EnΗ διπλή αποστολή Μητσοτάκη στο Λονδίνο, το νέο ταξίδι Παπασταύρου στις ΗΠΑ, η έφοδος της OLAF στην ΚτΠ και οι εκπρόσωποι του Τραμπ στην Ελλάδα
Η επίσκεψη Μητσοτάκη στο Λονδίνο
Στα τέλη του μήνα θα βρεθεί στο Λονδίνο ο πρόεδρος Μητσοτάκης, συμμετέχοντας όπως κάθε χρόνο στο συνέδριο και όλα τα υπόλοιπα που το συνοδεύουν της Morgan Stanley και του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Ήδη όπως μου λένε, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού έχουν ξεκινήσει τη σχετική προετοιμασία, αφού πέραν των όσων θα λάβουν χώρα εντός του συνεδρίου, κάτι μου λέει, ότι θα υπάρξουν και κάτι άλλες επαφές του αρχηγού Κυριάκου που θα σχετίζονται με την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Όπως σας έχω γράψει σε ανύποπτο χρόνο, οι σχετικές συνθήκες, για να δρομολογηθούν εξελίξεις επί του συγκεκριμένου πεδίου, φαίνεται πως έχουν ωριμάσει σε τέτοιο βαθμό, που δυσκολεύομαι να κάνω μακροπρόθεσμη πρόβλεψη. Γι’ αυτό και περιορίζω τα γραφόμενά μου, στο γεγονός ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης, θα έχει επαφές εκτός από τους επενδυτές και για τα κλεμμένα του Παρθενώνα.
Στην Ουάσιγκτον ο Παπασταύρου
Από κάτι περιφερειακές πηγές που εξακολουθώ να διαθέτω στο Μαξίμου, πληροφορήθηκα ότι οι επαφές ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και αυτή του προέδρου Τραμπ, θα συνεχιστούν με αμείωτους ρυθμούς και κατά το αμέσως προσεχές διάστημα. Προφανώς και οι δύο πλευρές έχουν κατά νου, αυτό που λέει η θεία μου: «μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονούνται». Επειδή όμως, ο χρόνος είναι χρήμα, να σας πω ότι αυτό που έμαθα είναι ότι στις αρχές Δεκεμβρίου θα βρεθεί στην Ουάσιγκτον ο υπουργός Παπασταύρου, έχοντας αλλεπάλληλες επαφές με Αμερικανούς ομολόγους του και όχι μόνο (ομολόγους του).
Τα χαμηλά ποσοστά στη Θεσσαλία
Από διαστροφή (επαγγελματική και μόνο) κάθε λίγο και λιγάκι συνομιλώ με τους φίλους μου τους δημοσκόπους. Χθες λοιπόν βλέποντας τον μουντό αθηναϊκό ουρανό δεν ξέρω τι με έκανε να σηκώσω το τηλέφωνο και να μιλήσω με έναν εξ αυτών. Όπως κάθε φορά το πρώτο ερώτημα, σχετίζεται με το αν κάνει έρευνα αυτή την εβδομάδα. Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την ερώτηση μου, άρχισε να μου αραδιάζει κάτι νούμερα που σχετίζονταν με έρευνα που μόλις είχε ολοκληρώσει στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης η ΝΔ κινούνταν λίγο κάτω από το 20% με δεύτερο το ΠΑΣΟΚ στο 12,5% και τρίτη την Ελληνική Λύση στο 12%. Μάλιστα όπως μου είπε ο φίλος μου ο δημοσκόπος «αν δεν δοθούν οι ενισχύσεις και αν δεν προχωρήσουν τα έργα του Daniel, σε πολύ λίγο δεν θα μπορούν να πάνε στα χωριά τους, ο υπουργός Τσιάρας και ο υφυπουργός Κέλλας». Πάντως αυτό που κράτησα από την ανάλυση του δημοσκόπου ήταν η εκτίναξη του Βελόπουλου και σε επίπεδο Θεσσαλίας, γιατί στη Μακεδονία κάτι μου λέει ότι εσχάτως φλερτάρει (σε κάποιους νομούς) και με την πρώτη θέση.
Έφοδος της OLAF στα γραφεία της Κοινωνίας της Πληροφορίας
Στη γειτονιά μας θα βρίσκεται τις επόμενες ημέρες κλιμάκιο της OLAF που χθες πραγματοποίησε έκτακτη επίσκεψη στα γραφεία της κρατικής «Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ» (ΚτΠ ΑΕ) που συντονίζει σχεδόν όλα τα μεγάλα έργα τεχνολογίας στο Δημόσιο. Οι ελεγκτές, που φαίνεται πως θα κατσικωθούν τις επόμενες ημέρες δύο πόρτες πιο κάτω από τα γραφεία του powergame.gr, δεν εξήγησαν τι ακριβώς ψάχνουν. Προς το παρόν η συνεργασία με τις υπηρεσίες της ΚτΠ ΑΕ κινείται σε θετικό κλίμα πάντως, όπως λένε στη γειτονιά! Πάντως με την ευκαιρία της ως άνω πληροφορίας κυκλοφόρησε και μια άλλη φήμη, που ήθελε τα παλικάρια της OLAF να έχουν «εισβάλει» εκτός από την ΚτΠ και στα γραφεία της Toolbox. Πρόκειται για μια εταιρεία που υπήρξε σχεδόν κάτι σαν μονοπώλιο στα έργα της ΚτΠ. Η χθεσινή «εισβολή» προέκυψε μετά από επώνυμη καταγγελία του Βελέντζα της European Dynamics για το έργο του ΕΣΗΔΗΣ. Με αυτά και κάτι άλλα που φτάνουν στ’ αυτιά μου, δεν ξέρω γιατί έχω αρχίσει να ανησυχώ με τον ΟΤΕ και το νέο αφεντικό του.
! Το ενδιαφέρον με την Toolbox είναι ότι έχει απασχολήσει έρευνες της Επιτροπής Ανταγωνισμού, της OLAF και των ευρωπαϊκών ελεγκτικών μηχανισμών τόσο για το έργο ΕΣΗΔΗΣ, όσο για την πλατφόρμα του ΟΠΕΚΑ, αλλά και για κάτι έργα του Μετανάστευσης επί της επικής υπουργίας Μηταράκη.
Πόσο μπορεί να κοστίζει η προβολή της Ελλάδας στο Michellin;
Προσωπικά αναγνωρίζω τη σημασία του τουρισμού στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αφού από την εποχή του Κικίλια, ο κλάδος μετατράπηκε σε βαριά βιομηχανία! Αναφέρω τα παραπάνω με αφορμή την απόφαση του ΕΟΤ να διαφημίσει τη χώρα μας, σε ένα διεθνές περιοδικό, διάσημο για τα εστιατόρια και το φαγητό. Αρχικά τον Νοέμβριο του 2024 δόθηκε το ποσό των 179.800 ευρώ με ΦΠΑ για την προβολή του 2024, ενώ πριν από λίγες ημέρες στις 5 Νοεμβρίου 2025 δόθηκε το ποσό των 483.600 με ΦΠΑ, για τη διαφήμιση και προβολή στα app και στα social media του Michellin Guide, για όλο το 2026… Ερευνώντας για τα παραπάνω 650.000 ευρώ περίπου στην εταιρεία του Michellin Guide που έχει έδρα την Γαλλία, δεν προκύπτει να έχει ακολουθηθεί η διαδικασία μέσω διαγωνισμού. Οπότε αυτομάτως μπήκα στον πειρασμό να κάνω πονηρές σκέψεις περί απευθείας ανάθεσης, που είναι δύσκολο να γίνει για τόσο μεγάλο ποσό.
Το νέο κινητό του κ. υφυπουργού
Μπορεί να μην ήξεραν και να αγνοούσαν το σχέδιο για τον μετασχηματισμό των ΕΛΤΑ και το κλείσιμο πολλών καταστημάτων ανά τη χώρα, αλλά για την αγορά κινητού για τις ανάγκες του υφυπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης Χρήστου Δερμεντζόπουλου μπόρεσαν να κινηθούν άμεσα στο υπουργείο. Όπως προκύπτει από τη σχετική απόφαση σχεδόν 2.000 ευρώ με ΦΠΑ, δαπανήθηκαν για τις ανάγκες του κ. υφυπουργού, προκειμένου να προμηθευτεί (υποθέτω) το νέο I-Phone 17. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ταιριάζει το ρητό. Εδώ ο κόσμος καίγεται και το… κινητό χτενίζεται. Αλλά επειδή πρόκειται για κινητό και όχι για τρίχες (ανεξαρτήτως τοποθεσίας πάνω στο σώμα), προφανώς και δεν χτενίζεται, αλλά φορτίζεται.
