Η συζήτηση για ένα πιθανό νέο κόμμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα έχει «ανάψει», παρά το γεγονός ότι επισήμως δεν έχει υπάρξει ανακοίνωση. Είτε η κίνηση γίνει το φθινόπωρο είτε αργότερα, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι δεν μπορεί να μείνει κρυφή για πολύ. Ήδη όμως προκαλεί έντονες πολιτικές συζητήσεις και ζυμώσεις.


Ποιοι απειλούνται από ένα κόμμα Τσίπρα;

Όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «Το Ποντίκι», αν ο Τσίπρας αποφασίσει να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή με νέο κόμμα, ο πρώτος που απειλείται είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήδη έχει καταρρεύσει εκλογικά. Η εκλογική του βάση του 2023 (17,83%) είναι το πιο πιθανό ακροατήριο για τον πρώην πρωθυπουργό — κι όχι το 31,59% του 2019, που έχει οριστικά χαθεί.

Δεύτερος στη σειρά απειλής είναι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο μπορεί να είναι επίσημα αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά με αναιμικά ποσοστά. Ένα νέο κόμμα Τσίπρα, εάν συσπειρώσει ρεύμα στον χώρο του Κέντρου και της Αριστεράς, θα μπορούσε να σπρώξει το ΠΑΣΟΚ σε ρόλο δευτερεύοντα, ίσως και πολιτικού συμπληρώματος σε μελλοντικές κυβερνήσεις.

Τέλος, κόμματα όπως η Πλεύση Ελευθερίας, το Κίνημα Δημοκρατίας και η Νέα Αριστερά μπορεί να δουν σημαντικό μέρος της δυναμικής τους να απορροφάται. Ιδιαίτερα αν ένα κόμμα Τσίπρα καταφέρει να συνδυάσει αριστερό αφήγημα με ηγεμονικά χαρακτηριστικά στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο.


Ενδοαριστερές αντιθέσεις και εσωτερικά εμπόδια

Το μεγάλο ερωτηματικό όμως δεν αφορά μόνο τους «εκτός». Στον ίδιο τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς επικρατεί πολιτική ρευστότητα και διχασμός. Το Κίνημα Δημοκρατίας, υπό την ηγεσία Κασσελάκη, βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, αλλά εξακολουθεί να έχει οργανωτική παρουσία. Ο Τσίπρας δύσκολα θα θελήσει να ταυτιστεί με αυτό το κόμμα ή τα υπολείμματά του.

Ταυτόχρονα, τα μικρότερα αριστερά κόμματα έχουν σοβαρές ενστάσεις απέναντί του. Στελέχη της Νέας Αριστεράς δεν ξεχνούν τις επιλογές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τη στήριξη του Τσίπρα προς τον Κασσελάκη έναντι της Αχτσιόγλου. Στην Πλεύση, παρά τη δημοσκοπική ρευστότητα, η ηγεσία έχει ισχυρή πολιτική ταυτότητα και συγκρούσεις με τον πρώην πρωθυπουργό.

Η δυναμική του Τσίπρα περιορίζεται από τις προσωπικές και πολιτικές αντιπαλότητες. Αντίπαλοί του δεν είναι μόνο άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά και πρώην συνεργάτες, που πλέον τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία ή ακόμη και εχθρότητα.


Οι δημοσκοπήσεις και η αβεβαιότητα

Παρά την έντονη συζήτηση, οι δημοσκοπήσεις παραμένουν ασαφείς και αντιφατικές. Σε έρευνα της MRB (Ιούνιος 2025), περίπου το 29% των ερωτηθέντων δήλωνε ότι θα ψήφιζε ένα κόμμα Τσίπρα «σίγουρα» ή «μάλλον». Αντίστοιχα ποσοστά εμφανίζονται και στην GPO, όπου διαφαίνεται δυνατότητα προσέγγισης ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ, την Πλεύση και το ΚΚΕ.

Ωστόσο, αυτές οι μετρήσεις αφορούν ένα κόμμα που δεν υπάρχει ακόμη, ούτε σε επίπεδο οργανωτικής δομής ούτε σε σαφές πολιτικό αφήγημα. Χωρίς καθορισμένες θέσεις και χωρίς πρόσωπα – πλην του ίδιου του Τσίπρα – κάθε πρόβλεψη για την εκλογική του επιρροή είναι παρακινδυνευμένη.


Το μεγάλο στοίχημα: Υπέρβαση ή κατακερματισμός;

Το «κόμμα Τσίπρα» μπορεί να εξελιχθεί, σύμφωνα με την ίδια πηγή, σε μια από τις δύο βασικές κατευθύνσεις:

· Να καταφέρει την υπέρβαση, συσπειρώνοντας τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, απορροφώντας ψηφοφόρους από μικρότερα κόμματα, περιορίζοντας σοβαρά το ΠΑΣΟΚ και αναδεικνυόμενο σε βασικό αντίπαλο της Ν.Δ.

· Ή, να επιτείνει τον κατακερματισμό, καταλαμβάνοντας απλώς ένα μικρό ή μεσαίο ποσοστό, αφήνοντας τον χώρο πολυδιασπασμένο και ανίκανο να διεκδικήσει εξουσία.

Συνεπώς, το πολιτικό στοίχημα του Αλέξη Τσίπρα είναι υψηλό. Μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης ανασυγκρότησης ή ως παράγοντας σύγχυσης και αδυναμίας στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Η επιτυχία ή η αποτυχία του εγχειρήματος δεν θα κριθεί μόνο από τη δική του επιθυμία και τις δυνάμεις του, αλλά και από την ικανότητά του να ξεπεράσει εσωτερικά μέτωπα, να πείσει δύσπιστους ψηφοφόρους και να προτείνει κάτι πραγματικά νέο. Όπως πάντα στην πολιτική, η απάντηση θα δοθεί στην κάλπη.