Η Μαρία Δαμανάκη ρίχνει γέφυρες στον Αλέξη
"Φλερτάρει" τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ για να ανανεώσει τη θητεία της στην Κομισιόν
Δίαυλο επικοινωνίας με την Κουμουνδούρου άνοιξε εσχάτως η Μαρία Δαμανάκη, με φόντο την επιθυμία της να παραμείνει για ακόμα μία πενταετία στη θέση του επιτρόπου της Ελλάδας στην Κομισιόν. Η άλλοτε επικεφαλής του Συνασπισμού, αντιλαμβανόμενη το παιχνίδι που παίζεται εδώ και μήνες στο κυβερνητικό παρασκήνιο γύρω από την αντικατάστασή της, φαίνεται πως έχει αρχίσει τις ενέργειες για τη σύναψη συμμαχιών που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τον στόχο της παραμονής της στις Βρυξέλλες.
Στο πλαίσιο αυτό, βάζει στην άκρη την παλιά της κόντρα με τον Αλέξη Τσίπρα (ο τελευταίος είχε ζητήσει δημόσια την παραίτησή της, μετά την περιβόητη δήλωση περί κινδύνου εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ το 2011) και επιχειρεί να βρει κοινούς κώδικες επικοινωνίας τόσο με τον ίδιο όσο και με το περιβάλλον του. Μια πρώτη προσπάθεια προσέγγισης έγινε στο τετ-α-τετ που είχε η Ελληνίδα επίτροπος με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης το φθινόπωρο. «Εκεί φάνηκε να λύνονται οι παρεξηγήσεις του παρελθόντος», λέει χαρακτηριστικά στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» άνθρωπος που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στο επιτελείο του κ. Τσίπρα.
ΠΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η κ. Δαμανάκη προχώρησε σε πιο συστηματική καλλιέργεια των επαφών της με τον ΣΥΡΙΖΑ, αρχής γενομένης από τα στελέχη με τα οποία είχε βρεθεί στο παρελθόν στις ίδιες πολιτικές επάλξεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, οι ανανεωτικοί Δημήτρης Παπαδημούλης και Γιάννης Μπαλάφας, οι οποίοι πάντως κάθε άλλο παρά μπαίνουν στη διαδικασία να προμοτάρουν στο εσωτερικό του κόμματος την πρώην αντιπρόεδρο της Βουλής, καθώς οι πληγές στις σχέσεις της με αρκετούς από τους άλλοτε συντρόφους, που πρωταγωνιστούν σήμερα στην καθημερινότητα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν κλείσει ακόμη. «Υπάρχει μια σημαντική ομάδα στελεχών, ιδιαίτερα στους κόλπους του Αριστερού Ρεύματος των Λαφαζάνη, Στρατούλη, που δεν θέλουν ούτε να την ακούν», σημειώνουν κύκλοι που πρόσκεινται στον Αλέξη Τσίπρα.
Ωστόσο, άπαντες αναγνωρίζουν πως μετά τις ευρωεκλογές, οπότε και θα προκύψει η νέα σύνθεση της Κομισιόν, ο πολιτικός χρόνος είναι πολύς και με βάση τα σημερινά δεδομένα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις πολιτικές ισορροπίες που θα έχουν διαμορφωθεί. Εξάλλου, οι ίδιοι οι σχεδιασμοί της κυρίας Δαμανάκη αναφορικά με το φλερτ που ξεκίνησε με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης βασίζονται στο σενάριο διενέργειας των εκλογών εντός του 2014 και της αναδιάταξης του κοινοβουλευτικού σκηνικού υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τότε, η Ελληνίδα επίτροπος, γνωρίζοντας άριστα την ανθρωπογεωγραφία και τις συνήθειες της Αριστεράς (αλλά και της Κεντροαριστεράς), θα κινείται στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της θέσης της. Ως εκ τούτου, πέραν της Κουμουνδούρου, θα ενεργοποιήσει εκ νέου τις διασυνδέσεις της σε ΔΗΜ.ΑΡ. και ΠΑΣΟΚ, ώστε να εξασφαλίσει στηρίγματα σε ολόκληρο το λεγόμενο «προοδευτικό τόξο», ανεξαρτήτως των όποιων πολιτικών εξελίξεων.
