Πώς ο στόχος του ΠΑΣΟΚ να είναι πρώτο κόµµα µπορεί να γυρίσει µπούµερανγκ!

Μπορεί να πάει το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές µε στόχο να είναι πρώτο κόµµα; Το ερώτηµα δεν είναι ρητορικό καθώς από τότε που τέθηκε, ένα χρόνο πριν και µετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, καθώς -και µε δεδοµένη την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, εν συνεχεία τις δύο διασπάσεις της Κουµουνδούρου µε τη Νέα Αριστερά και το κόµµα Κασσελάκη και την ανάδειξη (διά αυτού του λόγου και όχι µέσω της λαϊκής ψήφου) του ΠΑΣΟΚ σε αξιωµατική αντιπολίτευση, ο στόχος ήταν απολύτως σωστός.

Άλλωστε, αν δεν θέσει στόχο η αξιωµατική αντιπολίτευση να αναδειχθεί πρώτη δύναµη στις επόµενες εκλογές, ποιος θα το θέσει; Επιπλέον, ο στόχος της πρώτης θέσης, σε συνδυασµό µε τη στρατηγική της «αυτόνοµης πορείας», δηµιουργούσε µια «υγειονοµική ζώνη» γύρω από το αίτηµα της υπόλοιπης Κεντροαριστεράς αλλά και ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ για «συνεργασία των προοδευτικών δυνάµεων» και για «λαϊκό µέτωπο», κάτι που δεν µπορούσε να το δεχθεί η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη επειδή δεν ήθελε να διαχυθεί η εξουσία της. Και να ήθελε όµως δεν θα το διακινδύνευε αφού ισχυρές δυνάµεις στο εσωτερικό του κόµµατος, µε πρώτη την Άννα ∆ιαµαντοπούλου, όχι απλώς θα είχαν αντιρρήσεις αλλά σε µια τέτοια περίπτωση θα αποχωρούσαν από το ΠΑΣΟΚ!

Τώρα όµως η κατάσταση έχει αλλάξει: Πρώτον, ο Αλέξης Τσίπρας επανέρχεται όπως όλα δείχνουν µε νέο κόµµα, ενώ και η Μαρία Καρυστιανού αναµένεται να είναι επικεφαλής φορέα που θα διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών, τη στιγµή που η Ζωή Κωνσταντοπούλου δείχνει ότι εδραιώνεται στην κοινοβουλευτική ζωή. Το δε ΠΑΣΟΚ δεν κατορθώνει έως τώρα να δείξει πως µπορεί να διεκδικήσει την πρώτη θέση από το κυβερνών κόµµα, καθώς η διαφορά από τη Νέα ∆ηµοκρατία είναι... νταµπλ σκορ, ενώ ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης δείχνει να πάσχει στην «πρωθυπουργική εικόνα» και το ΠΑΣΟΚ σε αρκετά ποιοτικά στοιχεία. Η δε επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα προϊδεάζει πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα διεκδικήσει στις κάλπες την πρώτη θέση, αλλά θα αγωνιστεί για τη... δεύτερη!

Η Χαριλάου Τρικούπη µοιάζει πλέον εγκλωβισµένη µε τον στόχο της: Πώς για παράδειγµα θα ισχυρίζεται στην τελική προεκλογική περίοδο ότι στόχος είναι η πρώτη θέση αν δεν είναι σε µικρή απόσταση από τη Νέα ∆ηµοκρατία; Και πολύ περισσότερο αν στο ντιµπέιτ των αρχηγών εµφανίζεται να διεκδικεί απλώς τη δεύτερη θέση; Πώς θα απαντά ο πρόεδρος του κόµµατος στα δηµοσιεύµατα που θα υπάρχουν και τα οποία θα θέτουν το ερώτηµα αν θα τεθεί θέµα ηγεσίας την επόµενη µέρα στη Χαριλάου Τρικούπη; Ήδη η Άννα ∆ιαµαντοπούλου, που στηρίζει µε όλες της τις δυνάµεις τον Νίκο Ανδρουλάκη, δεν δίστασε προ ηµερών να δηλώσει δηµοσίως πως αν το ΠΑΣΟΚ δεν βγει πρώτο κόµµα είναι φυσικό να τεθεί θέµα ηγεσίας. Ταυτόχρονα κανένα κορυφαίο στέλεχος δεν πρόκειται να δεχθεί να αλλάξει ο στόχος για «ΠΑΣΟΚ πρώτο κόµµα στις εκλογές», θέτοντας τον πήχυ και εγκλωβίζοντας την ηγεσία του κόµµατος.

Έχει δυνατότητες ο Νίκος Ανδρουλάκης να ανατρέψει την κατάσταση; Πολύ δύσκολο έως αδύνατον, αλλά µένει να το δούµε...


Είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει «μικρός συνασπισμός»

Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά είναι δομικές και πιθανόν ραγδαίες: Κόμμα Τσίπρα, πιθανολογούμενη διάσπαση ΣΥΡΙΖΑ, σίγουρη διάσπαση της Νέας Αριστεράς. Η στρατηγική της αυτόνομης καθόδου του Νίκου Ανδρουλάκη εμποδίζει τη δημιουργία κοινής καθόδου του ΠΑΣΟΚ με ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, που είτε ή άλλως θα έχουμε εξελίξεις στο εσωτερικό τους: Η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και των βουλευτών και στελεχών του, θα μετακομίσει στο κόμμα Τσίπρα και είναι ερώτημα αν ο Σωκράτης Φάμελλος θα κατεβάσει το κόμμα στις εκλογές, εκτός και αν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως εξασφαλίζει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Στη Νέα Αριστερά ο Αλ. Χαρίτσης θα είναι μειοψηφία στο Συνέδριο του Ιανουαρίου και προφανώς θα παραιτηθεί από την ηγεσία.

Το ερώτημα είναι Φάμελλος και Χαρίτσης μπορούν να συγκροτήσουν έναν «μικρό συνασπισμό» και να κατέβουν στις εκλογές; Αν και στην πολιτική όλα μπορεί να γίνουν, μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ δύσκολη. Πώς, για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς μπορεί να είναι ξανά σε ένα εκλογικό σχήμα με τον Παύλο Πολάκη. Και πώς ο «αψύς Σφακιανός» θα συμπλεύσει με τον Χαρίτση, την Αχτσιόγλου και τον Ηλιόπουλο; (Προς Τσίπρα βλέπουμε τα παραπάνω στελέχη της Νέας Αριστεράς).


Εν ολίγοις...

Η Θεσσαλονίκη έχει σειρά προκειμένου ο Αλέξης Τσίπρας να πραγματοποιήσει τη νέα παρουσίαση του βιβλίου του. Θα πραγματοποιηθεί πιθανότατα στις 15 Ιανουαρίου, ενώ θα ακολουθήσουν σχεδόν όλες οι μεγάλες πόλεις της χώρας. Από τη συμπρωτεύουσα, πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας θα ξεκινήσει την παρέμβασή του που θα έχει στο τέλος την ίδρυση κόμματος.

Κόμμα πάντως πριν από το Πάσχα μην περιμένετε. Ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται άλλωστε να πιστεύει πως οι εκλογές θα γίνουν το 2027, προς το τέλος της τετραετίας.

Κάποιοι επιθυμούν να δώσουν πόντους, περισσότερους από αυτούς που έχει, στη Μαρία Καρυστιανού. Όπως ακριβώς έκαναν και με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ο έλεγχος των οικονομικών του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών;

Και μιας και αναφερθήκαμε στην επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, όλοι αναμένουν πώς θα αντιπαρατεθεί με τη Μαρία Καρυστιανού όταν η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών θα ανακοινώσει το κόμμα της. Οι δυο τους, άλλωστε, περίπου την ίδια «εκλογική πίτα» θα διεκδικήσουν.

Με τις σημερινές δημοσκοπήσεις η στήλη δεν βλέπει αλλαγή του εκλογικού νόμου από τον πρωθυπουργό. Από τη στιγμή που δεν μπορείς να εκβιάσεις για την αυτοδυναμία γιατί να αλλάξεις τον εκλογικό νόμο; Μόνο το πολιτικό κόστος θα μείνει και οι κατηγορίες ότι χρησιμοποιείς τον εκλογικό νόμο πριν από τις κάλπες ενώ έλεγες ότι θεσμικά δεν είναι σωστό.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή