Ενδιαφέρουσες, διαδοχικές και σκληρές ζυμώσεις βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες σε εξέλιξη, στο παρασκήνιο του Eurogroup, με φόντο την κατάθεση των υποψηφιοτήτων την ερχόμενη Παρασκευή για τη διαδοχή του Ιρλανδού Πασκάλ Ντόναχιου, που αποχώρησε από τη θέση του επικεφαλής του «κολεγίου» των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης. Οι ζυμώσεις αυτές έχουν και ελληνικό «άρωμα», καθώς στα φαβορί συγκαταλέγεται ο υπουργός Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, ο οποίος -όπως φαίνεται- έχει πολλές πιθανότητες να ηγηθεί του Eurogroup τα επόμενα δυόμισι έτη. Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος του Eurogroup θα εκλεγεί, σύμφωνα με τη σχετική διαδικασία, σε μυστική ψηφοφορία με απλή πλειοψηφία από τους υπουργούς Οικονομικών των χωρών της ευρωζώνης στις 11 Δεκεμβρίου και θα αναλάβει επίσημα τη θητεία του στις 12 Δεκεμβρίου.

Διαβάστε: Αντιφατικές θέσεις στο ΠΑΣΟΚ και... για την υποψηφιότητα Πιερρακάκη στο Eurogroup

Γιατί συζητείται η υποψηφιότητα Πιερρακάκη - Ποια είναι η πλειοψηφία του ΕΛΚ

Ο κ. Πιερρακάκης συγκαταλέγεται στους βασικούς διεκδικητές, καθώς προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία που είναι ισχυρό μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο έχει την πλειοψηφία ανάμεσα στους υπουργούς Οικονομικών του Eurogroup. Συγκεκριμένα, στο ΕΛΚ ανήκουν μεταξύ άλλων (εκτός του κ. Πιερρακάκη) οι υπουργοί της Κύπρου, Μάκης Κεραυνός, της Κροατίας, Marko Primorac, της Λετονίας, Arvils Ašeradens, της Ιρλανδίας, Simon Harris, της Φινλανδίας, Riikka Purra, της Γερμανίας, Lars Klingbeil, της Αυστρίας, Markus Marterbauer, της Πορτογαλίας, Joaquim Miranda Sarmento, και του Λουξεμβούργου, Gilles Roth.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι στις ζυμώσεις που εξελίσσονται, μία ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Έλληνα υπουργού στηρίζεται από αρκετούς ομολόγους του, καθώς, όπως αναφέρουν ευρωπαϊκές πηγές, εκπροσωπεί μία από τις χώρες με τις καλύτερες επιδόσεις στην ευρωζώνη – η οποία, μάλιστα, έχει καταγράψει ένα από τα μεγαλύτερα «δημοσιονομικά comebacks» των τελευταίων δεκαετιών. Επίσης, μέσα σε μόλις οκτώ μήνες θητείας έχει ξεχωρίσει στις συνόδους Eurogroup και ECOFIN ως ένας επιταχυντής στη λήψη αποφάσεων που θα έχουν αναπτυξιακό αποτύπωμα στην Ένωση, αλλά και ως μια φωνή σύνεσης απέναντι σε εισηγήσεις για την επιβολή νέων βαρών στην οικονομία. Σημαντικό είναι επίσης ότι ο ίδιος «είναι παράδειγμα», όπως σχολιάζεται, καθώς έχει το προφίλ ενός μεταρρυθμιστή πολιτικού, που «έχτισε» μέσα από τα πεπραγμένα του στα υπουργεία που πέρασε (Ψηφιακής Πολιτικής και Παιδείας).

Ο βασικός αντίπαλος του Πιερρακάκη

Ισχυρός επίσης διεκδικητής για τη θέση του προέδρου του Eurpgroup είναι ο Βέλγος αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Προϋπολογισμού, Βίνσεντ βαν Πίτεγκεμ, προερχόμενος και αυτός από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ο ίδιος είχε εξετάσει το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος στην προηγούμενη διαδικασία, αλλά δεν θέλησε να είναι αντίπαλος του τότε εν ενεργεία προέδρου Ντόναχιου. Στα θετικά του είναι ότι ο ίδιος αποτελεί υψηλόβαθμο στέλεχος του συγκυβερνώντος κόμματος του Βελγίου, που ανήκει στο ΕΛΚ. Ωστόσο, η επιφυλακτική στάση της βελγικής κυβέρνησης στο σχέδιο χρήσης των παγωμένων ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων για τη χρηματοδότηση δανείου 140 δισ. ευρώ προς την Ουκρανία έχει δημιουργήσει αναταράξεις. Αυτή η στάση μπορεί να αποτελέσει «αγκάθι» για την υποψηφιότητα Βαν Πετέγκεμ, δημιουργώντας χώρο για ανταγωνιστικές υποψηφιότητες από την Ελλάδα και την Ισπανία, όπως σημειώνει το Politico. Από το ΕΛΚ συζητείται και το όνομα του υπουργού Οικονομικών της Πορτογαλίας, Joaquim Miranda Sarmento. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο επίσης Πορτογάλος Αντόνιο Κόστα βρίεσκεται στη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αδυνατίζει σημαντικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Αδύνατη μία υποψηφιότητα από τους Σοσιαλιστές

Δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο νέας υποψηφιότητας από την πλευρά της σοσιαλδημοκρατικής πτέρυγας. Ο Ισπανός υπουργός Οικονομίας, Κάρλος Κουέρπο, ο οποίος την προηγούμενη φορά είχε αποσυρθεί από την κούρσα όταν έγινε σαφές ότι ο Ντόναχιου θα επικρατούσε, εμφανίζεται και πάλι ως πιθανός διεκδικητής. Ωστόσο, το δεδομένο ότι οι υπουργοί του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κατέχουν την πλειοψηφία των θέσεων στο Eurogroup, καθιστά δύσκολη τη στήριξη υποψηφίου από άλλη πολιτική οικογένεια.