Μια και οι μέρες χαρακτηρίζονται ως «ημέρες της ΔΕΘ» είπαμε σήμερα να διηγηθούμε μερικές ιστορίες γεμάτες από Θεσσαλονίκη. Παλιές και καινούργιες.
Η πόλη έχει από παλιά προβλήματα πολιτικής εκπροσώπησης και μερικές παθογένειες. Τα προβλήματα ξεκινούν από το ότι δεν υπάρχει εδώ νούμερο 1. Η Θεσσαλονίκη δεν είναι Αθήνα, όπου υπάρχει ο πρωθυπουργός και καμιά εικοσαριά υπουργοί, εδώ υπάρχει ο δήμαρχος, ο νομάρχης (παλιότερα), ο περιφερειάρχης (σήμερα) και το πολύ ο υπουργός ή υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης. Συνεπώς ιεραρχία δεν υπάρχει. Ταυτόχρονα απουσιάζει και το πολύ χρήμα. Στην Αθήνα το ΑΕΠ είναι μεγάλο και πολύ πιο πολύ υψηλό από ό,τι της Θεσσαλονίκης και το «ταψί» μικρό. Με αποτέλεσμα ο ένας να θέλει να φάει τον άλλον, γιατί το «ταψί» δεν αρκεί για όλους.
Το προβληματικό της συμπρωτεύουσας
Υπάρχει ακόμη και αυτό το προβληματικό «συμπρωτεύουσα», που δημιουργεί διάφορα ζητήματα είτε κατωτερότητας, είτε ανωτερότητας. Κατωτερότητας προς την Αθήνα και ανωτερότητας ως προς τις υπόλοιπες πόλεις της χώρας. Γιατί αν το καλοσκεφτείτε η έννοια της συμπρωτεύουσας δε συναντιέται σε καμία άλλη χώρα στον κόσμο. Στη Μεγάλη Βρετανία δίπλα στο Λονδίνο υπάρχουν το Μπέρμπινχαμ, το Μάντσεστερ, το Λίβερπουλ και η Γκλασκώβη, στη Γερμανία δίπλα στο Βερολίνο το Μόναχο, το Αμβούργο, το Ντίσελντορφ και η Στουτγάρδη. Στην Ελλάδα όμως; Είναι η Αθήνα το No 1 και υπάρχει και νούμερο 2, που είναι η Θεσσαλονίκη.
Ο υδροκεφαλισμός της Ελλάδας
Τέταρτο πρόβλημα είναι ο κακώς εννοούμενος υδροκεφαλισμός του κράτους. Δηλαδή, η χαμηλή περιφερειακή ανάπτυξη, που δεν καταγράφεται σε καμία άλλη χώρα στον κόσμο και έτσι όλα τα καλά, όλα αυτά που προσφέρονται για επενδύσεις και για θέσεις εργασίας συγκεντρώνονται στην Αθήνα. Οπότε η Θεσσαλονίκη μένει παραπονεμένη.
Οι παλιές κόντρες Ψωμιάδη-Παπαγεωργόπουλου
Αυτά ως προς τις αντικειμενικές παθογένειες, γιατί κάπου εκεί ξεκινούν και τα αντικειμενικά προβλήματα. Αυτά δηλαδή που δημιουργούνται από τους ίδιους τους τοπικούς πολιτικούς. Δε θα πάμε και πολύ μακριά, απλά θα θυμίσουμε τις μεγάλες κόντρες της Θεσσαλονίκης μεταξύ του παλιού νομάρχη Κώστα Παπαδόπουλου και των δημάρχων Θεσσαλονίκης Ντίνου Κοσμόπουλου και Βασίλη Παπαγεωργόπουλου. Ο ένας πήγαινε να υποδεχτεί τον εκάστοτε πρωθυπουργό για τη ΔΕΘ (καλή ώρα), ο άλλος δεν πήγαινε. Ή τις μετέπειτα κόντρες του Παναγιώτη Ψωμιάδη ως νομάρχη και του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου ως δημάρχου. Ή παλιότερα τις αψιμαχίες μεταξύ των βουλευτών Θεσσαλονίκης Γεώργιου Μπακατσέλου και Παναγιώτη Μποκοβού ή αργότερα του Κώστα Καραμανλή με τον Σωτήρη Κούβελα, του Χάρη Καστανίδη με το Βενιζέλο ή του Άκη Τσοχατζόπουλου με το Βενιζέλο. Ακόμα και στα χρόνια της πανδημίας δεν έλειψαν οι συγκρούσεις. Για παράδειγμα το ποιος θα ανοίξει την παραλία της Θεσσαλονίκης για το κοινό μετά την πανδημία ήταν ένα ζήτημα στο οποίο συγκρούστηκαν ο τότε περιφερειάρχης Απόστολος Τζιτζικώστας και ο τότε δήμαρχος Κωνσταντίνος Ζέρβας. Γενικά το πρόβλημα για το τοπικό προσωπικό της Θεσσαλονίκης ήταν ότι δεν υπήρχε το αντικειμενικό ΝΟ 1. Και έτσι όλοι ήθελαν να το διεκδικήσουν.