Η ασθενής μνήμη ενός πρώην πρωθυπουργού
Αν κάτι φοβάμαι όσο μεγαλώνω, είναι η ώρα που θα ξεκινάω να πάω στη Συγγρού και θα πηγαίνω στο Καστρί. Ή να χαιρετώ αντί του Ράπτη (που ξεκίνησε βιταμίνες για τη μνήμη), τον Φουσκίδη, αποκαλώντας τον «Χρήστο». Γι’ αυτό κι έχω πλακωθεί εσχάτως στις βιταμίνες, καταπίνοντας (με την καλή έννοια) μια χούφτα κάθε μέρα. Η ανανεωμένη μνήμη μου, με οδηγεί στο να ανακαλύπτω κάτι ωραία από το παρελθόν. Για παράδειγμα ακούγοντας προχθές σε μαγνητοσκόπηση (την ήδη μαγνητοσκοπημένη) τα όσα έσουρε στον υπουργό Γεραπετρίτη ο πρόεδρος Σαμαράς, θυμήθηκα κάτι που προφανώς θα ήθελε να μην θυμάται ούτε και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός. Αυτές οι καταραμένες βιταμίνες για τη μνήμη, δεν ξέρω πως μου θύμισαν, ότι στα πενήντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, που έχουν γίνει πέντε Ανώτατα Συμβούλια Συνεργασίας με την Τουρκία, τα δύο (από τα πέντε) έλαβαν χώρα στα 2,5 χρόνια που ήταν πρωθυπουργός ο αρχηγός Αντώνης. Μιλάμε για τόσο μεγάλο «Τουρκοφάγο» που κόντεψε να συναντά τον Ερντογάν πιο συχνά από τον Χρύσανθο Λαζαρίδη. Και επειδή τα γραπτά μένουν, κρίνω σκόπιμο να φρεσκάρω και τη δική σας μνήμη, δημοσιεύοντας τα όσα είχε δηλώσει ο πρόεδρος Σαμαράς μετά τη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Ελλάδας και Τουρκίας. Μάλιστα, μου προξενεί μια κάποια εντύπωση, ότι ο ίδιος άνθρωπος που επιδιώκει (σήμερα) να κάνει τρίτη πολιτική καριέρα στα 75, κατηγορώντας τον Γεραπετρίτη μέχρι και για προδοσία, όταν ήταν πρωθυπουργός, έγλειφε (με την αθώα έννοια του γλειψίματος) τους γείτονες και τις γειτόνισσες που συμμετείχαν στις συγκεκριμένες μαζώξεις. Άντε τώρα έχοντας να συγκρίνω τον Σαμαρά του ’12 με τον Σαμαρά του ’25 να μην γεμίζω με φρικτές υποψίες σε σχέση με την εξασθενισμένη μνήμη του προέδρου Αντώνη. Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι αξίζει να μπείτε στον κόπο και να διαβάσετε τα όσα δήλωνε ο πρώην πρωθυπουργός κάθε φορά που συναντούσε τον Τούρκο πρόεδρο.
Ο Αντώνης και τα γηρατειά στην πολιτική
Και επειδή αναφέρθηκα στην κλονισμένη μνήμη του προέδρου Σαμαρά, σπεύδω να θυμίσω κάτι που αποτελεί μια από τις πολλές ιστορικές παρακαταθήκες του ανδρός. Στις εκλογές του Οκτώβρη του ’93, λίγους μήνες αφότου είχε ανατρέψει την κυβέρνηση της πολυαγαπημένης του (σήμερα) ΝΔ, στην κεντρική προεκλογική εκδήλωση της «Πολιτικής Άνοιξης» μπροστά από το Καλλιμάρμαρο, ο αρχηγός Αντώνης, ζήτησε την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, το οποίο χαρακτήρισε «γερασμένο θέατρο». Μάλιστα τότε είχε επιτεθεί στον 75χρονο Κώστα Μητσοτάκη και τον 74χρονο Ανδρέα Παπανδρέου, χαρακτηρίζοντάς τους, «αιωνόβιους εξουσιαστές» και «δεινόσαυρους». Σήμερα ο ίδιος έχοντας προφανώς ξεχάσει τα όσα τότε υποστήριζε, όντας κοντά στα 75, εμφανίζεται ως η χαμένη ελπίδα, της ανανέωσης του πολιτικού συστήματος. Άντε τώρα με κάτι τέτοια να μην επιμείνω στην δημόσια πρόταση προς τον φίλο μου, τον Διονύση Παναγιωτάκη, μετά το θέατρο να ετοιμάσει και παραστάσεις με κουκλοθέατρο, με πρωταγωνιστές τα γεροντάκια του Muppet Show.
Ευθέως ανταγωνιστικός στον Καμμένο
Μετά από κάμποσες μέρες «σιωπής» με πήρε χθες η θεία μου από τα Χανιά, σχεδόν εξοργισμένη από τα όσα είχε σούρει στον πολυαγαπημένο της Κυριάκο, ο πρόεδρος Σαμαράς. Τα περισσότερο από αυτά που μου αράδιασε στο τηλέφωνο, για ευνόητους λόγους δυσκολεύομαι να σας τα μεταφέρω. Αρκούμαι σε ένα που νομίζω ότι κάνει τη διαφορά. Η 85χρονη Χανιώτισσα, μου επισήμανε κάτι που ομολογώ ότι μου ξέφυγε και έχει να κάνει με τη διαχρονικά (ευθέως) ανταγωνιστική σχέση του προέδρου Σαμαρά με τον Πάνο Καμμένο. Και μην σπεύσετε να θεωρήσετε ότι ο ανταγωνισμός σχετίζεται με τα ασήμαντα της εγχώριας πολιτικής σκηνής, με την οποία ασχολείται ο Τσίπρας και δυο τρεις άλλοι. Ο ανταγωνισμός των δύο (του Σαμαρά και του Καμμένου) σύμφωνα με την θεία μου, έχει να κάνει με το ποιος είναι πιο κοντά στον Τραμπ. Επ’ αυτού δεν νομίζω ότι χρειάζεται μεγάλη έρευνα, δεδομένου ότι από τη μια έχουμε ακούσει τον πρόεδρο Πάνο συνομιλώντας με έναν προφυλακισμένο Χανιώτη, να του λέει ότι θα μεταφέρει το αίτημά του στον πλανητάρχη, μέσω της Κίμπερλι, που ήταν δίπλα του, ενώ από την άλλη υπάρχει η πρόσφατη παραδοχή του αρχηγού Αντώνη, ότι ναι μεν δεν έχει γνωρίσει τον Τραμπ, ωστόσο έχει πολύ καλές σχέσεις με τους κηπουρούς του. Με αυτά και με κάτι άλλα που φτάνουν στα αυτιά μου, σε πολύ λίγο οι Αμερικανοί, θα ζητήσουν να ανεβάσουν μια παράσταση – κουκλοθέατρου με πρωταγωνιστές τους δήθεν εν Ελλάδι εκπροσώπους του προέδρου των ΗΠΑ.
Ενόχλησε η διαρροή για την Κίμπερλι
Αφού προηγουμένως είχε ξεφτιλιστεί στο Πανελλήνιο ο πρόεδρος Σαμαράς, λέγοντας ότι οι Αμερικανοί, έχουν στα μαύρα κατάστιχα τον πρόεδρο Μητσοτάκη, την ώρα που στο Ζάππειο, συνεδρίαζε το μισό Υπουργικό Συμβούλιο του Τραμπ, χθες οι περί τον αρχηγό Αντώνη, προσπάθησαν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Κάπως έτσι διέρρευσαν μια τυχαία συνάντηση του πρώην πρωθυπουργού με την νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Αθήνα, συνδέοντάς την ευθέως με τα μελλοντικά σχέδια του. Ούτε λίγο, ούτε πολύ αν κατάλαβα καλά, μας είπαν ότι μια χαιρετούρα στα όρθια (με την καλή έννοια) του Σαμαρά με την Κίμπερλι, μοιάζει κάτι σαν δακτυλίδι του Τραμπ προς τον πρόεδρο Αντώνη. Με κάτι τέτοια αναπολώ τις εποχές που όταν άκουγα κάτι παρόμοιες ιστορίες, έσπευδα να πάρω τηλέφωνο τον συγχωρεμένο τον φίλο μου (και ψυχίατρό μου) Κωστή Μπάλα, για να μεσολαβήσω να αναλάβει το περιστατικό, πριν καταλήξει στην «Κασταλία» του επίσης φίλου μου, Πέτρου Λυμπέρη. Πάντως με την ευκαιρία να σας πω ότι οι διαρροές σε σχέση με την συνάντηση, Σαμαρά – Κίμπερλι, έχουν ενοχλήσει την πρεσβεία.
