Συναισθηµατικός εκβιασµός µε σπρέι από την αντιπολίτευση

Εκεί που η υποκρισία περισσεύει θριαµβεύει η σπέκουλα. Τα κόµµατα της αντιπολίτευσης εδώ και καιρό επενδύουν στον συναισθηµατικό εκβιασµό της κοινωνίας. Και το κάνουν µέσα από την υπεράσπιση ασύµµετρων ενεργειών, όπως είναι η παραµόρφωση του µνηµείου του Άγνωστου Στρατιώτη µε την άναρχη αναγραφή, µε µπογιές και σπρέι, των ονοµάτων των αδικοχαµένων συνανθρώπων µας στα Τέµπη. Ασφαλώς και στο πλαίσιο µιας ακτιβιστικής ενέργειας κάτι τέτοιο δεν µπορεί να θεωρηθεί ανεπίτρεπτο και θα πρέπει να αντιµετωπιστεί µε κατανόηση και επιείκεια. Αυτό ούτως ή άλλως το είδαµε να συµβαίνει επανειληµµένα τις τελευταίες εβδοµάδες, όπου όλοι σεβάστηκαν το σκηνικό το οποίο στήθηκε στον συγκεκριµένο χώρο µε την απεργία πείνας ενός συγγενούς θύµατος. Όταν όµως κάποιοι απαιτούν η συγκεκριµένη «εικαστική» παρέµβαση να µείνει ανεξίτηλη ως εικόνα και ως θέαµα τότε η πολιτεία δεν µπορεί να κάνει τα στραβά µάτια και οφείλει να µεριµνά για την αποκατάσταση του χώρου.

Το γεγονός ότι οι δυνάµεις της αντιπολίτευσης ασπάζονται τη θέση πως εάν καθαρίσει ο χώρος έµπροσθεν του µνηµείου του Άγνωστου Στρατιώτη, τότε αυτό θα είναι αιτία πολέµου, δηλαδή πρόκληση αναταραχών, βίαιων επεισοδίων µε νεκρούς, δείχνει ότι θέλουν να παίξουν τα ρέστα τους επάνω σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτηµα µε την ελπίδα πως θα επωφεληθούν εκλογικά και επικοινωνιακά εάν ο συγκεκριµένος χώρος γίνει «γης µαδιάµ». Και επειδή πολιτικά δολίως και επικοινωνιακά τεχνηέντως, µε εντελώς ανιστόρητες ταυτίσεις, επιχειρούν να συνδέσουν το δυστύχηµα των Τεµπών µε τους ανώνυµους ήρωες της πατρίδας µας που έπεσαν υπέρ βωµών και εστιών στα πολεµικά µέτωπα ανά τους αιώνες, θα ήταν πιο τίµιο εκ µέρους τους να απαιτήσουν από την ελληνική Βουλή, στην οποία συµµετέχουν άλλωστε, την αναγραφή των θυµάτων στην επιτύµβια στήλη του µνηµείου. Επίσης, εφόσον τόσο πολύ νοιάζονται για να διατηρηθεί ζωντανή η µνήµη των θυµάτων στα Τέµπη, γιατί δεν «αναγράφουν» τα ονόµατά τους στην πρόσοψη των πολιτικών τους γραφείων; Ο µόνος που έφτιαξε οργανωµένο µνηµείο ήταν ο δήµαρχος της Αθήνας, Χάρης ∆ούκας. Στη Χαριλάου Τρικούπη, στον Περισσό, στην Κουµουνδούρου, στα γραφεία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Κυριάκου Βελόπουλου, του Αλέξη Τσίπρα στην Αµαλίας, εάν πάνε κάποιοι αύριο και γράψουν «συνθήµατα» για τα Τέµπη, το Μάτι, τη Μάνδρα ή οτιδήποτε άλλο θα στείλουν συνεργείο καθαρισµού να τα «εξαφανίσει; Όχι µόνο θα το κάνουν, αλλά θα απαιτήσου ν και την περιφρούρηση των γραφείων τους από την ελληνική πολιτεία.


Δεν θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ παραμάγαζο του Αλέξη

Στην επερχόμενη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας της Κουμουνδούρου ο Παύλος Πολάκης σκοπεύει να ζητήσει από τον Σωκράτη Φάμελλο να εγγυηθεί την αυτόνομη πορεία του κόμματος και θα δώσει αγώνα προκειμένου άπαντες να δεσμευτούν προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να μη σέρνεται μια συζήτηση περί θεσμικής διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ και ταπεινωτικής υπαγωγής του στον σχεδιασμό που εκπονεί ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Κοινώς ο Π. Πολάκης, όπως και αυτοί που είναι μαζί του, θα απαιτήσουν από τον Σ. Φάμελλο να δώσει καθαρές εξηγήσεις για το μέλλον του κόμματος, στέλνοντάς του το εξής μήνυμα: να μη διανοηθεί να παραδώσει τα κλειδιά της Κουμουνδούρου στον Αλ. Τσίπρα, μήτε να μετατρέψει το κόμμα σε παραμάγαζό του.
Στη Βουλή έφερε η βουλευτής Β΄ Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νίνα Κασιμάτη, την απόφαση του υπουργού Υγείας, Άδωνη Γεωργιάδη, με την οποία διακόπτει την αποζημίωση του ενός κουτιού ταινιών μέτρησης γλυκόζης ανά μήνα στους πάσχοντες που χρησιμοποιούν συστήματα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης (CGM).


Εάν ήταν ο Τσίπρας πρωθυπουργός…

Εάν το δυστύχημα των Τεμπών είχε συμβεί κατά την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που ο Αλ. Τσίπρας ήταν φρέσκος πρωθυπουργός, έχοντας κατακτήσει την εξουσία υποβασταζόμενος από τους ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου και με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να ζει τον μύθο της ως πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, είναι βέβαιο πως ουδείς εκ των πολιτικών τους αντιπάλων θα τους πολεμούσε με λυσσαλέο μίσος, οργανώνοντας έξω από τη Βουλή και τον Άγνωστο Στρατιώτη συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με αίτημα να οδηγηθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ως ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί μιας τέτοιας τραγωδίας.


Ο κίνδυνος του αυτογκόλ

Καλό θα είναι το επικοινωνιακό επιτελείο του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, να τον προστατεύει από τις κακοτοπιές, ώστε να μη δίνει την ευκαιρία στα κόμματα της αντιπολίτευσης να τον «ερμηνεύουν» με όρους καταχρηστικής αυθαιρεσίας των λεγομένων του ή ωφελιμιστικής ανάλυσης των παρεμβάσεών του. Με όρους ποδοσφαιρικούς, όταν γίνεσαι πασαδόρος της αντιπολίτευσης, έστω και από τη φοβική αντιμετώπιση μιας δύσκολης φάσης, τότε κινδυνεύεις να προκαλέσεις αυτογκόλ στην ομάδα όπου ανήκεις.

Το γεγονός ότι η χθεσινή παρέμβαση του κ. Δένδια σχετικά με την περιφρούρηση του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη ήταν κάπως διφορούμενη και επαρκώς εμπλουτισμένη με αμφισημίες αξιοποιήθηκε για μία ακόμη φορά από τους πολιτικούς αντιπάλους της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι έσπευσαν να την προβάλουν ως τρανταχτό παράδειγμα εσωστρέφειας στην κυβερνώσα παράταξη, προπαγανδίζοντας ρήξη ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή