Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Στην οικογένειά μας, την οικογένεια Μαρμελλάδα, αντιμετωπίζουμε πάντα τους καύσωνες σαν να είμαστε σε ριάλιτι επιβίωσης. Μόνο που αντί για έπαθλο επικοινωνίας, το βραβείο είναι να διασχίσεις τον διάδρομο μέχρι το μπάνιο… χωρίς να γλιστρήσεις πάνω στον ιδρώτα σου. Μόνο ο Σάκης Τανιμανίδης λείπει από το σαλόνι μας να λέει: «Θα αντέξει ο παππούς στους 45°C»;

Για την οικογένειά μας το καλοκαίρι δεν είναι εποχή. Είναι πολιορκία από... κουκούτσια καρπουζιού. Είναι η εποχή του χρόνου που ο Ευαγγελάτος βγαίνει με γραφικό “πυρωμένο πάτωμα” και ο Καλλιάνος σταματά να δίνει θερμοκρασίες καιρού και αρχίζει να δίνει... θερμοκρασίες φούρνου.

Ο ήλιος το πρωί δεν ανατέλλει, εκρήγνυται. Είναι ο Μαραντόνα του καύσωνα. Μπαίνει από παντού και ρίχνει γκολ στα αιρ κοντίσιον. Πλέον, ζούμε με νέους κανόνες:

-Δεν λέμε "καλημέρα", λέμε "πόσο έχει στο σαλόνι;"

-Δεν λέμε "καλό βράδυ", λέμε "καλό ψήσιμο". 

Διαβάστε: Οικογένεια Μαρμελλάδα: Σε περίπτωση που… (10)

Καλλιάνος, ο Τσιόδρας του καύσωνα

Τρεις μέρες τώρα είμαστε σε καραντίνα καύσωνα: Είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι και κάνουμε μόνο τις απαραίτητες κινήσεις: ντους, το σταυρό μας, ανεμιστήρες στα 6 μποφόρ και επαναλήψεις στην τηλεόραση. Ξαναζούμε τις ωραίες στιγμές του κοροναϊού, μόνο που τώρα δεν έχουμε rapid test, αλλά rapid roasting.

Μόνο η έκτακτη ενημέρωση για τα κρούσματα μας λείπει, αλλά την έχουμε αντικαταστήσει πρώτον με ένα θερμόμετρο που μιμείται την φωνή του Άδωνι, όταν μιλάει για τον Ευαγγελισμό, και τσιρίζει κι αυτό όταν πιάνει πάνω από 40 βαθμούς, και δεύτερον με το δελτίο καιρού του Καλλιάνου:

-Νέος καύσωνας

-Κίνδυνος πυρκαγιών

-Ακολουθεί καυτή εβδομάδα

-Παρατεταμένη ζέστη

-Κρίσιμα τα επόμενα 24ωρα

Ο Καλλιάνος για εμάς είναι ο Τσιόδρας του καύσωνα. Μόνο αυτόν εμπιστευόμαστε. Τον ακούμε κάθε απόγευμα με βαθιά αγωνία και προσήλωση, όπως την στιγμή που ο Ευαγγελάτος κάνει την κλήρωση για τον τυχερό της ημέρας.

Πού να είχαμε και καμιά νέα Ματίνα Παγώνη τι θα γινόταν! Μέχρι και εμβόλιο με ηλεκτρολύτες θα μας έβαζε να κάνουμε. "Και να το κάνετε στο δεξί χέρι, γιατί στο αριστερό δεν πιάνει" θα έλεγε. Και φυσικά θα υπήρχε και κάποιος που θα έβγαινε να μας πει πως “ο καύσωνας δημιουργήθηκε σε ένα μυστικό εργαστήριο στο Αγρίνιο για να καλύψει η κυβέρνηση το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ”. Θα αγοράζαμε αντηλιακά στημένοι στην ουρά έξω από το φαρμακείο, όπως κάναμε με τις μάσκες. Και θα έβγαινε ο Σπύρος Παπαδόπουλος και η Βίκυ Σταυροπούλου να μας πουν πως να φτιάχνουμε αυτοσχέδια πισίνα για το μπαλκόνι, και μετά θα έβγαινε και κάποιος από την κυβέρνηση να μας πει «είναι ντροπή και ντρέπομαι που θέτετε θέμα καύσωνα. Διασφαλίζουμε την ασφαλή λειτουργία όλων των ανεμιστήρων».

E-pass εμφύτευσης

Αχ... ωραίες εποχές. Το μόνο που αλλάζει τώρα με την καραντίνα του καύσωνα είναι ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει περισσότερο μαλλί απ’ ότι ο Βασίλης Κικίλιας στην καραντίνα του κοροναϊού. Βέβαια τότε, μας έδινε και μισθό ο Μητσοτάκης για να καθόμαστε φρόνιμα μέσα. Τώρα ούτε ανεμιστήρα οροφής δεν μας δίνει. Μόνο οροφή έχουμε, κι αυτή καίει. Το ψάξαμε και τώρα μήπως έχει κανένα e-pass για τον καύσωνα, αλλά μας είπε η λογίστρια ότι πια θα περνάνε από προανακριτική όσοι δίνουν επιδόματα. Ευελπιστούμε σε κανένα e-pass εμφύτευσης τουλάχιστον.

Πότε πότε σερνόμαστε μέχρι το ψυγείο, με τα κοντοπαντέλονα και ξυπόλυτοι σαν την Ιουλία Καραπατάκη σε συναυλία, για να φάμε καρπούζι με φέτα και να πιούμε νερό. Το καρπούζι πλέον το αποκαλούμε “το κόκκινο κρέας του καλοκαιριού”. Και τα κουκούτσια, “το μαύρο χαβιάρι του φτωχού”. Ακόμη και στα πιο απίθανα σημεία του σπιτιού μας συναντάς και πατάς κουκούτσια από καρπούζι. Σκύβεις να τα πιάσεις κι αυτά όχι μόνο ξεφεύγουν αλλά σε αναγκάζουν να διασχίζεις κουζίνα σαλόνι με τα γόνατα σαν να πας για προσκύνημα στην Μεγαλόχαρη στην Τήνο.

Προχθές τρεις ώρες μπουσουλούσαμε στο σπίτι οικογενειακώς για να μαζέψουμε από το πάτωμα τα κουκούτσια. Τα βάλαμε σε ένα τάπερ γιατί είμαστε πεπεισμένοι πια ότι βγαίνουν την νύχτα και ξαναπηγαίνουν στο καρπούζι.

Σήμερα θα έχει, λέει, 46 βαθμούς υπό σκιά. Πού όμως να τη βρεις τη σκιά στο σπίτι μας; Το μπαλκόνι μας είναι ανατολικό και η μόνη σκιά είναι αυτή της μπουγάδας που έχουμε τρεις μέρες τώρα απλωμένη γιατί κανείς δεν κοτάει να βγει έξω να την μαζέψει. Αποφεύγουμε τις μετακινήσεις και γενικά τις κινήσεις στον έξω κόσμο. Εντολή Καλλιάνου.

Ο μόνος άνθρωπος στο σπίτι μας που δεν καταλαβαίνει από ζέστη είναι η γιαγιά. Κάθεται μπροστά στο φούρνο που ψήνει μουσακά - γιατί είναι καλοκαιρινό λαχανικό οι μελιτζάνες λέει, και τέτοια εποχή πρέπει να τρώμε τον μουσακά- με τη ρόμπα, το φανελάκι, τις κάλτσες και ένα χαρτομάντιλο δεμένο στο κεφάλι. Λες και ετοιμάζεται να πάει για σκι. Του βουνού, χειμερινό.

Μasterchef: Solar Edition

Ευτυχώς που έχουμε από πέρυσι τα ηλεκτρικά ανεμιστηράκια χειρός από το γάμο της Βασιλικής, της κόρης του Φίλιππα που έχει το μπακάλικο στη γωνία και κρατάμε όλοι από ένα. Της τα είχαμε πάρει δώρο, στο γάμο της, αλλά επειδή δεν μας κάλεσε στο τραπέζι, δεν της τα δώσαμε. Ήταν σετ, με USB και έξτρα power bank. Ας δροσίζεται τώρα με τα φλιτζανάκια του καφέ που της πήρε η Πόπη από τον τρίτο, γιατί την Πόπη την είχε και στο τραπέζι. Να τα λέμε κι αυτά.

Κάναμε όλα όσα διαβάσαμε στο ίντερνετ για να επιβιώσουμε. Ρίχνουμε κάθε δέκα λεπτά νερό στο μπαλκόνι, τρώμε φρούτα και λαχανικά, βάζουμε το κλιματιστικό στο 16 και παγάκια στις μασχάλες. Παρ’ όλα αυτά, η θερμοκρασία στο σαλόνι δεν έπεσε κάτω από 42.

