Το ενδιαφέρον αρκετών ξένων Μέσων έχουν προσελκύσει οι αποκαλύψεις και τα σκάνδαλα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες. Ένα από αυτά είναι και οι New York Times, που με σημερινό τους δημοσίευμα αναλύουν την "χειραφέτηση" του δικαστικού συστήματος της χώρας μας, με ειδική μνεία στις εισαγγελείς Ελένη Ράικου και Πόπη Παπανδρέου. 

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα "με θέληση, οι Ελληνες δικαστές δουλεύουν ανεξάρτητα από τους πολιτικούς -και μερικές φορές αντιμετωπίζουν την παθητική αντίσταση τους- και κυνηγούν την διαφθορά σε μια βαθιά δεξαμενή τωρινών και πρώην υψηλόβαθμων αξιωματούχων και μελών της επιχειρηματικής ελίτ, οι οποίοι κάποτε θεωρούνταν ανέγγιχτοι". Με την κοινωνική αγανάκτηση που υπήρχε για την μείωση του μέσου εισοδήματος τη στιγμή που η "ελίτ" παρέμενε άθικτη "οι Έλληνες ζήτούν τιμωρία για εκείνους που λεηλάτησαν τον κρατικό κορβανά και έσπρωξαν την Ελλάδα κοντά στη χρεοκοπία".

"Ο συνδυασμός της ισχυρής δημόσιας επιθυμίας για κάθαρση και η αδύναμη κυβέρνηση έδωσε στους εισαγγελείς πολύ μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών από ό,τι είχαν στο πρόσφατο παρελθόν", σημειώνει ακόμη η αμερικανική εφημερίδα, ενώ κάνει ειδική αναφορά στις συλλήψεις του Δημήτρη Κοντομηνά, του Αγγελου Φιλιππίδη και αρκετών συνεργατών για την υπόθεση του ΤΤ, στη σύλληψη του Σωτήρη Εμμανουήλ για τις μίζες των υποβρυχίων και τονίζουν ότι για πρώτη φορά γίνεται έρευνα για σκάνδαλα σε εξοπλιστικά συμβόλαια, ενώ αναφέρονται και στην περίπτωση Λιάπη.

Τέλος, ιδιαίτερη είναι η αναφορά στις Ελένη Ράικου και Πόπη Παπανδρέου. "Στην πρώτη γραμμή αυτής της επιχείρησης, βρίσκονται οι δύο κορυφαίες εισαγγελείς για την διαφθορά, η 52χρονη Ελένη Ράικου και η 36χρονη Πόπη Παπανδρέου, γνωστή και ως «εξολοθρευτής» με αφορμή τις προσεκτικές και λεπτομερείς έρευνες της. Και οι δύο συμπλήρωσαν την αναφορά που καταδίκασε τον Ακη Τσοχατσόπουλο. Ωστόσο, όλο το δικαστικό σύστημα λαμβάνει ελάχιστη έως καθόλου στήριξη για τις προσπάθειες του. Ακόμη και εάν υπάρχει έκρηξη σκανδάλων, δεν γίνονται προσλήψεις αφήνοντας μόλις τέσσερις εισαγγελείς κατά της διαφθοράς, με τις υποθέσεις να είναι υπερβολικά πολλές. Σε ένα γραφείο τα τηλέφωνα έχουν όριο στις διεθνείς κλήσεις, υποχρεώνοντας τους αξιωματούχους που θέλουν πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς των υπόπτων, να παίρνουν τηλέφωνα από τα κινητά τους με δικό τους κόστος".