EnΤα απλά μαθηματικά του Παπασταύρου, η μόνιμη άρνηση των Ανδρουλάκη και Φάμελλου, η κατάσταση πολιορκίας του Τσίπρα και το νέο “κούρεμα” Αλαφούζου σε Ζούλα
Οι δημοσκοπήσεις και η αναστροφή του κλίματος
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας το Σαββατοκύριακο και δεν σας κρύβω ότι έβγαλα ένα συμπέρασμα από αυτά που δεν τα λες και αυθαίρετα. Οι έρευνες (και αναφέρομαι σε όλες) δείχνουν ότι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, όχι μόνο κρατούν γερά, αλλά κι ότι είναι οι μόνοι που αντιδρούν ως οργανισμοί στο πεθαμένο (όπως σας ξανάγραψα) πολιτικό σκηνικό. Ήδη στην εκτίμηση το κυβερνών κόμμα έχει πιάσει το 30% με τον δεύτερο το κόμμα του Λεβεντονικόλα στο 12%. Και επειδή μιλάμε για σχεδόν τριπλάσια διαφορά, νομίζω πως εκείνοι που θα πρέπει να προβληματίζονται δεν είναι ο Μητσοτάκης και η παρέα του, αλλά οι «αετοί» της αντιπολίτευσης, που όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές του ’27, αποδεικνύονται κανονικά «σπουργίτια». Πάντως, μιας που το ‘φερε η κουβέντα να σας πω ότι από τα γκάλοπ προκύπτει και κάτι ακόμη, που έχει να κάνει με το πώς βλέπει ο κανονικός κόσμος τις πρόσφατες συμφωνίες (στα ενεργειακά) με τις ΗΠΑ. Αν και δεν είναι Τσάφοι οι πολίτες, μπορούν να αντιληφθούν το πόσο σοβαρά είναι αυτά που έκαναν ο Μητσοτάκης και ο Παπασταύρου. Οι μόνοι που αρνούνται να το αντιληφθούν είναι ο Ανδρουλάκης και ο Φάμελλος (αυτός έχει βάλει και κάτι υπογραφές που τις ξέχασε), επιμένοντας να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα. Μάλιστα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μου θυμίζει τον Ανίκητο (πρόκειται για μικρό όνομα) από τον Πλάτανο Χανίων, που είχε έρθει στην Αθήνα και δεν ξέρω πως έκανε το λάθος και μπήκε ανάποδα με το αμάξι στην Πανεπιστημίου. Κάποια στιγμή κι ενώ τον μούντζωναν οι οδηγοί τον οχημάτων που κατέβαιναν κανονικά τον δρόμο, άκουσε (ο Ανίκητος) στο ραδιόφωνο να λέει ο δημοσιογράφος ότι ένας τρελός μπήκε ανάποδα στην Πανεπιστημίου. «Ένας; Πολλοί» μονολόγησε ο Ανίκητος που προφανώς και νόμιζε ότι αυτός πήγαινε κανονικά και ότι όλοι οι άλλοι το πήραν ανάποδα. Επειδή έχω ζήσει το συγκεκριμένο συμβάν δεν σας κρύβω ότι δεν με εκπλήσσει η στάση του αρχηγού Νικόλα.
Η παρότρυνση του πατρός Μητσοτάκη στον Τσίπρα
Ανάμεσα στα πολλά που γράφει στην «Ιθάκη» του ο πρόεδρος Τσίπρας, κάπου στην σελίδα 149, επικαλείται μια σύντομη (υποθέτω) κουβέντα που είχε με τον πρεσβύτερο Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τα όσα γράφει ο πρώην πρωθυπουργός, την περίοδο που τα είχε «σπάσει» με τον Βαρουφάκη, έσπευσε να του δώσει μια συμβουλή, προκειμένου η χώρα να μην οδηγηθεί στα βράχια. «Παιδί μου, καλά τα πας, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς υπουργό Οικονομικών. Χρειάζεσαι έναν υπουργό Οικονομικών». φέρεται να είπε στον αρχηγό Αλέξη, ο πρεσβύτερος Μητσοτάκης, χωρίς ωστόσο κανείς σήμερα να μπορεί να επιβεβαιώσει την αλήθεια των ισχυρισμών. Παρόλα αυτά ο μόνος που δεν είχε αντιληφθεί το ρίσκο της επιλογής Βαρουφάκη, ήταν ο ίδιος ο Τσίπρας, που στην κρισιμότερη στιγμή για τη χώρα και την οικονομία, έκρινε σκόπιμο να του παραδώσει τα κλειδιά του υπουργείου Οικονομικών.
Τι γράφει για τη λάσπη στη Μαρέβα
Σε άλλο σημείο του βιβλίου του ο πρόεδρος Τσίπρας, μετά από χρόνια, αποφασίζει να κάνει αυτοκριτική για τις επιθέσεις που εξαπέλυσε τόσο ο ίδιος, όσο και τα Μέσα που τον στήριζαν στη σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα. Όπως γράφει «σε κατάσταση πολιορκίας και υπό το κράτος οργής, υιοθετήσαμε μια τακτική ανάδειξης σκανδάλων, που αφορούσαν όχι μόνο τον Μητσοτάκη, αλλά και την επιχειρηματική δραστηριότητα της συζύγου του». Και τα γράφει σοβαρά όλα αυτά ο αρχηγός Αλέξης, λες και ξεχάσαμε ότι η Μαρέβα, υπήρξε ένας από τους βασικότερους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας στη συλλογή της, ενδεχομένως περισσότερα αρνητικά δημοσιεύματα και από τον σύζυγό της. Παρόλα αυτά όλα αυτά έγιναν επειδή ο Τσίπρας τελούσε υπό καθεστώς «πολιορκίας».
Στο «Ιασώ» η σύζυγος του πρωθυπουργού
Με αφορμή τη συγκεκριμένη αναφορά Τσίπρα στη Μαρέβα, να σας μεταφέρω και μια πληροφορία που θέλει τη σύζυγο του πρωθυπουργού, προ ημερών, να έχει νοσηλευτεί για δυο μέρες, στο νοσοκομείο «Ιασώ».
Τα λιμάνια και η Κίμπερλι
Μετά την εκκλησία με πήρε η θεία μου, σχεδόν ενθουσιασμένη αφού θεωρούσε ότι είχε να μου μεταφέρει μια είδηση από αυτές που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Εκεί που έπινε το καφεδάκι της, με τις άλλες χήρες του χωριού (βλέπετε οι περισσότερες έχουν χώσει εδώ και χρόνια τους συγχωρεμένους), άκουσε μια από αυτές να λέει ότι η Κίμπερλι έχει μπερδευτεί με δύο υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν σας κρύβω ότι όταν άκουσα την 85χρονη Χανιώτισσα να μου διηγείται το συγκεκριμένο περιστατικό, σκέφτηκα μήπως έπαθε κάτι κακό, από αυτά που παθαίνουν οι μεγάλοι άνθρωποι και που το κακό σχετίζεται με το μυαλό. Ωστόσο την άφησα να συνεχίσει να δω που θα το πάει. Σύμφωνα με την άλλη χήρα (καμία από αυτές δεν πηγαίνει στον τάφο των συγχωρεμένων τους) η νέα Αμερικανίδα πρέσβειρα, έχοντας συναντήσει τον Κικίλια και τον Θεοδωρικάκο, δυσκολεύεται να κατανοήσει ποιος από τους δύο έχει την αρμοδιότητα των λιμανιών και δη αυτού της Ελευσίνας. Είναι προφανές ότι η Κίμπερλι δεν έχει μιλήσει προσφάτως με τον ίδιο τον πρόεδρο Τραμπ, γιατί αν είχε μπει στον κόπο να το κάνει, θα της είχαν λυθεί όλες οι (σχετικές) απορίες. Σε κάθε περίπτωση αυτό που οφείλει να μάθει μια κι έξω, είναι ότι ο Κικίλιας είναι κάτι σαν τον επί γης Θεό, ο οποίος προφανώς και δεν χρειάζεται να του εκχωρηθούν αρμοδιότητες. Ως Θεός έχει τα πάντα και μεριμνά για τους πάντες. Άλλωστε αυτή είναι η διαφορά του Θεού από εκείνη του υπουργού. Όταν η μάλιστα η Κίμπερλι καταλάβει ότι ο υπουργός Βασίλης συνδυάζει και τις δύο ιδιότητες, και του υπουργού και του επί γης Θεού, θα της λυθούν όλες οι απορίες.
Και ο Ανδρουλάκης απέναντι στη Γκίλφοϊλ
Σας έγραφα για τη συντρόφισσα Διαμαντοπούλου που την περασμένη Πέμπτη τα έβαλε με την… Κίμπερλι, ισχυριζόμενη ότι τάχα η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ αποφασίζει και η κυβέρνηση υπακούει. Ήλπιζα ότι το συγκεκριμένο κρούσμα ήταν μια κακή στιγμή της συντρόφισσας Άννας, τελικά, όμως, πρόκειται για την επίσημη «γραμμή» της Χαριλάου Τρικούπη. Κι αυτό γιατί την Παρασκευή ο αρχηγός Ανδρουλάκης όχι μόνο επανέλαβε την ίδια ανιστόρητη εξυπνάδα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τον συναγωνιστή Τσίμα, αλλά έσπευσε να ανεβάσει και σχετική κάρτα, για να καμαρώσουν τη σκληρή εθνική στάση του ΠΑΣΟΚ όσοι δεν έτυχε να ακούσουν ζωντανά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Η πολιτική δεν σχεδιάζεται από τις πρεσβείες», έγραψε ο κραταιός Νικόλας, θυμίζοντας ένδοξες ημέρες παλαιοΠΑΣΟΚικού λόγου. Επειδή δεν θέλω να επιβαρύνω (κι άλλο) το κάρμα μου, σταματώ εδώ τον σχολιασμό του θέματος, αναμένοντας με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνάντηση της Κίμπερλι με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκεί που θα δούμε αν ο πρόεδρος Νικόλας θα συνεχίσει να κάνει τον «καουμπόη» (σε ελεύθερη μετάφραση: κάτι μεταξύ Τσίπρα και Τσοχατζόπουλου) ή αν θα ενδώσει στη… γοητεία της πρέσβειρας.
First we take Berlin
Ημέρα Βερολίνου για τον υπουργό Πιερρακάκη, ο οποίος πραγματοποιεί σειρά θεσμικών επαφών στη γερμανική πρωτεύουσα. Συγκεκριμένα, όπως με πληροφορεί μια καλή σχετικώς πηγή, ο «τσάρος» της Οικονομίας, μεταξύ άλλων, θα συναντήσει δύο υπουργούς της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, τον νυν ομόλογό του Λαρς Κλινγκμπάιλ και τον Κάρστεν Βίλντμπεργκερ, ο οποίος κατέχει το χαρτοφυλάκιο των ψηφιακών. Και μπορεί αυτό το ταξίδι να είχε προγραμματιστεί εδώ και εβδομάδες, αλλά ίσως έρχεται… την κατάλληλη στιγμή – και αναφέρομαι, φυσικά στο ενδεχόμενο να διεκδικήσει ο υπουργός Πιερρακάκης την προεδρία του Eurogroup. Κρατήστε, μάλιστα, ότι ο Κλινγκμπάιλ δεν είναι ένας «απλός» υπουργός Οικονομικών της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης, αλλά ταυτόχρονα είναι και αντικαγκελάριος, ως ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, που συγκυβερνά με τον συντηρητικό συνασπισμό CDU-CSU. Η όποια τοποθέτησή του, λοιπόν, σίγουρα δεν θα περάσει απαρατήρητη από τους ομολόγους του της Ευρωζώνης – ιδίως, δε, από τους «πολιτικά ομόσταυλούς» του. Οπότε οι σημερινές επαφές του Έλληνα υπουργού, μπορούν να εκληφθούν και κάτι σαν προσωπικό λόμπι.
Πώς τα φέρνει η ζωή
Διαβάζοντας μέσα στο Σαββατοκύριακο σε πλήθος ελληνικών Μέσων όσα γράφει το γερμανικό δημοσιογραφικό δίκτυο RND, το μόνο πράγμα που σκέφτηκα είναι το γνωστό «πώς τα φέρνει η ζωή». Πριν από 10 χρόνια, οι Γερμανοί συνάδελφοι έβγαζαν το ψωμί τους με τις αρνητικές ειδήσεις που παρήγαγε η Ελλάδα και, ιδίως, ο τότε υπουργός Οικονομικών μας. Σήμερα, με τη Γερμανία να βρίσκεται αντιμέτωπη η ίδια με οικονομικές προκλήσεις, η Ελλάδα προβάλλεται από τα ίδια Μέσα ως παράδειγμα προς μίμηση για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, τα ενισχυμένα έσοδα και τα πλεονάσματα. Μην παρεξηγηθώ, όπως (κατά βάση) σωστά μας αντιμετώπιζαν τότε ως «ελληνικό πρόβλημα», έτσι δικαίως τώρα μας αντιμετωπίζουν ως case study που λέμε και στα Χανιά. Ο, δε, Έλληνας ΥΠΟΙΚ δεν πάει στο Βερολίνο για να συζητήσει το Grexit, αλλά για να παρουσιάσει πώς η χώρα κατάφερε να ανακάμψει. Μάλιστα, το RND αναφέρεται εκτενώς στον ίδιο τον Πιερρακάκη και σε όσα έχει πετύχει τόσο με το τρέχον χαρτοφυλάκιό του, όσο και από τα προηγούμενα υπουργεία που έχει περάσει. Σε κάθε περίπτωση και ενόψει και του βιβλίου – μνημόσυνο του προέδρου Τσίπρα, εύκολα μπορεί να καταλάβει τη διαφορά του σήμερα με το (όχι και πολύ μακρινό) χθες.
Ένα πρώτο σχόλιο για τις εσωκομματικές της ΝΔ
Πάμε τώρα στα των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ, που για όσους δεν το γνωρίζουν πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας. Είθισται οι ανακοινώσεις όλων των κομμάτων για τη συμμετοχή στις εσωκομματικές τους διαδικασίες να περιλαμβάνουν κάπου τη λέξη «ρεκόρ». Από τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγε ούτε η Νέα Δημοκρατία, που χθες εξέλεξε διοικήσεις για τις τοπικές και τις (πάλαι ποτέ) νομαρχιακές της οργανώσεις. Όσοι θυμόμαστε τις προ μνημονίων εποχές, ξέρουμε ότι η εγγραφή 122.000 ενεργών μελών σίγουρα δεν αποτελεί ρεκόρ συμμετοχής. Την ίδια στιγμή, όμως, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί δύο δεδομένα: Πρώτον, ότι για τα μεταμνημονιακά δεδομένα είναι ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός και δεύτερον, ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα μπορούσε καν να πλησιάσει αυτό το «σκορ», ιδίως αν βάλουμε στην εξίσωση ότι η ετήσια συνδρομή ανερχόταν σε 12 ευρώ. Συμπερασματικά, παρά την εύλογη κόπωση από τα εξίμισι χρόνια διακυβέρνησης, η ΝΔ απέδειξε ότι είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός. Τώρα, δεδομένου ότι οι κάλπες έκλεισαν χθες το βράδυ και η καταμέτρηση ήταν να τραβήξει μέχρι μεσάνυχτα (και βάλε), περισσότερα για τις ισορροπίες θα μπορούμε να πούμε από αύριο. Απλώς επειδή διάφοροι περιμένουν να δουν στον ξύπνιο τους την αντιμητσοτακική ψήφο που βλέπουν στον ύπνο τους, σπεύδω να σας πω προκαταβολικά πως όποιος υποψήφιος και να κερδίσει σε μια κάλπη, ο πρόεδρος Μητσοτάκης παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος εντός ΝΔ, εξακολουθώντας να εμπνέει τα μέλη της. Όλα τα υπόλοιπα είναι να ‘χαμε να λέγαμε και να ‘χαμε να πούμε.
! Στα σουρεάλ της χθεσινής ημέρας, οι φωτογραφίες του φίλου μου Κωστή Χατζηδάκη από εκλογικά κέντρα του βόρειου τομέα, σε μία εκλογική διαδικασία με έναν υποψήφιο πρόεδρο, κάτι για το οποίο είχε «μεριμνήσει» ο ίδιος. Για να δανειστώ το χιούμορ του προέδρου Κυριάκου, οι εκλογές για τον πρόεδρο της ΔΕΕΠ στα βόρεια είχαν λιγότερη δουλειά κι απ’ τον κουρέα του αντιπροέδρου Κωστή.
Ισχυρό αποτύπωμα Δημητριάδη
Πάντως εδώ που τα λέμε, αν και ελάχιστη αξία έχουν οι συγκεκριμένες εκλογές, αφού κανείς δεν αμφισβητεί την εσωκομματική κυριαρχία Μητσοτάκη, δεν σας κρύβω ότι χθες το απόγευμα άρχισαν να ξεδιπλώνονται διάφορες αναλύσεις. Ανάμεσα σε πολλές αναγνώσεις των αποτελεσμάτων, κάποιοι μου είπαν ότι ξεχώρισε η προσπάθεια του Γρηγόρη Δημητριάδη που είναι αλήθεια ότι «όργωσε» τις κομματικές οργανώσεις στην Επικράτεια το τελευταίο τρίμηνο. Σύμφωνα με κάτι αναλυτάδες ο «ψηλός» -ένας ακόμη στην οικογένεια- κατάφερε να εκλέξει τους 600 από τους 1.100 συνέδρους. Τώρα αν με ρωτάτε πώς προκύπτει αυτό, σπεύδω να σας πω ότι δυσκολεύομαι να σας δώσω απάντηση, δεδομένου ότι οι φίλοι του Δημητριάδη, αν δεν έχει αλλάξει κάτι, είναι πρόσωπα που σταθερά και διαχρονικά στηρίζουν τον αρχηγό Κυριάκο.
Αναβολή συνεδρίου
Με αφορμή τις χθεσινές εσωκομματικές εκλογές, εκεί που έπινα κάτι τσίπουρα σε ένα καζάνι στη Λήμνο, δεν ξέρω πως πέρασε από το κάπως κουρασμένο μυαλό μου, μια σκέψη (κάτι σαν αστραπή ήταν) περί ματαίωσης του γαλάζιου συνεδρίου. Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, δεν νομίζω να υπάρχει πιο χαμένος χρόνος από το συγκεκριμένο τριήμερο.
Κίνηση ματ με απλά μαθηματικά
Μια ξεγυρισμένη απάντηση έδωσε ο υπουργός Παπασταύρου στον Φάμελλο νυν του ΣΥΡΙΖΑ και αεί του Τσίπρα. Ο οποίος Φάμελλος αποφάσισε να ασκήσει αντιπολίτευση πάνω στον εθνικό πλούτο της πατρίδας και τις εξορύξεις. Συγκεκριμένα, ο υπουργός Ενέργειας βγήκε στο συναγωνιστή Χατζηνικολάου και όταν ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο ποιο θα είναι το όφελος για το ελληνικό δημόσιο από τις εξορύξεις ανέλυσε τα οφέλη που ανέρχονται όπως είπε σε περίπου 40% των κερδών. Την επόμενη σε συνέντευξή του ο κύριος Φάμελος στην ίδια εκπομπή ρωτήθηκε και αμφισβήτησε το ποσοστό που θα λάβει το ελληνικό κράτος, λέγοντας ότι θα είναι μόλις το 3% και ότι ο ΥΠΕΝ παραπλανά τον κόσμο. Ακούγοντας όλα αυτά ο υπουργός Παπασταύρου σήκωσε το γάντι και εμφανίστηκε πρωί, πρωί με την αυγούλα στους αγουροξυπνημένους του Action24, Υποφάντη και Καϋμένου, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους, ξεκαθαρίζοντας ότι η χώρα μας έχει λαμβάνειν 20% φόρο εισοδήματος, 5% περιφερειακό φόρο, συν μία κατηγορία μισθώματα/royalties που ξεκινά από 4% και φτάνει στο 15%, και επιπλέον προβλεπόμενα στη σύμβαση ποσά, φτάνοντας το 38-40% – εφόσον βέβαια το κοίτασμα είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμο. Το καλύτερο όμως το φύλαξε για το τέλος ο υπουργός Σταύρος, όταν άρχισε να βγάζει από τον φάκελό του, κάτι χαρτιά που τα κοίταζαν αποσβολωμένοι οι συνάδελφοι του Action24, προσπαθώντας να καταλάβουν τι ακριβώς αφορούσαν. Επρόκειτο για το ΦΕΚ με τη συμφωνία του 2018, το οποίο υπογράφει (κρατηθείτε) ο νυν και αεί Φάμελλος. Στο χωριό μου, αυτό που έκανε ο Παπασταύρου το λένε κίνηση ματ. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθαινα πως το λένε στο χωριό του προέδρου Σωκράτη.
Ευήκοα ώτα από Παπασταύρου
Ανοιχτές (με την καλή πάντα έννοια) φαίνεται πως είναι οι πόρτες του ΥΠΕΝ για τη γαλάζια ΚΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία εβδομάδα το κατώφλι του υπουργού Παπασταύρου πέρασαν ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, Φρέντι Μπελέρης, ο «δικός» μας, Γιάννης Παππάς, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον για την επιτάχυνση της ηλεκτρικής διασύνδεσης των Δωδεκανήσων καθώς και η βουλευτής Αχαΐας, Χριστίνα Αλεξοπούλου για να θέσει, όπως έμαθα, το παράδειγμα βιώσιμης διαχείρισης του νερού στο Δήμο Αιγιαλείας (το οποίο ο ΥΠΕΝ έσπευσε να «αγκαλιάσει»). Τέλος, για τους ίδιους λόγους αντιμετώπισης της λειψυδρίας βρέθηκε στο υπουργείο και ο Δήμαρχος Λιβαδειάς, Δημήτρης Καραμάνης.
Στο ΥΠΕΝ τα… μισά Τρίκαλα και ο Στάσσης
Και μιας και το ‘φερε η κουβέντα να σας πω ότι σήμερα, όπως πληροφορούμαι, ο Παπασταύρου θα υποδεχθεί στο γραφείο του τον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρη Παπαστεργίου, τον γραμματέα της ΝΔ, Κώστα Σκρέκα, τους βουλευτές Τρικάλων της ΝΔ και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΗ Γιώργο Στάσση για την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης ανάμεσα στο ΥΠΕΝ και τη ΔΕΗ για το Υδροηλεκτρικό Έργο της Μεσοχώρας, μια επένδυση που ξεκίνησε το 1986 και «λιμνάζει» από το 2001 (!) λόγω διάφορων κωλυμάτων που πλέον αίρονται. Ο υπουργός Σταύρος φαίνεται ότι άρχισε να ενεργεί και εντός συνόρων (αν και τη μεθεπόμενη βδομάδα πάει Ουάσιγκτον) επιχειρώντας εν προκειμένου (και αναφέρομαι στο έργο της Μεσοχώρας στα Τρίκαλα) να ξεμπλοκάρει ένα σημαντικό έργο για το οποίο έχουν δαπανηθεί δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Το υμνολόγιο της Γεροβασίλη για τον Αλέξη
Όπου γάμος και χαρά, η Όλγα Γεροβασίλη πρώτη. Ο λόγος για το υμνολόγιο που ασυγκράτητη έπλεξε για τον Αλέξη Τσίπρα σε χθεσινή συνέντευξή της. Βλέπετε, δεν κρατιέται πλέον να υπογράψει διακήρυξη υπέρ της επανόδου του Αλέξη, πριν αυτός καλά-καλά κυκλοφορήσει το βιβλίο του. Κατ’ αρχάς του δίνει άφεση αμαρτιών για το κυβερνητικό του παρελθόν: «η πρωθυπουργική θητεία του Αλέξη Τσίπρα ήταν συνώνυμη της εντιμότητας και της χρηστής διοίκησης» δήλωσε και ευτυχώς όταν διάβαζα τις αράδες αυτές καθόμουν στην καρέκλα. Ούτε Novartis, ούτε «13-0» για τα τηλεοπτικά, τίποτα, η συντρόφισσα Όλγα. Αλλά συνεχίζει το υμνολόγιο στον αυριανό της – ξανά μανά – αρχηγό: «Είναι μια προσωπικότητα με βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά, που, ακόμη και σήμερα, σε μια περίοδο που οι πολίτες δείχνουν να γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική, έχει την ικανότητα να την επαναφέρει στο προσκήνιο». Δεν κρατιέται η Όλγα Γεροβασίλη, που ας σημειώσω για την ίδια, τον Φάμελλο και τους άλλους συντρόφους, εξακολουθεί να ανήκει σε ένα κόμμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, από το οποίο προσφάτως ο έχων «βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά» Αλέξης Τσίπρας το εγκατέλειψε. Δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα κάποιοι, πλέον.
Γιατί ο Τσακαλώτος θα διαβάσει την «Ιθάκη»
Στο… αντίπαλο στρατόπεδο, δεν ξέρω αλλά μου φαίνεται πως ο πιο συστηματικός και τεκμηριωμένος πολέμιος του Αλέξη, ανήμερα της έκδοσης του βιβλίου, είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. «Θα διαβάσω το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα για να μάθω γιατί μετά από το μνημόνιο πήραμε 31,5%, που είναι θαύμα και το 2023 πήραμε 17,8%» έριξε τα καρφιά του σε τηλεοπτική του συνέντευξη. Δεν παρέλειψε να του χρεώσει και λάθος επιλογές προσώπων. «Όταν βάζεις στο εκλογικό σου πρόγραμμα τον κ. Αντώναρο και τον κ. Κεδίκογλου, ρωτάει ο κόσμος με ποιους είσαι. Υπάρχει κίνδυνος αν απευθύνεσαι σε όλους, να μην απευθύνεσαι σε κανέναν τελικά». Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια, μετά το διάβασμα του βιβλίου
Μπερδεμένο (ξανά) το ΠΑΣΟΚ
Ανεξάρτητα, πάντως, αν τελικά θα υπάρξει υποψηφιότητα Πιερρακάκη για το Eurogroup, και μόνο το ενδεχόμενο έχει προκαλέσει μια κάποια αμηχανία (για να μην πω πανικό) στο ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό, ότι το μόνο που βρήκε να πει σχετικά ο αγαπημένος της στήλης Κώστας Τσουκαλάς ήταν ότι «και ο Νίκος Χριστοδουλάκης ήταν πρόεδρος του Eurogroup το 2002». Βέβαια, κάτι σημαντικό που ξέχασε (;) να σημειώσει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ ήταν ότι ο καθ’ όλα άξιος σύντροφος Χριστοδουλάκης δεν εξελέγη από τους ομολόγους του, γιατί οι εσωτερικές αρχαιρεσίες του Eurogroup καθιερώθηκαν δύο χρόνια μετά τη θητεία του, δηλαδή το 2004. Δεν πέρασε πολλή ώρα για να εμφανιστεί και η αντίθετη άποψη, με την Άννα Διαμαντοπούλου να αναγνωρίζει ότι πιθανή εκλογή του υπουργού Κυριάκου θα ήταν σημαντική επιτυχία για τη χώρα. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, για ακόμα μια φορά η Χαριλάου Τρικούπη εκπέμπει αντιφατικά μηνύματα, εμφανίζοντας μια κάποια δυσανεξία (να το πω κομψά) απέναντι σε μια καλή εξέλιξη για την Ελλάδα.
Δεύτερο κούρεμα Αλαφούζου σε Ζούλα
Θυμάστε που εδώ και καιρό σας έγραφα ότι ο πρόεδρος Αλαφούζος τα έχει πάρει άγρια (και όχι αδίκως) με τον τέως διευθύνοντα τον όμιλο ΣΚΑΪ Κωνσταντίνο Ζούλα. Όπως θα θυμάστε ότι κάποια στιγμή σας είχα γράψει ότι όταν θέλει να «κουρέψει» κάποιον το αφεντικό του ΣΚΑΪ, επιχειρεί να του δώσει μια κλοτσιά προς τα πάνω. Εν προκειμένω δεν σας κρύβω πως δυσκολεύομαι να καταλάβω τι ακριβώς έχει αποφασίσει να κάνει με την περίπτωση Ζούλα, αν και το πιθανότερο είναι μέχρι το καλοκαίρι να τον πετάξει με τις κλοτσιές από το Φάληρο. Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις, με τις οποίες αν δεν το καταλάβατε, ο Αλαφούζος αποφάσισε να κάνει την Κουτσαυτάκη Νο 1 στο κανάλι του, βλέποντας ότι ο Ζούλας μετέτρεψε σε Open τον ΣΚΑΪ, σκέφτηκα ότι όλα αυτά τα παιδιά που έκαναν καριέρα (εκτός από παρέα με τον ποταμίσιο Θεοδωράκη) τελικά είναι καλοί στη θεωρία, γιατί όταν τους βάλεις να κάνουν καμιά σοβαρή δουλειά (και δεν αναφέρομαι στο ασφαλές περιβάλλον της κρατικής ΕΡΤ) αρχίζει να φαίνεται ο πωπός τους, όπως συμβαίνει με τις μαϊμούδες όταν ανεβαίνουν ολοένα και ψηλότερα. Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι ο Ζούλας έχει τελειώσει οριστικά στο μυαλό του Αλαφούζου, οπότε εκείνο που μένει είναι είτε να αποχωρήσει αξιοπρεπώς και αθόρυβα, είτε να περιμένει το καλοκαίρι που είναι παχιές και οι μύγες για να τον φάει ο πρόεδρος Γιάννης.