Ο ρόλος του καλού μάνατζερ
Το καλό είναι ότι όλα αυτά φαίνονται να έχουν υποχωρήσει το τελευταίο διάστημα. Η Θεσσαλονίκη διάγει τα τελευταία χρόνια μια πρωτοφανή περίοδο ηρεμίας, όπου οι εσωτερικές συγκρούσεις έχουν μειωθεί αισθητά και πλέον δημιουργούνται μεταξύ των κομμάτων ή από διεκδικήσεις κινήσεων πολιτών, όπως συνέβη για τα αρχαία στη Βενιζέλου και πρόσφατα με την ανάπλαση της ΔΕΘ. Σε αυτό βοήθησε σημαντικά και η υλοποίηση των έργων, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ένα από τα μπαϊράκια που σήκωνε συχνά η Θεσσαλονίκη ήταν το παράπονο και η γκρίνια για τα έργα που δεν προχωρούν και καθυστερούν. Έτσι το γεγονός ότι βασικά έργα, όπως το εμβληματικό μετρό της Θεσσαλονίκης, υλοποιήθηκαν, αποσυμπίεσαν την πίεση που υπήρχε στη Θεσσαλονίκη. Και σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο καλός μάνατζερ που λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος είναι αλήθεια ότι πρόσεξε πολύ τη Θεσσαλονίκη. Αναγνωρίζοντας και ο ίδιος ότι η πόλη όντως δεν έχει δει να υλοποιούνται όσα είχαν ξεκινήσει να γίνουν για αυτήν. Και δημιουργώντας μια σχέση εμπιστοσύνης τόσο με τον Απόστολο Τζιτζικώστα παλιότερα όσο και με την κ. Αηδονά και τον κ. Αγγελούδη.
Η συνύπαρξη των 3
Ευτυχής συγκυρία είναι και η συνύπαρξη τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη 3 ανθρώπων που μέχρι στιγμής δεν έχουν δείξει ανταγωνιστικές διαθέσεις μεταξύ τους. Ο λόγος για τον σημερινό Επίτροπο της Ελλάδας στην ΕΕ Απόστολο Τζιτζικώστα, που επί 12 χρόνια ήταν περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Στέλιο Αγγελούδη και τη νέα περιφερειάρχη Αθήνα Αηδονά. Η χημεία και των 3 ήταν και παραμένει μέχρι σήμερα πολύ καλή. Μεταξύ του Τζιτζικώστα και της Αηδονά είναι φυσικό να είναι όλα «μέλι γάλα», καθώς οι 2 συνεργάστηκαν για πολλά χρόνια, με την Αηδονά να αποτελεί έναν από τους πιο βασικούς και κομβικούς αντιπεριφερειάρχες επί θητείας Τζιτζικώστα, καθώς είχε την ευθύνη των οικονομικών της περιφέρειας. Το ότι η διαδικασία διαδοχής έληξε χωρίς προβλήματα, αλλά και χωρίς εσωκομματικές τριβές, βοήθησε περαιτέρω την καλή σχέση μεταξύ των 2.
Τα χαμόγελα και τα sms
Το ενδιαφέρον είναι ότι και μεταξύ Τζιτζικώστα και Αγγελούδη η χημεία είναι πολύ καλή. Γιατί εδώ θα μπορούσε να υπάρξει ένα ζήτημα για το ποιος είναι το ΝΟ 1 στην πόλη. Ακόμα και στην υπόθεση της Έκθεσης και του σχεδίου ανάπλασης, οι δύο άνδρες τήρησαν κοινή στάση και βοήθησαν στην εξεύρεση μιας νέας πρότασης για ένα πιο λιτό, πιο πράσινο και με λιγότερο ιδιώτη σχέδιο. Μάλιστα οι πολύ προσεκτικοί παρατήρησαν ότι και στην εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής, όπου πότε ο Τζιτζικώστας ήταν κάτω και ο Αγγελούδης στο πάνελ και πότε το ανάποδο, τα χαμόγελα -κατά κάποιους και τα sms που αντάλλασσαν- ήταν συχνά.
Ίσως να είναι και θέμα χαρακτήρα. Ο Αγγελούδης δεν είναι συγκρουσιακός, ενώ σε μεγάλο βαθμό αυτό ισχύει και για τον Απόστολο Τζιτζικώστα. Όχι ότι ο σημερινός Επίτροπος δεν μπορεί να τα πάρει ανάποδα όταν θεωρήσει ότι κάποιος χώνεται στα χωράφια του, αλλά μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Ούτε φυσικά με την Αθηνά Αηδονά, αλλά ούτε και με το Στέλιο Αγγελούδη.
Τα χαμόγελα του Τσαβδαρίδη
Με πολλά χαμόγελα ξεκίνησε ο Σεπτέμβριος για τον υφυπουργό Ανάπτυξης και βουλευτή της ΝΔ στην Ημαθία Λάζαρο Τσαβδαρίδη. Ο «γαλάζιος» βουλευτής έκανε προχτές ένα χαρούμενο ταξίδι στη Θεσσαλονίκη για να δώσει το παρών στην τελετή ορκωμοσία της κόρης του, η οποία φέτος πήρε το πτυχίο της Νομικής στο ΑΠΘ. Η εκδήλωση έγινε στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου με τον υφυπουργό Ανάπτυξης να καμαρώνει ως υπερήφανος πατέρας για το πτυχίο της Θωμαής του.
Η υπομονή του Καστανίδη
Εκδήλωση στην Τούμπα έκανε χθες το βράδυ το ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη για να γιορτάσει τα 51 χρόνια από την ίδρυσή του. Πολύς κόσμος δεν μαζεύτηκε, ήταν σίγουρα και η ζέστη που δε βοήθησε, ενώ όσοι πιστοί προσήλθαν παρακολούθησαν ζωντανά και τον Νίκο Ανδρουλάκη να μιλάει από το Ζάππειο και να μεταδίδεται από γιγαντοοθόνη που είχε στηθεί στο χώρο. Έτσι το μόνο που είχε τελικά ενδιαφέρον από τη χτεσινή «πασοκομάζωξη» ήταν οι παρουσίες. Ξεχώρισε αυτή του Χάρη Καστανίδη, που κάθισε στην τελευταία σειρά και είχε την υπομονή να ακούσει και ολόκληρη την ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.