Eτοιμάζουν τη νέα γενιά... Σημίτη
Η Μαριλένα Σημίτη επιδιώκει πολιτική παρέμβαση και "ευρύτερη παρουσία"
Του Δημήτρη Κουνιά, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
Μια περίεργη κινητικότητα, που αρκετοί θεωρούν ότι μπορεί να φθάσει μέχρι και την εγχώρια κεντρική πολιτική σκηνή, αναπτύσσει το τελευταίο διάστημα η Μαριλένα Σημίτη, η οποία φαίνεται πως έχει αποφασίσει να πατήσει στα χνάρια του πατέρα της. Βέβαια, η κόρη του πρώην πρωθυπουργού δεν δείχνει συγκινημένη από την προσπάθεια του κ. Σημίτη να συμβάλει στη δημιουργία ενός μεγάλου κεντροαριστερού πολιτικού πόλου -αντίθετα, «κλείνει το μάτι» της στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ορισμένοι, μάλιστα, δεν είδαν ως τυχαίες τις αναφορές της σε πρόσφατη επιστημονική ημερίδα στο εξωτερικό, όπως αποκάλυψαν την προηγούμενη εβδομάδα τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», όπου, αναλύοντας το φαινόμενο των «αγανακτισμένων» του 2011, καταδίκασε τις πολιτικές του Μνημονίου και υπερθεμάτισε, εμμέσως πλην σαφώς, για τη στρατηγική του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η κ. Σημίτη μίλησε στα τέλη Νοεμβρίου σε συνέδριο με θέμα «Η ελληνική πολιτική στην κρίση», που πραγματοποιήθηκε στο φημισμένο London School of Economics, όπου εργάζεται τους τελευταίους μήνες ως επισκέπτρια καθηγήτρια, παρουσιάζοντας την περίπτωση του ελληνικού «Κινήματος της Πλατείας Συντάγματος».
«ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ». Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται και οι παρεμβάσεις της στις εκδηλώσεις του «Κύκλου Συγκρουσιακής Πολιτικής», ενός διεπιστημονικού δικτύου ερευνητών με έδρα το Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο οποίο συμμετέχει με άλλους πανεπιστημιακούς και διδάκτορες. Ο συγκεκριμένος φορέας καταγράφει συστηματικά, σε μηνιαία βάση, συγκρουσιακά επεισόδια που ξεσπούν στον ελληνικό χώρο και διοργανώνει τακτικά σεμινάρια για την πολιτική κοινωνιολογία και την ιστορία των συλλογικών δράσεων, όπως επίσης συνέδρια και ημερίδες. Τελευταία εκδήλωση ήταν αυτή του Δεκεμβρίου 2012, όπου η κ. Σημίτη μίλησε για την πολιτική κρίση και τις εναλλακτικές μορφές πολιτικής συμμετοχής. Στην εισήγησή της ανέλυσε τα γεγονότα διαμαρτυρίας που ακολούθησαν την οικονομική κρίση και την εφαρμογή πολιτικών δημοσιονομικής πειθαρχίας, σε αντιδιαστολή με την προγενέστερη διεθνή βιβλιογραφία για την πολιτική κρίση στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες και την ανάδειξη νέων, εναλλακτικών μορφών συμμετοχής.
Η κόρη του πρώην πρωθυπουργού, πάντως, θεωρείται από τις πιο δραστήριες πανεπιστημιακούς της χώρας μας στον τομέα της πολιτικής κοινωνιολογίας, με τους άσπονδους εχθρούς της όμως να σχολιάζουν την ακαδημαϊκή της ανέλιξη ως αποτέλεσμα της δύναμης του ονόματος του πατέρα της. «Οποια πέτρα και να σηκώσεις βρίσκεται από κάτω η κυρία Σημίτη», συνηθίζουν να λένε στους κύκλους της οι κακεντρεχείς συνάδελφοί της, αναφερόμενοι στους διαδοχικούς διορισμούς της τα τελευταία χρόνια.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑΣ. Η Μαριλένα Σημίτη ξεκίνησε την πανεπιστημιακή της καριέρα στην Ελλάδα, όταν εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστημίου Πειραιά, κάτι όμως που προκάλεσε πολλά σχόλια και συζητήσεις. Η εφημερίδα «Αυριανή» σε εκτενές ρεπορτάζ της, μάλιστα, είχε υποστηρίξει ότι προσελήφθη παράτυπα αμέσως μετά τις σπουδές της, με την ίδια ωστόσο να επιμένει ότι διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα, επικαλούμενη τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης και στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου. Στο θέμα παρενέβη και η Εισαγγελία Πειραιά τον Νοέμβριο του 2004, όταν με εντολή του τότε προϊσταμένου, Γρηγόρη Πεπόνη, εστάλη από το πανεπιστήμιο ο φάκελος της κόρης του πρώην πρωθυπουργού και αμέσως διετάχθη προκαταρκτική εξέταση, προκειμένου να διαπιστωθεί αν αληθεύουν τα όσα είχε υποστηρίξει η εφημερίδα «Αυριανή» για τον εν λόγω διορισμό και τα περί «φωτογραφικής» προκήρυξης για τη θέση του λέκτορα. Λίγα χρόνια αργότερα, η ίδια μονιμοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο, καταλαμβάνοντας τη θέση της επίκουρης καθηγήτριας στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών.
