Αν η χώρα βίωνε μία κατάσταση πολιτικής κανονικότητας, θα υπήρχαν πολλά πράγματα που προξενούν εντύπωση. Επειδή, όμως, ο ιστορικός του μέλλοντος θα τραβάει τα μαλλιά του, έχει ενδιαφέρον να γραφτεί και για την «κάρτα αλληλεγγύης» ή, όπως την περιγράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος στα «Νέα», την «κάρτα ΣΥΡΙΖΑ» που αλώνει την ύπαιθρο.

Η κάρτα, η οποία «φορτώνεται» κάθε μήνα με ένα ποσό 200 ευρώ σταθερά για κάθε δικαιούχο και επιπλέον 100 ευρώ για κάθε ενήλικο μέλος της οικογένειας και 50 ευρώ για κάθε ανήλικο, παρέχει στους ιδιοκτήτες τους τη δυνατότητα να πραγματοποιούν συναλλαγές, ακόμη και ηλεκτρονικές.

Οι δικαιούχοι της κάρτας είναι περίπου 600.000 άτομα και πίνουν… νερό στο στόμα του πρωθυπουργού. Το ερώτημα, βέβαια, είναι αν αυτή η κάρτα έχει μοιραστεί και στο Μενίδι, το Ζεφύρι, το Ίλιον κ.α, όπου υπάρχουν ακόμη τα σχετικά ιδιωτικά γραφεία που… προωθούν ανάλογα αιτήματα.

Και οι προηγούμενοι παρείχαν για διάστημα έξι μηνών την κάρτα αλλά δεν σίτιζαν επαγγελματίες επιδοματούχους χωρίς κανένα κίνητρο για επανένταξη στην αγορά εργασίας. Αλλά, όπως έχει καταστεί σαφές εδώ και μερικά χρόνια, πρώτη φορά… αριστέρα!