EnΗ αντιγραφή της στρατηγικής Τραμπ από τον Τσίπρα, η “θυσία” στα μπλόκα των αγροτών, η αναβάθμιση του κατηγορητηρίου για τις υποκλοπές και τα ποινικά μητρώα των ψηφοφόρων
Οι αγρότες «κρίνουν» τον ανασχηματισμό
Βλέποντας τα όσα εξελίσσονται στο πεδίο των αγροτικών κινητοποιήσεων και ακούγοντας κάτι άλλα περίεργα που φτάνουν στα αυτιά μου, σε σχέση με τον πολυσυζητημένο ραντεβού του προέδρου Μητσοτάκη με τους εκπροσώπους των μπλόκων, δεν σας κρύβω ότι έχω αρχίσει και ανησυχώ (ξανά) για το κυβερνητικό μέλλον του υπουργού Τσιάρα. Και ανησυχώ γιατί έχοντας επιχειρήσει μια πρόχειρη διατριβή στο μυαλό του αρχηγού Κυριάκου, δεν αποκλείω εφόσον δεν βρεθεί λύση, να δούμε να θυσιάζεται ο επί της Αγροτικής Ανάπτυξης κυβερνητικός αξιωματούχος, έτσι απλά για τα μάτια του κόσμου. Άλλωστε εδώ που τα λέμε δεν είναι λίγες οι φορές που υπουργοί αντιμετωπίστηκαν και ως βαλβίδες αποσυμπίεσης.
Τα ποινικά μητρώα των ψηφοφόρων
Και εντάξει λοιπόν να δεχτώ ότι είναι κακό να πηγαίνουν στα σπίτια, στα καφενεία και στις εκκλησίες οι πολιτικοί την περίοδο των εκλογών, υπό τον φόβο ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, αυτός που συνάντησαν ή ο θείος του ή ο κουνιάδος του, μπορεί να εμπλακεί σε κάποια υπόθεση. Φυσικά σε αυτό, του να επισκέπτονται οι πολιτικοί σπίτια, καφενεία και εκκλησίες προεκλογικά μπορεί να υπάρξει μια save λύση. Πριν μπουν ή κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, να ζητούν ποινικό μητρώο για το παρελθόν, το παρών και με τη βοήθεια της ΑΙ για το μέλλον. Αντί ο Μεϊκόπουλος και η Μιλένα να ασχολούνται με το που πήγαν και τι φόρεσαν ο Σκέρτσος και ο Πιερρακάκης, ας ασχοληθούν σοβαρά με τους κουμπάρους του Ανδρουλάκη και την κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Γιατί αν δεν ασχοληθούν με αυτά σε λίγο θα φορούν κεφαλομαντίλα για να μεταμφιεστούν υπό τον φόβο να τους πάρουν με τις κατσούνες οι σοβαροί του τόπου.
Ρεσιτάλ Μυλωνάκη
Αν και όπως έχετε καταλάβει με τον υφυπουργό Μυλωνάκη δεν διατηρώ και τις πιο αγαστές σχέσεις, οφείλω να παραδεχτώ ότι ακούγοντας τον στην Εξεταστική, σχεδόν με ενθουσίασε με την εκεί παρουσία του. Μάλιστα ξεχώρισα τη στιγμή που του εμφάνισαν την φωτογραφία του Πιερρακάκη με την κατσούνα. Επειδή άρχισαν να του λένε κάτι περίεργα ότι επειδή πήγε στο σπίτι του Μανώλη Ξυλούρη, ο οποίος δεν έχει καμία εμπλοκή στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, δήθεν υπάρχει σχέση της κυβέρνησης με τους Ξυλούρηδες. Επειδή σκέφτομαι να πάω σήμερα στο θέατρο ΗΒΗ για να δω την παράσταση για τον Νίκο Ξυλούρη που έχει φτιάξει ο φίλος μου ο Διονύσης Παναγιωτάκης, μετά τα χθεσινά άρχισα να φοβάμαι μήπως με εμπλέξουν (και) με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις παράνομες επιδοτήσεις, επειδή πήγα στο θέατρο για τον Ξυλούρη. Επίσης σπεύδω να αποκαλυφθώ και να πω ότι όσες φορές βρέθηκα στα Ανώγεια, πήγα στο σπίτι του Νίκου Ξυλούρη, χωρίς να ξέρω αν έχει σχέση με τον Μανώλη, τον φραπέ ή τον καπουτσίνο. Σε κάθε περίπτωση ο Μυλωνάκης ήταν να τον πίνεις το ποτήρι, σε αντίθεση με τον Μεϊκόπουλο που ήταν νερόβραστος.
Δυο τραπέζια, δύο ερμηνείες
Στο χθεσινό ρεπορτάζ για όσα ακολούθησαν του προϋπολογισμού κυριάρχησαν δυο τραπεζώματα: Αυτό του Κυριάκου Πιερρακάκη στους δημοσιογράφους του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ και αυτό του Νίκου Ανδρουλάκη στους βουλευτές του κόμματός του. Θα αποτολμήσω μια σημειολογική παρατήρηση λέγοντας ότι η πρόσκληση του ΥΠΟΙΚ στους δημοσιογράφους είναι μια πράξη «θεσμικής εξωστρέφειας». Αντίθετα, την ίδια ώρα η αξιωματική αντιπολίτευση εκπέμπει το μήνυμα ότι για ακόμα μια φορά συνομιλεί (και εν προκειμένω συντρώγει) με τον εαυτό της. Ωστόσο, σε ένα πρωινό τηλεφώνημα – αστραπή, η θεία μου από τα Χανιά έκανε μια επιπλέον επισήμανση για το γεύμα που παρέθεσε στην κοινοβουλευτική του ομάδα ο κραταιός Νικόλας. «Ψαρόσουπα βγάζουν στις κηδείες», ήταν η σιβυλλική δήλωσή της – και άντε να της δώσεις άδικο…
Αλλαγές γενικών γραμματέων
Εδώ και κάμποσο καιρό το Μαξίμου, έχει αρχίσει και «μαγειρεύει» τους νέους γενικούς γραμματείς, που θα αντικαταστήσουν τους τέσσερις – πέντε που θα παραιτηθούν, προκειμένου να είναι υποψήφιοι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Με δεδομένο ότι περατώνεται ο χρόνος που θα πρέπει να παραιτηθούν, κάτι μου λέει ότι δεν αποκλείεται ακόμη και εντός της βδομάδας, να ανακοινωθούν τα ονόματα των γενικών γραμματέων, που επελέγησαν μετά από πολύ κόπο, δεδομένου ότι υπήρχε μια σχετική απροθυμία από σοβαρούς ανθρώπους που προσεγγίστηκαν.
Χάνει… λάδια (και ποσοστά) ο Αλέξης με την «Ιθάκη» του
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τη μέτρηση της MRB και δεν σας κρύβω ότι άρχισα να ανησυχώ για το πολιτικό μέλλον του προέδρου Τσίπρα. Συγκεκριμένα και στο ερώτημα, αν θα ψήφιζαν ένα κόμμα υπό τον αρχηγό Αλέξη, οι σίγουροι είναι στο 8,3% και οι «μάλλον» στο 14,9%. Σύνολο, 23,2%. Έξι μήνες πριν, χωρίς ακόμα να φανεί στον ορίζοντα η «Ιθάκη», το ποσοστό ήταν 26,9%. Δηλαδή, μια καραμπινάτη πτώση 3,7 ποσοστιαίων μονάδων. Δεν το λες και λίγο, απεναντίας θα έλεγα. Αν μάλιστα σε αυτή την πτώση αθροίσει κανείς και το γεγονός ότι εδώ και τρεις εβδομάδες είναι σε εξέλιξη η καμπάνια από τον Αλέξη για το βιβλίο, που ακριβώς έγινε για να προλάβει το κύμα των δημοσκοπήσεων του Δεκεμβρίου, μάλλον πήγε στράφι η όλη δουλειά. Το δεύτερο που προκύπτει από τα ευρήματα της MRB είναι η επιβεβαίωση ότι ο σύντροφος Αλέξης βλέπει δημοσκοπικά την «πλάτη» της Καρυστιανού. Μέχρι και η θεία μου από τα Χανιά, με πήρε με αγωνία να ρωτήσει τι συμβαίνει στον Τσίπρα και δεν τραβάει – για πολλοστή φορά μου ζήτησε να της κάνω μια σούμα για το τι λέει το βιβλίο – τούβλο των 25,2 ευρώ αλλά, εννοείται, πως το έχω καλύτερα να κάνω μια αναρρίχηση στον Ομαλό με τα πόδια. Αλλά θεία μου είναι, οπότε απευθύνθηκα σε έναν φίλο μου δημοσκόπο να μη εξηγήσει την κάμψη των ποσοστών -και φιλοδοξιών;- του Αλέξη. «Κοίτα, εγώ δίνω τρεις εξηγήσεις. Η μία ότι έγινε ένας επικοινωνιακός βομβαρδισμός για την «Ιθάκη», που έκανε τον κόσμο να μπουχτίσει. Η δεύτερη εξήγηση είναι πως εντάξει με το παρελθόν δεν ακούνε όμως κάποιο μήνυμα για το μέλλον, πέρα από χιλιοειπωμένες γενικότητες. Ο τρίτος λόγος όμως είναι ότι τελικά ο εξώστης στο Παλλάς του έκανε περισσότερη ζημιά παρά καλό. Γιατί σημαντική μερίδα οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς θίχτηκαν από τη συμπεριφορά του πρώην προέδρου τους και πλέον κρατούν αποστάσεις αν όχι αρνητική στάση». Λέω να τα αφήσω αυτά στη στήλη γιατί αν τα πω στη θεία μου, θα αρχίσει τις ερωτήσεις του τύπου τι έγινε στον εξώστη, αν είχε εισιτήριο η παράσταση και τα συναφή…
Η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα στην τιμή των 25,2 ευρώ
Ο βάλτος του Τσίπρα και το «swamp» του Τραμπ
Ένας φίλος από τα παλιά -ευτυχώς υπάρχουν ακόμα αρκετοί- με πήρε από την Πάτρα, εντυπωσιασμένος από την ομιλία Τσίπρα στην παρουσίαση του βιβλίου του. Μου διάβασε ένα απόσπασμα από την ομιλία του Αλέξη, που είναι… βουτηγμένο στον βάλτο: «Έχουν μετατρέψει τη χώρα σε έναν απέραντο βάλτο της διαφθοράς. Τον βάλτο των υποκλοπών. Τον βάλτο των Τεμπών και της συγκάλυψης. Τον βάλτο των καρτέλ» και άλλες πολλές αναφορές για βάλτους. Ο φίλος μού επισήμανε πως ο «βάλτος» ήταν το κεντρικό πολιτικό σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ στην αναρρίχησή του για την εξουσία. «Drain the swamp» έλεγε στις καμπάνιες του, «στραγγίξετε τον πολιτικό βάλτο» σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά, στηλιτεύοντας τις «ελίτ», τα «κατεστημένα» και το «βαθύ κράτος». Εγώ τι να προσθέσω, οι σύμβουλοί του πάντως αποκλείεται να μην ξέρουν τη σημειολογία του βάλτου του Τραμπ, που έχει χαρακτηριστεί ως μία ιδιοφυώς απλή και αποτελεσματική στρατηγική. Αποκλείω επίσης να μην γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας το ειδικό βάρος του «drain the swamp», που πάει να γίνει σλόγκαν και στις φιλικές προς τον Αμερικανό Πρόεδρο πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι πώς τελικά αυτοπροσδιορίζεται ο Τσίπρας στη νέα του πορεία προς την πολιτική δόξα. Δεξιά ή αριστερά του βάλτου;
Εξελίξεις στη δίκη των υποκλοπών
Από τα όσα διαβάζω δεξιά κι αριστερά σε σχέση με αυτά που εκτυλίσσονται στην δίκη της υπόθεσης των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, έχω αρχίσει και καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι κάποιοι κακοί άνθρωποι, αποφάσισαν ετεροχρονισμένα να κάνουν ζημιά στον διεθνούς ακτινοβολίας επιχειρηματία Γιάννη Λαβράνο. Και μιλάω για πρόσωπα που όταν ο τελευταίος είχε κάνει το λάθος να προσφέρει στη γενέτειρά του (και δεν αναφέρομαι στην Κέρκυρα, αλλά την Ελλάδα), απλά υποκλίνονταν στο μεγαλείο του. Οι ίδιοι που τον «έγλειφαν», τώρα που κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου αποφάσισαν να τον φτύσουν. Ωστόσο, εκείνο που παραβλέπουν είναι ότι επί χρόνια προνομιακός συνομιλητής της συγχωρεμένης της «Βασίλισσας Εισάγετε», αντέχει κυρίως στα δύσκολα. Άλλωστε, αν τον εκνευρίσουν απλά θα κλείσει το γραφείο που διατηρεί στην Αθήνα, έτσι για την πλάκα του, και θα επικεντρωθεί στις δουλειές των (σχεδόν) δισεκατομμυρίων (όχι σε ευχές), αλλά σε ευρώ που κάνει εκτός συνόρων.
! Πάντως μιας που το έφερε η κουβέντα κάτι μου λέει, ότι με αυτά που καταθέτουν οι διάφοροι μάρτυρες στο δικαστήριο, δύσκολα θα αποφευχθεί η αναβάθμιση του κατηγορητηρίου. Αφήστε που όπως πληροφορούμαι, υπάρχουν και κανά δυο ακόμη μάρτυρες, που δεν έχουν καταθέσει, οι οποίοι προειδοποιούν ότι σκοπεύουν να «δώσουν» στεγνά τον Λαβράνο. Γι’ αυτά και κάτι άλλα, ο διεθνούς ακτινοβολίας επιχειρηματίας, οφείλει να «επιστρατεύσει» όλες τις δυνάμεις που διαθέτει εντός και κυρίως εκτός συνόρων, πριν του κάνουν χοντρή ζημιά.
Απορίες προς τον παρολίγον ΠτΔ
Επειδή νιώθω πολύ μικρός για να αμφισβητήσω το ρεπορτάζ ενός δημοσιογράφου του διαμετρήματος του συντρόφου Γιώργου Παπαχρήστου, παίρνω ως δεδομένο το ρεπορτάζ του ότι πέρυσι τέτοιες (άγιες) μέρες Μητσοτάκης και Βενιζέλος συναντήθηκαν και, παρουσία γνωστού επιχειρηματία, έδωσαν τα χέρια ώστε ο δεύτερος να γίνει ΠτΔ. Παίρνω επίσης ως δεδομένο ότι ο πρόεδρος Κυριάκος δεν φαίνεται να έχει κάποιο κίνητρο να «διαφημίσει» ότι αθέτησε τον λόγο του προς τον (πρώην και παρολίγον νυν) πρόεδρο Βαγγέλη ότι θα τον πρότεινε για διάδοχο της Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Και εδώ ακριβώς έρχεται η δική μου απορία: Με δεδομένο ότι τα περισσότερα που καταμαρτυρά ο Βενιζέλος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ανάγονται σε χρόνους προ του περασμένου Δεκεμβρίου, πώς καταδέχτηκε να κάνει τέτοιο deal με έναν διεφθαρμένο πρωθυπουργό ο θεματοφύλακας του Συντάγματος, του Κράτους Δικαίου και του πολιτεύματός μας; Επιπλέον, πόσο θεμιτό είναι όλα αυτά να γίνονται σε σπίτι επιχειρηματία, με την παρουσία και -εικάζω- υπό τις ευλογίες του; Επειδή είμαι στις καλές μου, δεν θα βάλω στη συζήτηση κατά πόσο οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του παρολίγον προέδρου Βαγγέλη αντανακλούσαν τις απόψεις του ή την «προσδοκία δικαιώματος» που είχε. Ωστόσο, επειδή δεν είμαι τόσο καλός για να προσπεράσω την πρόσφατη δήλωση του εν αναμονή ΠτΔ μας, ούτε αυτό ήταν πολιτική φιλοδοξία;
! Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως η διαρροή να προέρχεται όντως από το Μαξίμου (όχι το κτίριο). Βλέπετε, με τις τελευταίες… Δημοκρατικές του παρεμβάσεις, δεν αποκλείω ο σύντροφος Βαγγέλης να έχει απωλέσει τις όποιες συμπάθειες είχε.
Το παρελθόν και το μέλλον του νταή Παππά
Η είδηση ότι ο πρώην μπασκετμπολίστας και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ξυλοφόρτωσε τον δημοσιογράφο Νίκο Γιαννόπουλο σε δημόσια θέα στο Στρασβούργο νομίζω ότι δεν εξέπληξε κανέναν. Το ίδιο και το γεγονός ότι την επόμενη μέρα ο ευρωπατέρας Παππάς με θράσος χιλίων πιθήκων θεώρησε απολύτως φυσιολογικό να πάρει το πρωινό του στο ίδιο τραπέζι με τον συνάδελφο που πριν από λίγες ώρες έδειρε. Τα γράφω αυτά γιατί είχε δώσει δικαιώματα και μία, και δύο, και… δέκα φορές, αλλά οι πρώην σύντροφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ έκαναν πως δεν έβλεπαν τα καμώματά του. Τώρα που εδέησε να τον διαγράψει η Κουμουνδούρου, θα έλεγα ότι μια καλή πολιτική στέγη θα ήταν το Κίνημα Δημοκρατίας του προέδρου Κασσελάκη. Ωστόσο, επειδή αυτό μάλλον θα βάλει «λουκέτο» πριν και από τον ΣΥΡΙΖΑ του Φάμελλου, ίσως το καταφύγιο του οξύθυμου Νικόλα να μπορούσε να είναι το υπό ίδρυση κόμμα του προέδρου Τσίπρα. Μην ξεχνάμε ότι ο συγγραφέας της «Ιθάκης» ήταν αυτός που είχε δηλώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στήριζε τον Νίκο Παππά για δήμαρχο Αθηναίων, ωστόσο η Πολιτική Γραμματεία του κόμματος απέρριψε την πρόταση του (απερχόμενου, τότε) προέδρου Αλέξη. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, για τους λάτρεις της στατιστικής είμαστε σε καλό δρόμο ώστε η αριστερά να αποκτήσει δεύτερο καταδικασμένο στέλεχος με το ίδιο ονοματεπώνυμο. Όπως είχαμε παλιά τον Γ.Χ. και τον Γ.Σ. Γεωργιάδη, έτσι τώρα θα έχουμε τον Νίκο 13-0 Παππά και τον Νίκο – όσο «γράψει» – Παππά. Ας βγει και κάτι καλό από αυτή την ιστορία, θα βρούμε τρόπο να τους ξεχωρίζουμε.
Η ραγισμένη Δημοκρατία του Παππά
Ψάχνοντας πάντως για το έργο του ευρωπατέρα Νίκου Παππά, έπεσα πάνω σε κάτι ιδιαίτερα «νόστιμο». Ο ευρωπατέρας της αριστεράς, της προόδου και του μπάσκετ, που λέτε, πριν από λίγους μήνες (συγκεκριμένα τον περασμένο Ιούλιο) τοποθετήθηκε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πορεία εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την Ελευθερία των Μέσων στα κράτη-μέλη. Ανάμεσα στα όχι και τόσα πολλά που ανέφερε ο πρώην σύντροφος Παππάς, ήταν και το εξής ωραίο: «Η ελευθερία των μέσων δεν είναι πολυτέλεια ούτε εργαλείο για σκοτεινά συμφέροντα. Είναι θεμέλιο της Δημοκρατίας. Και όταν αυτό το θεμέλιο ραγίζει, ραγίζει και η ίδια η Δημοκρατία». Ας μην είμαστε, όμως, κακοπροαίρετοι: Ο καλός ευρωβουλευτής μας είπε ότι η Δημοκρατία ραγίζει όταν ραγίζει η ελευθερία των μέσων, δεν μας είπε δα και τι συμβαίνει όταν ραγίζουν τα πλευρά των δημοσιογράφων. Εδώ κολλάει η φράση της (πρώην, επίσης) συντρόφισσας Τζάκρη: karma is a beast.
Στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ Παπασταύρου – Μπρατάκος
Και επειδή διαβάζω κι ακούω πολλά και ενδιαφέροντα σε σχέση με την Εξεταστική Επιτροπή που διερευνά την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, σπεύδω επισημάνω ότι κατά την ταπεινή μου άποψη είναι από τις λίγες που έχουν πράγματι φωτιστεί πράγματα. Αφήστε που προσκλήθηκαν για μάρτυρες σχεδόν όλοι οι υπουργοί του Μητσοτάκη. Για παράδειγμα σήμερα θα περάσουν το κατώφλι της Εξεταστικής ο υπουργός Παπασταύρου και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Μπρατάκος. Και θα πάνε γιατί ένας τύπος, βγήκε και είπε ότι όταν οι δυο βρισκόταν στο Μαξίμου, είχαν ενημερωθεί για κάτι αιγοπρόβατα και κάτι αδήλωτα αγριοκάτσικα.
Η Κοβέσι δεν θέλει να μπει στην πολιτική
Η Ευρωπαία Εισαγγελέας, πασίγνωστη πλέον και στη χώρα μας, Λάουρα Κοβέσι ετοιμάζεται για την επόμενη φάση στην επαγγελματική της ζωή αφού την επόμενη χρονιά για όσους το παραβλέπουν λήγει η θητεία της. Με αφορμή αυτό δεν είναι λίγοι αυτοί που ξεκίνησαν (μεταξύ των άλλων) να στοιχηματίζουν πως θα ασχοληθεί (λέει) με την πολιτική στη χώρα της, τη Ρουμανία. Η ίδια, όμως, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη χθεσινή Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει πως θα ήθελε να εργαστεί σε σχολή δικαστών για να εκπαιδεύσει τους νέους λειτουργούς της Δικαιοσύνης. Όπως δήλωσε η Κοβέσι «υπάρχουν φήμες ότι θα μπω στην πολιτική. Αλλά το έχω πει πολλές φορές και το λέω άλλη μία: Δεν μπαίνω στην πολιτική. Θα προσπαθήσω να παραμείνω κοντά στη Δικαιοσύνη. Αν για παράδειγμα είχα τη δυνατότητα να μοιραστώ τις εμπειρίες μου με νέους εισαγγελείς, θα το έκανα ευχαρίστως».
Χάθηκε η λογική στους διαδρόμους του Φαλήρου
Η ιστορία με το ντοκιμαντέρ της 17Ν στον ΣΚΑΪ δείχνει πώς στη χώρα αυτή έχει προ πολλού χαθεί το μέτρο και η λογική. Δεν αναφέρομαι στις οργισμένες εκρήξεις του προέδρου Αλαφούζου και των συν αυτώ, αλλά στις αντιδράσεις ορισμένων αριστερών και φιλελεύθερων που πίνουν νερό στο όνομα της ελευθερίας έκφρασης και εδώ και καιρό θεωρούν ότι στην Ελλάδα υπάρχει καθεστώς Όρμπαν στην ενημέρωση. Στο χορό και το ΠΑΣΟΚ -αλλοίμονο τώρα!- που έβγαλε ανακοίνωση, κάνοντας λόγο για «προληπτική λογοκρισία». Εξηγούμαι για μια ακόμη φορά πως κανείς δεν στέρησε από το κανάλι την ελευθερία να γυρίσει ντοκιμαντέρ για την τρομοκρατική οργάνωση, με γεια του με χαρά του τού Παπαχελά, ο οποίος μάλιστα αποδεδειγμένα κάνει και σοβαρή δουλειά. Αλλά δεν γίνεται το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου -δηλαδή το κράτος- να χρηματοδοτεί ένα πόνημα, όπου εμφανίζεται ο αμετανόητος Κουφοντίνας να παίζει την ίδια κασέτα. Πού ακούστηκε αυτό; Κάποιοι επικαλούνται το παράδειγμα του διάσημου Ιταλού δημοσιογράφου Σέρτζιο Τσαβόλι, που όντως είχε πάρει συνεντεύξεις από τους επικεφαλής τρομοκράτες των Ερυθρών Ταξιαρχιών, ιδιαίτερα για την απαγωγή και εκτέλεση του Άλντο Μόρο. Η «λεπτομέρεια» που ξεχνάνε είναι ότι οι ηγέτες των Ερυθρών Ταξιαρχιών, που είχαν και αυτοί φυλακιστεί με ισόβια, παραδέχτηκαν τα σφάλματά τους και ζήτησαν δημόσια συγγνώμη, κάνοντας την αυτοκριτική τους. Μήπως άκουσε κανείς τον Κουφοντίνα ή τα άλλα παλικάρια να ζητούν συγγνώμη για τις δολοφονίες που διέπραξαν; Ούτε κατά διάνοια. Αλλά ο κριτής για το βήμα που δόθηκε στον αρχιτρομοκράτη δεν είμαι εγώ ούτε κανένας άλλος. Είναι οι ίδιοι οι συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατίας. «Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε», είπαν στη δήλωσή τους, αποκαλύπτοντας ότι σε ανύποπτο χρόνο είχαν απευθυνθεί στον Αλέξη Παπαχελά, ζητώντας του να μην δοθεί βήμα στους τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη.
! Με την ευκαιρία να σας πω ότι εξ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω από τα απόνερα της χθεσινής μέρας, ο πρόεδρος Αλαφούζος, εξακολούθησε να βρίσκεται στα κάγκελα με την κυβέρνηση, κάτι που έχω την αίσθηση ότι αργά ή γρήγορα θ’ αρχίσει να αποτυπώνεται και στη μικρή οθόνη.
Το ΠΑΣΟΚ, ο ΕΚΚΟΜΕΔ και ο Σειρηνάκης
Αν έλεγε κάποιος προχθές στον Λεωνίδα Χριστόπουλο ότι θα ερχόταν η αντιπολίτευση να τον σώσει, τότε μάλλον ο επικεφαλής του ΕΚΚΟΜΕΔ θα του έλεγε να τον αφήσει στον πόνο του. Επειδή όμως το ΠΑΣΟΚ του προέδρου Ανδρουλάκη όλα τα μπορεί, το είδαμε κι αυτό. Αναφέρομαι στη χθεσινή ανακοίνωση της Νάγιας Γρηγοράκου, η οποία σπεύδει να πάρει το μέρος του συγκροτήματος Αλαφούζου στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης, του κράτους Δικαίου, της Ιστορίας, της μνήμης και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ας αρχίσουμε όμως από τα γεγονότα: Λέει η αξιωματική αντιπολίτευση ότι «ο αυτόματος μηχανισμός στήριξης οπτικοακουστικών παραγωγών CRGR-FTV (cash rebate), όπως ρητά προβλέπεται στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο, δεν ενσωματώνει ποιοτικά ή αξιολογικά κριτήρια περιεχομένου». Επειδή δεν είμαι ειδικός, έψαξα στη σελίδα του ΕΚΚΟΜΕΔ και ακούστε τι βρήκα. «Στα καθεστώτα ενίσχυσης του προγράμματος CRGR εντάσσονται για χρηματοδότηση επενδυτικά σχέδια αυτοτελών οπτικοακουστικών έργων, τα οποία πληρούν τις προϋποθέσεις του παρόντος και τα πολιτιστικά κριτήρια, όπως αυτά καθορίζονται στις υπουργικές αποφάσεις της παρ. 1 του άρθρου 89». Αυτά για αρχή, γιατί πιο κάτω, αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «δεν εντάσσονται στα καθεστώτα ενίσχυσης του προγράμματος CRGR τα κατωτέρω είδη οπτικοακουστικών έργων: […] (γ) ενημερωτικές, ειδησεογραφικές, ανασκόπησης γεγονότων και πληροφοριακού χαρακτήρα εκπομπές και προγράμματα […] (στ) προγράμματα με πορνογραφικό περιεχόμενο, […] (θ) προγράμματα που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προγράμματα που εισάγουν ή προάγουν διακρίσεις βάσει φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, εθνικότητας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού». Μη σας τα πολυλογώ, στη Χαριλάου Τρικούπη είτε δεν ξέρουν τον νόμο και πιστεύουν ότι ο ΕΚΚΟΜΕΔ χρηματοδοτεί ακόμα και τον (εξαιρετικό στη δουλειά του, όπως με διαβεβαιώνουν κάτι γνωστοί μου) Σειρηνάκη, είτε πολύ απλά λέει ψέματα όταν ισχυρίζεται ότι «δεν υπάρχουν κριτήρια περιεχομένου».
Στο ΠΑΣΟΚ έπαθαν… ΠΑΚ
Συνεχίζω όμως με την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, γιατί οι γνώσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί λειτουργίας του ΕΚΚΟΜΕΔ είναι το μικρότερο πρόβλημα του εν λόγω πονήματος. «Η Ιστορία δεν εγκρίνεται, δεν φιλτράρεται και δεν επιτηρείται. Κάθε απόπειρα ελέγχου της δημόσιας μνήμης παραπέμπει σε αυταρχικές πρακτικές ασύμβατες με μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία». Αυτά λέει το ΠΑΣΟΚ για τη συνέντευξη του Κουφοντίνα. Ότι τα λόγια του είναι «η Ιστορία» και η «δημόσια μνήμη». Επειδή όπως κι εγώ, έτσι και η συντρόφισσα Γρηγοράκου είναι αμφίβολο αν έχει δει το ντοκιμαντέρ για τη 17 Νοέμβρη (μιας και επισήμως δεν έχει κυκλοφορήσει), εγώ θα πω κάτι με πολύ σεβασμό στον συναγωνιστή Παπαχελά και σε όλους τους συναδέλφους που εργάστηκαν για αυτό. Μπορεί να έχουν κάνει την πλέον άρτια δουλειά και μπορεί η συνέντευξη Κουφοντίνα να πληροί όλους τους κανόνες δεοντολογίας για συνεντεύξεις κατά συρροή δολοφόνων. Ωστόσο, δεν είμαι καθόλου βέβαιος κατά πόσο μια τέτοια δουλειά πρέπει να χρηματοδοτείται από το κράτος. Στο ΠΑΣΟΚ δείχνουν να είναι σίγουροι – κι ας μην ξέρουν (ή κι ας κάνουν πως δεν ξέρουν) τον νόμο. Αν υπάρχει ευθύνη του ΕΚΚΟΜΕΔ, είναι στο ότι ενέκρινε χωρίς να ελέγξει. Όχι στο ότι επιτηρεί την «Ιστορία» και τη «μνήμη». Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να ακούσουμε την άποψη ενός αμετανόητου serial killer. Τώρα, αν στη Χαριλάου Τρικούπη νομίζουν ότι παριστάνοντας το… μεταδικτατορικό ΠΑΚ θα μαζέψουν ψήφους, καλή τύχη. Και αν τους έχει πιάσει ο πόνος για την ελευθερία της έκφρασης του Κουφοντίνα, ας διαβάσουν το βιβλίο του. Καλή η πλάκα, αλλά κάπου να θυμόμαστε ότι εκεί έξω υπάρχουν δεκάδες οικογένειες που στο πρόσωπό του βλέπουν τα θύματά του, δηλαδή τους δικούς του ανθρώπους.
Ο ΟΒΙ του Χρόνη ανακάλεσε την απόφαση για τη μουσική εκδήλωση
Παρά τα όσα μου σούρουν σχεδόν καθημερινά γνωστοί και άγνωστοι της πιάτσας, βλέποντας κάτι αποφάσεις όπως αυτή της ανάκλησης της απόφασης που αφορούσε τη χορηγία σε μουσική εκδήλωση της Θεσσαλονίκης από τον ΟΒΙ του Χρόνη, αισθάνομαι ότι κάτι καλό κάνω στο κοινωνικό σύνολο. Μέσα σε δύο μέρες και αφού είχαμε αποκαλύψει ότι στις 15-12-2025, ο συγκεκριμένος Οργανισμός, αποφάσισε να ξοδέψει κάτι χιλιάδες ευρώ, για μια μουσική εκδήλωση, σε μια εταιρεία μάλιστα που είχε συσταθεί λίγες μέρες πριν, η απόφαση ήρθε τούμπα. Προφανώς έπεσε τηλεφώνημα από τον υπουργό, με αποτέλεσμα να μαζευτούν τα παλικάρια, τα οποία ήδη είχαν προλάβει να εκτεθούν και δη ανεπανόρθωτα.
Βλέποντας τα όσα εξελίσσονται στο πεδίο των αγροτικών κινητοποιήσεων και ακούγοντας κάτι άλλα περίεργα που φτάνουν στα αυτιά μου, σε σχέση με τον πολυσυζητημένο ραντεβού του προέδρου Μητσοτάκη με τους εκπροσώπους των μπλόκων, δεν σας κρύβω ότι έχω αρχίσει και ανησυχώ (ξανά) για το κυβερνητικό μέλλον του υπουργού Τσιάρα. Και ανησυχώ γιατί έχοντας επιχειρήσει μια πρόχειρη διατριβή στο μυαλό του αρχηγού Κυριάκου, δεν αποκλείω εφόσον δεν βρεθεί λύση, να δούμε να θυσιάζεται ο επί της Αγροτικής Ανάπτυξης κυβερνητικός αξιωματούχος, έτσι απλά για τα μάτια του κόσμου. Άλλωστε εδώ που τα λέμε δεν είναι λίγες οι φορές που υπουργοί αντιμετωπίστηκαν και ως βαλβίδες αποσυμπίεσης.
Τα ποινικά μητρώα των ψηφοφόρων
Και εντάξει λοιπόν να δεχτώ ότι είναι κακό να πηγαίνουν στα σπίτια, στα καφενεία και στις εκκλησίες οι πολιτικοί την περίοδο των εκλογών, υπό τον φόβο ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, αυτός που συνάντησαν ή ο θείος του ή ο κουνιάδος του, μπορεί να εμπλακεί σε κάποια υπόθεση. Φυσικά σε αυτό, του να επισκέπτονται οι πολιτικοί σπίτια, καφενεία και εκκλησίες προεκλογικά μπορεί να υπάρξει μια save λύση. Πριν μπουν ή κατά τη διάρκεια της παραμονής τους, να ζητούν ποινικό μητρώο για το παρελθόν, το παρών και με τη βοήθεια της ΑΙ για το μέλλον. Αντί ο Μεϊκόπουλος και η Μιλένα να ασχολούνται με το που πήγαν και τι φόρεσαν ο Σκέρτσος και ο Πιερρακάκης, ας ασχοληθούν σοβαρά με τους κουμπάρους του Ανδρουλάκη και την κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Γιατί αν δεν ασχοληθούν με αυτά σε λίγο θα φορούν κεφαλομαντίλα για να μεταμφιεστούν υπό τον φόβο να τους πάρουν με τις κατσούνες οι σοβαροί του τόπου.
Ρεσιτάλ Μυλωνάκη
Αν και όπως έχετε καταλάβει με τον υφυπουργό Μυλωνάκη δεν διατηρώ και τις πιο αγαστές σχέσεις, οφείλω να παραδεχτώ ότι ακούγοντας τον στην Εξεταστική, σχεδόν με ενθουσίασε με την εκεί παρουσία του. Μάλιστα ξεχώρισα τη στιγμή που του εμφάνισαν την φωτογραφία του Πιερρακάκη με την κατσούνα. Επειδή άρχισαν να του λένε κάτι περίεργα ότι επειδή πήγε στο σπίτι του Μανώλη Ξυλούρη, ο οποίος δεν έχει καμία εμπλοκή στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, δήθεν υπάρχει σχέση της κυβέρνησης με τους Ξυλούρηδες. Επειδή σκέφτομαι να πάω σήμερα στο θέατρο ΗΒΗ για να δω την παράσταση για τον Νίκο Ξυλούρη που έχει φτιάξει ο φίλος μου ο Διονύσης Παναγιωτάκης, μετά τα χθεσινά άρχισα να φοβάμαι μήπως με εμπλέξουν (και) με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις παράνομες επιδοτήσεις, επειδή πήγα στο θέατρο για τον Ξυλούρη. Επίσης σπεύδω να αποκαλυφθώ και να πω ότι όσες φορές βρέθηκα στα Ανώγεια, πήγα στο σπίτι του Νίκου Ξυλούρη, χωρίς να ξέρω αν έχει σχέση με τον Μανώλη, τον φραπέ ή τον καπουτσίνο. Σε κάθε περίπτωση ο Μυλωνάκης ήταν να τον πίνεις το ποτήρι, σε αντίθεση με τον Μεϊκόπουλο που ήταν νερόβραστος.
Δυο τραπέζια, δύο ερμηνείες
Στο χθεσινό ρεπορτάζ για όσα ακολούθησαν του προϋπολογισμού κυριάρχησαν δυο τραπεζώματα: Αυτό του Κυριάκου Πιερρακάκη στους δημοσιογράφους του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ και αυτό του Νίκου Ανδρουλάκη στους βουλευτές του κόμματός του. Θα αποτολμήσω μια σημειολογική παρατήρηση λέγοντας ότι η πρόσκληση του ΥΠΟΙΚ στους δημοσιογράφους είναι μια πράξη «θεσμικής εξωστρέφειας». Αντίθετα, την ίδια ώρα η αξιωματική αντιπολίτευση εκπέμπει το μήνυμα ότι για ακόμα μια φορά συνομιλεί (και εν προκειμένω συντρώγει) με τον εαυτό της. Ωστόσο, σε ένα πρωινό τηλεφώνημα – αστραπή, η θεία μου από τα Χανιά έκανε μια επιπλέον επισήμανση για το γεύμα που παρέθεσε στην κοινοβουλευτική του ομάδα ο κραταιός Νικόλας. «Ψαρόσουπα βγάζουν στις κηδείες», ήταν η σιβυλλική δήλωσή της – και άντε να της δώσεις άδικο…
Αλλαγές γενικών γραμματέων
Εδώ και κάμποσο καιρό το Μαξίμου, έχει αρχίσει και «μαγειρεύει» τους νέους γενικούς γραμματείς, που θα αντικαταστήσουν τους τέσσερις – πέντε που θα παραιτηθούν, προκειμένου να είναι υποψήφιοι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Με δεδομένο ότι περατώνεται ο χρόνος που θα πρέπει να παραιτηθούν, κάτι μου λέει ότι δεν αποκλείεται ακόμη και εντός της βδομάδας, να ανακοινωθούν τα ονόματα των γενικών γραμματέων, που επελέγησαν μετά από πολύ κόπο, δεδομένου ότι υπήρχε μια σχετική απροθυμία από σοβαρούς ανθρώπους που προσεγγίστηκαν.
Χάνει… λάδια (και ποσοστά) ο Αλέξης με την «Ιθάκη» του
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τη μέτρηση της MRB και δεν σας κρύβω ότι άρχισα να ανησυχώ για το πολιτικό μέλλον του προέδρου Τσίπρα. Συγκεκριμένα και στο ερώτημα, αν θα ψήφιζαν ένα κόμμα υπό τον αρχηγό Αλέξη, οι σίγουροι είναι στο 8,3% και οι «μάλλον» στο 14,9%. Σύνολο, 23,2%. Έξι μήνες πριν, χωρίς ακόμα να φανεί στον ορίζοντα η «Ιθάκη», το ποσοστό ήταν 26,9%. Δηλαδή, μια καραμπινάτη πτώση 3,7 ποσοστιαίων μονάδων. Δεν το λες και λίγο, απεναντίας θα έλεγα. Αν μάλιστα σε αυτή την πτώση αθροίσει κανείς και το γεγονός ότι εδώ και τρεις εβδομάδες είναι σε εξέλιξη η καμπάνια από τον Αλέξη για το βιβλίο, που ακριβώς έγινε για να προλάβει το κύμα των δημοσκοπήσεων του Δεκεμβρίου, μάλλον πήγε στράφι η όλη δουλειά. Το δεύτερο που προκύπτει από τα ευρήματα της MRB είναι η επιβεβαίωση ότι ο σύντροφος Αλέξης βλέπει δημοσκοπικά την «πλάτη» της Καρυστιανού. Μέχρι και η θεία μου από τα Χανιά, με πήρε με αγωνία να ρωτήσει τι συμβαίνει στον Τσίπρα και δεν τραβάει – για πολλοστή φορά μου ζήτησε να της κάνω μια σούμα για το τι λέει το βιβλίο – τούβλο των 25,2 ευρώ αλλά, εννοείται, πως το έχω καλύτερα να κάνω μια αναρρίχηση στον Ομαλό με τα πόδια. Αλλά θεία μου είναι, οπότε απευθύνθηκα σε έναν φίλο μου δημοσκόπο να μη εξηγήσει την κάμψη των ποσοστών -και φιλοδοξιών;- του Αλέξη. «Κοίτα, εγώ δίνω τρεις εξηγήσεις. Η μία ότι έγινε ένας επικοινωνιακός βομβαρδισμός για την «Ιθάκη», που έκανε τον κόσμο να μπουχτίσει. Η δεύτερη εξήγηση είναι πως εντάξει με το παρελθόν δεν ακούνε όμως κάποιο μήνυμα για το μέλλον, πέρα από χιλιοειπωμένες γενικότητες. Ο τρίτος λόγος όμως είναι ότι τελικά ο εξώστης στο Παλλάς του έκανε περισσότερη ζημιά παρά καλό. Γιατί σημαντική μερίδα οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς θίχτηκαν από τη συμπεριφορά του πρώην προέδρου τους και πλέον κρατούν αποστάσεις αν όχι αρνητική στάση». Λέω να τα αφήσω αυτά στη στήλη γιατί αν τα πω στη θεία μου, θα αρχίσει τις ερωτήσεις του τύπου τι έγινε στον εξώστη, αν είχε εισιτήριο η παράσταση και τα συναφή…
Η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα στην τιμή των 25,2 ευρώ
Ο βάλτος του Τσίπρα και το «swamp» του Τραμπ
Ένας φίλος από τα παλιά -ευτυχώς υπάρχουν ακόμα αρκετοί- με πήρε από την Πάτρα, εντυπωσιασμένος από την ομιλία Τσίπρα στην παρουσίαση του βιβλίου του. Μου διάβασε ένα απόσπασμα από την ομιλία του Αλέξη, που είναι… βουτηγμένο στον βάλτο: «Έχουν μετατρέψει τη χώρα σε έναν απέραντο βάλτο της διαφθοράς. Τον βάλτο των υποκλοπών. Τον βάλτο των Τεμπών και της συγκάλυψης. Τον βάλτο των καρτέλ» και άλλες πολλές αναφορές για βάλτους. Ο φίλος μού επισήμανε πως ο «βάλτος» ήταν το κεντρικό πολιτικό σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ στην αναρρίχησή του για την εξουσία. «Drain the swamp» έλεγε στις καμπάνιες του, «στραγγίξετε τον πολιτικό βάλτο» σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά, στηλιτεύοντας τις «ελίτ», τα «κατεστημένα» και το «βαθύ κράτος». Εγώ τι να προσθέσω, οι σύμβουλοί του πάντως αποκλείεται να μην ξέρουν τη σημειολογία του βάλτου του Τραμπ, που έχει χαρακτηριστεί ως μία ιδιοφυώς απλή και αποτελεσματική στρατηγική. Αποκλείω επίσης να μην γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας το ειδικό βάρος του «drain the swamp», που πάει να γίνει σλόγκαν και στις φιλικές προς τον Αμερικανό Πρόεδρο πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι πώς τελικά αυτοπροσδιορίζεται ο Τσίπρας στη νέα του πορεία προς την πολιτική δόξα. Δεξιά ή αριστερά του βάλτου;
Εξελίξεις στη δίκη των υποκλοπών
Από τα όσα διαβάζω δεξιά κι αριστερά σε σχέση με αυτά που εκτυλίσσονται στην δίκη της υπόθεσης των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, έχω αρχίσει και καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι κάποιοι κακοί άνθρωποι, αποφάσισαν ετεροχρονισμένα να κάνουν ζημιά στον διεθνούς ακτινοβολίας επιχειρηματία Γιάννη Λαβράνο. Και μιλάω για πρόσωπα που όταν ο τελευταίος είχε κάνει το λάθος να προσφέρει στη γενέτειρά του (και δεν αναφέρομαι στην Κέρκυρα, αλλά την Ελλάδα), απλά υποκλίνονταν στο μεγαλείο του. Οι ίδιοι που τον «έγλειφαν», τώρα που κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου αποφάσισαν να τον φτύσουν. Ωστόσο, εκείνο που παραβλέπουν είναι ότι επί χρόνια προνομιακός συνομιλητής της συγχωρεμένης της «Βασίλισσας Εισάγετε», αντέχει κυρίως στα δύσκολα. Άλλωστε, αν τον εκνευρίσουν απλά θα κλείσει το γραφείο που διατηρεί στην Αθήνα, έτσι για την πλάκα του, και θα επικεντρωθεί στις δουλειές των (σχεδόν) δισεκατομμυρίων (όχι σε ευχές), αλλά σε ευρώ που κάνει εκτός συνόρων.
! Πάντως μιας που το έφερε η κουβέντα κάτι μου λέει, ότι με αυτά που καταθέτουν οι διάφοροι μάρτυρες στο δικαστήριο, δύσκολα θα αποφευχθεί η αναβάθμιση του κατηγορητηρίου. Αφήστε που όπως πληροφορούμαι, υπάρχουν και κανά δυο ακόμη μάρτυρες, που δεν έχουν καταθέσει, οι οποίοι προειδοποιούν ότι σκοπεύουν να «δώσουν» στεγνά τον Λαβράνο. Γι’ αυτά και κάτι άλλα, ο διεθνούς ακτινοβολίας επιχειρηματίας, οφείλει να «επιστρατεύσει» όλες τις δυνάμεις που διαθέτει εντός και κυρίως εκτός συνόρων, πριν του κάνουν χοντρή ζημιά.
Απορίες προς τον παρολίγον ΠτΔ
Επειδή νιώθω πολύ μικρός για να αμφισβητήσω το ρεπορτάζ ενός δημοσιογράφου του διαμετρήματος του συντρόφου Γιώργου Παπαχρήστου, παίρνω ως δεδομένο το ρεπορτάζ του ότι πέρυσι τέτοιες (άγιες) μέρες Μητσοτάκης και Βενιζέλος συναντήθηκαν και, παρουσία γνωστού επιχειρηματία, έδωσαν τα χέρια ώστε ο δεύτερος να γίνει ΠτΔ. Παίρνω επίσης ως δεδομένο ότι ο πρόεδρος Κυριάκος δεν φαίνεται να έχει κάποιο κίνητρο να «διαφημίσει» ότι αθέτησε τον λόγο του προς τον (πρώην και παρολίγον νυν) πρόεδρο Βαγγέλη ότι θα τον πρότεινε για διάδοχο της Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Και εδώ ακριβώς έρχεται η δική μου απορία: Με δεδομένο ότι τα περισσότερα που καταμαρτυρά ο Βενιζέλος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ανάγονται σε χρόνους προ του περασμένου Δεκεμβρίου, πώς καταδέχτηκε να κάνει τέτοιο deal με έναν διεφθαρμένο πρωθυπουργό ο θεματοφύλακας του Συντάγματος, του Κράτους Δικαίου και του πολιτεύματός μας; Επιπλέον, πόσο θεμιτό είναι όλα αυτά να γίνονται σε σπίτι επιχειρηματία, με την παρουσία και -εικάζω- υπό τις ευλογίες του; Επειδή είμαι στις καλές μου, δεν θα βάλω στη συζήτηση κατά πόσο οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του παρολίγον προέδρου Βαγγέλη αντανακλούσαν τις απόψεις του ή την «προσδοκία δικαιώματος» που είχε. Ωστόσο, επειδή δεν είμαι τόσο καλός για να προσπεράσω την πρόσφατη δήλωση του εν αναμονή ΠτΔ μας, ούτε αυτό ήταν πολιτική φιλοδοξία;
! Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως η διαρροή να προέρχεται όντως από το Μαξίμου (όχι το κτίριο). Βλέπετε, με τις τελευταίες… Δημοκρατικές του παρεμβάσεις, δεν αποκλείω ο σύντροφος Βαγγέλης να έχει απωλέσει τις όποιες συμπάθειες είχε.
Το παρελθόν και το μέλλον του νταή Παππά
Η είδηση ότι ο πρώην μπασκετμπολίστας και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ξυλοφόρτωσε τον δημοσιογράφο Νίκο Γιαννόπουλο σε δημόσια θέα στο Στρασβούργο νομίζω ότι δεν εξέπληξε κανέναν. Το ίδιο και το γεγονός ότι την επόμενη μέρα ο ευρωπατέρας Παππάς με θράσος χιλίων πιθήκων θεώρησε απολύτως φυσιολογικό να πάρει το πρωινό του στο ίδιο τραπέζι με τον συνάδελφο που πριν από λίγες ώρες έδειρε. Τα γράφω αυτά γιατί είχε δώσει δικαιώματα και μία, και δύο, και… δέκα φορές, αλλά οι πρώην σύντροφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ έκαναν πως δεν έβλεπαν τα καμώματά του. Τώρα που εδέησε να τον διαγράψει η Κουμουνδούρου, θα έλεγα ότι μια καλή πολιτική στέγη θα ήταν το Κίνημα Δημοκρατίας του προέδρου Κασσελάκη. Ωστόσο, επειδή αυτό μάλλον θα βάλει «λουκέτο» πριν και από τον ΣΥΡΙΖΑ του Φάμελλου, ίσως το καταφύγιο του οξύθυμου Νικόλα να μπορούσε να είναι το υπό ίδρυση κόμμα του προέδρου Τσίπρα. Μην ξεχνάμε ότι ο συγγραφέας της «Ιθάκης» ήταν αυτός που είχε δηλώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στήριζε τον Νίκο Παππά για δήμαρχο Αθηναίων, ωστόσο η Πολιτική Γραμματεία του κόμματος απέρριψε την πρόταση του (απερχόμενου, τότε) προέδρου Αλέξη. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, για τους λάτρεις της στατιστικής είμαστε σε καλό δρόμο ώστε η αριστερά να αποκτήσει δεύτερο καταδικασμένο στέλεχος με το ίδιο ονοματεπώνυμο. Όπως είχαμε παλιά τον Γ.Χ. και τον Γ.Σ. Γεωργιάδη, έτσι τώρα θα έχουμε τον Νίκο 13-0 Παππά και τον Νίκο – όσο «γράψει» – Παππά. Ας βγει και κάτι καλό από αυτή την ιστορία, θα βρούμε τρόπο να τους ξεχωρίζουμε.
Η ραγισμένη Δημοκρατία του Παππά
Ψάχνοντας πάντως για το έργο του ευρωπατέρα Νίκου Παππά, έπεσα πάνω σε κάτι ιδιαίτερα «νόστιμο». Ο ευρωπατέρας της αριστεράς, της προόδου και του μπάσκετ, που λέτε, πριν από λίγους μήνες (συγκεκριμένα τον περασμένο Ιούλιο) τοποθετήθηκε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πορεία εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την Ελευθερία των Μέσων στα κράτη-μέλη. Ανάμεσα στα όχι και τόσα πολλά που ανέφερε ο πρώην σύντροφος Παππάς, ήταν και το εξής ωραίο: «Η ελευθερία των μέσων δεν είναι πολυτέλεια ούτε εργαλείο για σκοτεινά συμφέροντα. Είναι θεμέλιο της Δημοκρατίας. Και όταν αυτό το θεμέλιο ραγίζει, ραγίζει και η ίδια η Δημοκρατία». Ας μην είμαστε, όμως, κακοπροαίρετοι: Ο καλός ευρωβουλευτής μας είπε ότι η Δημοκρατία ραγίζει όταν ραγίζει η ελευθερία των μέσων, δεν μας είπε δα και τι συμβαίνει όταν ραγίζουν τα πλευρά των δημοσιογράφων. Εδώ κολλάει η φράση της (πρώην, επίσης) συντρόφισσας Τζάκρη: karma is a beast.
Στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ Παπασταύρου – Μπρατάκος
Και επειδή διαβάζω κι ακούω πολλά και ενδιαφέροντα σε σχέση με την Εξεταστική Επιτροπή που διερευνά την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, σπεύδω επισημάνω ότι κατά την ταπεινή μου άποψη είναι από τις λίγες που έχουν πράγματι φωτιστεί πράγματα. Αφήστε που προσκλήθηκαν για μάρτυρες σχεδόν όλοι οι υπουργοί του Μητσοτάκη. Για παράδειγμα σήμερα θα περάσουν το κατώφλι της Εξεταστικής ο υπουργός Παπασταύρου και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Μπρατάκος. Και θα πάνε γιατί ένας τύπος, βγήκε και είπε ότι όταν οι δυο βρισκόταν στο Μαξίμου, είχαν ενημερωθεί για κάτι αιγοπρόβατα και κάτι αδήλωτα αγριοκάτσικα.
Η Κοβέσι δεν θέλει να μπει στην πολιτική
Η Ευρωπαία Εισαγγελέας, πασίγνωστη πλέον και στη χώρα μας, Λάουρα Κοβέσι ετοιμάζεται για την επόμενη φάση στην επαγγελματική της ζωή αφού την επόμενη χρονιά για όσους το παραβλέπουν λήγει η θητεία της. Με αφορμή αυτό δεν είναι λίγοι αυτοί που ξεκίνησαν (μεταξύ των άλλων) να στοιχηματίζουν πως θα ασχοληθεί (λέει) με την πολιτική στη χώρα της, τη Ρουμανία. Η ίδια, όμως, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη χθεσινή Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει πως θα ήθελε να εργαστεί σε σχολή δικαστών για να εκπαιδεύσει τους νέους λειτουργούς της Δικαιοσύνης. Όπως δήλωσε η Κοβέσι «υπάρχουν φήμες ότι θα μπω στην πολιτική. Αλλά το έχω πει πολλές φορές και το λέω άλλη μία: Δεν μπαίνω στην πολιτική. Θα προσπαθήσω να παραμείνω κοντά στη Δικαιοσύνη. Αν για παράδειγμα είχα τη δυνατότητα να μοιραστώ τις εμπειρίες μου με νέους εισαγγελείς, θα το έκανα ευχαρίστως».
Χάθηκε η λογική στους διαδρόμους του Φαλήρου
Η ιστορία με το ντοκιμαντέρ της 17Ν στον ΣΚΑΪ δείχνει πώς στη χώρα αυτή έχει προ πολλού χαθεί το μέτρο και η λογική. Δεν αναφέρομαι στις οργισμένες εκρήξεις του προέδρου Αλαφούζου και των συν αυτώ, αλλά στις αντιδράσεις ορισμένων αριστερών και φιλελεύθερων που πίνουν νερό στο όνομα της ελευθερίας έκφρασης και εδώ και καιρό θεωρούν ότι στην Ελλάδα υπάρχει καθεστώς Όρμπαν στην ενημέρωση. Στο χορό και το ΠΑΣΟΚ -αλλοίμονο τώρα!- που έβγαλε ανακοίνωση, κάνοντας λόγο για «προληπτική λογοκρισία». Εξηγούμαι για μια ακόμη φορά πως κανείς δεν στέρησε από το κανάλι την ελευθερία να γυρίσει ντοκιμαντέρ για την τρομοκρατική οργάνωση, με γεια του με χαρά του τού Παπαχελά, ο οποίος μάλιστα αποδεδειγμένα κάνει και σοβαρή δουλειά. Αλλά δεν γίνεται το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου -δηλαδή το κράτος- να χρηματοδοτεί ένα πόνημα, όπου εμφανίζεται ο αμετανόητος Κουφοντίνας να παίζει την ίδια κασέτα. Πού ακούστηκε αυτό; Κάποιοι επικαλούνται το παράδειγμα του διάσημου Ιταλού δημοσιογράφου Σέρτζιο Τσαβόλι, που όντως είχε πάρει συνεντεύξεις από τους επικεφαλής τρομοκράτες των Ερυθρών Ταξιαρχιών, ιδιαίτερα για την απαγωγή και εκτέλεση του Άλντο Μόρο. Η «λεπτομέρεια» που ξεχνάνε είναι ότι οι ηγέτες των Ερυθρών Ταξιαρχιών, που είχαν και αυτοί φυλακιστεί με ισόβια, παραδέχτηκαν τα σφάλματά τους και ζήτησαν δημόσια συγγνώμη, κάνοντας την αυτοκριτική τους. Μήπως άκουσε κανείς τον Κουφοντίνα ή τα άλλα παλικάρια να ζητούν συγγνώμη για τις δολοφονίες που διέπραξαν; Ούτε κατά διάνοια. Αλλά ο κριτής για το βήμα που δόθηκε στον αρχιτρομοκράτη δεν είμαι εγώ ούτε κανένας άλλος. Είναι οι ίδιοι οι συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατίας. «Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε», είπαν στη δήλωσή τους, αποκαλύπτοντας ότι σε ανύποπτο χρόνο είχαν απευθυνθεί στον Αλέξη Παπαχελά, ζητώντας του να μην δοθεί βήμα στους τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη.
! Με την ευκαιρία να σας πω ότι εξ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω από τα απόνερα της χθεσινής μέρας, ο πρόεδρος Αλαφούζος, εξακολούθησε να βρίσκεται στα κάγκελα με την κυβέρνηση, κάτι που έχω την αίσθηση ότι αργά ή γρήγορα θ’ αρχίσει να αποτυπώνεται και στη μικρή οθόνη.
Το ΠΑΣΟΚ, ο ΕΚΚΟΜΕΔ και ο Σειρηνάκης
Αν έλεγε κάποιος προχθές στον Λεωνίδα Χριστόπουλο ότι θα ερχόταν η αντιπολίτευση να τον σώσει, τότε μάλλον ο επικεφαλής του ΕΚΚΟΜΕΔ θα του έλεγε να τον αφήσει στον πόνο του. Επειδή όμως το ΠΑΣΟΚ του προέδρου Ανδρουλάκη όλα τα μπορεί, το είδαμε κι αυτό. Αναφέρομαι στη χθεσινή ανακοίνωση της Νάγιας Γρηγοράκου, η οποία σπεύδει να πάρει το μέρος του συγκροτήματος Αλαφούζου στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης, του κράτους Δικαίου, της Ιστορίας, της μνήμης και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ας αρχίσουμε όμως από τα γεγονότα: Λέει η αξιωματική αντιπολίτευση ότι «ο αυτόματος μηχανισμός στήριξης οπτικοακουστικών παραγωγών CRGR-FTV (cash rebate), όπως ρητά προβλέπεται στο ισχύον θεσμικό πλαίσιο, δεν ενσωματώνει ποιοτικά ή αξιολογικά κριτήρια περιεχομένου». Επειδή δεν είμαι ειδικός, έψαξα στη σελίδα του ΕΚΚΟΜΕΔ και ακούστε τι βρήκα. «Στα καθεστώτα ενίσχυσης του προγράμματος CRGR εντάσσονται για χρηματοδότηση επενδυτικά σχέδια αυτοτελών οπτικοακουστικών έργων, τα οποία πληρούν τις προϋποθέσεις του παρόντος και τα πολιτιστικά κριτήρια, όπως αυτά καθορίζονται στις υπουργικές αποφάσεις της παρ. 1 του άρθρου 89». Αυτά για αρχή, γιατί πιο κάτω, αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «δεν εντάσσονται στα καθεστώτα ενίσχυσης του προγράμματος CRGR τα κατωτέρω είδη οπτικοακουστικών έργων: […] (γ) ενημερωτικές, ειδησεογραφικές, ανασκόπησης γεγονότων και πληροφοριακού χαρακτήρα εκπομπές και προγράμματα […] (στ) προγράμματα με πορνογραφικό περιεχόμενο, […] (θ) προγράμματα που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προγράμματα που εισάγουν ή προάγουν διακρίσεις βάσει φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, εθνικότητας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού». Μη σας τα πολυλογώ, στη Χαριλάου Τρικούπη είτε δεν ξέρουν τον νόμο και πιστεύουν ότι ο ΕΚΚΟΜΕΔ χρηματοδοτεί ακόμα και τον (εξαιρετικό στη δουλειά του, όπως με διαβεβαιώνουν κάτι γνωστοί μου) Σειρηνάκη, είτε πολύ απλά λέει ψέματα όταν ισχυρίζεται ότι «δεν υπάρχουν κριτήρια περιεχομένου».
Στο ΠΑΣΟΚ έπαθαν… ΠΑΚ
Συνεχίζω όμως με την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, γιατί οι γνώσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί λειτουργίας του ΕΚΚΟΜΕΔ είναι το μικρότερο πρόβλημα του εν λόγω πονήματος. «Η Ιστορία δεν εγκρίνεται, δεν φιλτράρεται και δεν επιτηρείται. Κάθε απόπειρα ελέγχου της δημόσιας μνήμης παραπέμπει σε αυταρχικές πρακτικές ασύμβατες με μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία». Αυτά λέει το ΠΑΣΟΚ για τη συνέντευξη του Κουφοντίνα. Ότι τα λόγια του είναι «η Ιστορία» και η «δημόσια μνήμη». Επειδή όπως κι εγώ, έτσι και η συντρόφισσα Γρηγοράκου είναι αμφίβολο αν έχει δει το ντοκιμαντέρ για τη 17 Νοέμβρη (μιας και επισήμως δεν έχει κυκλοφορήσει), εγώ θα πω κάτι με πολύ σεβασμό στον συναγωνιστή Παπαχελά και σε όλους τους συναδέλφους που εργάστηκαν για αυτό. Μπορεί να έχουν κάνει την πλέον άρτια δουλειά και μπορεί η συνέντευξη Κουφοντίνα να πληροί όλους τους κανόνες δεοντολογίας για συνεντεύξεις κατά συρροή δολοφόνων. Ωστόσο, δεν είμαι καθόλου βέβαιος κατά πόσο μια τέτοια δουλειά πρέπει να χρηματοδοτείται από το κράτος. Στο ΠΑΣΟΚ δείχνουν να είναι σίγουροι – κι ας μην ξέρουν (ή κι ας κάνουν πως δεν ξέρουν) τον νόμο. Αν υπάρχει ευθύνη του ΕΚΚΟΜΕΔ, είναι στο ότι ενέκρινε χωρίς να ελέγξει. Όχι στο ότι επιτηρεί την «Ιστορία» και τη «μνήμη». Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να ακούσουμε την άποψη ενός αμετανόητου serial killer. Τώρα, αν στη Χαριλάου Τρικούπη νομίζουν ότι παριστάνοντας το… μεταδικτατορικό ΠΑΚ θα μαζέψουν ψήφους, καλή τύχη. Και αν τους έχει πιάσει ο πόνος για την ελευθερία της έκφρασης του Κουφοντίνα, ας διαβάσουν το βιβλίο του. Καλή η πλάκα, αλλά κάπου να θυμόμαστε ότι εκεί έξω υπάρχουν δεκάδες οικογένειες που στο πρόσωπό του βλέπουν τα θύματά του, δηλαδή τους δικούς του ανθρώπους.
Ο ΟΒΙ του Χρόνη ανακάλεσε την απόφαση για τη μουσική εκδήλωση
Παρά τα όσα μου σούρουν σχεδόν καθημερινά γνωστοί και άγνωστοι της πιάτσας, βλέποντας κάτι αποφάσεις όπως αυτή της ανάκλησης της απόφασης που αφορούσε τη χορηγία σε μουσική εκδήλωση της Θεσσαλονίκης από τον ΟΒΙ του Χρόνη, αισθάνομαι ότι κάτι καλό κάνω στο κοινωνικό σύνολο. Μέσα σε δύο μέρες και αφού είχαμε αποκαλύψει ότι στις 15-12-2025, ο συγκεκριμένος Οργανισμός, αποφάσισε να ξοδέψει κάτι χιλιάδες ευρώ, για μια μουσική εκδήλωση, σε μια εταιρεία μάλιστα που είχε συσταθεί λίγες μέρες πριν, η απόφαση ήρθε τούμπα. Προφανώς έπεσε τηλεφώνημα από τον υπουργό, με αποτέλεσμα να μαζευτούν τα παλικάρια, τα οποία ήδη είχαν προλάβει να εκτεθούν και δη ανεπανόρθωτα.