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τις δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας το Σαββατοκύριακο και δεν σας κρύβω ότι έβγαλα ένα συμπέρασμα από αυτά που δεν τα λες και αυθαίρετα. Οι έρευνες (και αναφέρομαι σε όλες) δείχνουν ότι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, όχι μόνο κρατούν γερά, αλλά κι ότι είναι οι μόνοι που αντιδρούν ως οργανισμοί στο πεθαμένο (όπως σας ξανάγραψα) πολιτικό σκηνικό. Ήδη στην εκτίμηση το κυβερνών κόμμα έχει πιάσει το 30% με τον δεύτερο το κόμμα του Λεβεντονικόλα στο 12%. Και επειδή μιλάμε για σχεδόν τριπλάσια διαφορά, νομίζω πως εκείνοι που θα πρέπει να προβληματίζονται δεν είναι ο Μητσοτάκης και η παρέα του, αλλά οι «αετοί» της αντιπολίτευσης, που όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές του ’27, αποδεικνύονται κανονικά «σπουργίτια». Πάντως, μιας που το ‘φερε η κουβέντα να σας πω ότι από τα γκάλοπ προκύπτει και κάτι ακόμη, που έχει να κάνει με το πώς βλέπει ο κανονικός κόσμος τις πρόσφατες συμφωνίες (στα ενεργειακά) με τις ΗΠΑ. Αν και δεν είναι Τσάφοι οι πολίτες, μπορούν να αντιληφθούν το πόσο σοβαρά είναι αυτά που έκαναν ο Μητσοτάκης και ο Παπασταύρου. Οι μόνοι που αρνούνται να το αντιληφθούν είναι ο Ανδρουλάκης και ο Φάμελλος (αυτός έχει βάλει και κάτι υπογραφές που τις ξέχασε), επιμένοντας να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα. Μάλιστα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μου θυμίζει τον Ανίκητο (πρόκειται για μικρό όνομα) από τον Πλάτανο Χανίων, που είχε έρθει στην Αθήνα και δεν ξέρω πως έκανε το λάθος και μπήκε ανάποδα με το αμάξι στην Πανεπιστημίου. Κάποια στιγμή κι ενώ τον μούντζωναν οι οδηγοί τον οχημάτων που κατέβαιναν κανονικά τον δρόμο, άκουσε (ο Ανίκητος) στο ραδιόφωνο να λέει ο δημοσιογράφος ότι ένας τρελός μπήκε ανάποδα στην Πανεπιστημίου. «Ένας; Πολλοί» μονολόγησε ο Ανίκητος που προφανώς και νόμιζε ότι αυτός πήγαινε κανονικά και ότι όλοι οι άλλοι το πήραν ανάποδα. Επειδή έχω ζήσει το συγκεκριμένο συμβάν δεν σας κρύβω ότι δεν με εκπλήσσει η στάση του αρχηγού Νικόλα.
Η παρότρυνση του πατρός Μητσοτάκη στον Τσίπρα
Ανάμεσα στα πολλά που γράφει στην «Ιθάκη» του ο πρόεδρος Τσίπρας, κάπου στην σελίδα 149, επικαλείται μια σύντομη (υποθέτω) κουβέντα που είχε με τον πρεσβύτερο Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τα όσα γράφει ο πρώην πρωθυπουργός, την περίοδο που τα είχε «σπάσει» με τον Βαρουφάκη, έσπευσε να του δώσει μια συμβουλή, προκειμένου η χώρα να μην οδηγηθεί στα βράχια. «Παιδί μου, καλά τα πας, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς υπουργό Οικονομικών. Χρειάζεσαι έναν υπουργό Οικονομικών». φέρεται να είπε στον αρχηγό Αλέξη, ο πρεσβύτερος Μητσοτάκης, χωρίς ωστόσο κανείς σήμερα να μπορεί να επιβεβαιώσει την αλήθεια των ισχυρισμών. Παρόλα αυτά ο μόνος που δεν είχε αντιληφθεί το ρίσκο της επιλογής Βαρουφάκη, ήταν ο ίδιος ο Τσίπρας, που στην κρισιμότερη στιγμή για τη χώρα και την οικονομία, έκρινε σκόπιμο να του παραδώσει τα κλειδιά του υπουργείου Οικονομικών.
Τι γράφει για τη λάσπη στη Μαρέβα
Σε άλλο σημείο του βιβλίου του ο πρόεδρος Τσίπρας, μετά από χρόνια, αποφασίζει να κάνει αυτοκριτική για τις επιθέσεις που εξαπέλυσε τόσο ο ίδιος, όσο και τα Μέσα που τον στήριζαν στη σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα. Όπως γράφει «σε κατάσταση πολιορκίας και υπό το κράτος οργής, υιοθετήσαμε μια τακτική ανάδειξης σκανδάλων, που αφορούσαν όχι μόνο τον Μητσοτάκη, αλλά και την επιχειρηματική δραστηριότητα της συζύγου του». Και τα γράφει σοβαρά όλα αυτά ο αρχηγός Αλέξης, λες και ξεχάσαμε ότι η Μαρέβα, υπήρξε ένας από τους βασικότερους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας στη συλλογή της, ενδεχομένως περισσότερα αρνητικά δημοσιεύματα και από τον σύζυγό της. Παρόλα αυτά όλα αυτά έγιναν επειδή ο Τσίπρας τελούσε υπό καθεστώς «πολιορκίας».
Στο «Ιασώ» η σύζυγος του πρωθυπουργού
Με αφορμή τη συγκεκριμένη αναφορά Τσίπρα στη Μαρέβα, να σας μεταφέρω και μια πληροφορία που θέλει τη σύζυγο του πρωθυπουργού, προ ημερών, να έχει νοσηλευτεί για δυο μέρες, στο νοσοκομείο «Ιασώ».
Τα λιμάνια και η Κίμπερλι
Μετά την εκκλησία με πήρε η θεία μου, σχεδόν ενθουσιασμένη αφού θεωρούσε ότι είχε να μου μεταφέρει μια είδηση από αυτές που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Εκεί που έπινε το καφεδάκι της, με τις άλλες χήρες του χωριού (βλέπετε οι περισσότερες έχουν χώσει εδώ και χρόνια τους συγχωρεμένους), άκουσε μια από αυτές να λέει ότι η Κίμπερλι έχει μπερδευτεί με δύο υπουργούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Δεν σας κρύβω ότι όταν άκουσα την 85χρονη Χανιώτισσα να μου διηγείται το συγκεκριμένο περιστατικό, σκέφτηκα μήπως έπαθε κάτι κακό, από αυτά που παθαίνουν οι μεγάλοι άνθρωποι και που το κακό σχετίζεται με το μυαλό. Ωστόσο την άφησα να συνεχίσει να δω που θα το πάει. Σύμφωνα με την άλλη χήρα (καμία από αυτές δεν πηγαίνει στον τάφο των συγχωρεμένων τους) η νέα Αμερικανίδα πρέσβειρα, έχοντας συναντήσει τον Κικίλια και τον Θεοδωρικάκο, δυσκολεύεται να κατανοήσει ποιος από τους δύο έχει την αρμοδιότητα των λιμανιών και δη αυτού της Ελευσίνας. Είναι προφανές ότι η Κίμπερλι δεν έχει μιλήσει προσφάτως με τον ίδιο τον πρόεδρο Τραμπ, γιατί αν είχε μπει στον κόπο να το κάνει, θα της είχαν λυθεί όλες οι (σχετικές) απορίες. Σε κάθε περίπτωση αυτό που οφείλει να μάθει μια κι έξω, είναι ότι ο Κικίλιας είναι κάτι σαν τον επί γης Θεό, ο οποίος προφανώς και δεν χρειάζεται να του εκχωρηθούν αρμοδιότητες. Ως Θεός έχει τα πάντα και μεριμνά για τους πάντες. Άλλωστε αυτή είναι η διαφορά του Θεού από εκείνη του υπουργού. Όταν η μάλιστα η Κίμπερλι καταλάβει ότι ο υπουργός Βασίλης συνδυάζει και τις δύο ιδιότητες, και του υπουργού και του επί γης Θεού, θα της λυθούν όλες οι απορίες.
Και ο Ανδρουλάκης απέναντι στη Γκίλφοϊλ
Σας έγραφα για τη συντρόφισσα Διαμαντοπούλου που την περασμένη Πέμπτη τα έβαλε με την… Κίμπερλι, ισχυριζόμενη ότι τάχα η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ αποφασίζει και η κυβέρνηση υπακούει. Ήλπιζα ότι το συγκεκριμένο κρούσμα ήταν μια κακή στιγμή της συντρόφισσας Άννας, τελικά, όμως, πρόκειται για την επίσημη «γραμμή» της Χαριλάου Τρικούπη. Κι αυτό γιατί την Παρασκευή ο αρχηγός Ανδρουλάκης όχι μόνο επανέλαβε την ίδια ανιστόρητη εξυπνάδα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τον συναγωνιστή Τσίμα, αλλά έσπευσε να ανεβάσει και σχετική κάρτα, για να καμαρώσουν τη σκληρή εθνική στάση του ΠΑΣΟΚ όσοι δεν έτυχε να ακούσουν ζωντανά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Η πολιτική δεν σχεδιάζεται από τις πρεσβείες», έγραψε ο κραταιός Νικόλας, θυμίζοντας ένδοξες ημέρες παλαιοΠΑΣΟΚικού λόγου. Επειδή δεν θέλω να επιβαρύνω (κι άλλο) το κάρμα μου, σταματώ εδώ τον σχολιασμό του θέματος, αναμένοντας με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνάντηση της Κίμπερλι με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκεί που θα δούμε αν ο πρόεδρος Νικόλας θα συνεχίσει να κάνει τον «καουμπόη» (σε ελεύθερη μετάφραση: κάτι μεταξύ Τσίπρα και Τσοχατζόπουλου) ή αν θα ενδώσει στη… γοητεία της πρέσβειρας.
First we take Berlin
Ημέρα Βερολίνου για τον υπουργό Πιερρακάκη, ο οποίος πραγματοποιεί σειρά θεσμικών επαφών στη γερμανική πρωτεύουσα. Συγκεκριμένα, όπως με πληροφορεί μια καλή σχετικώς πηγή, ο «τσάρος» της Οικονομίας, μεταξύ άλλων, θα συναντήσει δύο υπουργούς της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, τον νυν ομόλογό του Λαρς Κλινγκμπάιλ και τον Κάρστεν Βίλντμπεργκερ, ο οποίος κατέχει το χαρτοφυλάκιο των ψηφιακών. Και μπορεί αυτό το ταξίδι να είχε προγραμματιστεί εδώ και εβδομάδες, αλλά ίσως έρχεται… την κατάλληλη στιγμή – και αναφέρομαι, φυσικά στο ενδεχόμενο να διεκδικήσει ο υπουργός Πιερρακάκης την προεδρία του Eurogroup. Κρατήστε, μάλιστα, ότι ο Κλινγκμπάιλ δεν είναι ένας «απλός» υπουργός Οικονομικών της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης, αλλά ταυτόχρονα είναι και αντικαγκελάριος, ως ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, που συγκυβερνά με τον συντηρητικό συνασπισμό CDU-CSU. Η όποια τοποθέτησή του, λοιπόν, σίγουρα δεν θα περάσει απαρατήρητη από τους ομολόγους του της Ευρωζώνης – ιδίως, δε, από τους «πολιτικά ομόσταυλούς» του. Οπότε οι σημερινές επαφές του Έλληνα υπουργού, μπορούν να εκληφθούν και κάτι σαν προσωπικό λόμπι.
Πώς τα φέρνει η ζωή
Διαβάζοντας μέσα στο Σαββατοκύριακο σε πλήθος ελληνικών Μέσων όσα γράφει το γερμανικό δημοσιογραφικό δίκτυο RND, το μόνο πράγμα που σκέφτηκα είναι το γνωστό «πώς τα φέρνει η ζωή». Πριν από 10 χρόνια, οι Γερμανοί συνάδελφοι έβγαζαν το ψωμί τους με τις αρνητικές ειδήσεις που παρήγαγε η Ελλάδα και, ιδίως, ο τότε υπουργός Οικονομικών μας. Σήμερα, με τη Γερμανία να βρίσκεται αντιμέτωπη η ίδια με οικονομικές προκλήσεις, η Ελλάδα προβάλλεται από τα ίδια Μέσα ως παράδειγμα προς μίμηση για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, τα ενισχυμένα έσοδα και τα πλεονάσματα. Μην παρεξηγηθώ, όπως (κατά βάση) σωστά μας αντιμετώπιζαν τότε ως «ελληνικό πρόβλημα», έτσι δικαίως τώρα μας αντιμετωπίζουν ως case study που λέμε και στα Χανιά. Ο, δε, Έλληνας ΥΠΟΙΚ δεν πάει στο Βερολίνο για να συζητήσει το Grexit, αλλά για να παρουσιάσει πώς η χώρα κατάφερε να ανακάμψει. Μάλιστα, το RND αναφέρεται εκτενώς στον ίδιο τον Πιερρακάκη και σε όσα έχει πετύχει τόσο με το τρέχον χαρτοφυλάκιό του, όσο και από τα προηγούμενα υπουργεία που έχει περάσει. Σε κάθε περίπτωση και ενόψει και του βιβλίου – μνημόσυνο του προέδρου Τσίπρα, εύκολα μπορεί να καταλάβει τη διαφορά του σήμερα με το (όχι και πολύ μακρινό) χθες.
Ένα πρώτο σχόλιο για τις εσωκομματικές της ΝΔ
Πάμε τώρα στα των εσωκομματικών εκλογών της ΝΔ, που για όσους δεν το γνωρίζουν πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας. Είθισται οι ανακοινώσεις όλων των κομμάτων για τη συμμετοχή στις εσωκομματικές τους διαδικασίες να περιλαμβάνουν κάπου τη λέξη «ρεκόρ». Από τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγε ούτε η Νέα Δημοκρατία, που χθες εξέλεξε διοικήσεις για τις τοπικές και τις (πάλαι ποτέ) νομαρχιακές της οργανώσεις. Όσοι θυμόμαστε τις προ μνημονίων εποχές, ξέρουμε ότι η εγγραφή 122.000 ενεργών μελών σίγουρα δεν αποτελεί ρεκόρ συμμετοχής. Την ίδια στιγμή, όμως, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί δύο δεδομένα: Πρώτον, ότι για τα μεταμνημονιακά δεδομένα είναι ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός και δεύτερον, ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα μπορούσε καν να πλησιάσει αυτό το «σκορ», ιδίως αν βάλουμε στην εξίσωση ότι η ετήσια συνδρομή ανερχόταν σε 12 ευρώ. Συμπερασματικά, παρά την εύλογη κόπωση από τα εξίμισι χρόνια διακυβέρνησης, η ΝΔ απέδειξε ότι είναι ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός. Τώρα, δεδομένου ότι οι κάλπες έκλεισαν χθες το βράδυ και η καταμέτρηση ήταν να τραβήξει μέχρι μεσάνυχτα (και βάλε), περισσότερα για τις ισορροπίες θα μπορούμε να πούμε από αύριο. Απλώς επειδή διάφοροι περιμένουν να δουν στον ξύπνιο τους την αντιμητσοτακική ψήφο που βλέπουν στον ύπνο τους, σπεύδω να σας πω προκαταβολικά πως όποιος υποψήφιος και να κερδίσει σε μια κάλπη, ο πρόεδρος Μητσοτάκης παραμένει ο απόλυτος κυρίαρχος εντός ΝΔ, εξακολουθώντας να εμπνέει τα μέλη της. Όλα τα υπόλοιπα είναι να ‘χαμε να λέγαμε και να ‘χαμε να πούμε.
! Στα σουρεάλ της χθεσινής ημέρας, οι φωτογραφίες του φίλου μου Κωστή Χατζηδάκη από εκλογικά κέντρα του βόρειου τομέα, σε μία εκλογική διαδικασία με έναν υποψήφιο πρόεδρο, κάτι για το οποίο είχε «μεριμνήσει» ο ίδιος. Για να δανειστώ το χιούμορ του προέδρου Κυριάκου, οι εκλογές για τον πρόεδρο της ΔΕΕΠ στα βόρεια είχαν λιγότερη δουλειά κι απ’ τον κουρέα του αντιπροέδρου Κωστή.
Ισχυρό αποτύπωμα Δημητριάδη
Πάντως εδώ που τα λέμε, αν και ελάχιστη αξία έχουν οι συγκεκριμένες εκλογές, αφού κανείς δεν αμφισβητεί την εσωκομματική κυριαρχία Μητσοτάκη, δεν σας κρύβω ότι χθες το απόγευμα άρχισαν να ξεδιπλώνονται διάφορες αναλύσεις. Ανάμεσα σε πολλές αναγνώσεις των αποτελεσμάτων, κάποιοι μου είπαν ότι ξεχώρισε η προσπάθεια του Γρηγόρη Δημητριάδη που είναι αλήθεια ότι «όργωσε» τις κομματικές οργανώσεις στην Επικράτεια το τελευταίο τρίμηνο. Σύμφωνα με κάτι αναλυτάδες ο «ψηλός» -ένας ακόμη στην οικογένεια- κατάφερε να εκλέξει τους 600 από τους 1.100 συνέδρους. Τώρα αν με ρωτάτε πώς προκύπτει αυτό, σπεύδω να σας πω ότι δυσκολεύομαι να σας δώσω απάντηση, δεδομένου ότι οι φίλοι του Δημητριάδη, αν δεν έχει αλλάξει κάτι, είναι πρόσωπα που σταθερά και διαχρονικά στηρίζουν τον αρχηγό Κυριάκο.
Αναβολή συνεδρίου
Με αφορμή τις χθεσινές εσωκομματικές εκλογές, εκεί που έπινα κάτι τσίπουρα σε ένα καζάνι στη Λήμνο, δεν ξέρω πως πέρασε από το κάπως κουρασμένο μυαλό μου, μια σκέψη (κάτι σαν αστραπή ήταν) περί ματαίωσης του γαλάζιου συνεδρίου. Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, δεν νομίζω να υπάρχει πιο χαμένος χρόνος από το συγκεκριμένο τριήμερο.
Κίνηση ματ με απλά μαθηματικά
Μια ξεγυρισμένη απάντηση έδωσε ο υπουργός Παπασταύρου στον Φάμελλο νυν του ΣΥΡΙΖΑ και αεί του Τσίπρα. Ο οποίος Φάμελλος αποφάσισε να ασκήσει αντιπολίτευση πάνω στον εθνικό πλούτο της πατρίδας και τις εξορύξεις. Συγκεκριμένα, ο υπουργός Ενέργειας βγήκε στο συναγωνιστή Χατζηνικολάου και όταν ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο ποιο θα είναι το όφελος για το ελληνικό δημόσιο από τις εξορύξεις ανέλυσε τα οφέλη που ανέρχονται όπως είπε σε περίπου 40% των κερδών. Την επόμενη σε συνέντευξή του ο κύριος Φάμελος στην ίδια εκπομπή ρωτήθηκε και αμφισβήτησε το ποσοστό που θα λάβει το ελληνικό κράτος, λέγοντας ότι θα είναι μόλις το 3% και ότι ο ΥΠΕΝ παραπλανά τον κόσμο. Ακούγοντας όλα αυτά ο υπουργός Παπασταύρου σήκωσε το γάντι και εμφανίστηκε πρωί, πρωί με την αυγούλα στους αγουροξυπνημένους του Action24, Υποφάντη και Καϋμένου, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους, ξεκαθαρίζοντας ότι η χώρα μας έχει λαμβάνειν 20% φόρο εισοδήματος, 5% περιφερειακό φόρο, συν μία κατηγορία μισθώματα/royalties που ξεκινά από 4% και φτάνει στο 15%, και επιπλέον προβλεπόμενα στη σύμβαση ποσά, φτάνοντας το 38-40% – εφόσον βέβαια το κοίτασμα είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμο. Το καλύτερο όμως το φύλαξε για το τέλος ο υπουργός Σταύρος, όταν άρχισε να βγάζει από τον φάκελό του, κάτι χαρτιά που τα κοίταζαν αποσβολωμένοι οι συνάδελφοι του Action24, προσπαθώντας να καταλάβουν τι ακριβώς αφορούσαν. Επρόκειτο για το ΦΕΚ με τη συμφωνία του 2018, το οποίο υπογράφει (κρατηθείτε) ο νυν και αεί Φάμελλος. Στο χωριό μου, αυτό που έκανε ο Παπασταύρου το λένε κίνηση ματ. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθαινα πως το λένε στο χωριό του προέδρου Σωκράτη.
Ευήκοα ώτα από Παπασταύρου
Ανοιχτές (με την καλή πάντα έννοια) φαίνεται πως είναι οι πόρτες του ΥΠΕΝ για τη γαλάζια ΚΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία εβδομάδα το κατώφλι του υπουργού Παπασταύρου πέρασαν ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, Φρέντι Μπελέρης, ο «δικός» μας, Γιάννης Παππάς, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον για την επιτάχυνση της ηλεκτρικής διασύνδεσης των Δωδεκανήσων καθώς και η βουλευτής Αχαΐας, Χριστίνα Αλεξοπούλου για να θέσει, όπως έμαθα, το παράδειγμα βιώσιμης διαχείρισης του νερού στο Δήμο Αιγιαλείας (το οποίο ο ΥΠΕΝ έσπευσε να «αγκαλιάσει»). Τέλος, για τους ίδιους λόγους αντιμετώπισης της λειψυδρίας βρέθηκε στο υπουργείο και ο Δήμαρχος Λιβαδειάς, Δημήτρης Καραμάνης.
Στο ΥΠΕΝ τα… μισά Τρίκαλα και ο Στάσσης
Και μιας και το ‘φερε η κουβέντα να σας πω ότι σήμερα, όπως πληροφορούμαι, ο Παπασταύρου θα υποδεχθεί στο γραφείο του τον υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Δημήτρη Παπαστεργίου, τον γραμματέα της ΝΔ, Κώστα Σκρέκα, τους βουλευτές Τρικάλων της ΝΔ και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΗ Γιώργο Στάσση για την υπογραφή της προγραμματικής σύμβασης ανάμεσα στο ΥΠΕΝ και τη ΔΕΗ για το Υδροηλεκτρικό Έργο της Μεσοχώρας, μια επένδυση που ξεκίνησε το 1986 και «λιμνάζει» από το 2001 (!) λόγω διάφορων κωλυμάτων που πλέον αίρονται. Ο υπουργός Σταύρος φαίνεται ότι άρχισε να ενεργεί και εντός συνόρων (αν και τη μεθεπόμενη βδομάδα πάει Ουάσιγκτον) επιχειρώντας εν προκειμένου (και αναφέρομαι στο έργο της Μεσοχώρας στα Τρίκαλα) να ξεμπλοκάρει ένα σημαντικό έργο για το οποίο έχουν δαπανηθεί δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Το υμνολόγιο της Γεροβασίλη για τον Αλέξη
Όπου γάμος και χαρά, η Όλγα Γεροβασίλη πρώτη. Ο λόγος για το υμνολόγιο που ασυγκράτητη έπλεξε για τον Αλέξη Τσίπρα σε χθεσινή συνέντευξή της. Βλέπετε, δεν κρατιέται πλέον να υπογράψει διακήρυξη υπέρ της επανόδου του Αλέξη, πριν αυτός καλά-καλά κυκλοφορήσει το βιβλίο του. Κατ’ αρχάς του δίνει άφεση αμαρτιών για το κυβερνητικό του παρελθόν: «η πρωθυπουργική θητεία του Αλέξη Τσίπρα ήταν συνώνυμη της εντιμότητας και της χρηστής διοίκησης» δήλωσε και ευτυχώς όταν διάβαζα τις αράδες αυτές καθόμουν στην καρέκλα. Ούτε Novartis, ούτε «13-0» για τα τηλεοπτικά, τίποτα, η συντρόφισσα Όλγα. Αλλά συνεχίζει το υμνολόγιο στον αυριανό της – ξανά μανά – αρχηγό: «Είναι μια προσωπικότητα με βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά, που, ακόμη και σήμερα, σε μια περίοδο που οι πολίτες δείχνουν να γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική, έχει την ικανότητα να την επαναφέρει στο προσκήνιο». Δεν κρατιέται η Όλγα Γεροβασίλη, που ας σημειώσω για την ίδια, τον Φάμελλο και τους άλλους συντρόφους, εξακολουθεί να ανήκει σε ένα κόμμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, από το οποίο προσφάτως ο έχων «βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά» Αλέξης Τσίπρας το εγκατέλειψε. Δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα κάποιοι, πλέον.
Γιατί ο Τσακαλώτος θα διαβάσει την «Ιθάκη»
Στο… αντίπαλο στρατόπεδο, δεν ξέρω αλλά μου φαίνεται πως ο πιο συστηματικός και τεκμηριωμένος πολέμιος του Αλέξη, ανήμερα της έκδοσης του βιβλίου, είναι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. «Θα διαβάσω το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα για να μάθω γιατί μετά από το μνημόνιο πήραμε 31,5%, που είναι θαύμα και το 2023 πήραμε 17,8%» έριξε τα καρφιά του σε τηλεοπτική του συνέντευξη. Δεν παρέλειψε να του χρεώσει και λάθος επιλογές προσώπων. «Όταν βάζεις στο εκλογικό σου πρόγραμμα τον κ. Αντώναρο και τον κ. Κεδίκογλου, ρωτάει ο κόσμος με ποιους είσαι. Υπάρχει κίνδυνος αν απευθύνεσαι σε όλους, να μην απευθύνεσαι σε κανέναν τελικά». Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια, μετά το διάβασμα του βιβλίου
Μπερδεμένο (ξανά) το ΠΑΣΟΚ
Ανεξάρτητα, πάντως, αν τελικά θα υπάρξει υποψηφιότητα Πιερρακάκη για το Eurogroup, και μόνο το ενδεχόμενο έχει προκαλέσει μια κάποια αμηχανία (για να μην πω πανικό) στο ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό, ότι το μόνο που βρήκε να πει σχετικά ο αγαπημένος της στήλης Κώστας Τσουκαλάς ήταν ότι «και ο Νίκος Χριστοδουλάκης ήταν πρόεδρος του Eurogroup το 2002». Βέβαια, κάτι σημαντικό που ξέχασε (;) να σημειώσει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ ήταν ότι ο καθ’ όλα άξιος σύντροφος Χριστοδουλάκης δεν εξελέγη από τους ομολόγους του, γιατί οι εσωτερικές αρχαιρεσίες του Eurogroup καθιερώθηκαν δύο χρόνια μετά τη θητεία του, δηλαδή το 2004. Δεν πέρασε πολλή ώρα για να εμφανιστεί και η αντίθετη άποψη, με την Άννα Διαμαντοπούλου να αναγνωρίζει ότι πιθανή εκλογή του υπουργού Κυριάκου θα ήταν σημαντική επιτυχία για τη χώρα. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, για ακόμα μια φορά η Χαριλάου Τρικούπη εκπέμπει αντιφατικά μηνύματα, εμφανίζοντας μια κάποια δυσανεξία (να το πω κομψά) απέναντι σε μια καλή εξέλιξη για την Ελλάδα.
Δεύτερο κούρεμα Αλαφούζου σε Ζούλα
Θυμάστε που εδώ και καιρό σας έγραφα ότι ο πρόεδρος Αλαφούζος τα έχει πάρει άγρια (και όχι αδίκως) με τον τέως διευθύνοντα τον όμιλο ΣΚΑΪ Κωνσταντίνο Ζούλα. Όπως θα θυμάστε ότι κάποια στιγμή σας είχα γράψει ότι όταν θέλει να «κουρέψει» κάποιον το αφεντικό του ΣΚΑΪ, επιχειρεί να του δώσει μια κλοτσιά προς τα πάνω. Εν προκειμένω δεν σας κρύβω πως δυσκολεύομαι να καταλάβω τι ακριβώς έχει αποφασίσει να κάνει με την περίπτωση Ζούλα, αν και το πιθανότερο είναι μέχρι το καλοκαίρι να τον πετάξει με τις κλοτσιές από το Φάληρο. Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις, με τις οποίες αν δεν το καταλάβατε, ο Αλαφούζος αποφάσισε να κάνει την Κουτσαυτάκη Νο 1 στο κανάλι του, βλέποντας ότι ο Ζούλας μετέτρεψε σε Open τον ΣΚΑΪ, σκέφτηκα ότι όλα αυτά τα παιδιά που έκαναν καριέρα (εκτός από παρέα με τον ποταμίσιο Θεοδωράκη) τελικά είναι καλοί στη θεωρία, γιατί όταν τους βάλεις να κάνουν καμιά σοβαρή δουλειά (και δεν αναφέρομαι στο ασφαλές περιβάλλον της κρατικής ΕΡΤ) αρχίζει να φαίνεται ο πωπός τους, όπως συμβαίνει με τις μαϊμούδες όταν ανεβαίνουν ολοένα και ψηλότερα. Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι ο Ζούλας έχει τελειώσει οριστικά στο μυαλό του Αλαφούζου, οπότε εκείνο που μένει είναι είτε να αποχωρήσει αξιοπρεπώς και αθόρυβα, είτε να περιμένει το καλοκαίρι που είναι παχιές και οι μύγες για να τον φάει ο πρόεδρος Γιάννης.