Εκτός από το Πανεπιστήμιο Πειραιά, η πολιτική γόνος έχει εργαστεί και σε άλλα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Κατά καιρούς αναλαμβάνει επιστημονικά έργα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπως πρόσφατα με απόφαση του πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη, ενώ συμμετέχει στο πρόγραμμα «Θαλής» του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου για την αξιολόγηση των ελληνικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, φορέων που «άνθισαν» και επιχορηγήθηκαν από την ελληνική Πολιτεία επί πρωθυπουργίας του πατέρα της. Για τις υπηρεσίες της, βέβαια, πληρώνεται αδρά. Χαρακτηριστικό είναι ότι για τη συμμετοχή της στο εν λόγω πρόγραμμα από τον Ιούλιο μέχρι τον Νοέμβριο του 2013 έλαβε 2.000 ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό, η ίδια είχε συμμετάσχει στο λεγόμενο φθινοπωρινό σχολείο για στελέχη ΜΚΟ, που οργάνωσε το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου τον Σεπτέμβριο του 2012, στο Συνεδριακό Κέντρο της Αγροτικής Τράπεζας, στο Καστρί.
ΣΠΟΥΔΕΣ. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι η κυρία Σημίτη έχει στο βιογραφικό της σημαντικές σπουδές. Μετά την αποφοίτησή της από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, έλαβε πτυχίο ΜΑ από το Columbia University των ΗΠΑ και Μ.Phil. από το London School of Economics, ενώ το 2002 υποστήριξε τη διδακτορική διατριβή της στο LSE με θέμα: «Νέα Κοινωνικά Κινήματα στην Ελλάδα: Οψεις του Φεμινιστικού και Οικολογικού Κινήματος (1974-1992)». Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.
Σεμινάρια σε αστυνομικούς
Μπορεί ιδεολογικά η Μαριλένα Σημίτη να τοποθετείται, όπως φαίνεται, στον χώρο της Αριστεράς, τα κόμματα της οποίας ασκούν κατά καιρούς αυστηρή κριτική και εξαπολύουν επιθέσεις στις κυβερνήσεις για την εκπαίδευση και τις συμπεριφορές των σωμάτων ασφαλείας της χώρας, ωστόσο η ίδια δεν φοβάται να αναλάβει ρόλο στη μαθητεία των στελεχών της Αστυνομίας. Συγκεκριμένα, τα τελευταία τρία χρόνια, από το 2011 μέχρι σήμερα, συμμετέχει ανελλιπώς ως εκπαιδευτής στη Σχολή Μετεκπαίδευσης και Επιμόρφωσης της Ελληνικής Αστυνομίας, αναλαμβάνοντας συνήθως την παιδεία ολιγάριθμων τμημάτων ένστολων αξιωματικών. Στη σχολή, όπου μεταξύ άλλων διδάσκουν υψηλόβαθμα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, δικηγόροι, εγκληματολόγοι, επικοινωνιολόγοι και άλλοι πανεπιστημιακοί, η κ. Σημίτη παραδίδει μαθήματα διακρατικών και διεθνών σχέσεων, διεθνών οργανισμών, Δικαίου και Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ αναλύει τη λειτουργία των οργάνων της Ε.Ε. και της διεθνούς κοινότητας, εξασφαλίζοντας ωριαία αποζημίωση.