παθογενειών. Οι αγροτικές επιδοτήσεις δεν επιλύθηκαν ως τώρα – και αυτό το αναγνωρίζει πρώτος ο ίδιος ο Μητσοτάκης, παρά τις προσπάθειες που έγιναν (και) στον ΟΠΕΚΕΠΕ, οι οποίες η αλήθεια είναι ότι δεν απέδωσαν και ο αρχηγός Κυριάκος είχε το θάρρος να το παραδεχτεί. Κάθε στρατηγική κρίνεται από το αποτέλεσμα, ωστόσο με το φτωχό μου το μυαλό αυτή τη στιγμή η γραμμή της κυβέρνησης μου φαίνεται λογική: «όπως πετύχαμε στα υπόλοιπα μέτωπα, θα πετύχουμε -έστω και με καθυστέρηση- και στα αγροτικά». Μάλιστα, αν προσέξει κανείς, έτσι έκλεισε και η χθεσινή ανάρτηση Μαρινάκη: «Έχουμε πολλές «πληγές» ακόμα να κλείσουμε, αλλά δεν θα γυρίσουμε πίσω στις πιο μαύρες ημέρες».
Ο Απόστολος του αρχηγού Αλέξη
Μιας και χθες γιόρταζαν οι πρωτοκορυφαίοι απόστολοι της Εκκλησίας μας, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον Απόστολο -όνομα και πράμα- του προέδρου Τσίπρα. Ο λόγος, φυσικά, για τον Απόστολο Γκλέτσο, που το Σάββατο έσπασε τη σιωπή του (και) στην Espresso, κηρύσσοντας τον λόγο (και το νέο κόμμα) του πρώην πρωθυπουργού. Ανάμεσα στα πολλά που είπε με τον γνωστό του τρόπο ο σύντροφος Απόστολος, ξεχώρισα την αναφορά του στο τρίδυμο Ανδρουλάκη – Κουτσούμπα – Φάμελλου, τους οποίους αρχικά χαρακτήρισε «τρεις κουραμπιέδες», το οποίο αμέσως έσπευσε να ανασκευάσει επί το… πιο καλοκαιρινό σε «τρεις λουκουμάδες». Ερωτηθείς για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Κυριάκο Βελόπουλο, ο σύντροφος Απόστολος εμφανίστηκε ακόμα πιο… Γκλέτσος κάνοντας λόγο για «παρτάλια». Τώρα, ως προς το ποιους θα έπαιρνε ο ίδιος από τον ΣΥΡΙΖΑ στο νέο κόμμα, ο Γκλέτσος απασφάλισε: «δεν θα έπαιρνα σε ένα τέτοιο καινούργιο εγχείρημα κανέναν από όλους αυτούς. Αν εξαιρέσω δυο τρία άτομα, οι υπόλοιποι τον έχουν επιβουλευθεί και τον έχουν προδώσει με τον χειρότερο τρόπο. Τον ζηλεύουν, τον μισούν και κανείς από αυτούς δεν κάνει. Κανέναν από αυτούς δεν πρέπει να πάρει μαζί του. Όλοι αυτοί ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Ήταν όλοι πουθενάδες! Μόνο παχιές κουβέντες και τσακωμοί με την κοινωνία και τους κοινωνικούς εταίρους». Μια ωραία ατμόσφαιρα…
! Ο φίλος μου ο Απόστολος, βέβαια, δεν έμεινε μόνο στα της Αριστεράς. Ρωτήθηκε και για το έτερο νέο κόμμα, του πρώην και (ίσως) μέλλοντος προέδρου Αντώνη. «Πού να κάνει κόμμα ο κακομοίρης; Εβδομήντα πέντε χρονών είναι. Τον ξέρω τον Αντώνη, είναι φίλος μου. Νομίζω ότι έτσι τα λέει, ρίχνει φωτοβολίδες για να ασχολούνται μαζί του». Δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Πού να μην ήταν και φίλοι, δηλαδή.
Η Ζωή διασπά το ΠΑΣΟΚ στους δικηγόρους
Σας είχα γράψει αρκετές φορές για τη… σύμπλευση ΠΑΣΟΚ και Πλεύσης Ελευθερίας στα συνδικαλιστικά των δικηγόρων με επίκεντρο τον Δημήτρη Βερβεσό. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι πρόσφατες εξελίξεις (Προανακριτική Τεμπών και δημοσκοπήσεις) έχουν απομακρύνει δραστικά αυτό το σενάριο και η συντρόφισσα Ζωή βάζει πλώρη για να διασπάσει το ΠΑΣΟΚ στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Οι προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη ενός υποψηφίου μεταξύ Μιχάλη Καλαντζόπουλου και Χριστίνας Τσαγκλή «ναυάγησαν», με τον Βερβεσό να προσανατολίζεται -εκτός από την υποψηφιότητά του στις βουλευτικές με την Πλεύση Ελευθερίας- σε στήριξη του (επίσης «Πασοκογενούς») Ανδρέα Κουτσόλαμπρου. Το σενάριο αυτό είναι το χειρότερο δυνατό για τον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς ο εκλεκτός του (Καλαντζόπουλος) θα κληθεί να «ψαρέψει στην ίδια λίμνη» με πλήθος ανθυποψηφίων. Κι αυτό γιατί ενώ η υποψηφιότητα Κουτσόλαμπρου θεωρείται κλειδωμένη, ήδη έχουν εκφράσει τις βλέψεις τους για την προεδρία οι Καμπαγιάννης και Καμενόπουλος, ενώ εκκρεμεί η απόφαση της Τσαγκλή. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, το ενδεχόμενο ο άνθρωπος του κραταιού Νικόλα να μην επικρατήσει μεταξύ των κεντροαριστερών υποψηφίων για τον ΔΣΑ δεν θα αποτελέσει και το καλύτερο μήνυμα για τις ισορροπίες του χώρου.
Η Eurobank πάει στο ΧΑΚ
Επιβεβαίωση της στρατηγικής της δέσμευσης για στήριξη της κυπριακής οικονομίας και της τοπικής κεφαλαιαγοράς, είναι η απόφαση της Eurobank για εισαγωγή των μετοχών της και στο Χρηματιστήριο της Κύπρου. Εξαγοράζοντας το 100% της Ελληνικής Τράπεζας, η Eurobank επένδυσε στην κυπριακή οικονομία 1,3 δισ. ευρώ, η μεγαλύτερη ξένη επένδυση που έχει υλοποιηθεί στην Κύπρο. Εν όψει της παύσης διαπραγμάτευσης της μετοχής της Ελληνικής στο ΧΑΚ από σήμερα 30 Ιουνίου, η πρόθεση της Eurobank για dual listing των μετοχών της εκφράζει και τον μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό της για την εδραίωση της περιφερειακής της παρουσίας και τη στήριξη της διασύνδεσης των αγορών Ελλάδας και Κύπρου σε ένα περιβάλλον ενισχυμένης γεωοικονομικής σύγκλισης. H τελική απόφαση τελεί υπό την αίρεση των απαιτούμενων εταιρικών εγκρίσεων και θα ακολουθήσει, μετά την εισαγωγή των μετοχών της Eurobank στο Χρηματιστήριο Αθηνών (μέσω της συγχώνευσης με απορρόφηση της Eurobank Holdings), η οποία προσδιορίζεται για το τελευταίο τρίμηνο του έτους. Έτσι, μέχρι το τέλος του χρόνου θα ξεκινήσει και η διαπραγμάτευση της μετοχής Eurobank Ltd στο κυπριακό χρηματιστήριο.
Ξεκινά «κατοστάρι»
Σε έναν χρόνο από σήμερα, στις 30 Ιουνίου 2026, λήγει η προθεσμία για την υπογραφή νέων δανειακών συμβάσεων στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ). Οι αδιάθετοι πόροι του προγράμματος παραμένουν σημαντικοί, της τάξεως των 9 δισ. ευρώ, προδιαγράφοντας «κατοστάρι» από κυβέρνηση, τράπεζες και επιχειρήσεις για να απορροφηθούν οι πόροι και να διοχετευθούν σε επιλέξιμες παραγωγικές επενδύσεις. Ειδικά οι επιχειρήσεις πρέπει να τρέξουν ακόμη πιο γρήγορα και να καταθέσουν τις προτάσεις τους, δεδομένου ότι πρόκειται για επενδυτικά έργα και η έγκρισή τους απαιτεί χρόνο. Η Ελλάδα, αναλογικά με το ΑΕΠ της, διαθέτει το μεγαλύτερο εθνικό πρόγραμμα ΤΑΑ στην Ε.Ε. Επομένως, είναι αυξημένες και οι απαιτήσεις για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της αξιοποίησης των κονδυλίων, τα οποία μπορούν να επιτρέψουν στη χώρα να πραγματοποιήσει άλμα δεκαετίας.
! Μιλώντας για το Ταμείο Ανάκαμψης, η Εθνική Τράπεζα, τον Φεβρουάριο του 2022, ήταν η πρώτη συστημική τράπεζα που δημοσίευσε πρόσκληση για την υποβολή προτάσεων χρηματοδότησης στο πλαίσιο του ΤΑΑ, ενώ υπέγραψε και την πρώτη σχετική δανειακή σύμβαση εντός του Ιουνίου της ίδιας χρονιάς. Μέχρι σήμερα, η Τράπεζα έχει υπογράψει 120 δανειακές συμβάσεις συνολικού ύψους 1,5 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν σε επενδυτικά σχέδια συνολικού προϋπολογισμού 3,6 δισ. Οι συναλλαγές που έχουν υλοποιηθεί καλύπτουν ευρύ φάσμα τομέων, από την ενέργεια και τον ψηφιακό μετασχηματισμό μέχρι τη φαρμακοβιομηχανία και τις βιομηχανικές υποδομές.
Σχεδόν βέβαιη ήταν η αξιοποίηση του Θάνου Πλεύρη, μετά την παραίτηση Βορίδη. Το έγραψε άλλωστε από την Παρασκευή (για τα Παραπολιτικά του Σαββάτου) ο συναγωνιστής Φουσκίδης. Κάτι μου λέει ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης μπορεί και να το είπε στον τέως υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, ο οποίος ως γνωστόν συνδέεται με στενή φιλία με τον διάδοχό του. Σε κάθε περίπτωση καθοριστικό ρόλο στην αξιοποίηση Πλεύρη φαίνεται να έπαιξε ο υφυπουργός Μυλωνάκης, ο οποίος σταθερά και διαχρονικά έχει πολύ καλή άποψη για τον συγκεκριμένο. Αυτό που αξιολογήθηκε ήταν η προσφορά του Πλεύρη, τόσο στην υπόθεση των Τεμπών, όσο και τώρα στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Κυρίως όμως αυτό που έπαιξε ρόλο ήταν το γεγονός ότι ενώ έμεινε εκτός κυβέρνησης, δεν βγήκε στο αντάρτικο, συνεχίζοντας να κάνει (το ίδιο καλά) την κοινοβουλευτική του δουλειά. Αν δεν είχε γίνει η γκάφα με τον Ανδριανό, θα πίστευα ότι βασικό κριτήριο στην αναβάθμιση ενός βουλευτή είναι η εργατικότητα. Όμως άλλαξα γνώμη, καταλήγοντας ότι δεν μπορώ να καταλήξω, τι είναι εκείνο που σε κάνει στο τέλος υπουργό, άντε υφυπουργό. Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή Πλεύρη, ήταν και εύστοχη και από αυτές που δίνουν credit στον πρόεδρο Μητσοτάκη.
Ο ανύπαρκτος Ανδριανός σε ρόλο υφυπουργού
Δεν ξέρω ποιος πρότεινε στον πρόεδρο Μητσοτάκη την αξιοποίηση του βουλευτή Ανδριανού, ωστόσο όποιος και να είναι, οφείλω δημοσίως να παραδεχτώ ότι διακρίνεται από χιούμορ. Γιατί μόνο ως πλάκα προς τους υπόλοιπους της γαλάζιας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μπορεί να εκληφθεί η αξιοποίηση ενός εκ των ανύπαρκτων, σε επίπεδο πολιτικής, βουλευτών. Όμως το είπα και το ξαναλέω. Η κυβέρνηση είναι του αρχηγού Κυριάκου και μπορεί να κάνει υφυπουργό, ακόμη και τον εκλεκτό της πεθεράς του Σαμαρά.
τετη κρητικου γιαννης ανδριανος
Η Τέτη Κρητικού, πεθερά του Αντώνη Σαμαρά, με τον βουλευτή και νέο υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιάννη Ανδριανό
Γιατί νομίζω ότι αν κάποιος θελήσει να αναζητήσει αυτά που οδήγησαν στην υπουργοποίηση Ανδριανού (με δεδομένη την ανυπαρξία του ανδρός) θα καταλήξει σε δύο assets. Το ένα το ανέφερα παραπάνω και το δεύτερο έχει να κάνει με τη στενή σχέση που διατηρεί με τον Θοδωρή Ρουσόπουλο. Επί της ουσίας στο πρόσωπο του νέου υφυπουργού κατά κάποιο τρόπο επιβραβεύεται ο Σαμαροκαραμανλισμός. Ωστόσο επειδή και η κυβέρνηση και η Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι του Μητσοτάκη, όλα αυτά πιστεύω ότι θα μπορέσει να τα διαχειριστεί. Δηλαδή να πείσει αυτούς που δίνουν μάχες στα παράθυρα της τηλεόρασης , ότι τελικά η ενδεδειγμένη συνταγή , είναι να είναι ανύπαρκτοι ή να κάνουν παρέα με τις πεθερές, τις συμπεθέρες και τις αναμνήσεις του Καραμανλή.
Θέμα παραιτήσεων για Κεφαλογιάννη – Κέλλα
Σας έχω νέα από το μέλλον. Και σύμφωνα με αυτά τα νέα μέσα στην εβδομάδα (δεν αποκλείω ακόμη και εντός της ημέρας) να δρομολογηθούν από το Μαξίμου, εξελίξεις που θα αφορούν τον υπουργό Πολιτικής Προστασίας, Γιάννη Κεφαλογιάννη, και τον δεύτερο (μετά τον Σταμενίτη) υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Χρήστο Κέλλα. Προφανώς και όταν αναφέρομαι σε εξελίξεις, δεν εννοώ αυτές που έχουν να κάνουν με τον καύσωνα, αλλά αυτές που σχετίζονται με τα όσα αποκαλύπτονται από τις συνομιλίες για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Από την πρώτη στιγμή είχε προκύψει θέμα με τους Κεφαλογιάννη και Κέλλα, ωστόσο αν κατάλαβα καλά, κρίθηκε σκόπιμο να γίνει μια διαβάθμιση στις παραιτήσεις. Σε πρώτη φάση να φύγουν εκείνοι που μιλούσαν απευθείας, οι οποίοι έφυγαν και θα ακολουθούσαν εφόσον προέκυπτε θέμα (που προκύπτει) εκείνοι που «μιλούσαν» μέσω τρίτων. Όπως πληροφορούμαι, ακόμη και εντός της σήμερον, δεν αποκλείεται να ζητηθούν οι παραιτήσεις από τους Κεφαλογιάννη και Κέλλα, με τον πρώτο να είναι σε πολύ δύσκολη θέση, εξαιτίας των όσων φέρεται να λέει στις συνομιλίες, ο επί χρόνια διευθυντής του γραφείου του, Γιάννης Τρουλλινός. Κάτι μου λέει, αλλά δεν ξέρω τι, ότι μέσα στην εβδομάδα (αν όχι μέσα στη μέρα) θα υπάρξει συνέχεια στο σήριαλ των υπουργικών παραιτήσεων. Μάλιστα, πριν καλά – καλά ξεκινήσουν αυτές (οι παραιτήσεις) υποθέτω ότι θυμάστε ότι σας έγραψα ότι σε λίγο θα ξεμείνει από υπουργούς ο πρόεδρος Μητσοτάκης.
Ένα όνειρο σκέτος εφιάλτης
Έχοντας όλες αυτές τις σκέψεις κατά νου, φαίνεται ότι επηρεάστηκε και το όνειρο που είδα το μεσημέρι του Σαββάτου, αφού προηγουμένως είχα φάει μια χοιρινή μπριζόλα, καθώς πλέον αποφεύγω τα παϊδάκια μετά τις τελευταίες εξελίξεις με τα βοσκοτόπια, υπό τον φόβο να με μπλέξει και μένα η Παπανδρέου. Πέφτοντας λοιπόν στο κρεβάτι και έχοντας στο φουλ το κλιματιστικό, άρχισα να βλέπω ένα όνειρο από το μέλλον. Είδα, μια Ρουμάνα, σχετικώς εύσωμη που έμοιαζε με την Ευρωπαία Εισαγγελέα, μετά τον ΟΠΕΚΕΠΕ, να στέλνει ένα άλλο φάκελο, με περισσότερα λεφτά, στον οποίο φάκελο, εμπλέκονται δυο τρία ακόμη κυβερνητικά στελέχη. Εκεί, σύμφωνα πάντα με το όνειρο, άρχισε μια κουβέντα, αν μπορεί να κρατηθούν στην κυβέρνηση, οι συγκεκριμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Επειδή ήταν πολλοί και κυρίως ισχυροί, πάντα σύμφωνα με τα όσα είδα στο όνειρο, κρίθηκε σκόπιμο να μην αποπεμφθούν, όπως έγινε με τους άλλους του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και κάπου εκεί ξύπνησα, με αποτέλεσμα να μην δω τη συνέχεια, που υποψιάζομαι ότι θα είναι (κάπως) συναρπαστική.
Η ιστορία που θυμίζει Καραμανλή
Αν και ξέρω ότι αυτό που θα γράψω δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να το υποδεχτούν με χειροκροτήματα στο Μαξίμου, παρόλα αυτά επειδή ότι βιωματικά έχει ζήσει κανείς σε αυτή την επίγεια ζωή, δεν χρειάζεται και πολύ ανάλυση, θα επιχειρήσω να το αφήσω εδώ για να υπάρχει. Τα παλιά τα χρόνια, τότε που κυβερνούσε ο πρόεδρος Καραμανλής ο Β’, κάποια στιγμή άρχισε να κυριαρχεί το δόγμα του «σεμνά και ταπεινά». Να φανταστείτε ότι τότε είχαν «κοπεί» μέχρι και τα μπουζούκια σε υπουργούς και βουλευτές. Κάποια στιγμή ο τότε πρωθυπουργός για ψύλλου πήδημα απέπεμπε από την κυβέρνηση, όποιον κινούνταν αντίθετα στο δόγμα. Αν δεν με απατά η μνήμη μου η αρχή έγινε με τον Τσιτουρίδη, επειδή τόλμησε να μεταγράψει τον γιο του και λίγο αργότερα απομακρύνθηκε ο συγχωρεμένος ο Μαγγίνας, επειδή είχε (λέει) ένα ανασφάλιστο αλλοδαπό. Μετά «έσκασε» η υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, στην οποία ενεπλάκησαν μεταξύ των άλλων και πρόσωπα του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, όπως ήταν οι Ρουσόπουλος και Αγγέλου. Σε αντίθεση με την ευκολία που απέπεμπε τους «ξένους», ο Καραμανλής δυσκολεύτηκε στη ΔΕΘ να αδειάσει τους στενούς του συνεργάτες. Και κάπου εκεί άρχισε η αντίστροφη μέτρηση που οδήγησε μετά από λίγο στην απόφασή του, να δραπετεύσει, προκηρύσσοντας εκλογές. Επειδή έχω την αίσθηση ότι κάποιοι έχουν καταστρώσει ένα αντίστοιχο σχέδιο και στην παρούσα φάση, κάποια στιγμή ο πρόεδρος Μητσοτάκης, θα πρέπει να σταματήσει να τρώει με περισσή ευκολία τους «ξένους». Όχι τίποτα άλλο, σε λίγο όπως πάνε τα πράγματα το πιο οικείο πρόσωπο θα είναι η Ευρωπαία Εισαγγελέας, Πόπη Παπανδρέου. Σε κάθε περίπτωση όμως στην πολιτική όσα έχουν γίνει κατά το παρελθόν, οφείλουν να είναι διδακτικά στο παρόν, αφού εν πολλοίς διαμορφώνουν και το μέλλον. Ωστόσο, όπως έχω γράψει κατά καιρούς, η κυβέρνηση είναι του Μητσοτάκη (όπως το 2009 ήταν του Καραμανλή) και μπορούν να την κάνουν ότι θέλουν. Ακόμη και να τη γκρεμίσουν και να την ξαναφτιάξουν από την αρχή, αν φυσικά μέχρι τότε έχουν απομείνει τούβλα (εν προκειμένω βουλευτές) για να μπορέσουν να την κτίσουν.
!Πίνοντας τσικουδιά στο «Ρακάκι» στη Συριζοφωλιά της Καισαριανής, έλαβα μήνυμα από έναν φίλο και το μεταφέρω γιατί το βρήκα πολύ έξυπνο. Σύμφωνα με τον συνομιλητή μου, η ΝΔ είναι το πρώτο κόμμα στην ιστορία της ανθρωπότητας που έχει φτιάξει γραφείο τεκμηρίωσης για να κυνηγάει τους δικούς της ανθρώπους και όχι τους αντιπάλους.
Το σενάριο των εκλογών
Μπορεί ο συναγωνιστής Μαρινάκης να διέψευσε το ενδεχόμενο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, ωστόσο εδώ που τα λέμε, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, δεν νομίζω ότι του πέφτει λόγος. Απεναντίας, αν η χώρα θα οδηγηθεί σε πρόωρες κάλπες, αυτό ενδεχομένως να μην υπαγορευτεί από τον πρόεδρο Μητσοτάκη, αλλά από την πίεση των γεγονότων. Γι’ αυτό και επιμένω ότι ήρθε η ώρα να αφήσει όσα λέει περί θεσμικότητας, να καταγγείλει όσους απεργάζονται (που είναι πολλοί και γνωστοί) την πολιτική αποσταθεροποίηση και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Με αυτά που βλέπω και τα άλλα που ακούω, ενδεχομένως αυτή τη στιγμή να είναι το μοναδικό παράθυρο με θέα.
Η ενημέρωση (της Πέμπτης) από τον Μυλωνάκη
Ο άνθρωπος που άρχισε να διαβάζει την δικογραφία από τη στιγμή που έφτασε στη Βουλή, ακούει στο ονοματεπώνυμο, Γιώργος Μυλωνάκης. Όταν άρχισε να έχει μια (σχετικώς) καλή εικόνα, επικοινώνησε με τον πρόεδρο Μητσοτάκη, οποίος βρισκόταν εκτός Ελλάδος, για να τον ενημερώσει. Σχεδόν ταυτόχρονα ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, μίλησε δυο τρεις φορές και με τον Μάκη Βορίδη. Το απόγευμα της Πέμπτης είχε ληφθεί η απόφαση, προκειμένου να υπάρξει πολιτική διαχείριση του θέματος. Αυτό σήμαινε ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι την επομένη θα υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, όπως και έγινε.
Τι θα κάνει με την Προανακριτική
Όπως αντιλαμβάνεστε ο πιο δύσκολος χειρισμός αφορούσε τον Βορίδη, με τον οποίο επικοινώνησε το πρωί της Παρασκευής ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Από την περιφερειακή πηγή που διαθέτω στο Μαξίμου, έμαθα ότι παρά τα άσχημα νέα που περιείχε το τηλεφώνημα, η επικοινωνία των δύο ανδρών κινήθηκε σε πολύ καλό κλίμα. Ο πρόεδρος Μητσοτάκης, ξεκαθάρισε απευθυνόμενος στον τέως υπουργό του, ότι η παραίτηση δεν συνιστά σε καμία περίπτωση ενοχή. Απεναντίας, του είπε ότι από τις συνομιλίες δεν προκύπτει κάτι το ποινικά επιλήψιμο. Οι δύο άνδρες συμφώνησαν να διευκολυνθεί η διαδικασία με την υποβολή της παραίτησης από την πλευρά Βορίδη, όπως και έγινε.
Και σενάριο διαγραφής Αυγενάκη από την Κ.Ο.
Πάμε τώρα να δούμε τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Με βάση τα όσα φτάνουν στα υπερήφανα αυτιά μου, το Μαξίμου, διαχωρίζει τις περιπτώσεις Βορίδη και Αυγενάκη. Όπως το διαβάσατε. Στην μεν πρώτη δεν πρόκειται να υπάρξει παραπομπή σε Προανακριτική, ενώ για τη δεύτερη, το Μαξίμου (προφανώς και όχι το κτίριο) αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Μάλιστα, επειδή έχουν φτάσει στο Μέγαρο κάτι πρώτα μηνύματα που προαναγγέλλουν την αντίδραση του Αυγενάκη, αν μου ζητούσατε μια πρόβλεψη, δεν θα απέκλεια το ενδεχόμενο ακόμη και της εκ νέου διαγραφής του από την γαλάζια Κ.Ο. Απεναντίας και πάντα με βάση το περιεχόμενο των συνομιλιών που δεν εξαντλούνται στα του ΟΠΕΚΕΠΕ, αν μου ζητούσε κανείς (που δεν θα μου ζητήσει) να στοιχηματίσω, δεν θα έβαζα ούτε μισό ευρώ στην παραμονή Αυγενάκη στη Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ.
Επιβεβαίωση με τις παραιτήσεις
Από την πρώτη στιγμή που ανταμώσαμε, σας έχω γράψει ότι αν κάτι σιχαίνομαι, είναι αυτό που αρέσκονται να κάνουν οι καλοί δημοσιογράφοι, που ενώ τα έχουν γράψει όλα, στο τέλος «πέφτουν μέσα», με αποτέλεσμα όταν «πέσουν», να δηλώνουν «επιβεβαιωμένοι». Αν και απεχθάνομαι αυτή τη διαδικασία, τώρα που ετοιμάζομαι να φορέσω μπρατσάκια (αν μου το εγκρίνουν σκέφτομαι να ξεκινήσω από αύριο διακοπές), θα αποτολμήσω να βάλω εαυτόν στους «επιβεβαιωμένους». Την ώρα που οι καλοί συνάδελφοι έγραφαν πολλά και διάφορα, εσείς εδώ το πρωί της Παρασκευής διαβάζατε, ότι θα παραιτούνταν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, εξέλιξη που θα οδηγούσε σε μίνι ανασχηματισμό. Αυτό δηλαδή που έγινε μετά από πέντε έξι ώρες.
Επιμονή στη θετική ατζέντα
Ασφαλώς με τον ΟΠΕΚΕΠΕ η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διαχείριση μιας ακόμα κρίσης και οι μέρες είναι δύσκολες. Όμως πέρα από τη διαχείριση των κρίσεων που δημιουργούνται το κυβερνητικό έργο πρέπει να προχωρά και οι υπουργοί να μην βάζουν τα στυλό κάτω, όπως έχει γίνει συχνά το παρελθόν. Αυτό είναι ένα από τα βασικά μηνύματα που θα στείλει σήμερα ο πρόεδρος Μητσοτάκης στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ένας δεύτερος που ασπάζεται πλήρως τη συγκεκριμένη στρατηγική και επιμένει στην εφαρμογή της είναι ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης που οργανώνει, αμέσως μετά το Υπουργικό Συμβούλιο, διυπουργική συνέντευξη Τύπου με θέμα «Νέοι ευρωπαϊκοί πόροι 8+ δισ. ευρώ για το περιβάλλον, την ανάπτυξη, την καθημερινότητα και τη φτώχεια». Πρόκειται για το εθνικό σχέδιο ενεργοποίησης τριών νέων κοινοτικών ταμείων, και όπως λένε στην κυβέρνηση «μιλάμε για ένα “νέο RRF», με μικρότερο προϋπολογισμό αλλά αντίστοιχο αποτύπωμα με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας καθώς έρχεται να λειτουργήσει συμπληρωματικά για τη στήριξη ευάλωτων νοικοκυριών, πολύ μικρών επιχειρήσεων, αλλά και την αναβάθμιση κρίσιμων υποδομών και τομέων της οικονομίας». Ο αντιπρόεδρος Χατζηδάκης μαζί με τον Σταύρο Παπασταύρου, τη Σοφία Ζαχαράκη, τον Κώστα Κυρανάκη, τον Τάκη Θεοδωρικάκο, τη Δόμνα Μιχαηλίδου και τον Βασίλη Κικίλια κόντρα στην επικαιρότητα των ημερών θα παρουσιάσουν τη θετική ατζέντα και το κυβερνητικό έργο που πρέπει να προχωράει, ότι και αν συμβαίνει…
Συναντήσεων και ευχαριστιών… συνέχεια στο ΥΠΕΝ
Παρά το φόρτο της προηγούμενης εβδομάδας, όταν ο υπουργός Παπασταύρου προετοίμασε με τον υφυπουργό Τσάφο (δεν τον γνωρίζω, αλλά μου λένε ότι είναι «κύριος ο άνθρωπος» όπως λέει και ο πρώην πρέσβης Τσούνης) και παρουσίασε στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής ένα τεχνικό και απαιτητικό νομοσχέδιο για το βιομεθάνιο και το βιοαέριο, δεν ξέχασε τις υποχρεώσεις του απέναντι στην γαλάζια ΚΟ και μάλιστα τώρα που ζορίζει κάπως το πράγμα. Έτσι, τις ανοιχτές θύρες της Μεσογείων πέρασαν -όπως μαθαίνω- οι βουλευτές Ηλείας, Ανδρέας Νικολακόπουλος, Αχαΐας, Ανδρέας Κατσανιώτης, Σερρών, Φωτεινή Αραμπατζή, Καρδίτσας, Γιώργος Κωτσός, Ηρακλείου, Μαξίμος Σενετάκης και Β’ Θεσσαλονίκης, Φάνης Παπάς. Μάλιστα, τα πρώτα αποτελέσματα των επισκέψεων ήδη φάνηκαν. Με αναρτήσεις τους ο Βουλευτής Κωτσός ευχαρίστησε τον Παπασταύρου για την παρέμβαση του υπέρ των Ελλήνων βαμβακοπαραγωγών και των ευρωπαϊκών διεκδικήσεων τους, αλλά και ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, Δημήτρης Πτωχός για τη χρηματοδότηση έργου αφαλάτωσης στη Δυτική Μάνη (για το τελευταίο είχε επισκεφθεί το ΥΠΕΝ ο Δήμαρχος μαζί με τον τοπικό βουλευτή Περικλή Μαντά).
Η επέτειος και το μνημόσυνο
Η επέτειος προκήρυξης του δημοψηφίσματος «τιμήθηκε» το Σάββατο από αμφότερες τις πλευρές. Από την πλευρά του «Ναι» η Νέα Δημοκρατία σήκωσε νωρίς το πρωί σε όλα της τα κανάλια ένα βίντεο με τα γεγονότα εκείνων των ημερών, ο Αλέξης Τσίπρας θυμήθηκε να ζητήσει τα πρακτικά του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, ενώ διάφοροι υπουργοί και φίλοι του φιλοτέχνησαν διάφορα επικολυρικά κείμενα – που παραπάνω με μνημόσυνο (αμετ)ανόητων έμοιαζε, παρά με συνεργάτες πολιτικού με ένα rebranding in progress, που λέμε και στα Χανιά. Δέκα χρόνια μετά, έχουν ειπωθεί τα πάντα και τα αντίθετά τους, οπότε μην περιμένετε από τη στήλη κάποια εκτενή ανάλυση. Θα επαναλάβω απλώς το προφανές: ότι η διαιρετική γραμμή του 2015 που χαράχτηκε από τον ίδιο τον Τσίπρα παραμένει ισχυρή – αλλά όχι και η μόνη. Και αυτό γιατί η συμμαχία του «Οχι» μπορεί να σόκαρε τον πλανήτη με εκείνο το 60%, ωστόσο αποδείχτηκε -και εξακολουθεί να αποδεικνύεται- ευκαιριακή και ετερόκλητη. Τη βλέπουμε σήμερα σε έξι κοινοβουλευτικά «κομμάτια» στα αριστερά και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος και σε άλλα τόσα που διεκδικούν την είσοδο ή την επάνοδό τους στη Βουλή, με κοινό χαρακτηριστικό την απροθυμία και την αδυναμία να συνεργαστούν μεταξύ τους.
Το «Ναι» και το «ναι μεν, αλλά»
Από την άλλη πλευρά, τα δύο από τα τρία κόμματα του «Ναι» αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην πρώτη και τη δεύτερη θέση στη Βουλή και τις δημοσκοπήσεις. Με το «Ποτάμι» να έχει απορροφηθεί σχεδόν στο σύνολό του από τη ΝΔ, οι δύο πόλοι του παλιού δικομματισμού διατηρούν τις δυνάμεις τους στο 40% που ηττήθηκε μεν στην κάλπη του δημοψηφίσματος, κυριάρχησε, όμως, πολιτικά. Φυσικά, αυτή η κυριαρχία προσωποποιείται στον πρόεδρο Μητσοτάκη. Η ΝΔ κατάφερε πολύ γρήγορα να εγκαθιδρυθεί ως ο βασικός πυλώνας της «παράταξης του Ναι», διατηρώντας αυτά τα στοιχεία ακόμα και ύστερα από έξι χρόνια διακυβέρνησης. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει αυξήσει τα ποσοστά του σε σχέση με το 2015, ωστόσο πιστεύω ότι ούτε ο ίδιος ο Ανδρουλάκης δεν θα ισχυριζόταν ότι έχει καταφέρει το κόμμα του να εκφράζει τον κόσμο που πριν από 10 χρόνια κράτησε την Ελλάδα στην Ευρώπη.
Η μονοθεματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ
Ξέρω ότι θα θυμώσω (κι άλλο) τον πρόεδρο Ανδρουλάκη με αυτό το σχόλιο, ωστόσο διαπιστώνω ότι για ακόμα μια φορά το ΠΑΣΟΚ λειτουργεί μονοθεματικά, μιλώντας αποκλειστικά και μόνο για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Μακριά από εμένα οποιαδήποτε υποτίμηση του θέματος, ωστόσο νομίζω πως, για ένα κόμμα που λέει ότι θέλει να κυβερνήσει, δεν θα έπρεπε να αποτελεί το μοναδικό ζήτημα αντιπαράθεσης. Ενδεχομένως να μην το ανέφερα, εάν η συγκεκριμένη στρατηγική δεν επαναλαμβανόταν με μεγάλη συχνότητα τόσο στις υποκλοπές, όσο και στις διαδηλώσεις και, μετέπειτα, στις Προανακριτικές για τα Τέμπη. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το ΠΑΣΟΚ «έβαλε όλα του τα αυγά στο ίδιο καλάθι», προσπαθώντας να κερδίσει δημοφιλία μέσα από την επικαιρότητα – πράγμα απολύτως και αδιαπραγμάτευτα θεμιτό. Ωστόσο, μένοντας σε ένα μόνο θέμα, κατάφερε σε όλες τις περιπτώσεις το αντίθετο αποτέλεσμα.
Το «πρόβλημα Τσίπρας» και η ανάρτηση του εκπροσώπου Μαρινάκη
Στη ΝΔ γνωρίζουν πολύ καλά ότι το πρόβλημα του «προοδευτικού μετώπου» λέγεται Αλέξης Τσίπρας. Κι αυτό διότι χωρίς εκείνον ο χώρος μένει χωρίς ηγεσία, ενώ με αυτόν επικεφαλής υπάρχει «ταβάνι». Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή. Αυτό ακριβώς το γεγονός αξιοποίησε στο έπακρο (μαζί, φυσικά, με την εξαιρετική τετραετία) ο πρόεδρος Μητσοτάκης στις εκλογές του 2023, αυτό αξιοποιεί (όχι ακόμα ο ίδιος, αλλά οι συνεργάτες του) και τώρα που ο πρώην πρωθυπουργός επιδιώκει να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος Μαρινάκης δεν καταλαβαίνει ούτε από Κυριακές, ούτε από γιορτές (χρόνια του πολλά, με την ευκαιρία), βγάζοντας και σχετική ανακοίνωση χθες το απόγευμα. «Ο κ. Τσίπρας έχει δικαίωμα να κάνει όσο rebranding επιθυμεί για τον εαυτό του, αλλά την ιστορία δεν θα την ξαναγράψει», τόνισε ο ψηλός της κυβέρνησης, θυμίζοντας πέρα από το δημοψήφισμα και τα υπόλοιπα ανδραγαθήματα του συντρόφου Αλέξη: τα capital controls και τις κλειστές τράπεζες, τη συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά και τη μετατροπή της Ελλάδας σε «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης.
Το κόστος της «περήφανης» διαπραγμάτευσης
Διαβάζοντας τα παραπάνω θυμήθηκα το κόστος της «περήφανης» διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που μας φόρτωσε και το τρίτο μνημόνιο. Θυμήθηκα τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, όταν μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, είχε πει πως το κόστος για την ελληνική οικονομία από την διαπραγμάτευση με τους εταίρους το πρώτο εξάμηνο του 2015 ανήλθε σε περίπου 85 δισ. ευρώ περίπου. Η σημαντικότερη όμως επίπτωση από τη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 ήταν η αβεβαιότητα και η απώλεια της εμπιστοσύνης, που είχε κερδηθεί με πολύ κόπο έως τα τέλη του 2014. Εξαιτίας της έλλειψης εμπιστοσύνης έκαναν φτερά καταθέσεις 45 δισ. ευρώ, επιβλήθηκαν τα capital controls και χρειάστηκαν νέες ανακεφαλαιοποιήσεις στις τράπεζες, με σκληρό και ταπεινωτικό αντίτιμο να πουλήσουν όλα τα «ασημικά» τους. Και αυτά μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, την επική κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα και τις μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν με τους δανειστές.
Και η υπενθύμιση για τους «πολλούς ΟΠΕΚΕΠΕ» που αποκαλύφθηκαν
Και μια και αναφέρθηκα στον εκπρόσωπο Μαρινάκη, είναι περιττό πλέον να πούμε ότι την επόμενη δύσκολων ημερών, ο ίδιος βγαίνει μπροστά και προσπαθεί να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά. Δεν θα σταθώ τόσο σε όσα είπε για τον ΟΠΕΚΕΠΕ γιατί πάνω κάτω ήταν αναμενόμενα και λογικά. Αλλά μεταξύ άλλων θύμισε κάτι που οι περισσότεροι έχουμε ξεχάσει. Ότι δηλαδή η Ελλάδα το 2019 είχε «πολλούς ΟΠΕΚΕΠΕ»: από τα γρηγορόσημα στις δημόσιες υπηρεσίες, τη διαφθορά στις πολεοδομίες, στις φυλακές, στις παράνομες συνταγογραφήσεις, στη βία στα γήπεδα και σε τόσα ακόμα πεδία. Αυτό, λοιπόν, που είπε ο εκπρόσωπος Μαρινάκης είναι ότι σε αυτά τα έξι χρόνια η χώρα έλυσε ή τουλάχιστον περιόρισε δραστικά ένα πλήθος παθογενειών. Οι αγροτικές επιδοτήσεις δεν επιλύθηκαν ως τώρα – και αυτό το αναγνωρίζει πρώτος ο ίδιος ο Μητσοτάκης, παρά τις προσπάθειες που έγιναν (και) στον ΟΠΕΚΕΠΕ, οι οποίες η αλήθεια είναι ότι δεν απέδωσαν και ο αρχηγός Κυριάκος είχε το θάρρος να το παραδεχτεί. Κάθε στρατηγική κρίνεται από το αποτέλεσμα, ωστόσο με το φτωχό μου το μυαλό αυτή τη στιγμή η γραμμή της κυβέρνησης μου φαίνεται λογική: «όπως πετύχαμε στα υπόλοιπα μέτωπα, θα πετύχουμε -έστω και με καθυστέρηση- και στα αγροτικά». Μάλιστα, αν προσέξει κανείς, έτσι έκλεισε και η χθεσινή ανάρτηση Μαρινάκη: «Έχουμε πολλές «πληγές» ακόμα να κλείσουμε, αλλά δεν θα γυρίσουμε πίσω στις πιο μαύρες ημέρες».
Ο Απόστολος του αρχηγού Αλέξη
Μιας και χθες γιόρταζαν οι πρωτοκορυφαίοι απόστολοι της Εκκλησίας μας, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον Απόστολο -όνομα και πράμα- του προέδρου Τσίπρα. Ο λόγος, φυσικά, για τον Απόστολο Γκλέτσο, που το Σάββατο έσπασε τη σιωπή του (και) στην Espresso, κηρύσσοντας τον λόγο (και το νέο κόμμα) του πρώην πρωθυπουργού. Ανάμεσα στα πολλά που είπε με τον γνωστό του τρόπο ο σύντροφος Απόστολος, ξεχώρισα την αναφορά του στο τρίδυμο Ανδρουλάκη – Κουτσούμπα – Φάμελλου, τους οποίους αρχικά χαρακτήρισε «τρεις κουραμπιέδες», το οποίο αμέσως έσπευσε να ανασκευάσει επί το… πιο καλοκαιρινό σε «τρεις λουκουμάδες». Ερωτηθείς για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Κυριάκο Βελόπουλο, ο σύντροφος Απόστολος εμφανίστηκε ακόμα πιο… Γκλέτσος κάνοντας λόγο για «παρτάλια». Τώρα, ως προς το ποιους θα έπαιρνε ο ίδιος από τον ΣΥΡΙΖΑ στο νέο κόμμα, ο Γκλέτσος απασφάλισε: «δεν θα έπαιρνα σε ένα τέτοιο καινούργιο εγχείρημα κανέναν από όλους αυτούς. Αν εξαιρέσω δυο τρία άτομα, οι υπόλοιποι τον έχουν επιβουλευθεί και τον έχουν προδώσει με τον χειρότερο τρόπο. Τον ζηλεύουν, τον μισούν και κανείς από αυτούς δεν κάνει. Κανέναν από αυτούς δεν πρέπει να πάρει μαζί του. Όλοι αυτοί ήταν κατώτεροι των περιστάσεων. Ήταν όλοι πουθενάδες! Μόνο παχιές κουβέντες και τσακωμοί με την κοινωνία και τους κοινωνικούς εταίρους». Μια ωραία ατμόσφαιρα…
! Ο φίλος μου ο Απόστολος, βέβαια, δεν έμεινε μόνο στα της Αριστεράς. Ρωτήθηκε και για το έτερο νέο κόμμα, του πρώην και (ίσως) μέλλοντος προέδρου Αντώνη. «Πού να κάνει κόμμα ο κακομοίρης; Εβδομήντα πέντε χρονών είναι. Τον ξέρω τον Αντώνη, είναι φίλος μου. Νομίζω ότι έτσι τα λέει, ρίχνει φωτοβολίδες για να ασχολούνται μαζί του». Δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Πού να μην ήταν και φίλοι, δηλαδή.
Η Ζωή διασπά το ΠΑΣΟΚ στους δικηγόρους
Σας είχα γράψει αρκετές φορές για τη… σύμπλευση ΠΑΣΟΚ και Πλεύσης Ελευθερίας στα συνδικαλιστικά των δικηγόρων με επίκεντρο τον Δημήτρη Βερβεσό. Ωστόσο, φαίνεται ότι οι πρόσφατες εξελίξεις (Προανακριτική Τεμπών και δημοσκοπήσεις) έχουν απομακρύνει δραστικά αυτό το σενάριο και η συντρόφισσα Ζωή βάζει πλώρη για να διασπάσει το ΠΑΣΟΚ στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Οι προκριματικές εκλογές για την ανάδειξη ενός υποψηφίου μεταξύ Μιχάλη Καλαντζόπουλου και Χριστίνας Τσαγκλή «ναυάγησαν», με τον Βερβεσό να προσανατολίζεται -εκτός από την υποψηφιότητά του στις βουλευτικές με την Πλεύση Ελευθερίας- σε στήριξη του (επίσης «Πασοκογενούς») Ανδρέα Κουτσόλαμπρου. Το σενάριο αυτό είναι το χειρότερο δυνατό για τον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς ο εκλεκτός του (Καλαντζόπουλος) θα κληθεί να «ψαρέψει στην ίδια λίμνη» με πλήθος ανθυποψηφίων. Κι αυτό γιατί ενώ η υποψηφιότητα Κουτσόλαμπρου θεωρείται κλειδωμένη, ήδη έχουν εκφράσει τις βλέψεις τους για την προεδρία οι Καμπαγιάννης και Καμενόπουλος, ενώ εκκρεμεί η απόφαση της Τσαγκλή. Όπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, το ενδεχόμενο ο άνθρωπος του κραταιού Νικόλα να μην επικρατήσει μεταξύ των κεντροαριστερών υποψηφίων για τον ΔΣΑ δεν θα αποτελέσει και το καλύτερο μήνυμα για τις ισορροπίες του χώρου.
Η Eurobank πάει στο ΧΑΚ
Επιβεβαίωση της στρατηγικής της δέσμευσης για στήριξη της κυπριακής οικονομίας και της τοπικής κεφαλαιαγοράς, είναι η απόφαση της Eurobank για εισαγωγή των μετοχών της και στο Χρηματιστήριο της Κύπρου. Εξαγοράζοντας το 100% της Ελληνικής Τράπεζας, η Eurobank επένδυσε στην κυπριακή οικονομία 1,3 δισ. ευρώ, η μεγαλύτερη ξένη επένδυση που έχει υλοποιηθεί στην Κύπρο. Εν όψει της παύσης διαπραγμάτευσης της μετοχής της Ελληνικής στο ΧΑΚ από σήμερα 30 Ιουνίου, η πρόθεση της Eurobank για dual listing των μετοχών της εκφράζει και τον μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό της για την εδραίωση της περιφερειακής της παρουσίας και τη στήριξη της διασύνδεσης των αγορών Ελλάδας και Κύπρου σε ένα περιβάλλον ενισχυμένης γεωοικονομικής σύγκλισης. H τελική απόφαση τελεί υπό την αίρεση των απαιτούμενων εταιρικών εγκρίσεων και θα ακολουθήσει, μετά την εισαγωγή των μετοχών της Eurobank στο Χρηματιστήριο Αθηνών (μέσω της συγχώνευσης με απορρόφηση της Eurobank Holdings), η οποία προσδιορίζεται για το τελευταίο τρίμηνο του έτους. Έτσι, μέχρι το τέλος του χρόνου θα ξεκινήσει και η διαπραγμάτευση της μετοχής Eurobank Ltd στο κυπριακό χρηματιστήριο.
Ξεκινά «κατοστάρι»
Σε έναν χρόνο από σήμερα, στις 30 Ιουνίου 2026, λήγει η προθεσμία για την υπογραφή νέων δανειακών συμβάσεων στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ). Οι αδιάθετοι πόροι του προγράμματος παραμένουν σημαντικοί, της τάξεως των 9 δισ. ευρώ, προδιαγράφοντας «κατοστάρι» από κυβέρνηση, τράπεζες και επιχειρήσεις για να απορροφηθούν οι πόροι και να διοχετευθούν σε επιλέξιμες παραγωγικές επενδύσεις. Ειδικά οι επιχειρήσεις πρέπει να τρέξουν ακόμη πιο γρήγορα και να καταθέσουν τις προτάσεις τους, δεδομένου ότι πρόκειται για επενδυτικά έργα και η έγκρισή τους απαιτεί χρόνο. Η Ελλάδα, αναλογικά με το ΑΕΠ της, διαθέτει το μεγαλύτερο εθνικό πρόγραμμα ΤΑΑ στην Ε.Ε. Επομένως, είναι αυξημένες και οι απαιτήσεις για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της αξιοποίησης των κονδυλίων, τα οποία μπορούν να επιτρέψουν στη χώρα να πραγματοποιήσει άλμα δεκαετίας.
! Μιλώντας για το Ταμείο Ανάκαμψης, η Εθνική Τράπεζα, τον Φεβρουάριο του 2022, ήταν η πρώτη συστημική τράπεζα που δημοσίευσε πρόσκληση για την υποβολή προτάσεων χρηματοδότησης στο πλαίσιο του ΤΑΑ, ενώ υπέγραψε και την πρώτη σχετική δανειακή σύμβαση εντός του Ιουνίου της ίδιας χρονιάς. Μέχρι σήμερα, η Τράπεζα έχει υπογράψει 120 δανειακές συμβάσεις συνολικού ύψους 1,5 δισ. ευρώ, που αντιστοιχούν σε επενδυτικά σχέδια συνολικού προϋπολογισμού 3,6 δισ. Οι συναλλαγές που έχουν υλοποιηθεί καλύπτουν ευρύ φάσμα τομέων, από την ενέργεια και τον ψηφιακό μετασχηματισμό μέχρι τη φαρμακοβιομηχανία και τις βιομηχανικές υποδομές.
