Η φαρσοκωµωδία της Novartis σε επανάληψη

Αν τα κόµµατα της αντιπολίτευσης ήθελαν όντως να ασχοληθούν σοβαρά µε τις στρεβλώσεις που υπάρχουν στη διαχείριση των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων µέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ, θα έπρεπε να έχουν επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους στις «εταιρείες» που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριµένο τοµέα. Είτε αυτές συνδέονται µε «γεωπονικά» ή «κτηνιατρικά» γραφεία είτε µε «τεχνικούς συµβούλους» που εκπροσωπούν συγκεκριµένους αγροτικούς συνεταιρισµούς και παίζουν θεσµική µπάλα στην κατανοµή των επιδοτήσεων. Εκεί βρίσκεται η παρασιτική πληγή του προβλήµατος, όχι στο «ποιος υπουργός υπέγραψε τι» ή «αν γνώριζε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον “φραπέ”, τον “χασάπη” ή τον “εκδοροσφαγέα”». Αλλά µε αυτή τη «συνοµοταξία των ραντιέρηδων» δεν ασχολείται κανένα κόµµα. Επειδή ακριβώς δεν τους ενδιαφέρει να ενηµερωθεί ο ελληνικός λαός για το πώς «κονοµάνε τα κυκλώµατα», αλλά η έγνοια τους είναι να πιαστούν από µια υπόθεση και να τη µετατρέψουν σε ατοµικό κατηγορητήριο σε βάρος του Κ. Μητσοτάκη µε την ελπίδα ότι θα τον ρίξουν. Το ίδιο έργο ζήσαµε και στην υπόθεση Novartis, όπου το σκάνδαλο αφορούσε πρωτίστως γιατρούς, ιδιώτες και µη. Επίσης, επειδή κάποιοι αποθεώνουν την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, µήπως η συγκεκριµένη Αρχή θα πρέπει να ελέγξει και την Κοµισιόν, που µε τις αποφάσεις της το 2015 έδωσε τη δυνατότητα σε εκατοµµύρια αγρότες της Ευρώπης να δηλώνουν όπου γουστάρουν τα «βοσκοτόπια» τους; Γιατί η εκδήλωση της συγκεκριµένης κοµπίνας δεν ήταν αποτέλεσµα µόνο κυβερνητικής πράξης από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 αλλά και θεσµικής νοµιµοποίησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Αλλού είναι το ζουμί, Αλέξη

Όπως έχουμε ξαναγράψει, δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον να μάθουμε τι συζητήθηκε στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών τον Ιούλιο του 2015, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας δέκα χρόνια μετά, επειδή ο Αλέξης Τσίπρας θυμήθηκε να ζητήσει τη δημοσιοποίηση των πρακτικών της. Μεγαλύτερη σημασία δεν έχει αυτή η σύσκεψη αλλά οι εσωτερικές συνεδριάσεις της κυβέρνησης της Αριστεράς καθώς επίσης και τα μυστικά πάρε-δώσε που είχε ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας με Ευρωπαίους αξιωματούχους, τη ρωσική ηγεσία και την αμερικανική. Κανένας ιστορικός του μέλλοντος δεν θα ήθελε να έχει πρόσβαση στα στοιχεία της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών τον Ιούλιο του 2015. Αντιθέτως, θα τον ενδιέφερε να έχει πρόσβαση στα υπουργικά συμβούλια του Αλ. Τσίπρα εκείνη την εποχή, στα τηλεφωνήματα που έκανε δεξιά και αριστερά, στις συνομιλίες του με τον Π. Παυλόπουλο, τον Π. Καμμένο, τον Γ. Βαρουφάκη, τη Ζ. Κωνσταντοπούλου, τον Ν. Βούτση και πάει λέγοντας.

Απάντηση Μάριου Σαλμά

Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Μάριος Σαλμάς επικοινώνησε μαζί μας, θέλοντας να εκφράσει την έντονη ενόχλησή του για τον τρόπο με τον οποίο η στήλη παρουσίασε στην έκδοση του Σαββάτου μία επίκαιρη ερώτηση που είχε καταθέσει το 2017 προς τον τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Ε. Αποστόλου, και αφορούσε ελέγχους του ΟΠΕΚΕΠΕ σε χωριό της εκλογικής περιφέρειάς του. Όπως μας τόνισε, η επίμαχη κοινοβουλευτική παρέμβασή του σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «ρουσφέτι» ή «πελατειακή εξυπηρέτηση», ενώ σε ό,τι αφορά τους κτηνοτρόφους οι οποίοι είχαν ελεγχθεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, στο τέλος αθωώθηκαν «λόγω αμφιβολιών» από την ελληνική Δικαιοσύνη. Επιπλέον, ο κ. Σαλμάς άφησε να εννοηθεί ότι δέχεται απαξιωτικές επιθέσεις, επειδή τα έχει βάλει με το «διεφθαρμένο σύστημα του Κ. Μητσοτάκη».

Ο Σωκράτης Φάμελλος, ενώ έκανε σωστές επιλογές στη «βιτρίνα» του κόμματος, κακώς έφτιαξε μια Πολιτική Γραμματεία, που -υποτίθεται ότι- είναι το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο της Κουμουνδούρου, στην οποία συμμετέχουν 33 περίπου μέλη μαζί με τον ίδιο. Γιατί «όπου οι πολλοί χωράνε, τίποτα δεν μολογάνε».

Υπάρχουν και κανονικοί άνθρωποι στον ΣΥΡΙΖΑ

Οι επιλογές που έκανε ο Σ. Φάμελλος, προτείνοντας τον Κ. Ζαχαριάδη για εκπρόσωπο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, τον Σ. Καλπάκη για γραμματέα της ΚΕ και την Α. Σαπουνά για αναπληρώτριά του, είναι ίσως οι πιο νορμάλ κινήσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια από την Κουμουνδούρου. Σε θέσεις ευθύνης βρίσκονται «κανονικοί» άνθρωποι, που με δυσκολία μπορεί κάποιος να τους βγάλει στη σέντρα επειδή με τις θέσεις τους ή τις δημόσιες παρεμβάσεις τους κινδυνεύουν να γίνουν γραφικοί, υπερασπιζόμενοι τις τρελές παρωδίες που βιώσαμε επί ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια. Ειδικά τον Κ. Ζαχαριάδη, είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς μαζί του, όποτε τον ακούς τουλάχιστον δεν εκστομίζει μούρλιες για να σε βγάζουν από τα ρούχα σου.


Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή