Πιο προσωπικές και οικογενειακές στιγμές ξετυλίγει ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο βιβλίο του «Ιθάκη» και στο κεφάλαιο με τίτλο «Τα πρώτα βήματα» και υπότιτλο «Τα χρόνια της αθωότητας». Αποκαλύπτει πώς και γιατί οι γονείς του κατέληξαν στην απόφαση να του δώσουν το όνομα «Αλέξης» και όχι «Λευτέρης», μιλώντας για πρώτη φορά για το οικογενειακό δράμα με την απώλεια του αδερφού του. 

"Ιθάκη" Τσίπρα: Η αποκάλυψη για την απώλεια του αδερφού του 

Ο Αλέξης Τσίπρας γράφει τα εξής στο επίμαχο απόσπασμα: «Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1974, τέσσερις μέρες μετά τη Μεταπολίτευση, στις 28 Ιουλίου, τον μήνα που σημάδεψε τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, με την εισβολή του "Αττίλα" στην Κύπρο και την πτώση της χούντας. Οι γονείς μου από την Ήπειρο και τη Μακεδονία. Ο πατέρας μου ο Παύλος από το Αθαμάνιο της Άρτας και η μητέρα μου η Αρίστη από την Ελευθερούπολη Καβάλας. Η πρόταση του μαιευτήρα και αρχική σκέψη του πατέρα μου ήταν να με βαφτίσουν Λευτέρη, μια και γεννήθηκα τις μέρες αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Ωστόσο, ήμουν το τέταρτο παιδί μιας οικογένειας η οποία δυστυχώς έναν χρόνο πριν είχε χάσει, σε ηλικία μόλις έξι μηνών, το τρίτο της παιδί, που είχαν προλάβει να βαφτίσουν Αλέξανδρο, το όνομα της γιαγιάς από τα Τζουμέρκα. Έτσι, αποφάσισαν να μου δώσουν ένα παρόμοιο όνομα. Σχεδόν ίδιο, αλλά ταυτόχρονα διαφορετικό με αυτό του πρόωρα χαμένου αδελφού μου. Με βάφτισαν Αλέξη».


«Μεγάλωσα σε ένα διαμέρισμα 110 τετραγωνικών στην οδό Φθιώτιδος 41 στους Αμπελόκηπους. Ένα διαμέρισμα με δύο υπνοδωμάτια, ένα καθιστικό, σαλόνι και τραπεζαρία. Η ηλικιακή διαφορά με τα δύο αδέρφια μου ήταν μεγάλη. Δωδεκάμισι χρόνια από τη μεγάλη μου αδερφή Ζαννέτ και εννέα χρόνια από τον αδερφό μου, Δημήτρη. Μέχρι τα πέντε μου χρόνια μέναμε όλοι μαζί».