Η ανυπομονησία της αντιπολίτευσης να "ρεφάρει" με τον Μητσοτάκη, η τρομοκρατία σε δημοσιογράφους μόνο από τη μία πλευρά και ο Πολάκης κατά της... τοξικής Ζωής
Αλάτι & Πιπέρι
Η παραπολιτική στήλη της Απογευματινής

Ανυποµονούν µπας και ρεφάρουν µε τον Μητσοτάκη
∆εν ξέρω, εάν στις επόµενες εθνικές εκλογές το δίληµµα «Μητσοτάκης ή χάος» θα αποτελέσει κριτήριο επιλογής του ελληνικού λαού. Σε κάθε περίπτωση ο κόσµος θα κληθεί να επιλέξει για «κυβερνήτη» κάποιον που να εγγυάται την ασφάλεια της χώρας και την πολιτική σταθερότητα µε όρους κοινοβουλευτικής ισχύος, βασική προϋπόθεση για να µην εξελιχθεί η διακυβέρνηση του τόπου σε πολιτικό πόκερ µεταξύ «τζογαδόρων». Ας υποθέσουµε λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός «θα εξαφανίσει» από προσώπου γης τον Κ. Μητσοτάκη, θεωρώντας ότι η παρουσία του στην πρωθυπουργία της χώρας και την ηγεσία της Ν∆ είναι βλαπτική. Σε µια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει έχει µπροστά του και µια εναλλακτική επιλογή, ώστε να εµπιστευτεί το µέλλον του.Στην παρούσα συγκυρία, αυτοί που µάχονται για να ρίξουν τον Κ. Μητσοτάκη, µε την ελπίδα ότι µπορεί να γίνουν «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη», δεν σου δίνουν την εντύπωση ότι «νοιάζονται για τον τόπο», αλλά για το πώς θα στήσουν εναντίον του «κάποιο κόλπο», µήπως βρουν τον «τρόπο», για να επανέλθουν στην εξουσία, έστω και σαν «αδερφοµοίρια», σχηµατίζοντας αντιπολιτευτικά µια «ετερόκλητη συµµαχία απελπισµένων» µε φιλοδοξίες εκδικητικής επιστροφής ή εγωϊστικής δικαίωσης. Και όλοι τους διακατέχονται απ’ το σύνδροµο των «ηττηµένων τζογαδόρων» σε µια παρτίδα Κουµ Καν ή Θανάση. Ενώ έχουν «καεί» ύστερα από πολλά καπέλα, ανυποµονούν να µην αργήσει άλλο το «παιχνίδι», για να ξαναµπούν σε αυτό.
Νεκροί «αλήτες, ρουφιάνοι…» μόνο από τη μία πλευρά
Με αφορμή τη βόμβα έξω από την οικία του Γ. Πρετεντέρη, ο οποίος ανήκει στην κατηγορία των δημοσιογράφων που έχουν στοχοποιηθεί βάναυσα και χυδαία, επειδή εκφράζει ελεύθερα και με συνέπεια τη γνώμη του, καλό θα είναι να αναλάβουν τις «ηθικές ευθύνες» απέναντί του όσοι τον «έβγαλαν» στη «σέντρα», δαιμονοποιώντας με απύθμενη εχθροπάθεια τη δημοσιογραφική του ματιά. Και για να τελειώνουμε μια και καλή με το «προπαγανδιστικό καλαμπούρι», που συνήθως εκπορεύεται από τις «ακροδεξιές» και «ακροαριστερες» -τάχα μου «αντισυστημικές»- δυνάμεις, ότι για τα «δεινά» της Ελλάδος φταίνε οι δημοσιογράφοι, να θυμίσουμε ότι από τη Μεταπολίτευση και μετά οι «νεκροί» απ’ τον χώρο της δημοσιογραφίας ήταν οι Π. Μπακογιάννης, ο Τ. Αθανασιάδης από την «Βραδυνή» και Ν. Μομφεράτος από την «Απογευματινή». Και επειδή κάποιοι «αριστερούληδες» που παριστάνουν τους δημοσιογράφους, ωρύονται με κωμική αυταρέσκεια, επειδή δεν τους απαντά -όπως θέλουν- ο Π. Μαρινάκης στην ενημέρωση των συντακτών, και στη συνέχεια κάνουν «ηρωϊκό σόου» στους «συντροφικούς» τους κύκλους, ας έχουν κατά νου πως σε δημοσιογραφικό επίπεδο τη «βία», την «τρομοκρατία» και τη «δολοφονία» τη βίωσαν στο πετσί τους εκδότες και δημοσιογράφοι που δεν ανήκαν στον «δικό» τους δήθεν προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο.Φαντάζομαι ότι η περίφημη οργάνωση «Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα», την οποία η Αριστερά συνήθως επικαλείται προκειμένου να προπαγανδίσει το αφήγημα ότι στην Ελλάδα δεν υφίσταται η «ελευθερία του Τύπου», στην επόμενη έκθεσή της θα καταγγείλει και τον εκφοβισμό εναντίον του γνωστού δημοσιογράφου Γ. Πρετεντέρη, στην οικία του οποίου κάποιοι τοποθέτησαν εκρηκτικό μηχανισμό.