Σε ρυθμούς ΔΕΘ αλλά και χάραξης της στρατηγικής της επόμενης -κυβερνητικής, όπως ελπίζουν- ημέρας κινούνται τα στελέχη της Κουμουνδούρου. Λίγο καιρό μετά το άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα προς τα πιο συντηρητικά ακροατήρια με την επίσκεψή του στο Αγιον Ορος αλλά και τη στρατηγική προσεταιρισμού των δοκιμαζόμενων από την κυβερνητική πολιτική στρατιωτικών και αστυνομικών, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινούνται πλέον σε διπλή κατεύθυνση: στη χάραξη μιας πολιτικής αποδόμησης πολλών μέτρων των μνημονιακών κυβερνήσεων καθώς και στο άνοιγμα και προς άλλες πολιτικές δυνάμεις ή, πιο σωστά, προς προσωπικότητες, ώστε να δημιουργηθεί ένα ευρύ μέτωπο ως προς την κρίσιμη διαπραγμάτευση του χρέους. Ενα μέτωπο, όμως, υπό την αιγίδα του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας.

ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ

Οπως είναι σε θέση να γνωρίζουν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», ήδη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, έχει δώσει εντολή για τη δημιουργία ειδικής ομάδας, η οποία μελετά και κωδικοποιεί όλα τα μνημονιακά μέτρα και τις διατάξεις που ελήφθησαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια με την ένταξη της Ελλάδας στα  μνημόνια. Πρόκειται για ένα επίπονο και δύσκολο στην υλοποίησή του έργο, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι επί μακρόν οι κυβερνήσεις νομοθετούσαν με πυρετώδεις ρυθμούς και με τις γνωστές σε όλους πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δημιουργώντας τετελεσμένα στη ζωή των πολιτών. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η αρχική μελέτη δείχνει άνω των 1.200 (ίσως και πολύ παραπάνω) μέτρων ή διατάξεων που έπληξαν τη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών και τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει να παρουσιάσει σε ανοιχτή διαδικασία.

Στόχος αυτής της ενέργειας δεν είναι φυσικά η επικοινωνιακή αξιοποίηση της «χιλιάδας και πάνω» μέτρων, που ούτως ή άλλως γνωρίζουμε, όμως σαφώς ως τελικός αριθμός θα δημιουργήσουν εντυπώσεις. Σκοπός της συγκεκριμένης καταγραφής είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δημιουργήσει μια δεξαμενή «ανατροπής» στην επόμενη, κυβερνητική του ημέρα. Δηλαδή, μετά την πλήρη καταγραφή και κατηγοριοποίηση των μέτρων, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ σε μια μελλοντική κυβέρνησή του θα επιχειρήσει την ανά μήνα «εξουδετέρωση» αυτών των μέτρων, δίνοντας με τον τρόπο αυτό και το στίγμα της ανατροπής και της αλλαγής που θέλει να επιδιώξει.

ΤΟ ΣΛΟΓΚΑΝ

Ηδη στην Κουμουνδούρου επεξεργάζονται αυτή τη στρατηγική, η οποία θα κινείται στη λογική του σλόγκαν «παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας».
Ομως, αυτή η ενέργεια έχει κι ένα βαθύτερο νόημα. Βλέποντας ο Αλέξης Τσίπρας ότι δομικές ανατροπές στις ασκούμενες πολιτικές δεν μπορούν να υπάρξουν με τρόπο άμεσο, θέλει μέσα από αυτή τη «λίστα της ντροπής», όπως ονομάζεται, να προτεραιοποιήσει μια σειρά αποφάσεών του και να μη βρεθεί μια μελλοντική κυβέρνησή του υπό πίεση και κοινωνική… μουρμούρα, επειδή «δεν ανατρέπει άμεσα όλα τα μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων». Ο ίδιος, εξάλλου, γνωρίζει ότι πολλές από τις σημερινές πολιτικές αποτελούν δεσμεύσεις της Ελλάδας προς την Ε.Ε. Αρα, πλήρης ανατροπή νόμων και διατάξεων θα δημιουργήσει σκηνικό ρήξης με τις Βρυξέλλες, και αυτό ο όλο και πιο «Ευρωπαίος» Αλέξης Τσίπρας δεν το θέλει.
Αντιθέτως, στόχος του είναι να δείξει στον ελληνικό λαό τη διάθεση διόρθωσης πολλών αδικιών, όμως όχι με τρόπο άναρχο και άμεσο, αλλά «με το σταγονόμετρο». Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται εξάλλου πολλές δηλώσεις των οικονομικών -σοβαρών (όπως αποκαλούνται και από τα κατεστημένα ΜΜΕ)- στελεχών του κόμματος, τα οποία ήδη χτίζουν γραμμή όχι περί ριζικής ανατροπής όλων των αδικιών, αλλά περί «σταδιακής προσαρμογής στο νέο σκηνικό που πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνθέσει».


Το colpo grosso με τη διαπραγμάτευση του χρέους και την εκλογή Προέδρου


Ανοίγοντας δίαυλο επικοινωνίας και με άλλους πολιτικούς αλλά και κοινωνικούς χώρους, η Κουμουνδούρου ετοιμάζεται για ένα colpo grosso. Εχοντας κάνει ήδη τη διάγνωση ότι η επίτευξη κυβέρνησης αυτοδυναμίας δεν είναι εφικτή και ότι πλέον η χώρα χρειάζεται ένα νέο πνεύμα συνεργασίας, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του επεξεργάζονται σχέδιο για κάλεσμα «εθνικής ενότητας» και δημιουργία «εθνικής» διαπραγματευτικής ομάδας ως προς το κρίσιμο θέμα της διευθέτησης του χρέους. Πατώντας σε παλιότερη πρόταση-άνοιγμα της επιτρόπου στην Ευρωπαϊκή Ενωση Μαρίας Δαμανάκη, αλλά και του επίσης πρώην επιτρόπου κ. Σταύρου Δήμα, στην Κουμουνδούρου ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε σχέδιο δημιουργίας ομάδας προσωπικοτήτων που θα συνεπικουρήσουν έναν μελλοντικό πρωθυπουργό από την Αριστερά σε πιθανή συγκυβέρνηση, στην προσπάθεια για μια «τίμια» διευθέτηση του κρίσιμου προβλήματος.

Η κίνηση αυτή έχει επίσης διπλή ανάγνωση. Η μία είναι αυτή της πολιτικής ιδιοτέλειας, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να φορτωθεί μόνος του το βάρος μιας τόσο δύσκολης προσπάθειας που ενδέχεται να μην έχει την κατάληξη που οι πολίτες περιμένουν. Η δεύτερη αφορά στο άνοιγμα που εδώ και καιρό επιδιώκει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε πέραν της αριστεράς χώρους, με στόχο να ξεπεράσει το «ταβάνι» που δείχνει να έχει ως προς τα εκλογικά ποσοστά του. Οπως αναφέρουν στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» τραπεζικοί κύκλοι, οι οποίοι ήδη είναι κοινωνοί των παραπάνω διεργασιών (σ.σ.: καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χτίσει ήδη δίκτυο επαφών και με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα), στα σχέδια του κ. Τσίπρα είναι αυτή η ομάδα να προσλάβει ακόμα και χαρακτηριστικά «ανεξαρτησίας», να περιλαμβάνει πολιτικά αλλά και επιστημονικά πρόσωπα κύρους και ενδεχομένως να τεθεί κάτω από την αιγίδα όχι της επόμενης κυβέρνησης, αλλά του Προέδρου της Δημοκρατίας που θα προκύψει όμως από επόμενη Βουλή. Ακριβώς σε αυτό το σημείο κρύβεται και η «παγίδα» που το κόμμα της Κουμουνδούρου έχει αποφασίσει να στήσει στην κυβέρνηση. Με την πρόταση αυτή θα επιδιώξει να αναγορεύσει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας σε μείζον για το εθνικό ζήτημα του χρέους θέμα και έτσι θα επιδιώξει να αναγάγει την εκλογή Προέδρου σε «δημοψήφισμα» για το ποιον θέλει ο λαός «να προΐσταται μιας τόσο κρίσιμης προσπάθειας». Με αυτή την τακτική ο ΣΥΡΙΖΑ θα απομακρύνει τις κατηγορίες ότι «παίζει» με τον θεσμό του Προέδρου, καθώς θα του προσδώσει πλέον άλλα, πιο πολιτικά χαρακτηριστικά και πιο ενεργά από τον σημερινό, διακοσμητικό ρόλο που ο Κάρολος Παπούλιας έχει.