Κάτι περίεργες συμπτώσεις
Για όσα είπε ο Αντώνης Σαμαράς στον μονόλογο (συγγνώμη, συνέντευξη ήθελα να γράψω) της Κυριακής, τα διαβάσατε χθες και σε αυτή τη στήλη, αλλά και αλλού. Δεν είχα σκοπό να επανέλθω, αν δεν μου επισήμαινε ένας φίλος μια περίεργη σύμπτωση: ότι τόσο ο Σαμαράς, όσο και η Καρυστιανού εμφανίζονται να αμφιταλαντεύονται (αν όχι να κάνουν πίσω) στον ίδιο χρόνο και με παρόμοιο τρόπο. Μάλιστα, οι δύο εν δυνάμει «αρχηγοί» αρχίζουν να συνδέονται και με κοινά πρόσωπα, με πρώτο τον Νίκο Καραχάλιο. Μέσα σε όλα, ήρθαν και οι πρώτες δηλώσεις πολιτικού αυτοπροσδιορισμού της «Μαρίας των Τεμπών» και η ιστορία άρχισε να μπερδεύεται ακόμα περισσότερο. Σίγουρα περισσότερα ξέρουν μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι, αλλά εδώ αρχίζει να διαφαίνεται μια προσπάθεια πολιτικού «προξενιού». Τώρα, κατά πόσο υπήρχε η έγκριση (ή έστω η γνώση) των δύο πλευρών, αν οι «προξενητές» αυτενήργησαν ή αν κάπου οι διαπραγματεύσεις χάλασαν επί των διαδικαστικών ή των ουσιαστικών ζητημάτων, αυτά πρέπει να μας τα πουν οι πρωταγωνιστές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι περίεργες συμπτώσεις που μαζεύονται γίνονται αρκετές.
Η εικόνα Σαμαρά
Μαθαίνω από σαμαρικές πηγές ότι η συνέντευξη – μονόλογος ήταν αρχικά προγραμματισμένη να προηγηθεί (σε βιντεοσκόπηση και προβολή) κατά μία περίπου εβδομάδα, ωστόσο ένα βαρύ κρυολόγημα του προέδρου Αντώνη μετέφερε τις ημερομηνίες σε αυτές που τελικά ίσχυσαν. Κρίνοντας από την Κυριακάτικη εικόνα του Σαμαρά, θεωρώ τις πηγές αυτές απολύτως αξιόπιστες, ωστόσο πραγματικά απορώ γιατί σε αυτή την περίπτωση ο πρώην πρωθυπουργός δεν ανέβαλε ξανά τη συνέντευξη. Ακόμα και ο πιο ένθερμος σαμαρικός είδε έναν άνθρωπο εμφανώς καταβεβλημένο, που δυσκολευόταν να μιλήσει. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι οι δεκάλεπτοι μονόλογοι είναι κουραστικοί ακόμα και για έναν «καλοστεκούμενο» άνθρωπο, το βασικό «σύννεφο» που έπρεπε να διώξει ο Σαμαράς στη συνέντευξη της Κυριακής ήταν οι αμφιβολίες για τη φυσική κατάσταση ενός ανθρώπου που έχει «πατήσει» τα 75 και, ταυτόχρονα, καλείται να διαχειριστεί ένα τόσο βαρύ πλήγμα. Ε, αυτό το «σύννεφο» όχι μόνο δεν έφυγε, αλλά πύκνωσε κιόλας. Και όπως λένε και κάτι πατριωτάκια της Κίμπερλι, δεν έχεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία να κάνεις πρώτη εντύπωση.
Ο Απόκης ξαναχτύπησε
Τη χάρη της συναδέλφου, που παρακολούθησε τον πρόσφατο τηλεοπτικό μονόλογο του προέδρου Σαμαρά, φαίνεται ότι ζήλεψε, ένας άλλος, συνάδελφος, που έχει κάνει κατά το παρελθόν αντίστοιχη διευκόλυνση στον πρώην πρωθυπουργό. Ο λόγος για τον δημοσιογράφο Δημήτρη Απόκη, ο οποίος έσπευσε να γράψει άρθρο στην εφημερίδα «Εστία» αποθεώνοντας σε κάθε λέξη τον «αγαπητικό» της πατρίδας που προφανώς και δεν είναι άλλος από τον αρχηγό Αντώνη. Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το επίμαχο πόνημα, ειλικρινά σκέφτηκα αν με αυτό το σπατουλάρισμα, θεωρούν ότι κάνουν καλό στον πρώην πρωθυπουργό.
Η παραδοχή Κόκκαλη
Πολλές φορές ανακαλύπτεις κάτι ωραία στα social media, που δεν μπορείς να τα βρεις πουθενά (μα πουθενά) αλλού. Εν προκειμένω αναφέρομαι σε μια ανάρτηση που έκανε στο fecebook ο πρώην γενικός γραμματέας Ενέργειας Αϊβαλιώτης, ο οποίος μέσω ενός post, έσπευσε να επισημάνει τα οφέλη της συμφωνίας με την ExxonMobil. Στην ανάρτηση του ως άνω, πρώην κυβερνητικού αξιωματούχου, έσπευσε να κάνει σχόλιο ο πρώην ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Κόκκαλης, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα θα κερδίσει το εξευτελιστικό ποσόν των 25 δισ. ευρώ. Αν δεν το καταλάβατε, έκαναν όλο αυτό το πανηγύρι ο Μητσοτάκης, ο Παπασταύρου και οι υπόλοιποι για το εξευτελιστικό ποσόν των 25 δισ. ευρώ. Και το χειρότερο που απέφυγε να το γράψει ο Κόκκαλης, είναι ότι κάναμε και συνεταίρους τους Αμερικανούς, που διακρίνονται για τη διαχρονικά αδύναμη θέσης τους, στον παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Η Ιθάκη του Τσίπρα και οι αλληγορίες για τον σοσιαλισμό
Πριν από έξι μήνες, ο Αλέξης Τσίπρας κάθισε να σκεφτεί τι τίτλο θα δώσει στο νέο του βιβλίο – που όμως μας λέει, το είχε «δομήσει» τότε αλλά δεν το είχε γράψει ακόμα. Και χτες μας αποκάλυψε ότι το «Ιθάκη» έχει κατά βάση φιλοσοφική αξία. Κοντολογίς ο σύντροφος Αλέξης μετεξελίσσεται και σε φιλόσοφο – κάτι σαν τον Γκάντι, που συνδύασε τη φιλοσοφική του θεώρηση με την πολιτική. Αλλά δεν σταμάτησε την εξομολόγησή του εδώ. Πρόσθεσε, για την «Ιθάκη» πάντα, πως «είναι περίπου σαν τον σοσιαλισμό, που λέγαμε παλιά, ότι όσο πηγαίνεις προς τα εκεί τόσο θα απομακρύνεσαι». Αυτό μπέρδεψε εξαιρετικά τους φαν του Αλέξη. Δεν το πολυκατάλαβαν. Η αγωνία πολλών οπαδών του κορυφώνεται μέρα με την ημέρα καθώς τελικά αναρωτιούνται πού θα τους βγάλει αυτό το ταξίδι, με το νέο σκαρί του Τσίπρα, με δεδομένο ότι ακόμα και ο Οδυσσέας, με χίλια βάσανα, τελικά έφτασε στην Ιθάκη. Αλλά ας μην αγωνιούν, οι αγωνίες τους κάποτε θα τελειώσουν. Πρώτα μας έδειξε το εξώφυλλο, μετά μας μίλησε για τον τίτλο, ακολουθεί podcast με τον Χειλάκη για την κεντρική ιδέα του βιβλίου, έπεται το οπισθόφυλλο και κάποτε θα μπορέσουν επιτέλους οι αγωνιούντες να το αγοράσουν έναντι 28 ευρώ, για να διαπιστώσουν ότι όσο πιο κοντά πάνε προς τον σοσιαλισμό, τόσο αυτός θα απομακρύνεται, σαν οφθαλμαπάτη.
Οι… Λωτοφάγοι και το 2015
Μετά τον Αλεξη Χαρίτση που είπε πως δεν υπάρχει λόγος τώρα να μιλάμε για το 2015, περασμένα ξεχασμένα δηλαδή – μιας και ετοιμάζεται να ανέβει στο καράβι του Τσίπρα για την Ιθάκη-, γίνεται της μόδας στους πάλαι ποτέ συντρόφους του Αλέξη Τσίπρα να το παίζουν… Λωτοφάγοι και να αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να αναφέρονται στην σκοτεινή αυτή περίοδο. Σειρά πήρε τώρα ο Μαραντζίδης, που είπε και αυτός ότι δεν υπάρχει λόγος να γίνεται κουβέντα για έναν «καυγά του 2015». Ξεπλένει και αυτός με τη σειρά του τη σκοτεινή εποχή του Τσίπρα και μάλιστα πιο φανατικά απ’ όλους, καθώς στο παρελθόν ήταν διαπρύσιος πολέμιος του Αλέξη και τώρα έχει γίνει ο πιο φανατικός του υποστηρικτής. Τελικά μήπως ο πρώην πρωθυπουργός και μελλοντικός αρχηγός ενός εν αναμονή κόμματος πρέπει να ξαναδεί τις σελίδες του βιβλίου του και να διαγράψει όλα όσα γράφει για το 2015;
! Κατά τα άλλα, η Νέα Αριστερά του 1,5% πάει για διάσπαση καθώς ο πρόεδρός της, Αλέξης Χαρίτσης, που πρότεινε συνεργασία λαϊκού μετώπου, μειοψήφησε. Ακούω ότι επίκειται η παραίτησή του από πρόεδρος, αλλά αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία αφού ο Χαρίτσης ήδη είναι φευγάτος από το καράβι που βουλιάζει. Τα έχει βρει με τον Τσίπρα για το πολιτικό του μέλλον, και όπου να ΄ναι η Νέα Αριστερά εξαϋλώνεται…
Ο πρόεδρος Νίκος επιμένει αντιευρωπαϊκά
Πέρασε στα «ψιλά», αλλά στην επίσκεψή του στην Ορεστιάδα ο Νίκος Ανδρουλάκης επανέλαβε την πρόταση που υπέβαλε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης για αυστηροποίηση του πλαισίου απόκτησης ακινήτου στην παραμεθόριο ακόμη και από Ευρωπαίους πολίτες. Μάλιστα, προτού επαναλάβει την (εμπνεύσεως Πάνου Καμμένου) κορώνα «Δεν ονομάζεται ανάπτυξη το ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας. Για εμάς η Ελλάδα δεν πωλείται, κ. Μητσοτάκη», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεκαθάρισε ότι «δεν μπορεί να αγοράζει ο καθένας ακίνητα στην ελληνική παραμεθόριο. Κάθε συμβόλαιο -ακόμη και κατοίκων της ΕΕ- πρέπει να περνά από ειδική επιτροπή». Αρχικά, ένας τέτοιος περιορισμός για Ευρωπαίους πολίτες θα οδηγούσε σε καταδίκες της χώρας για παραβίαση του Ενωσιακού Δικαίου – αν δεν πιστεύει εμένα, ας ρωτήσει ο κραταιός Νικόλας τον Τάκη τον Δουδωνή. Και αν αυτό δεν αρκεί στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η επόμενη ερώτησή μου είναι απλή: πώς θα αποτρέψει ο πρόεδρος Ανδρουλάκης την αγορά ακίνητης περιουσίας στην παραμεθόριο από μια ελληνική εταιρεία αλλοδαπών συμφερόντων; Θα περνούν όλες οι αγοραπωλησίες από επιτροπή; Σε κάθε περίπτωση, επειδή δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, ας το δουν λίγο διαφορετικά στο ΠΑΣΟΚ.
Το ολιστικό πλαίσιο Ανδρουλάκη
«Καταθέτω ολιστικό πλαίσιο προτάσεων. Δεν δέχομαι μια τραγωδία να γίνεται reality show και πεδίο στείρας αντιπαράθεσης για να βγάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη απ’ έξω την ουρά της». Μόλις διάβασα αυτόν τον τίτλο της παρέμβασης Ανδρουλάκη για την οπλοκατοχή στην Κρήτη, δεν σας κρύβω ότι τα έχασα. Δεν περίμενα ποτέ ένας πολιτικός να βάζει βαθιά το «μαχαίρι στο κόκκαλο» σε ένα ζήτημα αντιδημοφιλές στην εκλογική του περιφέρεια. Έσπευσα, λοιπόν, να διαβάσω όλη την παρέμβαση, για να μάθω για αυτό το «ολιστικό πλαίσιο». Αφού διάβασα για αρκετή ώρα γιατί οι πρωτοβουλίες Μητσοτάκη – Χρυσοχοΐδη δεν θα λύσουν το πρόβλημα, έμαθα από τα λεγόμενα του κραταιού Νικόλα ότι δεν έχει ιδρυθεί Αστυνομική Υποδιεύθυνση Μεσαράς, το ΑΤ Φαιστού είναι υποστελεχωμένο και τα αστυνομικά αυτοκίνητα παλιά. Και αφού από το πολύ διάβασμα κόντευα να τον πάρω λιγουλάκι (τον ύπνο), φτάσαμε στο προκείμενο. «Για να αλλάξει μια κοινωνία, χρειάζεται πρώτα να μετασχηματιστούν οι νοοτροπίες και τα πρότυπα συμπεριφοράς που τροφοδοτούν τη βία και την εκδίκηση», μας ενημέρωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό μεταξύ άλλων προτείνει «Υποχρεωτική ετήσια ενότητα σε Γυμνάσιο-Λύκειο «Μαθαίνω να λύνω συγκρούσεις» στα πρότυπα των Ομίλων Δημιουργικότητας, «Μουσειακή Εκπαίδευση: Δημιουργία μαθητικών εκθέσεων για την ιστορία του χωριού», «ενίσχυση των προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού». Μιλάμε για ανελέητη πάταξη της οπλοκατοχής, όχι αστεία…
Ο παπά-ΠΑΣΟΚ
Οι προτάσεις Ανδρουλάκη για την καταπολέμηση της οπλοκατοχής δεν άφησαν αδιάφορη ούτε τη θεία μου. Και μπορεί από όπλα να διαθέτει μόνο μια πιστόλα του συγχωρεμένου του μπάρμπα μου, που με τόση σκουριά δεν ρίχνει ούτε στα δύο μέτρα, αλλά ασχολείται με κάθε τι που σχετίζεται με τη λεβεντογέννα. Χθες, λοιπόν η 85χρονη Χανιώτισσα ακουγόταν παραπάνω από ενθουσιασμένη με το ολιστικό πλαίσιο του κραταιού Νικόλα. Μάλιστα, πήγε τις σκέψεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης ένα βήμα παραπέρα. «Να πέμψει επαέ τον παπά-ΠΑΣΟΚ, που κατέει από σασμό», ήταν τα λόγια της, που με άφησαν εμβρόντητο. Με τα πολλά, μου εξήγησε ότι εννοεί τον ηθοποιό Μιχάλη Αρτάκη, που έγινε γνωστός (και) για τον ρόλο του ως παπά-Μιχάλης στον «Σασμό». Ο καλός ηθοποιός δραστηριοποιείται πολιτικά με το ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, είχε κατέβει και υποψήφιος ευρωβουλευτής το 2023. Εδώ που τα λέμε, έχει δίκιο η θεία μου: ο σύντροφος Αεράκης είναι ιδανικός για να υλοποιήσει τις προτάσεις του προέδρου Νίκου.
Οι λυράρηδες και οι πρωτοβουλίες της κοινωνίας
Αν δεν σας έφταναν όλα αυτά τα μέτρα για την καταπολέμηση της οπλοκατοχής, ο αρχηγός Νίκος κράτησε το καλύτερο για το τέλος. «Δημιουργία τηλεοπτικών/ραδιοφωνικών spots με πρόσωπα κύρους. Νομίζω ότι η Κρήτη μας έχει σημαντικούς καλλιτέχνες (ηθοποιούς, λυράρηδες) και αθλητές, που μπορούν να συνδράμουν». Με συγχωρείται, αλλά πλέον δεν μιλάμε για προφάσεις, αλλά για διακωμώδηση του αθλήματος. Αντί το ΠΑΣΟΚ να βγει να πει μέσα σε μια γραμμή «έχετε αργήσει έξι χρόνια, κάντε αυτό που πρέπει», εμφανίζει δήθεν «ολιστικά σχέδια» για να εμφανίσει τη διαφοροποίησή του σε σχέση με την κυβέρνηση. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση πετάει τη μπάλα στην εξέδρα είναι τουλάχιστον διασκεδαστική. Γιατί όταν μιλάει επί του πρακτέου, τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Σε ένα άλλο απόσπασμα του «ολιστικού πλαισίου προτάσεων», ο Νίκος Ανδρουλάκης αναφέρει ότι «ενθαρρύνουμε κάθε εθελοντική πρωτοβουλία είτε για την πάταξη της οπλοκατοχής είτε για την πρόληψη οποιαδήποτε παραβατικής συμπεριφοράς». Δηλαδή τι; Θα πηγαίνει ο Σήφης και ο Κωνσταντής να αφοπλίσουν τον Μανωλιό; Και αν ο Μανωλιός τους ρίξει, τότε το ΠΑΣΟΚ τι θα κάνει; Θα βγάλει ανακοίνωση ζητώντας να καλλιεργεί το σχολείο την ενσυναίσθηση; Κάποια πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να αντιμετωπίζονται με τέτοια προχειρότητα, σύντεκνοι.
Ο Τομάζος προξένεψε τον Μυστακίδη στον Αλαφούζο
Προ ημερών σας έγραψα για το συνεταιριλίκι του Αλαφούζου με τον δισεκατομμυριούχο, Τέλη Μυστακίδη. Αν και έχουν γραφτεί πολλά και διάφορα από κάτι καλές λιμανίσιες πηγές πληροφορήθηκα ότι η συνεργασία των δύο περιορίζεται σε τρία πλοία που έχουν από 50% ο καθένας. Σύμφωνα με τις ίδιες λιμανίσιες πηγές, οι δύο συνεταίροι (πλέον) αποφάσισαν να «χτίσουν» από κοινού ένα ακόμη βαπόρι. Κάπου εδώ φαίνεται ότι περατώνεται η συνεργασία τους, εξέλιξη που σημαίνει ότι δεν ισχύουν τα όσα κυκλοφόρησαν στην πιάτσα, περί «εμπλοκής» Μυστακίδη σε ΣΚΑΪ και Παναθηναϊκό. Με την ευκαιρία να σας πω ότι το προξενιό για να έρθουν κοντά Αλαφούζος και Μυστακίδης το έκανε ο γνωστός «μπρόκερ» του Πειραιά, Τομάζος.
