Του Νίκου Σίμου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Οι διακριτικές επαφές συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα και του Κώστα Καραμανλή, αλλά και η χρησιμοποίηση σε κυβερνητικές θέσεις ή διατήρηση σε δημόσιους oργανισμούς προσώπων που ανήκουν στο καραμανλικό περιβάλλον αποτελούν ενδεικτικό στοιχείο της «χημείας» μεταξύ των δύο ανδρών.

Eνα άλλο ενδεικτικό στοιχείο των καλών σχέσεων και της εμπιστοσύνης του Αλέξη Τσίπρα στις εκτιμήσεις του πρώην πρωθυπουργού είναι το γεγονός, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι ο πρωθυπουργός έχει ενημερώσει τον Κ. Καραμανλή για τις επόμενες κινήσεις του, που περιλαμβάνουν ακόμη και τον ανασχηματισμό, στην περίπτωση που καταστεί αναγκαία η ενδυνάμωση της συνοχής της κυβέρνησης.

Οι πληροφορίες των «Παραπολιτικών» αναφέρουν ότι στις επαφές αυτές ο Κώστας Καραμανλής έχει διαβιβάσει στον πρωθυπουργό ότι θεωρεί μάλλον επιτυχημένη την κυβερνητική δράση στο επικοινωνιακό επίπεδο, μολονότι έχει γνωστοποιήσει στον Αλέξη Τσίπρα τον προβληματισμό του για την αποτελεσματικότητα των χειρισμών στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

ΟΙ ΠΙΕΣΕΙΣ

Αυτό που ανησυχεί τον πρώην πρωθυπουργό -και προφανώς τον προβληματισμό του αυτόν τον έχει μεταφέρει και στον Αλέξη Τσίπρα- είναι ο τρόπος με τον οποίο εκείνος θα αντιμετωπίσει τις πιέσεις που εκδηλώνονται από τους «θεσμούς». Και αυτό διότι οι πιέσεις θα δοκιμάσουν τα όρια αντοχής και ανοχής του Αλ. Τσίπρα.

Οπως εκτιμούν συνομιλητές του Κώστα Καραμανλή, οι οποίοι προφανώς έχουν συζητήσει το θέμα μαζί του, ο νυν πρωθυπουργός έχει συμφωνήσει τουλάχιστον στο 70% των μεταρρυθμιστικών απαιτήσεων των δανειστών, αλλά θέλουν συμφωνία και στο υπόλοιπο 30%, ως «κύρωση» για τον τρόπο διαπραγμάτευσης με τον αλαζονικό κ. Βαρουφάκη πριν από τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου. Ο παραπάνω προβληματισμός του Κώστα Καραμανλή περιλαμβάνει και μία άλλη διάσταση, της οποίας έχει κάνει κοινωνό τον Αλέξη Τσίπρα. Οτι η ανοχή του κόσμου προς την κυβέρνηση και προσωπικώς προς τον πρωθυπουργό είναι ακόμη μεγάλη, πλην όμως είναι αμφίβολο αν θα συγχωρέσει ένα «ατύχημα» με την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Πριν από το «ατύχημα», βεβαίως, η κατάσταση θα θεωρείται εκτάκτου ανάγκης, με ανάλογες κινήσεις στο πολιτικό επίπεδο για τη σύμπηξη ενός εθνικού μετώπου, που θα μπορέσει στο μεν εσωτερικό να αντιμετωπίσει τις όποιες αντιδράσεις στον πραγματικό εκσυγχρονισμό του κράτους, στο δε εξωτερικό να διεξαγάγει τον διαπραγματευτικό αγώνα με πνεύμα εθνικής ομοψυχίας, που δεν θα είναι δυνατόν να παραγνωρίσουν οι εταίροι.

Αιφνιδίως, και ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς εμφανίστηκε με συνέντευξή του στο Bloomberg υπέρ του ενδεχομένου ενός ευρύτερου κυβερνητικού συνασπισμού, στον οποίο η Ν.Δ. θα παρείχε τη στήριξή της. Η περίπτωση αυτής της στήριξης έχει ως προϋπόθεση κάποιο πρόβλημα στην τρέχουσα μορφή της κυβέρνησης, η οποία, παρά τις εσωκομματικές αντιδράσεις, είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει σε συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, ώστε να λάβει και τη χρηματοδότηση.

«Εάν το σχέδιο είναι να κρατηθεί η Ελλάδα στην ευρωζώνη, τότε θα παράσχουμε στήριξη», είπε ο κ. Σαμαράς. Πολιτικοί κύκλοι, πάντως, απέδιδαν αυτή τη στροφή Σαμαρά στο ενδεχόμενο να έχει γίνει κοινωνός της ευνοϊκής στάσης του Βερολίνου στο ενδεχόμενο ενός ευρύτερου κυβερνητικού σχηματισμού και, επομένως, να θέλει να έχει συμμετοχικό ρόλο στο όλο εγχείρημα, αν και όποτε προκύψει μια τέτοια ανάγκη.

ΔΙΛΗΜΜΑ

Στην περίπτωση της συγκρότησης «εθνικού μετώπου», ο ρόλος του Κ. Καραμανλή θα είναι πρωταγωνιστικός. Μπορεί η εκδοχή αυτή να είναι απευκταία, όπως λένε στο καραμανλικό περιβάλλον, διότι συνεπάγεται κρίση και έκτακτες περιστάσεις, με επικίνδυνη προοπτική, πλην όμως το ενδεχόμενο αυτό υπολογίζεται στα σενάρια, και ίσως αυτός είναι και ένας λόγος που από πλευράς Αλ. Τσίπρα «διατηρείται ζεστός» ο Κώστας Καραμανλής, μετά την άρνησή του να αποδεχθεί την υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Βεβαίως, μια τέτοια προοπτική είναι λογικό να αναδεικνύει και συγκεκριμένα διλήμματα, ως προς τις προθέσεις του πρώην πρωθυπουργού. Και αυτό διότι «τελεί σε επιφυλακή», ως ενεργός πολιτικός, για έναν καθοριστικό ρόλο στην ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς. Ρόλο που δεν έχει αποποιηθεί, συνδέοντας όμως τις σχετικές προοπτικές με συγκεκριμένες πολιτικές εξελίξεις, που έχουν να κάνουν και με την πορεία της σημερινής κυβέρνησης.

Σε τελευταία ανάλυση, σε μία εθνική κυβέρνηση που θα έχει τη στήριξη των κομμάτων του συνταγματικού τόξου μπορεί να τεθεί επικεφαλής και άλλη προσωπικότητα, πολιτική ή εξωκοινοβουλευτική. Για την ανασυγκρότηση όμως της κεντροδεξιάς παράταξης ο μόνος που θεωρείται αποδεκτός είναι ο Κώστας Καραμανλής.

Αναμενόμενη η δυσφορία του ΠΑΣΟΚ

Η εκτίμηση του πρωθυπουργού στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή είναι φυσικό να έχει προκαλέσει δυσφορία σε άλλους χώρους και κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, ο τρόπος που κυβέρνησε διαχρονικά το οποίο είναι αυτός που πανθομολογουμένως διέλυσε την κρατική μηχανή και καταχρέωσε τη χώρα. Δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα προβαίνει στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα Μνημόνια, η οποία θα εξετάσει τις ευθύνες από το 2009 έως και το 2012. Θα ερευνήσει, δηλαδή, τους λόγους για τους οποίους μας έβαλαν στα Μνημόνια οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου και η συγκυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου. Ενδεικτική είναι αντίδραση του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος απαιτεί να εξετασθεί και η διακυβέρνηση Καραμανλή. Η αντίδρασή του, βεβαίως, αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι είχε μεγάλη ανάμειξη στα Μνημόνια, είτε ως υπουργός των Οικονομικών επί Παπανδρέου είτε ως συγκυβερνήτης με τον Αντώνη Σαμαρά. Από το περιβάλλον Καραμανλή, πάντως, επισημαίνετο ότι ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος καλείται να καταθέσει στη δίκη Τσοχατζόπουλου για τα υποβρύχια, ως μέλος του ΚΥΣΕΑ, έχει επιλεκτική μνήμη, δεδομένου ότι το 80% των δανείων που είχε αναγκαστεί να συνάψει η τότε κυβέρνηση ήταν για αναχρηματοδότηση δανείων του ΠΑΣΟΚ -συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων από τα swaps, για αποπληρωμή συμβάσεων εξοπλιστικών προγραμμάτων που είχε συνάψει το ΠΑΣΟΚ και, βεβαίως, για την καταβολή εγγυήσεων που είχε δώσει το Δημόσιο για δάνεια δημόσιων οργανισμών κατά τη διάρκεια της εκσυγχρονιστικής διακυβέρνησης...