Την πρώτη μέρα του καύσωνα βάλαμε παιδική πισίνα στο μπαλκόνι. Βάλαμε τον παππού γιατί είναι ευάλωτος πληθυσμός και χρειάζεται φροντίδα κι εμείς τη σύνταξή του. Πάνω στο δεκάλεπτο το νερό έβγαζε μπουρμπουλήθρες. Ο παππούς έβραζε, κυριολεκτικά. Τον βγάλαμε και βάλαμε μια συκωταριά που μας είχε φέρει ο θείος Στάθης. Την συνοδεύσαμε με ρύζι για να μην κάνουμε κατακράτηση. Πετάξαμε και πάνω στα κάγκελα δυο λουκάνικα και μαγειρέψαμε με ηλιακή ενέργεια. Το ονομάσαμε “Μasterchef: Solar Edition”.

"My precius"

Σε ρόλο θεματοφύλακα του ρεύματος ο πατέρας μου. Κρατάει το τηλεκοντρόλ στα χέρια του με ευλάβεια, σαν το Γκόλουμ από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών: «My precius». Πιο πολύ τον νοιάζει μην σκάσει ο Δεητζής αν πέσει η τάση, παρά αν σκάσουμε εμείς από τη ζέστη. Όλη μέρα ο πατέρας μου τρέχει από δωμάτιο σε δωμάτιο φορώντας μόνο το σώβρακό του και μια πετσέτα ώμου, σαν τον Κωνσταντάρα σε ελληνική ταινία για να ελέγξει ποιος ανεμιστήρας μπήκε σε λειτουργία και πάει και τον σβήνει. Χθες βράδυ μου φάνηκε ότι τον άκουσα να λέει τα τελευταία του λόγια. Τελικά ψιθύριζε με όση δύναμη του είχε απομείνει το "Let it Go" από το Frozen. Ήταν κάτι σαν ψαλμωδία, σαν ωδή για λίγη δροσιά. Δεν πήγε καλά αυτό.

“Ζω κόλαση. Send help & παγωτό"

Ο αδελφός μου είναι κλεισμένος στο δωμάτιό του και δεν ξέρουμε τι κάνει. Λίγο πριν τον καύσωνα μας είχε πει ότι σχεδιάζει να μετακομίσει στο εξωτερικό. Θέλει, λέε,ι τώρα να γίνει αστυνομικός. Στην Κύπρο. Κάπου διάβασε ότι “αστυνομικοί στην Κύπρο κάνουν σεξ μέσα σε περιπολικό” και θέλει να πάει να ενισχύσει το σώμα. Τουλάχιστον είχαν κλιματισμό;

Κάνει προετοιμασία, λέει, τώρα στο δωμάτιό του για να καταφέρει να μπει στην υπηρεσία. Μετά ήρθε ο καύσωνας και χάσαμε επαφή. Μαθαίνουμε νέα του από το Instagram. Μια φορά έστειλε dm στη μαμά μου: "Ζω κόλαση. Send help & παγωτό."

Υποψιάζομαι ότι από την ζέστη ή εξατμίστηκε ή έχει μεταμορφωθεί σε υγρή μορφή ζωής και γλιστρώντας στο πάτωμα φτάνει μέχρι την κουζίνα, τρώει και επιστρέφει.

Ενδοφλέβιες με ισοτονικό

Κι εκεί που όλα πήγαιναν όπως πήγαιναν… έρχεται το boss level: πέφτει το ρεύμα.

Χάος. Ο πατέρας μου κοίταζε το κλιματιστικό όπως ο Σνικ τον Κασσελάκη, όταν είχαν συναντηθεί τυχαία στο δρόμο. «Ποιός είσαι εσύ» ; - «Εσύ, ποιός είσαι»; Κλάιν, ο ένας, γιόλο ο άλλος. Του δώσαμε ενδοφλέβια με ισοτονικό και συνήλθε.

Αρχίσαμε να βρίζουμε ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ,ΑΑΔΕ, ΕΔΟΑΣΑΑΜ, ΕΟΠΥΥ, ΕΦΕΤ, FIFA και IKEA. Ό,τι ακρωνύμιο ξέραμε από τα δελτία ειδήσεων τα περάσαμε ένα χέρι. Ακολούθησαν σκηνές πανικού και φωνές: Λιώνουν τα παγωτά στην κατάψυξη! Μερικοί δακρύζουν. Ο θείος Στάθης πέφτει στα γόνατα μπροστά στο ψυγείο. Πήρε ένα κουτάλι και άρχισε να τρώει παγωτό απευθείας από τον καταψύκτη, ένιωσε κάτι που έμοιαζε με ευτυχία. Ή απλά θερμοπληξία. Το ίδιο είναι, δεν έχουμε πια κριτήρια.