Στα τέλη του μήνα θα βρεθεί στο Λονδίνο ο πρόεδρος Μητσοτάκης, συμμετέχοντας όπως κάθε χρόνο στο συνέδριο και όλα τα υπόλοιπα που το συνοδεύουν της Morgan Stanley και του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Ήδη όπως μου λένε, οι συνεργάτες του πρωθυπουργού έχουν ξεκινήσει τη σχετική προετοιμασία, αφού πέραν των όσων θα λάβουν χώρα εντός του συνεδρίου, κάτι μου λέει, ότι θα υπάρξουν και κάτι άλλες επαφές του αρχηγού Κυριάκου που θα σχετίζονται με την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Όπως σας έχω γράψει σε ανύποπτο χρόνο, οι σχετικές συνθήκες, για να δρομολογηθούν εξελίξεις επί του συγκεκριμένου πεδίου, φαίνεται πως έχουν ωριμάσει σε τέτοιο βαθμό, που δυσκολεύομαι να κάνω μακροπρόθεσμη πρόβλεψη. Γι’ αυτό και περιορίζω τα γραφόμενά μου, στο γεγονός ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης, θα έχει επαφές εκτός από τους επενδυτές και για τα κλεμμένα του Παρθενώνα.
Στην Ουάσιγκτον ο Παπασταύρου
Από κάτι περιφερειακές πηγές που εξακολουθώ να διαθέτω στο Μαξίμου, πληροφορήθηκα ότι οι επαφές ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και αυτή του προέδρου Τραμπ, θα συνεχιστούν με αμείωτους ρυθμούς και κατά το αμέσως προσεχές διάστημα. Προφανώς και οι δύο πλευρές έχουν κατά νου, αυτό που λέει η θεία μου: «μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονούνται». Επειδή όμως, ο χρόνος είναι χρήμα, να σας πω ότι αυτό που έμαθα είναι ότι στις αρχές Δεκεμβρίου θα βρεθεί στην Ουάσιγκτον ο υπουργός Παπασταύρου, έχοντας αλλεπάλληλες επαφές με Αμερικανούς ομολόγους του και όχι μόνο (ομολόγους του).
Τα χαμηλά ποσοστά στη Θεσσαλία
Από διαστροφή (επαγγελματική και μόνο) κάθε λίγο και λιγάκι συνομιλώ με τους φίλους μου τους δημοσκόπους. Χθες λοιπόν βλέποντας τον μουντό αθηναϊκό ουρανό δεν ξέρω τι με έκανε να σηκώσω το τηλέφωνο και να μιλήσω με έναν εξ αυτών. Όπως κάθε φορά το πρώτο ερώτημα, σχετίζεται με το αν κάνει έρευνα αυτή την εβδομάδα. Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την ερώτηση μου, άρχισε να μου αραδιάζει κάτι νούμερα που σχετίζονταν με έρευνα που μόλις είχε ολοκληρώσει στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με τα ευρήματα της δημοσκόπησης η ΝΔ κινούνταν λίγο κάτω από το 20% με δεύτερο το ΠΑΣΟΚ στο 12,5% και τρίτη την Ελληνική Λύση στο 12%. Μάλιστα όπως μου είπε ο φίλος μου ο δημοσκόπος «αν δεν δοθούν οι ενισχύσεις και αν δεν προχωρήσουν τα έργα του Daniel, σε πολύ λίγο δεν θα μπορούν να πάνε στα χωριά τους, ο υπουργός Τσιάρας και ο υφυπουργός Κέλλας». Πάντως αυτό που κράτησα από την ανάλυση του δημοσκόπου ήταν η εκτίναξη του Βελόπουλου και σε επίπεδο Θεσσαλίας, γιατί στη Μακεδονία κάτι μου λέει ότι εσχάτως φλερτάρει (σε κάποιους νομούς) και με την πρώτη θέση.
Έφοδος της OLAF στα γραφεία της Κοινωνίας της Πληροφορίας
Στη γειτονιά μας θα βρίσκεται τις επόμενες ημέρες κλιμάκιο της OLAF που χθες πραγματοποίησε έκτακτη επίσκεψη στα γραφεία της κρατικής «Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ» (ΚτΠ ΑΕ) που συντονίζει σχεδόν όλα τα μεγάλα έργα τεχνολογίας στο Δημόσιο. Οι ελεγκτές, που φαίνεται πως θα κατσικωθούν τις επόμενες ημέρες δύο πόρτες πιο κάτω από τα γραφεία του powergame.gr, δεν εξήγησαν τι ακριβώς ψάχνουν. Προς το παρόν η συνεργασία με τις υπηρεσίες της ΚτΠ ΑΕ κινείται σε θετικό κλίμα πάντως, όπως λένε στη γειτονιά! Πάντως με την ευκαιρία της ως άνω πληροφορίας κυκλοφόρησε και μια άλλη φήμη, που ήθελε τα παλικάρια της OLAF να έχουν «εισβάλει» εκτός από την ΚτΠ και στα γραφεία της Toolbox. Πρόκειται για μια εταιρεία που υπήρξε σχεδόν κάτι σαν μονοπώλιο στα έργα της ΚτΠ. Η χθεσινή «εισβολή» προέκυψε μετά από επώνυμη καταγγελία του Βελέντζα της European Dynamics για το έργο του ΕΣΗΔΗΣ. Με αυτά και κάτι άλλα που φτάνουν στ’ αυτιά μου, δεν ξέρω γιατί έχω αρχίσει να ανησυχώ με τον ΟΤΕ και το νέο αφεντικό του.
! Το ενδιαφέρον με την Toolbox είναι ότι έχει απασχολήσει έρευνες της Επιτροπής Ανταγωνισμού, της OLAF και των ευρωπαϊκών ελεγκτικών μηχανισμών τόσο για το έργο ΕΣΗΔΗΣ, όσο για την πλατφόρμα του ΟΠΕΚΑ, αλλά και για κάτι έργα του Μετανάστευσης επί της επικής υπουργίας Μηταράκη.
Πόσο μπορεί να κοστίζει η προβολή της Ελλάδας στο Michellin;
Προσωπικά αναγνωρίζω τη σημασία του τουρισμού στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αφού από την εποχή του Κικίλια, ο κλάδος μετατράπηκε σε βαριά βιομηχανία! Αναφέρω τα παραπάνω με αφορμή την απόφαση του ΕΟΤ να διαφημίσει τη χώρα μας, σε ένα διεθνές περιοδικό, διάσημο για τα εστιατόρια και το φαγητό. Αρχικά τον Νοέμβριο του 2024 δόθηκε το ποσό των 179.800 ευρώ με ΦΠΑ για την προβολή του 2024, ενώ πριν από λίγες ημέρες στις 5 Νοεμβρίου 2025 δόθηκε το ποσό των 483.600 με ΦΠΑ, για τη διαφήμιση και προβολή στα app και στα social media του Michellin Guide, για όλο το 2026… Ερευνώντας για τα παραπάνω 650.000 ευρώ περίπου στην εταιρεία του Michellin Guide που έχει έδρα την Γαλλία, δεν προκύπτει να έχει ακολουθηθεί η διαδικασία μέσω διαγωνισμού. Οπότε αυτομάτως μπήκα στον πειρασμό να κάνω πονηρές σκέψεις περί απευθείας ανάθεσης, που είναι δύσκολο να γίνει για τόσο μεγάλο ποσό.
Το νέο κινητό του κ. υφυπουργού
Μπορεί να μην ήξεραν και να αγνοούσαν το σχέδιο για τον μετασχηματισμό των ΕΛΤΑ και το κλείσιμο πολλών καταστημάτων ανά τη χώρα, αλλά για την αγορά κινητού για τις ανάγκες του υφυπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης Χρήστου Δερμεντζόπουλου μπόρεσαν να κινηθούν άμεσα στο υπουργείο. Όπως προκύπτει από τη σχετική απόφαση σχεδόν 2.000 ευρώ με ΦΠΑ, δαπανήθηκαν για τις ανάγκες του κ. υφυπουργού, προκειμένου να προμηθευτεί (υποθέτω) το νέο I-Phone 17. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις ταιριάζει το ρητό. Εδώ ο κόσμος καίγεται και το… κινητό χτενίζεται. Αλλά επειδή πρόκειται για κινητό και όχι για τρίχες (ανεξαρτήτως τοποθεσίας πάνω στο σώμα), προφανώς και δεν χτενίζεται, αλλά φορτίζεται.
Η ασθενής μνήμη ενός πρώην πρωθυπουργού
Αν κάτι φοβάμαι όσο μεγαλώνω, είναι η ώρα που θα ξεκινάω να πάω στη Συγγρού και θα πηγαίνω στο Καστρί. Ή να χαιρετώ αντί του Ράπτη (που ξεκίνησε βιταμίνες για τη μνήμη), τον Φουσκίδη, αποκαλώντας τον «Χρήστο». Γι’ αυτό κι έχω πλακωθεί εσχάτως στις βιταμίνες, καταπίνοντας (με την καλή έννοια) μια χούφτα κάθε μέρα. Η ανανεωμένη μνήμη μου, με οδηγεί στο να ανακαλύπτω κάτι ωραία από το παρελθόν. Για παράδειγμα ακούγοντας προχθές σε μαγνητοσκόπηση (την ήδη μαγνητοσκοπημένη) τα όσα έσουρε στον υπουργό Γεραπετρίτη ο πρόεδρος Σαμαράς, θυμήθηκα κάτι που προφανώς θα ήθελε να μην θυμάται ούτε και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός. Αυτές οι καταραμένες βιταμίνες για τη μνήμη, δεν ξέρω πως μου θύμισαν, ότι στα πενήντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, που έχουν γίνει πέντε Ανώτατα Συμβούλια Συνεργασίας με την Τουρκία, τα δύο (από τα πέντε) έλαβαν χώρα στα 2,5 χρόνια που ήταν πρωθυπουργός ο αρχηγός Αντώνης. Μιλάμε για τόσο μεγάλο «Τουρκοφάγο» που κόντεψε να συναντά τον Ερντογάν πιο συχνά από τον Χρύσανθο Λαζαρίδη. Και επειδή τα γραπτά μένουν, κρίνω σκόπιμο να φρεσκάρω και τη δική σας μνήμη, δημοσιεύοντας τα όσα είχε δηλώσει ο πρόεδρος Σαμαράς μετά τη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Ελλάδας και Τουρκίας. Μάλιστα, μου προξενεί μια κάποια εντύπωση, ότι ο ίδιος άνθρωπος που επιδιώκει (σήμερα) να κάνει τρίτη πολιτική καριέρα στα 75, κατηγορώντας τον Γεραπετρίτη μέχρι και για προδοσία, όταν ήταν πρωθυπουργός, έγλειφε (με την αθώα έννοια του γλειψίματος) τους γείτονες και τις γειτόνισσες που συμμετείχαν στις συγκεκριμένες μαζώξεις. Άντε τώρα έχοντας να συγκρίνω τον Σαμαρά του ’12 με τον Σαμαρά του ’25 να μην γεμίζω με φρικτές υποψίες σε σχέση με την εξασθενισμένη μνήμη του προέδρου Αντώνη. Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι αξίζει να μπείτε στον κόπο και να διαβάσετε τα όσα δήλωνε ο πρώην πρωθυπουργός κάθε φορά που συναντούσε τον Τούρκο πρόεδρο.
Ο Αντώνης και τα γηρατειά στην πολιτική
Και επειδή αναφέρθηκα στην κλονισμένη μνήμη του προέδρου Σαμαρά, σπεύδω να θυμίσω κάτι που αποτελεί μια από τις πολλές ιστορικές παρακαταθήκες του ανδρός. Στις εκλογές του Οκτώβρη του ’93, λίγους μήνες αφότου είχε ανατρέψει την κυβέρνηση της πολυαγαπημένης του (σήμερα) ΝΔ, στην κεντρική προεκλογική εκδήλωση της «Πολιτικής Άνοιξης» μπροστά από το Καλλιμάρμαρο, ο αρχηγός Αντώνης, ζήτησε την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, το οποίο χαρακτήρισε «γερασμένο θέατρο». Μάλιστα τότε είχε επιτεθεί στον 75χρονο Κώστα Μητσοτάκη και τον 74χρονο Ανδρέα Παπανδρέου, χαρακτηρίζοντάς τους, «αιωνόβιους εξουσιαστές» και «δεινόσαυρους». Σήμερα ο ίδιος έχοντας προφανώς ξεχάσει τα όσα τότε υποστήριζε, όντας κοντά στα 75, εμφανίζεται ως η χαμένη ελπίδα, της ανανέωσης του πολιτικού συστήματος. Άντε τώρα με κάτι τέτοια να μην επιμείνω στην δημόσια πρόταση προς τον φίλο μου, τον Διονύση Παναγιωτάκη, μετά το θέατρο να ετοιμάσει και παραστάσεις με κουκλοθέατρο, με πρωταγωνιστές τα γεροντάκια του Muppet Show.
Ευθέως ανταγωνιστικός στον Καμμένο
Μετά από κάμποσες μέρες «σιωπής» με πήρε χθες η θεία μου από τα Χανιά, σχεδόν εξοργισμένη από τα όσα είχε σούρει στον πολυαγαπημένο της Κυριάκο, ο πρόεδρος Σαμαράς. Τα περισσότερο από αυτά που μου αράδιασε στο τηλέφωνο, για ευνόητους λόγους δυσκολεύομαι να σας τα μεταφέρω. Αρκούμαι σε ένα που νομίζω ότι κάνει τη διαφορά. Η 85χρονη Χανιώτισσα, μου επισήμανε κάτι που ομολογώ ότι μου ξέφυγε και έχει να κάνει με τη διαχρονικά (ευθέως) ανταγωνιστική σχέση του προέδρου Σαμαρά με τον Πάνο Καμμένο. Και μην σπεύσετε να θεωρήσετε ότι ο ανταγωνισμός σχετίζεται με τα ασήμαντα της εγχώριας πολιτικής σκηνής, με την οποία ασχολείται ο Τσίπρας και δυο τρεις άλλοι. Ο ανταγωνισμός των δύο (του Σαμαρά και του Καμμένου) σύμφωνα με την θεία μου, έχει να κάνει με το ποιος είναι πιο κοντά στον Τραμπ. Επ’ αυτού δεν νομίζω ότι χρειάζεται μεγάλη έρευνα, δεδομένου ότι από τη μια έχουμε ακούσει τον πρόεδρο Πάνο συνομιλώντας με έναν προφυλακισμένο Χανιώτη, να του λέει ότι θα μεταφέρει το αίτημά του στον πλανητάρχη, μέσω της Κίμπερλι, που ήταν δίπλα του, ενώ από την άλλη υπάρχει η πρόσφατη παραδοχή του αρχηγού Αντώνη, ότι ναι μεν δεν έχει γνωρίσει τον Τραμπ, ωστόσο έχει πολύ καλές σχέσεις με τους κηπουρούς του. Με αυτά και με κάτι άλλα που φτάνουν στα αυτιά μου, σε πολύ λίγο οι Αμερικανοί, θα ζητήσουν να ανεβάσουν μια παράσταση – κουκλοθέατρου με πρωταγωνιστές τους δήθεν εν Ελλάδι εκπροσώπους του προέδρου των ΗΠΑ.
Ενόχλησε η διαρροή για την Κίμπερλι
Αφού προηγουμένως είχε ξεφτιλιστεί στο Πανελλήνιο ο πρόεδρος Σαμαράς, λέγοντας ότι οι Αμερικανοί, έχουν στα μαύρα κατάστιχα τον πρόεδρο Μητσοτάκη, την ώρα που στο Ζάππειο, συνεδρίαζε το μισό Υπουργικό Συμβούλιο του Τραμπ, χθες οι περί τον αρχηγό Αντώνη, προσπάθησαν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Κάπως έτσι διέρρευσαν μια τυχαία συνάντηση του πρώην πρωθυπουργού με την νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στην Αθήνα, συνδέοντάς την ευθέως με τα μελλοντικά σχέδια του. Ούτε λίγο, ούτε πολύ αν κατάλαβα καλά, μας είπαν ότι μια χαιρετούρα στα όρθια (με την καλή έννοια) του Σαμαρά με την Κίμπερλι, μοιάζει κάτι σαν δακτυλίδι του Τραμπ προς τον πρόεδρο Αντώνη. Με κάτι τέτοια αναπολώ τις εποχές που όταν άκουγα κάτι παρόμοιες ιστορίες, έσπευδα να πάρω τηλέφωνο τον συγχωρεμένο τον φίλο μου (και ψυχίατρό μου) Κωστή Μπάλα, για να μεσολαβήσω να αναλάβει το περιστατικό, πριν καταλήξει στην «Κασταλία» του επίσης φίλου μου, Πέτρου Λυμπέρη. Πάντως με την ευκαιρία να σας πω ότι οι διαρροές σε σχέση με την συνάντηση, Σαμαρά – Κίμπερλι, έχουν ενοχλήσει την πρεσβεία.
Κάτι περίεργες συμπτώσεις
Για όσα είπε ο Αντώνης Σαμαράς στον μονόλογο (συγγνώμη, συνέντευξη ήθελα να γράψω) της Κυριακής, τα διαβάσατε χθες και σε αυτή τη στήλη, αλλά και αλλού. Δεν είχα σκοπό να επανέλθω, αν δεν μου επισήμαινε ένας φίλος μια περίεργη σύμπτωση: ότι τόσο ο Σαμαράς, όσο και η Καρυστιανού εμφανίζονται να αμφιταλαντεύονται (αν όχι να κάνουν πίσω) στον ίδιο χρόνο και με παρόμοιο τρόπο. Μάλιστα, οι δύο εν δυνάμει «αρχηγοί» αρχίζουν να συνδέονται και με κοινά πρόσωπα, με πρώτο τον Νίκο Καραχάλιο. Μέσα σε όλα, ήρθαν και οι πρώτες δηλώσεις πολιτικού αυτοπροσδιορισμού της «Μαρίας των Τεμπών» και η ιστορία άρχισε να μπερδεύεται ακόμα περισσότερο. Σίγουρα περισσότερα ξέρουν μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι, αλλά εδώ αρχίζει να διαφαίνεται μια προσπάθεια πολιτικού «προξενιού». Τώρα, κατά πόσο υπήρχε η έγκριση (ή έστω η γνώση) των δύο πλευρών, αν οι «προξενητές» αυτενήργησαν ή αν κάπου οι διαπραγματεύσεις χάλασαν επί των διαδικαστικών ή των ουσιαστικών ζητημάτων, αυτά πρέπει να μας τα πουν οι πρωταγωνιστές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι περίεργες συμπτώσεις που μαζεύονται γίνονται αρκετές.
