EnΣε τροχιά σύγκρουσης η Ζωή Κωνσταντοπούλου: Τι κρύβουν οι επιθέσεις σε βουλευτές, θεσμούς και δημοσιογράφους
Όλα τα ανοιχτά μέτωπα
Από τις δημοσκοπικές «καλπάζουσες» ημέρες των Τεμπών, σε βεντέτες. Οι αντιδράσεις για τις επιθέσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου
Την ώρα που η Πλεύση Ελευθερίας δείχνει να χάνει το έδαφος που είχε κερδίσει μετά την τραγωδία των Τεμπών, η πρόεδρός της Ζωή Κωνσταντοπούλου φαίνεται να επιλέγει τη σύγκρουση σε όλα τα μέτωπα. Από προσωπικές επιθέσεις σε βουλευτές και θεσμικά πρόσωπα μέχρι δημόσιους «καυγάδες» με δημοσιογράφους.
Την άνοιξη, όταν η δημόσια συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από τις ευθύνες για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και τη σχετική πρόταση δυσπιστίας, η κ. Κωνσταντοπούλου φλέρταρε με ποσοστά που έφταναν το 20%. Υιοθετώντας έναν «εισαγγελικό» τόνο, κέρδισε την προσοχή ψηφοφόρων. Ωστόσο, το πολιτικό κεφάλαιο εκείνης της περιόδου φαίνεται πως εξαντλήθηκε, με τη δημοσκοπική της δυναμική να εξασθενεί σταδιακά.
Η εικόνα της Ζωής Κωνσταντοπούλου πλέον περνά σε νέα φάση: λιγότερο κοινοβουλευτική, περισσότερο συγκρουσιακή. Το ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι αν αυτή η στρατηγική φέρνει τελικά πολιτικά οφέλη ή τη φέρνει αντιμέτωπη με τα όρια της ίδιας της Πλεύσης Ελευθερίας.
Πρόσφατα, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας κατηγορήθηκε για πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς στη Βουλή. Αποκάλεσε «φασίστες» βουλευτές της ΝΔ και στόχευσε προσωπικά τον αντιπρόεδρο της Βουλής Γιώργο Γεωργαντά. Σε άλλη περίπτωση ειρωνεύτηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κώστα Τασούλα, λέγοντας πως είναι «κατ’ ευφημισμόν κύριος», ενώ η ένταση με τον επίσης αντιπρόεδρο Γιώργο Λαμπρούλη οδήγησε σε 20λεπτη διακοπή συνεδρίασης. Η αντίδραση του προεδρείου ήταν η παραπομπή της στην Επιτροπή Δεοντολογίας.
Ιδιαίτερη έκταση πήρε η προσωπική αντιπαράθεση με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, Μακάριο Λαζαρίδη. Η κ. Κωνσταντοπούλου, υπερασπιζόμενη τον σύντροφό της και βουλευτή της Πλεύσης, Διαμαντή Καραναστάση, εξαπέλυσε εναντίον του χαρακτηρισμούς όπως «λέσι», «γυμνοσάλιαγκας» και «υποκείμενο». Ο ίδιος ο κ. Καραναστάσης δεν έμεινε πίσω, μιλώντας για «βρόμικο άνθρωπο» και καλώντας να «πετάξουμε στα σκουπίδια όσους μας λερώνουν».
Δεν περιορίστηκε όμως η επιθετικότητά της εντός του Κοινοβουλίου. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στρέφεται και κατά δημοσιογράφων, ιδίως κοινοβουλευτικών συντακτών, κάνοντας προσωπικές αναφορές και αμφισβητώντας τη διαπίστευσή τους. Εντός Βουλής, τους κατηγορεί ότι λειτουργούν ως «πληρωμένα πιστόλια» του Μεγάρου Μαξίμου ή ως «προεκτάσεις» του Καναλιού της Βουλής. Παρά τις δημόσιες εντάσεις, το ερώτημα είναι τι κάνει η ΕΣΗΕΑ, όπως και η ΠΟΕΣΥ, η οποία αν και αναφέρθηκε σε ανάλογα περιστατικά, δεν κατονομάζει πολιτικούς αρχηγούς.
Την άνοιξη, όταν η δημόσια συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από τις ευθύνες για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και τη σχετική πρόταση δυσπιστίας, η κ. Κωνσταντοπούλου φλέρταρε με ποσοστά που έφταναν το 20%. Υιοθετώντας έναν «εισαγγελικό» τόνο, κέρδισε την προσοχή ψηφοφόρων. Ωστόσο, το πολιτικό κεφάλαιο εκείνης της περιόδου φαίνεται πως εξαντλήθηκε, με τη δημοσκοπική της δυναμική να εξασθενεί σταδιακά.
Η εικόνα της Ζωής Κωνσταντοπούλου πλέον περνά σε νέα φάση: λιγότερο κοινοβουλευτική, περισσότερο συγκρουσιακή. Το ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι αν αυτή η στρατηγική φέρνει τελικά πολιτικά οφέλη ή τη φέρνει αντιμέτωπη με τα όρια της ίδιας της Πλεύσης Ελευθερίας.
