ΠΑΣΟΚ: Στο ναδίρ οι σχέσεις Νίκου Παπανδρέου και Παύλου Γερουλάνου - Τι προκάλεσε την ρήξη
Κρίση στις σχέσεις μεταξύ των δύο αντρών
Η ουδέτερη στάση του Γερουλάνου στον β' γύρο των εσωκομματικών εκλογών ΠΑΣΟΚ προκάλεσε την παγωμάρα με τον Νίκο Παπανδρέου που τον είχε στηρίξει ανεπιφύλακτα.

Σε βαθιά κρίση έχουν περιέλθει οι σχέσεις μεταξύ του ευρωβουλευτή Νίκου Παπανδρέου και του βουλευτή Παύλου Γερουλάνου, με την επικοινωνία τους να έχει διακοπεί εδώ και αρκετούς μήνες. Η ρήξη αυτή προκαλεί έκπληξη, δεδομένου ότι ο Παπανδρέου είχε υποστηρίξει με ενθουσιασμό την προσπάθεια του Γερουλάνου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Αυτή η επιλογή προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του Νίκου Παπανδρέου, ο οποίος αναμενόταν ότι θα λάβει την υποστήριξη του Γερουλάνου προς τον Χάρη Δούκα. Η προσδοκία αυτή βασιζόταν στην ισχυρή στήριξη που είχε παράσχει ο ευρωβουλευτής στην υποψηφιότητα του Γερουλάνου για την ηγεσία του κόμματος.
Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των δύο στελεχών αποτελεί ένδειξη των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το κόμμα στην προσπάθειά του να επιτύχει εσωτερική συνοχή και ενότητα μετά τις εσωκομματικές διαδικασίες.
Η αιτία της διαφωνίας στο ΠΑΣΟΚ
Το αίτιο της έντασης εντοπίζεται στην απόφαση του Παύλου Γερουλάνου να μην τοποθετηθεί υπέρ κανενός υποψηφίου κατά τη διάρκεια του δεύτερου γύρου των εσωκομματικών εκλογών. Ενώ η μάχη διεξαγόταν ανάμεσα στον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Χάρη Δούκα, ο βουλευτής επέλεξε να διατηρήσει ουδέτερη θέση.Αυτή η επιλογή προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του Νίκου Παπανδρέου, ο οποίος αναμενόταν ότι θα λάβει την υποστήριξη του Γερουλάνου προς τον Χάρη Δούκα. Η προσδοκία αυτή βασιζόταν στην ισχυρή στήριξη που είχε παράσχει ο ευρωβουλευτής στην υποψηφιότητα του Γερουλάνου για την ηγεσία του κόμματος.
Οι επιπτώσεις στην εσωκομματική συνοχή
Η διαφωνία αυτή αναδεικνύει τις εσωτερικές εντάσεις που συνεχίζουν να ταλανίζουν το ΠΑΣΟΚ ακόμη και μετά την ολοκλήρωση των εσωκομματικών εκλογών. Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ στελεχών του κόμματος φαίνεται να επηρεάζονται από τις πολιτικές επιλογές και τις συμμαχίες που διαμορφώνονται.Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των δύο στελεχών αποτελεί ένδειξη των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το κόμμα στην προσπάθειά του να επιτύχει εσωτερική συνοχή και ενότητα μετά τις εσωκομματικές διαδικασίες.