Του Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε  Σεραφείμ Κυκκώτη

Η χαρισματική μορφή του Μαντέλα, του Εθνικού σύγχρονου Ηγέτη της Νοτίου Αφρικής,  προβάλλεται πλέον  παγκόσμια για να ευαισθητοποιηθεί ο σύγχρονος άνθρωπος, ανεξάρτητα από την εθνική, φυλετική, κοινωνική, εκπαιδευτική και θρησκευτική του ταυτότητα διά την επιτέλεση έργων αρετής, ευαισθητοποίηση στη συμμετοχή μας σε πρωτοβουλίες εθελοντισμού να βελτιώσουμε τη ζωή των διπλανών μας. Η μορφή του Μαντέλα προβάλλεται ως σύμβολο για τη συναδέλφωση των λαών, αλλά και για τη κοινή συμμετοχή μας σε όλους τους τομείς της Κοινωνίας για να βελτιώσουμε τη ζωή μας για το κοινόν καλό. 

Ο Νέλσων Μαντέλα  για 67 ολόκληρα χρόνια κατάφερε να καθοδηγεί ένα σκλαβωμένο λαό εκατομμυρίων ανθρώπων που ολίγοι οπλισμένοι λευκοί δεν τους αναγνώριζαν το πολιτικό τους δικαίωμα να είναι ελεύθεροι και να ψηφίζουν την Κυβέρνηση τους και τους Βουλευτές τους όπως γίνεται σήμερα στην Νότιο Αφρική μετά το 1994 που η Χώρα απελευθερώθηκε ειρηνικά με την εκδημοκρατικοποίηση της και τις πρώτες δημοκρατικές εκλογές με τη συμμετοχή όλων των πολιτών της. 

Ο Νέλσων Μαντέλα, περισσότερα από σαράντα χρόνια από τη ζωή του τα πέρασε στην φυλακή. Ο χώρος της φυλακής που ήταν κλειστός δεν ήταν και τόσο άνετος όπως είναι οι σύγχρονες άνετες φυλακές της Κύπρου ή των άλλων σύγχρονων Κρατών. Ακόμη και στη φυλακή δεν ζούσε με τα γνωστά ανθρώπινα δικαιώματα των φυλακισμένων. Χιλιάδες άνθρωποι καθημερινά επισκέπτονται το Ρόμπεντ ’ϊλαντ, ένα νησί απέναντι από το Κέϊπ Τάουν για να δουν το κελλί της φυλακής του Μαντέλα, όπου έγινε το πιο σημαντικό κέντρο που άλλαξε τη μορφή μιας ολόκληρης χώρας με πληθυσμό πενήντα εκατομμυρίων ανθρώπων. Αποκλεισμένος σε ένα σιδερένιο κλουβί μικρότερο του ενός μέτρου ούτε το σώμα του δεν χωρούσε για να ξαπλώσει. Κι όταν τον έβγαζαν για λίγο έξω τον έβαζαν να σπάζει πέτρες για να του σπάσουν τα νεύρα του, να τον τρελλάνουν, κι όταν του έδιναν λίγο παραμορφωμένο παγιάτικο φαγητό για να αρρωστήσει και να πεθάνει για να ησυχάσουν αυτοί που τον έβλεπαν ως τον πιό επικίνδυνο πολιτικό αρχηγό των εκατομμυρίων σκλάβων μαύρων, ρίχνοντας του στο επικίνδυνο παραποιημένο φαγητό του οι άσπλαχνοι και βάναυσοι λευκοί δεσμοφύλακες φρουροί του ακόμη και το στακτό των μισοτελειωμένων τσιγάρων τους. 

Κι όμως αντί μίσους και κακίας και αντεκδικήσεως και εμφυλίου σπαραγμού, ο Μαντέλα ακολουθώντας το πρότυπο της Αντιγόνης επέμενε με τη ζωή του ότι "γεννήθηκε για να αγαπά". Συνειδητοποίησε με τα βασανιστήρια και τις αδικίες και τους εξευτελισμούς που δοκίμασε ότι όλοι μας είμαστε παιδιά του Θεού, κι ότι άνθρωποι που γίνονται όργανα του διαβόλου και του κακού μπορούν να εξελιχθούν σε επικίνδυνους νέρωνες κι απάνθρωποι όπως ο Ηρώδης, ο Χίτλερ, οι βάρβαροι αιμοβόροι τούρκοι εισβολείς, οι φονιάδες κι οι κοινοί εκγληματίες (και διεφθαρμένοι τραπεζίτες και  πολιτικοί).

Συγχώρεσε τους πάντες και τους κάλεσε να ζήσουν μαζί για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας, με δωρεά παιδεία και παροχή υγείας και κοινωνικής στήριξης των ευάλωτων μελών της κοινωνίας μας, των ορφανών και άπορων παιδιών, των αναπήρων, των χήρων και των εγκαταλελλειμμένων ηλικιωμένων, των άστεγων και των φτωχών. Από μια βρύση δεν μπορεί να ξεδιψάσει ο κόσμος όλος, μπορούν όμως οι περαστικοί και οι διπλανοί μας, γι' αυτό λέει ο Μαντέλας ότι το ελάχιστον που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας είναι το μέγιστον για να γίνει ο κόσμος μας πιο όμορφος και πιο ανθρώπινος με λιγώτερο ανθρώπινο πόνο και με πολλές ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας.

Με απόφαση της Γενικής Συνελεύσεως των Ηνωμένων Εθνών υιοθετήθηκε ειδική μέρα «Νέλσων Μαντέλα», όπου καλούμαστε όλοι μας,  οι καλοί άνθρωποι, μικροί, μεγάλοι, που αγωνιούμε  για τα κοινωνικά προβλήματα του κόσμου και ιδιαίτερα για τη προστασία των δικαιωμάτων των άπορων και ορφανών παιδιών, να αφιερώσουμε 67 λεπτά σε κοινωνικές πράξεις εθελοντισμού προς τους ανθρώπους που ακόμη υποφέρουν  (τα 67 λεπτά συμβολίζουν τα 67 χρόνια θυσίας και προσφοράς του Μαντέλα προς την ανθρωπότητα κι ιδιαίτερα προς τους υπόδουλους ομοεθνείς του). Ευχής έργον είναι η καλή μας διάθεση για εθελοντική προσφορά να είναι καθημερινή για να ζήσουμε σε ένα καλύτερο και πιο όμορφο κόσμο με λιγώτερο πόνο και οδύνη όλοι μας.

Μέσα στα πλαίσια της εθελοντικής εργασίας και της κοινωνικής προσφοράς αρκετοί είναι από διάφορα μέρη της ημισκλαβωμένης μικρής Κύπρου που προσφέρουν με πολύ αγάπη εισφορές για την στήριξη άπορων και ορφανών παιδιών της Αφρικής για να έχουν ίσες ευκαιρίες μόρφωσης, όπως στο Ζιμπάμπουε, δίνοντας ίσες ευκαιρίες μόρφωσης και επιβίωσης.  Ακόμη γύρω στα εκατό παιδιά κάτω της ηλικίας των πέντε ετών πεθαίνουν καθημερινά στο Ζιμπάμπουε από διάφορες μολυσματικές ασθένειες και το έϊτς. Η Ιεραποστολική προσπάθεια του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας διά της Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε συνεχίζεται με τη παραχώρηση υποτροφιών σε άπορα και ορφανά παιδιά. Οι σημαντικές προσπάθειες του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Λεμεσού, του Συνδέσμου «Φίλοι της Ιεραποστολής Ζιμπάμπουε» , του Παγκύπριου Συνδέσμου για την Καταπολέμηση της Μάστιγας της Πείνας που προεδρεύει ο Σεβ. Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος και πολλών ευσεβών χριστιανών, όπως του μακαριστού Ιεραπόστολου πατρός Ευέλθοντος και του μακαριστού Γέροντα Γαβριήλ, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής του Αποστόλου Βαρνάβα στις κατεχόμενες περιοχές, μας βοηθούν τα μέγιστα για να συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας να απαλύνουμε τον ανθρώπινο πόνον.

To γνωστόν Σχολείον «’γιος Ιωάννης ο Ελεήμων» της Λεμεσού με συγκηνιτικές πρωτοβουλίες της Διεύθυνσης, των κατηγητών, των γονέων και των μαθητών ξεκίνησαν μια πρωτοπορειακή προσπάθεια για τη λειτουργία του Σχολείου «’γιος Ιωάννης Ζιμπάμπουε», ως επίσης και τη στήριξη άπορων και ορφανών παιδιών με τη παραχώρηση υποτροφιών.Με πρόταση συνεργασίας της Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε προς την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών συνεχίζεται κι η προσπάθεια μας για την οργάνωση και λειτουργία Διαφωτιστικού Κέντρου για την πρόληψη της μάστιγας του Έϊτς και στήριξη ορφανών παιδιών  με το όνομα «Κύπρος» που θα είναι αφιερωμένο στη μνήμη των μακαριστών Προέδρων της Κύπρου,  Εθνάρχη Μακαρίου, Κυπριανού και  Παπαδόπουλου, με τη λειτουργία και ειδικού τμήματος ενημέρωσης του Εθνικού μας προβλήματος της τοπικής κοινωνίας και των πρεσβειών των ξένων χωρών.