Συνέντευξη στους Ανδρέα Παπαδόπουλο και Εφη Μπαρμπάτση - Εφημερίδα ΕΠΕΝΔΥΣΗ

«Διαπιστώσαμε δυσλειτουργίες και ένα κενό συντονισμού, το οποίο θα καλύψω με τον νέο ρόλο μου» διευκρινίζει ο αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων Ευκλείδης Τσακαλώτος, στην πρώτη συνέντευξή του μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων του. Απόρροια, πάντως, και της προσωπικής ευγένειας και του ήθους του κ. Τσακαλώτου είναι το γεγονός ότι παρέχει απλόχερη στήριξη στον κ. Βαρουφάκη. Παράλληλα, επιμένει ότι η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί υφεσιακά μέτρα, όπως οι περικοπές στις συντάξεις, η αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και η αύξηση του ΦΠΑ. Στο πλαίσιο αυτό ξεκαθαρίζει ότι, αν απειληθούν οι «κόκκινες γραμμές» που έχει θέσει η κυβέρνηση, τότε «τον λόγο θα πρέπει να έχει ο λαός για να παρέμβει και να τις διασφαλίσει».

Είπατε ότι ήταν λάθος της κυβέρνησης που έβαλε την υπογραφή της στη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου από τη στιγμή που δεν εξασφάλισε παράλληλα τη χρηματοδότηση προς τη χώρα. Ποιοι ευθύνονται για αυτό το λάθος;

Είναι εντυπωσιακό ότι παρουσιάζεται ως κορυφαία είδηση των ημερών κάτι που είχε ειπωθεί εξαρχής από πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν λάθος που παραμείναμε στην προφορική διαβεβαίωση για χρηματοδότηση και δεν επιμείναμε σε γραπτή αποτύπωσή της στη συμφωνία. Θα ήταν μεγαλύτερο λάθος να μην κάναμε την αυτοκριτική μας και να μη διορθωνόμασταν. Εχουμε ξεκαθαρίσει ότι θα λέμε την αλήθεια στον λαό, γιατί μόνο έτσι κερδίζονται η εμπιστοσύνη και η στήριξή του. Και μία ακόμη αλήθεια που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι αυτό το λάθος δεν είναι του Βαρουφάκη ή κάποιου άλλου μεμονωμένα. Είναι λάθος όλης της διαπραγματευτικής ομάδας. Δουλεύουμε συλλογικά και έχουμε συλλογική ευθύνη για τα αποτελέσματα των πράξεών μας. Χτίζουμε συλλογικά θεμέλια και πάνω σε αυτά προχωράμε κάνοντας οργανωτικές ή άλλου τύπου βελτιώσεις όταν και όπου κρίνουμε ότι χρειάζεται.

Πολλοί αναρωτιούνται αν με τον νέο ρόλο σας ως συντονιστή της πολιτικής διαπραγμάτευσης παραγκωνίζετε τον υπουργό Οικονομικών .Τι τους απαντάτε;

Αυτή τη στιγμή γίνεται μια διαπραγμάτευση η οποία εκτυλίσσεται σε πολλά, διαφορετικά επίπεδα: Σε επίπεδο πρωθυπουργού, σε επίπεδο Eurogroup, σε επίπεδο Frankfurt group, Brussels group, τεχνικών κλιμακίων. Διαπιστώσαμε δυσλειτουργίες και ένα κενό συντονισμού, το οποίο θα καλύψω με τον νέο ρόλο μου. Δεν παραγκωνίζεται ο υπουργός Οικονομικών. Αυτός, άλλωστε, παραμένει ο υπεύθυνος της ομάδας διαπραγμάτευσης. Τα σχέδια παραγκωνισμού του Βαρουφάκη υπάρχουν εδώ και καιρό, εκπορεύονται από εχθρικούς προς την κυβέρνηση κύκλους και, στην ουσία, είναι σχέδια παραγκωνισμού ολόκληρης της κυβέρνησης. Χτυπάν ένα βασικό μέλος της για να χτυπήσουν, επί της ουσίας, την ίδια.

Αυτό που ρωτάνε όλοι, κύριε υπουργέ, είναι αν και ποια μέτρα θα περιλαμβάνει η συμφωνία γέφυρα.

Τα πρώτα μέτρα, έκτακτα και μόνιμα, για την ανεύρεση εσόδων, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την αναδιάρθρωση των φορολογικών βαρών προς όφελος των ασθενέστερων θα αναδείξουν τη σοβαρότητά μας για μεταρρυθμίσεις σε αυτόν τον τομέα. Αρχίσαμε με τον νόμο για τις 100 δόσεις, που απέφερε πολύ περισσότερα από αυτό που προσδοκούσαμε και εμείς και οι πιστωτές μας.

Προχωράμε αυτές τις ημέρες με ένα πακέτο μέτρων που θα αναζητά νέες πηγές εσόδων και θα στοχεύει στη φορολόγηση δραστηριοτήτων που είτε είναι πολυτελείς είτε διέφευγαν του φορολογικού μηχανισμού. Η κατεύθυνσή μας είναι να αυξήσουμε τα έσοδα του κράτους από εκείνους που μπορούν και τόσα χρόνια απέφευγαν να συνεισφέρουν, ώστε να έχουμε μια πολιτική δαπανών προς εκείνους που υποφέρουν λόγω της κρίσης και συνεισέφεραν περισσότερο απ’ όσο μπορούσαν. Κανείς δεν εγγυάται ότι αυτή η πολιτική θα επιβραβευθεί, τελικά, από τους εταίρους μας. Αλλά έχει έρθει η ώρα να αποδείξουν και εκείνοι ότι ενδιαφέρονται να αντιμετωπίσουν την εξουσία των ελίτ που τόσα χρόνια ακούγαμε και ποτέ δεν βλέπαμε.

Η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου προβλέπει την εκταμίευση δόσεων, εφόσον η λίστα των μεταρρυθμίσεων εγκριθεί από τους θεσμούς. Γιατί τους κατηγορείτε ότι δεν τηρούν τη συμφωνία;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Η συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου σηματοδοτούσε μιία κοινώς αποδεκτή αλλαγή στο μέχρι τότε συμφωνηθέν μνημονιακό πλαίσιο. Αν δεν συνέβαινε αυτό, δεν θα υπήρχε και λόγος να αποτυπωθεί γραπτώς αυτό το νέο πλαίσιο συμφωνίας. Θα μέναμε στην ήδη υπάρχουσα αξιολόγηση του προγράμματος. Συμφωνήσαμε, λοιπόν, τότε ότι θα μπει και η δική μας λογική στο «κάδρο», όχι επειδή απλώς είναι δικής μας έμπνευσης, αλλά επειδή υπήρχαν λάθη που έπρεπε να διορθωθούν.

Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας είναι, για παράδειγμα, ένα τέτοιο λάθος, διότι ενισχύει τους αναποτελεσματικούς επιχειρηματίες, οι οποίοι καταφέρνουν να επιβιώσουν επιχειρηματικά μόνο λόγω της διαρκούς πίεσης που ασκούν στους εργαζομένους τους. Συνεπώς, δεν έχουν την ηθική νομιμοποίηση οι εταίροι μας να επιμένουν, άμεσα ή έμμεσα, στην κατά γράμμα εφαρμογή της 5ης αξιολόγησης του Μνημονίου και των μεταρρυθμίσεων που αυτή συνεπάγεται. Οφείλουν, με βάση τα συμφωνηθέντα, να παρακάμψουν τις λανθασμένες μεταρρυθμίσεις του Μνημονίου και να δεχθούν αντί αυτών τις δικές μας προτάσεις. Αν υπάρχει, λοιπόν, έλλειψη εμπιστοσύνης από τη δική μας πλευρά, εστιάζεται ακριβώς σε αυτό. Στο ότι τα συμφωνηθέντα δεν δείχνουν να τηρούνται 

Ποιες είναι ακριβώς οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης σε αυτή τη διαπραγμάτευση; Στην περίπτωση που τα πράγματα φτάσουν σε οριακό σημείο, υπάρχει στο τραπέζι η σκέψη για δημοψήφισμα ή, ακόμα, και για εκλογές; Και με ποιο δίλημμα;

Εχουμε επανειλημμένως τονίσει ότι δεν πρόκειται να πάρουμε επιπλέον υφεσιακά μέτρα που επεκτείνουν τη λιτότητα, όπως για παράδειγμα οι οριζόντιες αυξήσεις των συντελεστών ΦΠΑ. Δεν πρόκειται να προχωρήσουμε σε νέες μειώσεις συντάξεων.

Δεν πρόκειται να συνεχίσουμε την αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων. Και σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις, θα επιμείνουμε σε ένα μοντέλο διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος, της βιώσιμης ανάπτυξης και της κοινωνικής ανταποδοτικότητας. Αυτά αποτελούν τις «κόκκινες γραμμές» μας. Δουλεύουμε πάντα για το καλό σενάριο της συμφωνίας έχοντας πνεύμα συνεργασίας. Αλλά οι «κόκκινες γραμμές» πρέπει να υπάρχουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αν κινδυνεύουν να διαταραχθούν, τον λόγο θα πρέπει να έχει ο λαός για να παρέμβει και να τις διασφαλίσει.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε ομιλία του στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε παροτρύνει την Ελλάδα -εάν το θέλει- να δανειστεί από τη Ρωσία και την Κίνα. Από τις μέχρι τώρα επαφές που έχετε με αυτές τις δύο χώρες θεωρείτε εφικτό -εάν χρειαστεί- να λάβουμε χρηματοδότηση με επιτόκια και όρους ευνοϊκότερους από εκείνους των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ;

Το ότι συζητάμε με ένα ευρύ φάσμα χωρών για ένα ευρύ πεδίο θεμάτων δεν σημαίνει ότι έχει αλλάξει ο προσανατολισμός της χώρας. Είμαστε στην Ευρώπη και αναζητάμε λύσεις μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Η Ευρώπη πέρασε από πολύ σκοτεινές και αιματοβαμμένες περιόδους πριν να αποφασίσει ότι, τελικά, η ενοποίησή της και η από κοινού λύση των προβλημάτων της είναι ο σωστός δρόμος. Δεν βλέπω τον λόγο να σπάσει αυτή η στρατηγική απόφαση, τουλάχιστον όχι από την πλευρά μας. Θεωρώ, λοιπόν, ότι το πρόβλημα πρέπει να λυθεί εντός Ευρώπης. Οτιδήποτε άλλο θα συνιστά ευκαιριακή και όχι μόνιμη λύση στο κοινό πρόβλημά μας.