Πολλά και παράξενα πηγαδάκια, σχηματίζονταν χθες στη Βουλή, την ώρα που γινόταν το έλα να δεις με την ψήφο δυσπιστίας κατά του Παύλου Πολάκη την οποία μετέτρεψε ο Αλέξης Τσίπρας σε πρόταση εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Στο καφενείο, όπως διαβάζουμε στον Βηματοδότη, ο Άδωνις Γεωργιάδης συνομιλούσε με έναν πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ. Λίγα μέτρα πιο πέρα (στους καπνίζοντες) ο Μάκης Βορίδης με τον Συριζαίο Πέτρο Κωνσταντινέα. Εν συνεχεία ο Αδωνις είχε τετ α τετ με τον Κώστα Κουκοδήμο, ο οποίος είναι υποψήφιος δήμαρχος Κατερίνης, πλην όμως δεν πήρε επισήμως τη στήριξη της ΝΔ. Αλλά ο Αδωνις στηρίζει Κουκοδήμο και πήγε μάλιστα και στην προεκλογική του συγκέντρωση. Πήγε τρόπος του λέγειν , αφού από την πολυκοσμία δεν μπόρεσε να πλησιάσει και κλήθηκε… περιπολικό να ανοίξει δρόμο. Τόσο κόσμο μάζεψε. Τι άλλο πρόσεξα;

Η Κατερίνα Παπακώστα, η οποία μετά από αρκετό χρόνο βρέθηκε στο Εντευκτήριο βουλευτών, συνομιλούσε με έναν συριζαίοι βουλευτή. Στην αίθουσα εκείνη την ώρα βρίσκονταν καμιά 20αριά βουλευτές της ΝΔ, ο οποίοι δεν της έδωσαν την παραμικρή σημασία. Απλώς, καθ΄οδόν προς το Εντευκτήριο η υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη συνάντησε έναν δημοσιογράφο πέταξε ένα «πω, πωπωωω» και έφυγε.

Κάτι επίσης ενδιαφέρον που διαβάζουμε στον Βηματοδότηα αφορά τον Γιώργο Φλωρίδη, ο οποίος κυκλοφορούσε στους διαδρόμους της Βουλής και έπιασε κουβέντα με δημοσιογράφο έξω από το γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οχι μην πάει ο νους σας σε… μεταγραφή. Απλώς ο κ. Φλωρίδης πήγε στη Βουλή, στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας για να πληρώσει τον… ΕΝΦΙΑ και πέρασε τυχαίως έξω από το γραφείο του κ. Μητσοτάκη

Από την άλλη ο υπουργός, Νίκος Παππάς μπήκε (χωρις έλεγχο) σαν σίφουνας στη Βουλή συνοδευόμενος από τον αστυνομικό του, κρατώντας το (απαραίτητο) κινητό του ανάχείρας. Εκανε τον βιαστικό, μήπως και τον σταματούσε κανένας και τον ρωτούσε τι έγινε με τον Καλογρίτσα ή με τον Πετσίτη.

Τέλος, έξω από τη Βουλή, στο ύψος των καταστημάτων Attica ήταν η Κατερίνα Νοτοπούλου να περπατά με κατεύθυνση τη Βουλή. Άγνωστο εάν τελικά εισήλθε στο Κοινοβούλιο, αλλά το ζουμερό ήταν πως στο δρόμο ουδείς της έδωσε σημασία, όσο κι αν κοίταζε δεξιά και αριστερά μήπως και συναντήσει κάποιον που την αναγνώρισε.