Τα πήρε όλα ή πήρε τον… ο Ερντογάν (;), οι κινήσεις Τσίπρα και το μέλλον σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά και ο τζίφος και με την Ευρωπαία εισαγγελέα
Αλάτι & Πιπέρι
Η παραπολιτική στήλη της Απογευματινής

Για πείτε, τα πήρε όλα ή πήρε τον… ο Ερντογάν;
Τις προηγούµενες ηµέρες ζήσαµε ένα πρωτοφανές ντελίριο αποθέωσης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, µε ρεπορτάζ και αναλύσεις από Έλληνες δηµοσιογράφους και πολιτικούς αντίστοιχα, οι οποίοι µε αβάσταχτη ελαφρότητα και ρηχή κριτική σκέψη προπαγάνδιζαν τη θέση ότι ο «σουλτάνος»… τα πήρε όλα κατά την πρόσφατη συνάντησή του µε τον Αµερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραµπ στον Λευκό Οίκο. Εν τω µεταξύ, τέτοιο πανηγυρικό κλίµα σε βάρος της Ελλάδας, που -τάχα µου- ήταν η χαµένη των εντυπώσεων, δεν επικρατούσε ούτε στην Τουρκία. Εδώ όµως κάποιοι επαγγελµατίες… ανήσυχοι πατριώτες, επειδή δεν γουστάρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για κυβερνήτη της Ελλάδας, έδωσαν ρεσιτάλ ανθελληνικής προπαγάνδας, µε το να εγκωµιάζουν δηµοσίως τον ηγέτη μιας χώρας που επιβουλεύεται την πατρίδα µας.
Ρε µάγκες, είτε είστε πολιτικοί αρχηγοί, είτε δηµοσιογράφοι, είτε κάποιοι που µπορεί να λειτουργούν ως ενεργούµενα ξένων πρεσβειών µε την ιδιότητα των «γνωστών αναλυτών», αν θέλετε να ρίξετε τον Κ. Μητσοτάκη, καλό θα είναι να µη γίνεστε περίγελος στα µάτια της κοινής γνώµης, αποθεώνοντας τον Τούρκο πρόεδρο µε ισχυρισµούς ότι γύρισε από τις ΗΠΑ «θριαµβευτής» και «τροπαιοφόρος». Διότι την ίδια στιγµή την προπαγάνδα που κάνετε υπέρ του «σουλτάνου» στην Ελλάδα έρχεται και σας την ακυρώνει ένας έγκριτος Τούρκος δηµοσιογράφος, ο οποίος άθελά του αποκαλύπτει πως η Τουρκία «πήρε τον πούλο» στη συνάντηση Τραµπ - Ερντογάν και αµέσως µετά… απολύεται από το Μέσο στο οποίο εργάζεται.
Και εδώ πάµε σε άλλο θέµα, που σχετίζεται µε την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα. Κάτι περίεργες οργανώσεις, που συναγελάζονται µε τα κόµµατα της Αριστεράς, ισχυρίζονται πως η χώρα µας σε επίπεδο δηµοσιογραφικής ελευθερίας είναι ούτε λίγο ούτε πολύ στη ζώνη της λογοκρισίας. Κοινώς, επιχειρούν να καλλιεργήσουν ένα κλίµα πως η σηµερινή κυβέρνηση ελέγχει τα ΜΜΕ και τιµωρεί όσους στέκονται απέναντί της. Τρανταχτό παράδειγµα ότι κάτι τέτοιο δεν συµβαίνει στην Ελλάδα και ο καθένας µπορεί να γράφει ό,τι θέλει ή του κατέβει στο κεφάλι είναι ότι το Μέγαρο Μαξίµου δεν έδωσε κάποια εντολή να απολυθούν όσοι δηµοσιογράφοι ή σχολιαστές προπαγάνδισαν τις προηγούµενες ηµέρες ότι «η χώρα µας δεν βγήκε κερδισµένη» από την επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στον ΟΗΕ ή πως ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν αποµονωµένος ή περιθωριοποιηµένος.
Επίσης, οι δηµοσιογραφικές οργανώσεις που -τάχα µου υπερασπίζονται τη δηµοσιογραφική αλήθεια και την ελευθεροτυπία θα βγάλουν κάποια ανακοίνωση υπέρ του Τούρκου δηµοσιογράφου, ο οποίος απολύθηκε επειδή µια κάµερα τον κατέγραψε να αξιολογεί ως αρνητικό το αποτέλεσµα της συνάντησης του Τραµπ µε τον Ερντογάν; Ή κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει µε το ανθελληνικό αφήγηµά τους περί έλλειψης ελευθεροτυπίας στη χώρα µας; Όταν στην Τουρκία απολύονται δηµοσιογράφοι επειδή αµφισβητούν τους διπλωµατικούς χειρισµούς του Ερντογάν, δεν γίνεται κάποιοι να κάνουν σπέκουλα σε βάρος της χώρας µας, προπαγανδίζοντας τη θέση πως ο Κ. Μητσοτάκης «φιµώνει» τα ΜΜΕ.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το… άλμα στο κενό
Τις τελευταίες ώρες φτάνουν στα αυτιά μου κάτι πληροφορίες αναφορικά με τις επόμενες κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, που ειλικρινά δεν ξέρω πώς να τις διαχειριστώ και πώς να σας τις περιγράψω. Δεν θα σταθώ σε αυτές που αναφέρουν ότι σκοπεύει να παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τις επόμενες ημέρες, ώστε να δώσει το σήμα της προσωπικής του αποδέσμευσης και απελευθέρωσης από την «κομματική κοινότητα» στην οποία ανήκει, αλλά σε κάτι άλλο.
Ότι δηλαδή αν ο ίδιος παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα παρακινήσει και αυτούς που θέλουν να τον ακολουθήσουν στο νέο του πολιτικό εγχείρημα, ήτοι τη δημιουργία νέου φορέα υπό τη δική του αρχηγία, να πράξουν τον ίδιο. Αν όντως σκοπεύει να προβεί σε μία τέτοια κίνηση, τότε θα βιώσουμε τον απόλυτο κλαυσίγελο, καθώς εκεί που οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή της Νέας Αριστεράς ζητούν την παραίτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μαζί με τους αρχηγούς τους, δηλαδή τον Σωκράτη Φάμελλο και τον Αλέξη Χαρίτση, θα πρέπει -προκειμένου να υποβάλουν τα σέβη τους στον πρώην πρωθυπουργό- να παραδώσουν τις βουλευτικές έδρες τους και να τον ακολουθήσουν στη νέα εξωκοινοβουλευτική μάχη που θα δώσει. Άραγε πόσοι θα επιλέξουν κάτι τέτοιο; Θα παραιτηθούν πρόωρα για χάρη του Αλ. Τσίπρα ή θα προσεύχονται να εξαντλήσει ο Κ. Μητσοτάκης την τετραετία για να συνεχίζουν να εισπράττουν τη βουλευτική αποζημίωσή τους;
Τζίφος και με την Ευρωπαία εισαγγελέα - Άλλο Κοβέσι, άλλο Κοροβέση(ς), σύντροφοι…
Στον «κουβά» πήγαν και όσοι το προηγούμενο διάστημα είχαν ρίξει όλα τους τα αντιπολιτευτικά «λεφτά» στον ερχομό της Ευρωπαίας εισαγγελέως, Λάουρα Κοβέσι, στην Ελλάδα, με το να ισχυρίζονται ότι θα τινάξει στον αέρα την ελληνική κυβέρνηση και με τις παρεμβάσεις της θα προκαλέσει «θανατηφόρα πλήγματα» στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Είχαν προετοιμάσει την κοινή γνώμη πως η επίσκεψη της Ευρωπαίας εισαγγελέως θα σημάνει την πτώση της σημερινής κυβέρνησης, καθώς προεξοφλούσαν με σιγουριά ότι θα καταγγείλει τη χώρα μας ως το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης, με αιχμή τη στάση της και τους χειρισμούς της απέναντι σε τρέχουσες υποθέσεις κοινωνικού ενδιαφέροντος. Από την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι τα Τέμπη. Τελικά από τις επαφές της με τους υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης όχι μόνο δεν προέκυψε ένα τέτοιο κλίμα εχθρικής αντιπαλότητας ή εκδικητικής συμπεριφοράς εκ μέρους της, αλλά αντιθέτως αναδείχθηκε μια αμοιβαία συνεννόηση επάνω στην περαιτέρω θεσμική θωράκιση και ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην Ελλάδα.
Βέβαια, κάποιοι από τον χώρο της Αριστεράς, που είναι γαλουχημένοι σε παιχνίδια συμφερόντων και συνάμα μαθημένοι στο «ντοπάρισμα» της κοινής γνώμης με θεωρίες συνωμοσίας και άλλα παρεμφερή κουτοπόνηρα κόλπα, μπορεί να μπέρδεψαν την Κοβέσι με τον… Κοροβέση, τον πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που στο παρελθόν είχε ισχυριστεί ότι η Αρ ιστερά έπαιρνε μίζες από την εταιρεία Siemens. Και όποιος δεν κατάλαβε, ας σκεφτεί τι εννοώ σε σχέση με την αξιοπιστία όλων αυτών.
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή