O Πέτρος Τατσόπουλος , συγγραφέας και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, έχει από το Σάββατο που μας πέρασε την δική του στήλη στην εφημερίδα Παραπολιτικά. Κάθε Σάββατο στο ένθετο Secret, ο γνωστός συγγραφέας θα στέλνει με την πένα του "φίλια πυρά" με τον δικό του μοναδικό τρόπο. 

Διαβάστε την πρώτη  σελίδα όπως δημοσιεύτηκε στο Secret που κυκλοφόρησε:


Σοσιαλιστικός υπερβατισμός

ΔΕΝ χρειάζεται να διάκεισαι αρνητικά απέναντι στη νέα κυβέρνηση για να διαπιστώσεις την αγεφύρωτη διάσταση ανάμεσα στις πράξεις και στα λόγια. Οσα αποθέματα καλής προαίρεσης και αν εξαντλήσεις, είναι σχεδόν αδύνατον να δικαιολογήσεις αυτό το ρεσιτάλ κωλοτούμπας από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα ηνία μέχρι σήμερα. Πολλοί κάνουν λόγο για σοσιαλιστικό υπερρεαλισμό – κι εδώ, επιτρέψτε μου να πω, κάνουν και το πρώτο τους λάθος. Ο υπερρεαλισμός προϋποθέτει τον ρεαλισμό, έστω και μόνο για να τον αναιρέσει ή να τον οδηγήσει στα άκρα. Δεν είναι η περίπτωσή μας. Εδώ μιλάμε για υπερβατισμό. Σοσιαλιστικό υπερβατισμό. Το τέρας με τα δύο κεφάλια. Πέσαμε κατ’ ευθείαν στα βαθιά – αλλά, πιστέψτε με, αξίζει τον κόπο να διαλύσουμε άπαξ και διά παντός την ολέθρια παρεξήγηση. Τότε μονάχα θα κατανοήσουμε γιατί ένας κοσμοπολίτης bon vivant, σαν τον Γιάνη Βαρουφάκη, νιώθει ανεξέλεγκτη την ανάγκη να υμνήσει τον λιτό βίο ή ένας παλαιάς κοπής αριστερός, σαν τον Θοδωρή Δρίτσα, προσηλώνει σταθερά το βλέμμα του στο πάτωμα, όσην ώρα ο πρωθυπουργός πλέκει στο λιμάνι το εγκώμιο της Cosco. Είναι υποκρισία; Είναι ντροπή; Τίποτε από τα παραπάνω. Είναι υπερβατισμός. Μα, τι στο διάολο είναι αυτός ο αναθεματισμένος υπερβατισμός; Αντιγράφω αυτολεξεί από το λεξικό των Τεγόπουλου-Φυτράκη: Φιλοσοφικό σύστημα που υποστηρίζει ότι υπάρχει μια a priori γνώση των εννοιών και των μορφών που κυριαρχούν στην εμπειρία // φιλοσοφική θεωρία που υποστηρίζει την υπεροχή, την ανωτερότητα του πνευματικού και υπερβατικού πάνω στο υλικό και εμπειρικό // αμερικανική φιλοσοφική σχολή που παρουσιάστηκε από τον Εμερσον και υποστήριζε μια μυστική ηθική και μια μορφή πανθεϊσμού.


Εν αγνοία τους

Ευλόγως θα αναρωτηθείτε. Πλάκα μας κάνεις; Υπερβατιστές ο Τσίπρας και η παρέα του; Οπαδός του Εμερσον ο Λαφαζάνης; Ανάθεμα και αν έχει ξανακούσει το όνομά του. Αυτά τα παιδιά με Μαρξ ξυπνούσαν το πρωί, με Λένιν έπεφταν για ύπνο το βράδυ. Το πολύ-πολύ να πήρε τ’ αφτί τους ξώφαλτσα και κανένα τσιτάτο του Μάο. Χώρια που οι ίδιοι οι πατέρες του κομμουνισμού θα έφριτταν και μόνο στην υποψία ότι κάποιοι επίγονοί τους, έστω και παρδαλοί μεσογειακοί, θα ασπαστούν κάποια μέρα τον υπερβατισμό, όπως και κάθε άλλη μορφή ιδεαλισμού. Εδώ δεν μιλάμε για απλή αίρεση. Μιλάμε για τα άγια τοις κυσί. Για έγκλημα καθοσιώσεως.
Εχετε δίκιο. Δεν είναι υπερβατιστές by the book. Μάλλον θα τους έκοβαν στις κατατακτήριες εξετάσεις. Είναι υπερβατιστές εν αγνοία τους. Ιδεοληπτικοί, χωρίς καν συναίσθηση της δικής τους ιδεοληψίας. Ξεκινούν από ένα σύστημα ιδεών και έπειτα ακολουθούν την αθάνατη τακτική του Προκρούστη. Περισσεύει πόδι, κόβεις πόδι. Περισσεύει κλίνη, εξαρθρώνεις πόδι. Δεν συμφωνεί η πραγματικότητα με τις απόψεις τους; Τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Θα την τακτοποιήσουν. Ακρωτηριασμένη ή ξεχαρβαλωμένη.


