Οι εισηγήσεις για πρόωρες κάλπες, η τοξικότητα και ο "καμένος" εκλογικός νόμος και το ραντεβού με την Άνγκελα
Insider
Η παραπολιτική στήλη της "Κυριακάτικης Απογευματινής"
Οι εισηγήσεις για πρόωρες κάλπες, η τοξικότητα και ο «καμένος» εκλογικός νόμος
Είναι κοινό µυστικό στους παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήµ, που έλεγαν και οι παλαιοί δηµοσιογράφοι, ότι µετά τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ το σενάριο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες έχει επιστρέψει ως πιθανότητα στις συζητήσεις που πραγµατοποιούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μεγάρου Μαξίµου. Βλέπετε, η κουβέντα για διενέργεια των εθνικών εκλογών, µε φόντο τις γενικότερες πολιτικές και κοινωνικές ισορροπίες, αλλά και την απροσδιόριστη συνθήκη της ρευστότητας στο διεθνές σκηνικό, έχει ανοίξει υπό τη µορφή σχετικών εισηγήσεων και αναλύσεων στο πρωθυπουργικό τραπέζι εδώ και καιρό, µε τους εµπνευστές των συγκεκριµένων σχεδιασµών να τοποθετούν τον χρονικό ορίζοντα της κάλπης στο διάστηµα που µεσολαβεί από το φθινόπωρο του 2026 µέχρι και τις αρχές του 2027. Σύµφωνα µε τους ίδιους κύκλους και εφόσον πάει καλά η ∆ΕΘ, µε δεδοµένο ότι δεν υπάρχει σοβαρό αντίπαλον δέος απέναντι στη Ν.∆. και τον Μητσοτάκη, το αντίστοιχο χρονικό ορόσηµο θα µπορούσε να τοποθετηθεί πολύ νωρίτερα, προκειµένου να µπει ένα τέλος στη διαρκή τοξικότητα που επικρατεί στον δηµόσιο βίο και η οποία κατά κοινή οµολογία θα µπορούσε να αποβεί µοιραία, αν αναλογιστεί κάποιος τη γεωστρατηγική ρευστότητα στην περιοχή µας και το διεθνές γίγνεσθαι. Το ιδανικό πακέτο για τους υπέρµαχους των πρόωρων εκλογών θα ήταν να άλλαζε και ο εκλογικός νόµος κατά τα βρετανικά πρότυπα, όπου η αυτοδυναµία των Εργατικών κατέστη δυνατή µε ένα ποσοστό κάτω του 35%. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται, αφού πέραν της πάγιας θέσης Μητσοτάκη για την αποφυγή της αλλαγής των όρων του πολιτικού παιχνιδιού, πλέον το ενδεχόµενο αυτό δείχνει να έχει... καεί επικοινωνιακά και ουσιαστικά από τις εξελίξεις.
Ραντεβού με την Άνγκελα
∆έκα χρόνια µετά το καυτό καλοκαίρι του 2015, η πρώην καγκελάριος της Γερµανίας, Ανγκελα Μέρκελ, θα βρεθεί στις αρχές του µήνα στην Αθήνα, προκειµένου να προωθήσει και το αυτοβιογραφικό βιβλίο της. Το πρόγραµµα της επίσκεψης είναι αρκετά πλούσιο, µε αρκετές συναντήσεις και επαφές. Αξίζει να σηµειωθεί ότι στις 3 Ιουλίου, στις 10 το πρωί, η κ. Μέρκελ έχει προσκαλέσει στη γερµανική πρεσβεία στο Χαλάνδρι µια σειρά από προσωπικότητες. Μεταξύ αυτών, την πρώην Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, τον υπουργό Οικονοµικών Κυριάκο Πιερρακάκη, τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Μάκη Βορίδη, την υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, την πρέσβειρα της Γαλλίας στην Αθήνα Laurence Auer, τον ιστορικό Τέχνης Hagen Fleischer, την καθηγήτρια Κοινωνικών Επιστηµών Βασιλική Γεωργιάδου κ.ά.
Αρχαιρεσίες στην Κουµουνδούρου
Για όσους δεν το ξέρετε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σήµερα εκλογές για την ανάδειξη από τη βάση των 250 µελών της Κεντρικής Επιτροπής. Υπενθυµίζω ότι τα σηµερινά κοµµατικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ είναι εκλεγµένα από το 2022, όταν ακόµα µεσουρανούσε ο Τσίπρας. Οπως και να έχει, το ενδιαφέρον στρέφεται στη µάχη της Αττικής, εκεί όπου διαγκωνίζονται ουκ ολίγα κοµµατικά στελέχη, µιας και οι βουλευτές και οι ευρωβουλευτές µετέχουν ex officio. Θα έχει, για παράδειγµα, σηµασία η σειρά εκλογής υψηλόβαθµων στελεχών, όπως είναι η απερχόµενη γραµµατέας Ράνια Σβίγκου, ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ο Τρύφωνας Αλεξιάδης, ο ∆ηµήτρης Χατζησωκράτης κ.ά.
∆ημοψήφισμα
Μένω στα όσα είχαν γίνει το 2015, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε να δοθούν στη δηµοσιότητα τα πρακτικά της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών την εποµένη του δηµοψηφίσµατος. Θυµίζω ότι ίδιο αίτηµα είχε υποβάλει πριν από λίγους µήνες η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ωστόσο η πρώην Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας δεν είχε κάνει δεκτό το αίτηµά της, µε το επιχείρηµα πως δεν έχει µεσολαβήσει µεγάλο χρονικό διάστηµα από τότε. Σε κάθε περίπτωση, επί του θέµατος δεν υπάρχει σχετικό πρωτόκολλο, που σηµαίνει πως είναι στην απόλυτη ευχέρεια του σηµερινού Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, Κωνσταντίνου Τασούλα, το αν θα ικανοποιήσει το αίτηµα του πρώην πρωθυπουργού.
O κατάλληλος στην Ουάσινγκτον
Τώρα, στη σκηνή της Ουάσινγκτον -και µάλιστα στην εποχή Τραµπ- το προφίλ του Αντώνη Αλεξανδρίδη, που ακούγεται έντονα ότι θα είναι ο νέος πρέσβης, αποκτά σχεδόν στρατηγική βαρύτητα. Κυβερνητικές πηγές λένε ότι ήταν «ο µόνος που µπορεί να καταλάβει πώς λειτουργεί η Ουάσινγκτον του Τραµπ και να γίνει µέρος της, χωρίς να χαθεί µέσα της». Ορισµένοι τον περιγράφουν ως «πολιτικό ζώο µε διπλωµατικό διαβατήριο». Η επιλογή του για την κορυφαία ελληνική διπλωµατική αποστολή δεν είναι απλώς αξιοκρατική· είναι στοχευµένη. Εγινε πρέσβης σε νεαρή ηλικία, πρώτα στις Φιλιππίνες, έπειτα στα Ηνωµένα Αραβικά Εµιράτα, σε µια εποχή που η Ελλάδα «ανοιγόταν» στον Κόλπο και χρειαζόταν κάποιον που να ξέρει να χτίζει σχέσεις και όχι απλώς να παραδίδει διαπιστευτήρια. Στο Αµπου Ντάµπι δεν περιορίστηκε σε τυπικές κινήσεις. Ηταν ο αρχιτέκτονας µιας στρατηγικής σχέσης: εµβάθυνε τις διπλωµατικές επαφές, έφερε κοντά επενδυτικά κεφάλαια, συνδιαµόρφωσε ένα πλαίσιο εµπιστοσύνης µε σταθερή γεωπολιτική προοπτική. Επαιξε ρόλο και αναγνωρίστηκε διεθνώς γι’ αυτό. Στη συνέχεια, ανέλαβε το Παρίσι, ένα από τα πιο σύνθετα περιβάλλοντα για κάθε Ελληνα πρέσβη. Εκεί, κατάφερε να διατηρήσει την προσβασιµότητα της Αθήνας σε υψηλό επίπεδο, παρά τις ισορροπίες που µεταβάλλονταν συνεχώς. Τέταρτο πρεσβευτικό πόστο λοιπόν. Και ίσως το σηµαντικότερο. Η αποστολή στην Ουάσινγκτον επί Τραµπ δεν είναι business as usual. Απαιτεί διπλωµάτη που ξέρει ότι το πρωτόκολλο δεν αρκεί, τις σχέσεις δεν τις «χτίζεις», αλλά τις «παίζεις», και η ισχύς διαχειρίζεται, δεν επιδεικνύεται. Ο Αλεξανδρίδης, λένε οι γνωρίζοντες, τα ξέρει όλα αυτά. Και γι’ αυτό ακριβώς επελέγη.
Συνεδρίαση
Στη συνεδρίαση της επιτροπής Libe του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συµµετείχε ο αρµόδιος υφυπουργός για τα ΜΜΕ, Παύλος Μαρινάκης, ο υφυπουργός ∆ικαιοσύνης Γιάννης Μπούγας και ο γενικός γραµµατέας του Πρωθυπουργού, Στέλιος Κουτνατζής. Η συνεδρίαση που έγινε για την Ελλάδα (όπως γίνεται και για άλλα κράτη-µέλη της Ε.Ε.), όπως µάθαµε σε κάτι πηγαδάκια εντός και εκτός των τειχών, πήγε καλά και µάλλον διαλευκάνθηκαν ζητήµατα που αφορούν τα ΜΜΕ, το κράτος δικαίου, τις αλλαγές στη ∆ικαιοσύνη. Η συζήτηση είχε αρκετό ενδιαφέρον γύρω από τον τοµέα των µέσων ενηµέρωσης, όπου ο Π. Μαρινάκης έδωσε ξεκάθαρες απαντήσεις για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα και τις νοµοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για ακόµα µεγαλύτερη εναρµόνιση µε τον ευρωπαϊκό κανονισµό για τα ΜΜΕ, κάτι που έδωσε θετικά δείγµατα γραφής.
