Την... αρνητική (και πάλι) έκπληξη επέλεξαν να κάνουν χθες στη Θεσσαλονίκη οι Νίκος Ανδρουλάκης και Σωκράτης Φάμελλος, σε μια κίνηση που δεδομένα συζητείται. Ειδικότερα, είναι γνωστό, τουλάχιστον σε όσους έχουν παρακολουθήσει έστω και μία φορά εκ των έσω τους εορτασμούς για την 28η Οκτωβρίου, πως το τρισάγιο και η κατάθεση στεφάνων στο Γ’ Σώμα Στρατού αποτελούν κεντρικό κομμάτι του τελετουργικού της ημέρας στη συμπρωτεύουσα.

Διαβάστε: Απόντες Ανδρουλάκης και Φάμελλος από το τρισάγιο και την κατάθεση στεφάνου για την 28η Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη (Εικόνες)

Όμως, οι δύο αρχηγοί της αντιπολίτευσης, το... «ντουέτο των μουτρωμένων», όπως γράφει η στήλη «Big Mouth» του powergame.gr, επέλεξαν να απουσιάσουν και να εμφανιστούν απευθείας στην εξέδρα των επισήμων για τη στρατιωτική παρέλαση. Η εν λόγω απουσία, μάλιστα, έρχεται λίγες μόνο ώρες από τότε που η απουσία των Ανδρουλάκη και Φάμελλου (και των περισσότερων πολιτικών αρχηγών) από την κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου αποδοκιμάστηκε σφόδρα από όλους, με εξαιρετικά βαριές κουβέντες να γράφονται για τις άδειες καρέκλες των προέδρων των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της «δημοκρατικής παράταξης». Αυτοί, όμως, έλειψαν ξανά, αφήνοντας τον Μητσοτάκη να αποδώσει τιμές στους πεσόντες του ’40 με μόνη αντιπολιτευτική εκπροσώπηση τον Δημήτρη Νατσιό.

Είναι, βέβαια, απορίας άξιο, όπως σημειώνει το «Big Mouth», αν η απουσία από πλευράς του Νίκου Ανδρουλάκη και του Σωκράτη Φάμελλου έχει κάποια βάση ή αν θεωρούν ότι αποτελεί πράξη αντίστασης (κάποιου τύπου) στο «καθεστώς Μητσοτάκη». Αν πάντως πιστεύουν κάτι τέτοιο, μάλλον καλούνται να... αλλάξουν πλευρό: Η απόδοση τιμών στους ήρωες της πατρίδας δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαρτάται από την παρουσία του πρωθυπουργού – και δη ενός πρωθυπουργού που, τους αρέσει ή όχι, εξελέγη και επανεξελέγη με ποσοστά άνω του 40%, ποσοστά που Ανδρουλάκης και Φάμελλος τα βλέπουν μόνο σε εσωκομματική κάλπη (και αν...). Τελικά, πρέπει μάλλον να γίνει αντιληπτό πως όσο θα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τον Μητσοτάκη υστερικά και μικρόψυχα, σαν να είναι δικτάτορας, τόσο η κοινωνία θα κλείνει τα αυτιά της ακόμα και στη σωστή κριτική των κομμάτων τους.