Ο σώγαμπρος και η λήθη

Μην πάτε πολύ μακριά. Δείτε τι έγινε με τον Γιάννη Πανούση την περασμένη Παρασκευή. Δημοσίευσε στα «Νέα» ο δύσμοιρος ένα άρθρο που έβριθε κοινοτοπιών. Ποια να πιάσεις και ποια να αφήσεις; Οτι δεν πρέπει να καίγονται οι αστυνομικοί από κουκουλοφόρους; Οτι όποιος πιστεύει πως Αριστερή Διακυβέρνηση σημαίνει ανοχύρωτη χώρα και πόλη […], τότε όχι μόνο δεν έχει σχέση με την Αριστερά, αλλά ούτε και με τη Δημοκρατία; Υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί με τόσο εξόφθαλμα ορθές απόψεις; Αστειεύεστε; Here is Sparta. Θα πρέπει να ρωτήσουμε εάν κάποιος συμφωνεί. 

Η «Αυγή» ανέλαβε πάραυτα να επαναφέρει στον ίσιο δρόμο τον παραστρατημένο υπουργό. Το τι του έσουρε δεν περιγράφεται. Του θύμισε κατ’ αρχάς πως είναι σώγαμπρος. Πως όχι μόνο προέρχεται από τη ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά και ότι προεκλογικά δεν φέρθηκε στον αρχηγό του με τον καλύτερο τρόπο. Εδώ η «Αυγή» δείχνει να λησμονεί πώς ο δικός της αρχηγός φέρθηκε στον αρχηγό της ΔΗΜ.ΑΡ. – μα, δεν βαριέστε, αυτά είναι ψιλά γράμματα. Πολιτική άνω του δεκαπενθήμερου δεν είναι πολιτική. Είναι χαρτί για τους κάδους ανακύκλωσης.


Ετερον εκάτερον

Υφίσταται ωστόσο, και μια βαθύτερη πίστη στη στάση των σοσιαλιστών υπερβατιστών. Θα τη βαφτίζαμε θρησκευτική, αν δεν γνωρίζαμε την απέχθειά τους για οτιδήποτε θρησκευτικό – εκτός από το θρησκευτικό που φέρνει ψήφους. Η πίστη πως η Ιστορία θα είναι πάντοτε με το μέρος τους. Το εκλογικό σώμα επίσης. Δεν θα χρειαστεί ποτέ να μετονομαστεί το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σε υπουργείο Προστασίας από τον Πολίτη. Αλλά για να κλονιστεί αυτή η πίστη, δεν θα απαιτηθεί από το εκλογικό σώμα υπερβατισμός. Θα απαιτηθεί υπέρβαση. Ετερον εκάτερον. Ή έτερον κατούρα τον – όπως μου έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου.


Προκάτ ιδέες

Εγείρεται, όμως, η εύλογη απορία. Τι πίνουν και δεν μας δίνουν εκεί στην «Αυγή»; Είναι παράφρονες; Οχι. Είναι υπερβατιστές. Εχουν μια δεδομένη διαχρονική άποψη για τους κουκουλοφόρους ή για την Αριστερή Διακυβέρνηση -όπως και για πληθώρα άλλων θεμάτων- και αρνούνται να τη μολύνουν από την επαφή με την πραγματικότητα. Θα έχετε ακουστά ίσως ότι ο καλός κριτικός βιβλίου δεν διαβάζει ποτέ το βιβλίο που κρίνει, ώστε να μην επηρεαστεί, ή ο καλός δημοσιογράφος δεν επιτρέπει ποτέ στην αλήθεια να του καταστρέψει μια καλή ιστορία. Τάλε κουάλε και οι υπερβατιστές. Λιώνουν τα βιώματά τους στον τοίχο σαν ενοχλητικά κουνούπια. Συνομιλούν μονάχα με τις ιδέες. Προκάτ ιδέες. Δικές τους, κατά σύμπτωση.