Με 233 ψήφους η Ολομέλεια της Βουλής εξέλεξε τον Προκόπη Παυλόπουλο έβδομο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. 

Ο Προκόπης Παυλόπουλος υπήρξε επικεφαλής της επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος και ένας από τους εκφραστές της κεντροδεξιάς, καραμανλικής πτέρυγας της Νέας Δημοκρατίας.

Με το βιβλίο του «το δημόσιο δίκαιο στον αστερισμό της οικονομικής κρίσης», είχε ταχθεί κατά του Μνημονίου, το οποίο όμως έχει προσυπογράψει. Επίσης, είχε αντιταχθεί στην εκ των υστέρων αυστηροποίηση των όρων του Προεδρικού Διατάγματος για την μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου και είχε διαφωνήσει δημόσια με το κλείσιμο της ΕΡΤ (ωστόσο στη συνέχεια ψήφισε τον ιδρυτικό νόμο της ΝΕΡΙΤ).

Κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, ο Προκόπης Παυλόπουλος, ως Υπουργός Εσωτερικών, είχε δώσει εντολή στην αστυνομία να κρατήσει ήπια στάση για να μην υπάρξει άλλος νεκρός, γεγονός για το οποίο απολαμβάνει τη συμπάθεια κόσμου της Αριστεράς, αλλά και έχει δεχτεί επικρίσεις από όσους τον κατηγόρησαν για αναποφασιστικότητα.

Μία άτυχη στιγμή του για την οποία έχει σχολιαστεί, ήταν το ότι δεν αντέδρασε όταν ο Ηλίας Κασιδιάρης χαστούκισε σε ζωντανή σύνδεση την Λιάνα Κανέλη.

Το βιογραφικό του Προκόπη Παυλόπουλου

Ο Προκόπης Παυλόπουλος γεννήθηκε το 1950 στην Καλαμάτα. Στην πόλη αυτή τελείωσε το Λύκειο και ως πρωτοετής της Νομικής ήλθε στην Αθήνα το 1968.

Είναι παντρεμένος με τη Βλασία Παυλοπούλου – Πελτσεμή.

Έχει αποκτήσει τρία παιδιά, το Βασίλη δικηγόρο, τη Μαρία πτυχιούχο γαλλικής φιλολογίας και τη Ζωή νηπιαγωγό.

Το 1974 διετέλεσε Γραμματέας του πρώτου Προέδρου της Γ΄Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Μιχ. Στασινόπουλου, με τον οποίο είχε συνδεθεί, όταν ο τελευταίος στην περίοδο της Δικτατορίας ήταν σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης σπούδασε στο Παρίσι, όπου στο Πανεπιστήμιου Paris II (πρώην Σορβόννη) το 1975 παίρνει τον μεταπτυχιακό τίτλο DEA και το 1977 ανακηρύσσεται διδάκτορας στο Δημόσιο Δίκαιο (με βαθμό «’ριστα»).

Κατά τη περίοδο 1978-79 υπηρέτησε τη θητεία του ως οπλίτης των Διαβιβάσεων.

Ακολουθώντας ακαδημαϊκή καριέρα έγινε σταδιακά, Επιμελητής (1981), Υφηγητής (1982), Επίκουρος Καθηγητής (1983), Αναπληρωτής Καθηγητής (1986) και Καθηγητής (1989) της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1986 εξελέγη Επισκέπτης Καθηγητής στο γαλλικό Πανεπιστήμιο Paris II.

Στο επιστημονικό του έργο περιλαμβάνονται βιβλία και άρθρα με ευρεία αναγνώριση από την επιστημονική κοινότητα.

Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 1996 και Α΄Αθηνών στις εκλογές 2000, 2004, 2007, 2009 και 2012.

Διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα (1989-1990), διευθυντής του Νομικού Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή (1990-1995), εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ (1995-1997), κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ (2000-2004), υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (2004-2007) και υπουργός Εσωτερικών (2007-2009).