Σε ό,τι αφορά την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αν και μέχρι στιγμής δεν ανοίγει τα χαρτιά της, καθώς θεωρεί πως η σχετική συζήτηση είναι πρώιμη, κάθε άλλο παρά αδιαφορεί για την επίθεση φιλίας της επιτρόπου Αλιείας. Ενδεικτικό, άλλωστε, των προθέσεων της Κουμουνδούρου είναι το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη υπόθεση χειρίζεται αποκλειστικά ο έμπιστος συνεργάτης του κ. Τσίπρα, Νίκος Παππάς, ο οποίος και έχει αναλάβει εργολαβικά την επικοινωνία με την πρώην πρόεδρο του Συνασπισμού.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑ. Η επιχειρηματολογία των υπερμάχων της στήριξης της άλλοτε προέδρου του Συνασπισμού έχει ως βασικό άξονα την πολιτική φυσιογνωμία που θα πρέπει, σύμφωνα με τους εν λόγω κύκλους, να υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να αυξήσει την κυβερνησιμότητά του. «Είναι σαφές πως πριν και μετά τις εκλογές, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να εμφανιστεί ως ο νόμιμος κληρονόμος της Κεντροαριστεράς και της ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα», υπογραμμίζουν οι μυημένοι στα άδυτα του συστήματος Τσίπρα και συμπληρώνουν: «Ετσι, μια πιθανή επιλογή για ανανέωση της θητείας της Δαμανάκη θα ήταν απόλυτα συμβατή με τη λογική αυτή, καθώς πρόκειται για ένα πρόσωπο που, παρά τα όποια βαρίδια σέρνει μαζί του, λόγω της μετακίνησής της στο ΠΑΣΟΚ, συγκαταλέγεται στις πλέον γνώριμες φιγούρες του κεντροαριστερού χώρου».
ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ. Το μόνο βέβαιο, πάντως, είναι ότι η νυν επίτροπος, με δεδομένη και την ξεκάθαρη πρόθεση της Ν.Δ. να προωθήσει άλλο πολιτικό στέλεχος σε αυτό ζηλευτό (ειδικά εν μέσω της ρευστότητας που επικρατεί στην ελληνική πολιτική ζωή) πόστο, θα εξακολουθήσει να απευθύνεται σε ολόκληρο το συγγενές προς εκείνη ιδεολογικό φάσμα. Μάλιστα, όπως είναι σε θέση να γνωρίζουν τα «Π», εσχάτως έχει συνομιλήσει με κορυφαία στελέχη της κίνησης των «58», προφανώς για να είναι έτοιμη για παν ενδεχόμενο. «Δεν είναι τυχαίο ότι έχει εκφραστεί θετικά για αυτή την πρωτοβουλία», λένε τακτικοί συνομιλητές της επιτρόπου. Είναι γνωστές, εξάλλου, οι αγαστές σχέσεις που διατηρεί εδώ και χρόνια με πρόσωπα όπως ο Νίκος Μπίστης ή ακόμη και ο Κώστας Σημίτης, που «αγκάλιασε» από την πρώτη στιγμή τις σχετικές ζυμώσεις.
Οι «γαλάζιοι» αντίπαλοί της
Εδώ και μήνες έχει ξεκινήσει η παρέλαση των ονομάτων που υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να διαδεχθούν την κυρία Μαρία Δαμανάκη στις Βρυξέλλες. Δυνατά «παίζει» το όνομα του Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος απολαύει της εμπιστοσύνης του Αντώνη Σαμαρά. Φυσικά, η πιθανή προώθηση του κ. Στουρνάρα στην Κομισιόν έχει και εσωκομματικές παραμέτρους, αφού με τον τρόπο αυτό θα καταστεί εφικτή η εκπεφρασμένη επιθυμία του πρωθυπουργού να κρατήσει ενεργό πολιτικά τον υπουργό Οικονομικών και παράλληλα να αποφευχθούν οι γκρίνιες στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. «Αλλο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κι άλλο το ψηφοδέλτιο Επικρατείας», επισημαίνουν με νόημα οι παροικούντες τη «γαλάζια» Ιερουσαλήμ. Στο κάδρο των υποψηφίων έχει τοποθετηθεί και η Ντόρα Μπακογιάννη, με δεδομένη την ανάγκη διατήρησης των ισορροπιών στο στρατόπεδο του ισχυρού κυβερνητικού εταίρου. Οπως βέβαια γίνεται αντιληπτό, η τύχη αυτών των δύο «υποψηφιοτήτων» θα κριθεί εν πολλοίς από το αν η Ν.Δ. θα διατηρήσει τον ηγεμονικό της ρόλο στο εγχώριο κοινοβουλευτικό σκηνικό, μέχρι την περίοδο της ανάδειξης των νέων επιτρόπων.