Η εικόνα Σαμαρά
Μαθαίνω από σαμαρικές πηγές ότι η συνέντευξη – μονόλογος ήταν αρχικά προγραμματισμένη να προηγηθεί (σε βιντεοσκόπηση και προβολή) κατά μία περίπου εβδομάδα, ωστόσο ένα βαρύ κρυολόγημα του προέδρου Αντώνη μετέφερε τις ημερομηνίες σε αυτές που τελικά ίσχυσαν. Κρίνοντας από την Κυριακάτικη εικόνα του Σαμαρά, θεωρώ τις πηγές αυτές απολύτως αξιόπιστες, ωστόσο πραγματικά απορώ γιατί σε αυτή την περίπτωση ο πρώην πρωθυπουργός δεν ανέβαλε ξανά τη συνέντευξη. Ακόμα και ο πιο ένθερμος σαμαρικός είδε έναν άνθρωπο εμφανώς καταβεβλημένο, που δυσκολευόταν να μιλήσει. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι οι δεκάλεπτοι μονόλογοι είναι κουραστικοί ακόμα και για έναν «καλοστεκούμενο» άνθρωπο, το βασικό «σύννεφο» που έπρεπε να διώξει ο Σαμαράς στη συνέντευξη της Κυριακής ήταν οι αμφιβολίες για τη φυσική κατάσταση ενός ανθρώπου που έχει «πατήσει» τα 75 και, ταυτόχρονα, καλείται να διαχειριστεί ένα τόσο βαρύ πλήγμα. Ε, αυτό το «σύννεφο» όχι μόνο δεν έφυγε, αλλά πύκνωσε κιόλας. Και όπως λένε και κάτι πατριωτάκια της Κίμπερλι, δεν έχεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία να κάνεις πρώτη εντύπωση.
Ο Απόκης ξαναχτύπησε
Τη χάρη της συναδέλφου, που παρακολούθησε τον πρόσφατο τηλεοπτικό μονόλογο του προέδρου Σαμαρά, φαίνεται ότι ζήλεψε, ένας άλλος, συνάδελφος, που έχει κάνει κατά το παρελθόν αντίστοιχη διευκόλυνση στον πρώην πρωθυπουργό. Ο λόγος για τον δημοσιογράφο Δημήτρη Απόκη, ο οποίος έσπευσε να γράψει άρθρο στην εφημερίδα «Εστία» αποθεώνοντας σε κάθε λέξη τον «αγαπητικό» της πατρίδας που προφανώς και δεν είναι άλλος από τον αρχηγό Αντώνη. Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το επίμαχο πόνημα, ειλικρινά σκέφτηκα αν με αυτό το σπατουλάρισμα, θεωρούν ότι κάνουν καλό στον πρώην πρωθυπουργό.
Η παραδοχή Κόκκαλη
Πολλές φορές ανακαλύπτεις κάτι ωραία στα social media, που δεν μπορείς να τα βρεις πουθενά (μα πουθενά) αλλού. Εν προκειμένω αναφέρομαι σε μια ανάρτηση που έκανε στο fecebook ο πρώην γενικός γραμματέας Ενέργειας Αϊβαλιώτης, ο οποίος μέσω ενός post, έσπευσε να επισημάνει τα οφέλη της συμφωνίας με την ExxonMobil. Στην ανάρτηση του ως άνω, πρώην κυβερνητικού αξιωματούχου, έσπευσε να κάνει σχόλιο ο πρώην ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Κόκκαλης, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα θα κερδίσει το εξευτελιστικό ποσόν των 25 δισ. ευρώ. Αν δεν το καταλάβατε, έκαναν όλο αυτό το πανηγύρι ο Μητσοτάκης, ο Παπασταύρου και οι υπόλοιποι για το εξευτελιστικό ποσόν των 25 δισ. ευρώ. Και το χειρότερο που απέφυγε να το γράψει ο Κόκκαλης, είναι ότι κάναμε και συνεταίρους τους Αμερικανούς, που διακρίνονται για τη διαχρονικά αδύναμη θέσης τους, στον παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Η Ιθάκη του Τσίπρα και οι αλληγορίες για τον σοσιαλισμό
Πριν από έξι μήνες, ο Αλέξης Τσίπρας κάθισε να σκεφτεί τι τίτλο θα δώσει στο νέο του βιβλίο – που όμως μας λέει, το είχε «δομήσει» τότε αλλά δεν το είχε γράψει ακόμα. Και χτες μας αποκάλυψε ότι το «Ιθάκη» έχει κατά βάση φιλοσοφική αξία. Κοντολογίς ο σύντροφος Αλέξης μετεξελίσσεται και σε φιλόσοφο – κάτι σαν τον Γκάντι, που συνδύασε τη φιλοσοφική του θεώρηση με την πολιτική. Αλλά δεν σταμάτησε την εξομολόγησή του εδώ. Πρόσθεσε, για την «Ιθάκη» πάντα, πως «είναι περίπου σαν τον σοσιαλισμό, που λέγαμε παλιά, ότι όσο πηγαίνεις προς τα εκεί τόσο θα απομακρύνεσαι». Αυτό μπέρδεψε εξαιρετικά τους φαν του Αλέξη. Δεν το πολυκατάλαβαν. Η αγωνία πολλών οπαδών του κορυφώνεται μέρα με την ημέρα καθώς τελικά αναρωτιούνται πού θα τους βγάλει αυτό το ταξίδι, με το νέο σκαρί του Τσίπρα, με δεδομένο ότι ακόμα και ο Οδυσσέας, με χίλια βάσανα, τελικά έφτασε στην Ιθάκη. Αλλά ας μην αγωνιούν, οι αγωνίες τους κάποτε θα τελειώσουν. Πρώτα μας έδειξε το εξώφυλλο, μετά μας μίλησε για τον τίτλο, ακολουθεί podcast με τον Χειλάκη για την κεντρική ιδέα του βιβλίου, έπεται το οπισθόφυλλο και κάποτε θα μπορέσουν επιτέλους οι αγωνιούντες να το αγοράσουν έναντι 28 ευρώ, για να διαπιστώσουν ότι όσο πιο κοντά πάνε προς τον σοσιαλισμό, τόσο αυτός θα απομακρύνεται, σαν οφθαλμαπάτη.
Οι… Λωτοφάγοι και το 2015
Μετά τον Αλεξη Χαρίτση που είπε πως δεν υπάρχει λόγος τώρα να μιλάμε για το 2015, περασμένα ξεχασμένα δηλαδή – μιας και ετοιμάζεται να ανέβει στο καράβι του Τσίπρα για την Ιθάκη-, γίνεται της μόδας στους πάλαι ποτέ συντρόφους του Αλέξη Τσίπρα να το παίζουν… Λωτοφάγοι και να αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι να αναφέρονται στην σκοτεινή αυτή περίοδο. Σειρά πήρε τώρα ο Μαραντζίδης, που είπε και αυτός ότι δεν υπάρχει λόγος να γίνεται κουβέντα για έναν «καυγά του 2015». Ξεπλένει και αυτός με τη σειρά του τη σκοτεινή εποχή του Τσίπρα και μάλιστα πιο φανατικά απ’ όλους, καθώς στο παρελθόν ήταν διαπρύσιος πολέμιος του Αλέξη και τώρα έχει γίνει ο πιο φανατικός του υποστηρικτής. Τελικά μήπως ο πρώην πρωθυπουργός και μελλοντικός αρχηγός ενός εν αναμονή κόμματος πρέπει να ξαναδεί τις σελίδες του βιβλίου του και να διαγράψει όλα όσα γράφει για το 2015;
! Κατά τα άλλα, η Νέα Αριστερά του 1,5% πάει για διάσπαση καθώς ο πρόεδρός της, Αλέξης Χαρίτσης, που πρότεινε συνεργασία λαϊκού μετώπου, μειοψήφησε. Ακούω ότι επίκειται η παραίτησή του από πρόεδρος, αλλά αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία αφού ο Χαρίτσης ήδη είναι φευγάτος από το καράβι που βουλιάζει. Τα έχει βρει με τον Τσίπρα για το πολιτικό του μέλλον, και όπου να ΄ναι η Νέα Αριστερά εξαϋλώνεται…
Ο πρόεδρος Νίκος επιμένει αντιευρωπαϊκά
Πέρασε στα «ψιλά», αλλά στην επίσκεψή του στην Ορεστιάδα ο Νίκος Ανδρουλάκης επανέλαβε την πρόταση που υπέβαλε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης για αυστηροποίηση του πλαισίου απόκτησης ακινήτου στην παραμεθόριο ακόμη και από Ευρωπαίους πολίτες. Μάλιστα, προτού επαναλάβει την (εμπνεύσεως Πάνου Καμμένου) κορώνα «Δεν ονομάζεται ανάπτυξη το ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας. Για εμάς η Ελλάδα δεν πωλείται, κ. Μητσοτάκη», ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεκαθάρισε ότι «δεν μπορεί να αγοράζει ο καθένας ακίνητα στην ελληνική παραμεθόριο. Κάθε συμβόλαιο -ακόμη και κατοίκων της ΕΕ- πρέπει να περνά από ειδική επιτροπή». Αρχικά, ένας τέτοιος περιορισμός για Ευρωπαίους πολίτες θα οδηγούσε σε καταδίκες της χώρας για παραβίαση του Ενωσιακού Δικαίου – αν δεν πιστεύει εμένα, ας ρωτήσει ο κραταιός Νικόλας τον Τάκη τον Δουδωνή. Και αν αυτό δεν αρκεί στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η επόμενη ερώτησή μου είναι απλή: πώς θα αποτρέψει ο πρόεδρος Ανδρουλάκης την αγορά ακίνητης περιουσίας στην παραμεθόριο από μια ελληνική εταιρεία αλλοδαπών συμφερόντων; Θα περνούν όλες οι αγοραπωλησίες από επιτροπή; Σε κάθε περίπτωση, επειδή δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, ας το δουν λίγο διαφορετικά στο ΠΑΣΟΚ.
Το ολιστικό πλαίσιο Ανδρουλάκη
«Καταθέτω ολιστικό πλαίσιο προτάσεων. Δεν δέχομαι μια τραγωδία να γίνεται reality show και πεδίο στείρας αντιπαράθεσης για να βγάλει η κυβέρνηση Μητσοτάκη απ’ έξω την ουρά της». Μόλις διάβασα αυτόν τον τίτλο της παρέμβασης Ανδρουλάκη για την οπλοκατοχή στην Κρήτη, δεν σας κρύβω ότι τα έχασα. Δεν περίμενα ποτέ ένας πολιτικός να βάζει βαθιά το «μαχαίρι στο κόκκαλο» σε ένα ζήτημα αντιδημοφιλές στην εκλογική του περιφέρεια. Έσπευσα, λοιπόν, να διαβάσω όλη την παρέμβαση, για να μάθω για αυτό το «ολιστικό πλαίσιο». Αφού διάβασα για αρκετή ώρα γιατί οι πρωτοβουλίες Μητσοτάκη – Χρυσοχοΐδη δεν θα λύσουν το πρόβλημα, έμαθα από τα λεγόμενα του κραταιού Νικόλα ότι δεν έχει ιδρυθεί Αστυνομική Υποδιεύθυνση Μεσαράς, το ΑΤ Φαιστού είναι υποστελεχωμένο και τα αστυνομικά αυτοκίνητα παλιά. Και αφού από το πολύ διάβασμα κόντευα να τον πάρω λιγουλάκι (τον ύπνο), φτάσαμε στο προκείμενο. «Για να αλλάξει μια κοινωνία, χρειάζεται πρώτα να μετασχηματιστούν οι νοοτροπίες και τα πρότυπα συμπεριφοράς που τροφοδοτούν τη βία και την εκδίκηση», μας ενημέρωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό μεταξύ άλλων προτείνει «Υποχρεωτική ετήσια ενότητα σε Γυμνάσιο-Λύκειο «Μαθαίνω να λύνω συγκρούσεις» στα πρότυπα των Ομίλων Δημιουργικότητας, «Μουσειακή Εκπαίδευση: Δημιουργία μαθητικών εκθέσεων για την ιστορία του χωριού», «ενίσχυση των προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού». Μιλάμε για ανελέητη πάταξη της οπλοκατοχής, όχι αστεία…
Ο παπά-ΠΑΣΟΚ
Οι προτάσεις Ανδρουλάκη για την καταπολέμηση της οπλοκατοχής δεν άφησαν αδιάφορη ούτε τη θεία μου. Και μπορεί από όπλα να διαθέτει μόνο μια πιστόλα του συγχωρεμένου του μπάρμπα μου, που με τόση σκουριά δεν ρίχνει ούτε στα δύο μέτρα, αλλά ασχολείται με κάθε τι που σχετίζεται με τη λεβεντογέννα. Χθες, λοιπόν η 85χρονη Χανιώτισσα ακουγόταν παραπάνω από ενθουσιασμένη με το ολιστικό πλαίσιο του κραταιού Νικόλα. Μάλιστα, πήγε τις σκέψεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης ένα βήμα παραπέρα. «Να πέμψει επαέ τον παπά-ΠΑΣΟΚ, που κατέει από σασμό», ήταν τα λόγια της, που με άφησαν εμβρόντητο. Με τα πολλά, μου εξήγησε ότι εννοεί τον ηθοποιό Μιχάλη Αρτάκη, που έγινε γνωστός (και) για τον ρόλο του ως παπά-Μιχάλης στον «Σασμό». Ο καλός ηθοποιός δραστηριοποιείται πολιτικά με το ΠΑΣΟΚ και, μάλιστα, είχε κατέβει και υποψήφιος ευρωβουλευτής το 2023. Εδώ που τα λέμε, έχει δίκιο η θεία μου: ο σύντροφος Αεράκης είναι ιδανικός για να υλοποιήσει τις προτάσεις του προέδρου Νίκου.
Οι λυράρηδες και οι πρωτοβουλίες της κοινωνίας
Αν δεν σας έφταναν όλα αυτά τα μέτρα για την καταπολέμηση της οπλοκατοχής, ο αρχηγός Νίκος κράτησε το καλύτερο για το τέλος. «Δημιουργία τηλεοπτικών/ραδιοφωνικών spots με πρόσωπα κύρους. Νομίζω ότι η Κρήτη μας έχει σημαντικούς καλλιτέχνες (ηθοποιούς, λυράρηδες) και αθλητές, που μπορούν να συνδράμουν». Με συγχωρείται, αλλά πλέον δεν μιλάμε για προφάσεις, αλλά για διακωμώδηση του αθλήματος. Αντί το ΠΑΣΟΚ να βγει να πει μέσα σε μια γραμμή «έχετε αργήσει έξι χρόνια, κάντε αυτό που πρέπει», εμφανίζει δήθεν «ολιστικά σχέδια» για να εμφανίσει τη διαφοροποίησή του σε σχέση με την κυβέρνηση. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση πετάει τη μπάλα στην εξέδρα είναι τουλάχιστον διασκεδαστική. Γιατί όταν μιλάει επί του πρακτέου, τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Σε ένα άλλο απόσπασμα του «ολιστικού πλαισίου προτάσεων», ο Νίκος Ανδρουλάκης αναφέρει ότι «ενθαρρύνουμε κάθε εθελοντική πρωτοβουλία είτε για την πάταξη της οπλοκατοχής είτε για την πρόληψη οποιαδήποτε παραβατικής συμπεριφοράς». Δηλαδή τι; Θα πηγαίνει ο Σήφης και ο Κωνσταντής να αφοπλίσουν τον Μανωλιό; Και αν ο Μανωλιός τους ρίξει, τότε το ΠΑΣΟΚ τι θα κάνει; Θα βγάλει ανακοίνωση ζητώντας να καλλιεργεί το σχολείο την ενσυναίσθηση; Κάποια πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να αντιμετωπίζονται με τέτοια προχειρότητα, σύντεκνοι.
Ο Τομάζος προξένεψε τον Μυστακίδη στον Αλαφούζο
Προ ημερών σας έγραψα για το συνεταιριλίκι του Αλαφούζου με τον δισεκατομμυριούχο, Τέλη Μυστακίδη. Αν και έχουν γραφτεί πολλά και διάφορα από κάτι καλές λιμανίσιες πηγές πληροφορήθηκα ότι η συνεργασία των δύο περιορίζεται σε τρία πλοία που έχουν από 50% ο καθένας. Σύμφωνα με τις ίδιες λιμανίσιες πηγές, οι δύο συνεταίροι (πλέον) αποφάσισαν να «χτίσουν» από κοινού ένα ακόμη βαπόρι. Κάπου εδώ φαίνεται ότι περατώνεται η συνεργασία τους, εξέλιξη που σημαίνει ότι δεν ισχύουν τα όσα κυκλοφόρησαν στην πιάτσα, περί «εμπλοκής» Μυστακίδη σε ΣΚΑΪ και Παναθηναϊκό. Με την ευκαιρία να σας πω ότι το προξενιό για να έρθουν κοντά Αλαφούζος και Μυστακίδης το έκανε ο γνωστός «μπρόκερ» του Πειραιά, Τομάζος.