Ο εκβιασμός

Τότε ήταν που ο αδελφός μου μας ενημέρωσε πως μπορεί να κάνει το κλιματιστικό να λειτουργήσει μέσω wifi. Και χωρίς περιστροφές, είπε ότι θέλει 5.000 ευρώ. Κατάλαβες; Ήρθε να μας εκβιάσει μες τα μούτρα μας. Κι αντί για "Survivor", ζούμε "Narcos: Τμήμα Πολυκατοικίας".

Και το είχε δει το όνειρο η γιαγιά μου. Είδε, λέει, τον Κασσελάκη να περπατάει πάνω στο νερό με μαγιό τυρόπιτα και κρατούσε από το χέρι το Άβαταρ του Μητσοτάκη. Ε, καλό δεν το λες.

Η αλήθεια είναι ότι λεφτά δεν είχαμε, τι είμαστε; Η Ζέττα Μακρή; Αλλά μαζέψαμε ό,τι πολυτιμότερο είχαμε στο σπίτι μας. Πιο πολύτιμο και από το Bitcoin το 2017. Το βάλαμε σε ένα τάπερ... προσημειωμένο. Ήταν το τάπερ που μαζεύαμε τα κουκούτσια από τα καρπούζια. Ήταν ιδέα της μαμάς μου που είχε δει όλες τις σεζόν του Casa de Papel και την Ζέτα Μακρή στην τηλεόραση το πρωί.

Champions League επιβίωσης

Το ίδιο βράδυ καθίσαμε όλοι μαζί στην κουζίνα, ιδρωμένοι αλλά περήφανοι. Φάγαμε τον καλοκαιρινό μουσακά της γιαγιάς και καρπούζι με φέτα στο καπάκι, και γλιστρώντας πάνω στις ιδρωμένες σαγιονάρες μας φτάσαμε στο σαλόνι. Τα ανεμιστηράκια χειρός και κάτι χάρτινες βεντάλιες της θείας Τούλας, πάλι από το γάμο της Βασιλικούλας, μας κράτησαν προσωρινά ζωντανούς, μέχρι τον επόμενο Καλλιάνο.

Ο πατέρας μου εξακολουθεί να τρέχει με το σώβρακο για να “συμβουλεύει” τους ανεμιστήρες. Τους μιλάει πλέον. Τον είδα σήμερα να λέει “Μπράβο, παλικάρι μου, κράτα τη ροή” στον ανεμιστήρα της κουζίνας. Έχει περάσει σε άλλο επίπεδο σχέσης. Αν τον χάσουμε, θα πρέπει να του φτιάξουμε group therapy με aircondition.

La vie en rose

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Αν διαβάζεις αυτές τις γραμμές, σημαίνει ότι επιβιώσαμε κι απ’ αυτόν τον καύσωνα. Αν όχι, τότε είναι μοιραίο να αποκαλυφθούν όλα:

-Να πεις στον θείο Στάθη ότι το πολυτιμότερο πράγμα στο σπίτι μας, το έχουμε ακόμη και είναι κρυμμένο στην κατάψυξη. Μην το φάει. Δεν είναι παγωτό. Ούτε «μαύρος χαβιάρης του φτωχού». Είναι μια κρέμα της μαμάς μου, με τον μύκητα κομπούχα που πήρε από την Δήμητρα Κατσαφάδου, κρυφά από τον πατέρα μου. Ήταν πέρυσι που δεν πληρώσαμε τα κοινόχρηστα τριών μηνών. Τώρα ξέρεις γιατί.

Και στον αδελφό μου, γιατί προφανώς θα βρήκε τρόπο να επιβιώσει, να του πεις ότι στην αφίσα στο δωμάτιο του δεν είναι η Ιωάννα Τούνη, αλλά ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος. Αυτό θα τον αποτελειώσει σίγουρα.

Άγνωστες λέξεις: Σιάο, Λαμπούμπου, Τεκνολότζια, Ιατροδικαστική Πατρών, Ευρωπαία εισαγγελέας