Την επί χρόνια διευθύντριά του ετοιμαζόταν να καρατομήσει ο πρόεδρος Ανδρουλάκης, όπως είχε αποκαλύψει την Παρασκευή η στήλη Big Mouth του powergame.gr. Γι’ αυτό πρωί πρωί με την αυγούλα, η παλιά συνάδελφος Μουρελάτου, διαβάζοντας το σχετικό σχόλιο, έσπευδε να διευκρινίσει ότι η πρώην θα πήγαινε σε άλλη θέση.

Διαβάστε: Παύλος Μαρινάκης για παραίτηση Γιώργου Παπαβασιλείου: Το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του βιάστηκαν να τον παύσουν (Βίντεο)

Και ύστερα από λίγο μαθαίναμε για τον επόμενο διευθυντή, τον οποίο «κούρεψε» σε ελάχιστο χρόνο ο δημοσιογράφος Δρούζιας, που ξέρει καλύτερα και από τον Ανδρουλάκη το ΠΑΣΟΚ. Πρωί πρωί Σάββατου, ο καλός συνάδελφος δημοσίευσε στο parapolitika.gr τις αναρτήσεις (σκέτα μπουμπούκια) του Παπαβασιλείου, με τις οποίες αποθέωνε μέχρι και τον Δημητριάδη του Μητσοτάκη, τον οποίο θέλει να κάνει «κομματάκια» ο Ανδρουλάκης. Αφού κατάλαβαν την ξεφτίλα που είχαν πάθει, πήραν την απόφαση και μέχρι το απόγευμα είχε παραιτηθεί ο λεγάμενος.


Παπαβασιλείου ήταν και πάει

Σημειώνεται ότι οι περισσότεροι ούτε τον ήξεραν τον Γιώργο Παπαβασιλείου. Οπότε δεν ξέρουμε αν ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για τη θέση ούτε ότι επρόκειτο για μια καταδικασμένη επιλογή.

Αυτό, όμως, που ξέρουμε σε κάθε περίπτωση είναι ότι αν ένας άνθρωπος επιλέγεται για ένα πόστο στις 24 Οκτωβρίου και… δεν κάνει παρέλαση, κάτι έχει πάει πολύ στραβά στην τοποθέτησή του. Γιατί το να εξωθείται ένα στέλεχος σε παραίτηση μέσα σε ένα τετραήμερο (ημι)αργίας σημαίνει ότι στην «προεδρική φρουρά» είτε δεν ήξεραν το πρόσωπο που επέλεξαν είτε ήξεραν και δεν είχαν τρόπο να το προστατεύσουν. Και δεν μιλάμε για τον υπεύθυνο χαρτιού τουαλέτας, για τον διευθυντή του γραφείου του προέδρου μιλάμε.


Το πραγματικό πρόβλημα του αρχηγού Ανδρουλάκη

Η ιστορία του Παπαβασιλείου αποτελεί, σε τελική ανάλυση, τον καθρέφτη που δείχνει το πραγματικό πρόβλημα του αρχηγού Ανδρουλάκη: ότι αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση του Μητσοτάκη ως αυτό που πραγματικά είναι: μια κυβέρνηση που κάνει σωστά και λάθη. Για να το κάνει αυτό, πρέπει να είναι γενναία για να αναγνωρίσει τα πρώτα, μεθοδική για να αναδείξει τα δεύτερα και ξεκάθαρη, για να πει στους πολίτες πώς θα χτίσει πάνω στα μεν και πώς θα διορθώσει τα δε.

Το ΠΑΣΟΚ του κραταιού Νικόλα δεν έχει τίποτε από αυτά, σε βαθμό που πλέον είναι δύσκολο για τον μέσο πολίτη να διακρίνει διαφορές σε επίπεδο ρητορικής και πολιτικής μεταξύ των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς. Και επειδή η αναγνώριση των θετικών είναι θεωρητικά η πιο εύκολη δουλειά από τις τρεις, όσο το ΠΑΣΟΚ στέκεται, στην καλύτερη, μικρόψυχο και στη χειρότερη απέναντι σε όσα έχουν πετύχει ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του εδώ και έξι χρόνια, τόσο πιο δύσκολα θα αποκτά αξιοπιστία για να ακουστούν οι θέσεις του επί των στραβών και της επόμενης μέρας.