Του Γιάννη Αργυρού, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ
 
Φωτιές άναψε στο πολιτικό σκηνικό η τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για την εκλογή του 7ου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ τα κομματικά επιτελεία προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν τις προθέσεις και τη στρατηγική που θα ακολουθήσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Επισήμως, οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα υπογραμμίζουν σε όλους τους τόνους ότι «η Προεδρική εκλογή είναι πολύ μακριά. Μεσολαβούν οι κάλπες και προς το παρόν μένουμε σε όσα είπε ο πρόεδρος στη Βουλή». Ανεπισήμως, όμως, πρόσωπα που συνεργάζονται στενά με την ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου έχουν δημιουργήσει μια βάση κριτηρίων με τα οποία θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η κρίσιμη αυτή επιλογή του κόμματος.

Μάλιστα, αναζήτησαν και συνταγματική ενημέρωση για το εάν αλλάζουν τα δεδομένα της συγκεκριμένης ψηφοφορίας, καθώς έχουν προφυλακιστεί 6 βουλευτές της Χρυσής Αυγής, κατά το πρότυπο των αλλαγών στην αναγκαία κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αντίθετα με τον πήχη στα νομοσχέδια, που έχει κατέβει, για την εκλογή νέου Προέδρου θα χρειαστούν 200 θετικές ψήφοι αρχικά και 180 στην τρίτη ψηφοφορία.

Η πρόσφατη τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα ουσιαστικά ξεκαθάριζε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει σε κάθε περίπτωση την τακτική Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ στην υποψηφιότητα του Κάρολου Παπούλια. Συνεπώς, ακόμη και αν προταθεί ένα πρόσωπο της Αριστεράς στο οποίο δεν θα μπορούσε να πει «όχι» η Κουμουνδούρου, η «απάντηση» θα είναι «ναι» μεν, αλλά μετά τις κάλπες. Τα κορυφαία στελέχη του κόμματος θα ήθελαν πάντως να αποφευχθεί, για ευνόητους λόγους, αυτή η εκδοχή και οι προτάσεις Σαμαρά σε προσωπικότητες της Αριστεράς να πέσουν στο κενό μετά από άρνηση των ιδίων να είναι υποψήφιοι.

ΚΛΥΔΩΝΙΣΜΟΙ. Αντίθετα, εάν η κυβερνητική πρόταση γίνει αποδεκτή, τότε θα δημιουργούσε μεγάλους εσωκομματικούς κλυδωνισμούς, με αχαρτογράφητες επιπτώσεις στο εκλογικό μέτωπο.
Σαφώς μια υποψηφιότητα με ισχυρή δυναμική στο εσωτερικό της Κεντροαριστεράς είναι αυτή του Νίκου Κωνσταντόπουλου. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ είναι έμπειρος πολιτικός, που συνομιλεί τακτικά με όλες τις πλευρές της Βουλής, διακεκριμένος νομικός και θεωρείται μια πιθανή υποψηφιότητα όταν έρθει η ώρα, καθώς είναι ένα πρόσωπο που εκφράζει πλήρως τα ζητούμενα της Αριστεράς. Αλλωστε, ο κ. Κωνσταντόπουλος για λίγο είχε «χάσει το τρένο» και στην Προεδρική εκλογή του 2005, όταν η υποψηφιότητά του είχε συζητηθεί έντονα επί πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή, αλλά τελικά, για λόγους ισορροπιών, προτάθηκε ο Κάρολος Παπούλιας.

ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. Στην Κουμουνδούρου θα ήθελαν η πρότασή τους να εμπεριέχει στοιχεία αλλαγής, αιφνιδιασμού και πολιτικής ανατροπής, «επενδύοντας» ίσως και σε έναν συμβολισμό παρόμοιο με αυτόν που είχε επιλέξει ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1985 στο πρόσωπο του Χρήστου Σαρτζετάκη.
Ωστόσο, θεωρείται πολύ δύσκολο να βρεθεί μια υποψηφιότητα με αντίστοιχα πολιτικά χαρακτηριστικά και χωρίς το ρίσκο μελλοντικών παρενεργειών. Τέτοιο υψηλό συμβολισμό θα είχαν οι υποψηφιότητες των Μίκη Θεοδωράκη και Μανώλη Γλέζου, αλλά η προχωρημένη ηλικία και η επιβαρυμένη υγεία τους αποκλείουν κάθε σκέψη, καθώς θα αποτελούσαν έναν μόνιμο κίνδυνο πολιτικών εξελίξεων σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για τη χώρα.
Ωστόσο, στην Κουμουνδούρου δεν αποκλείουν ο Αλέξης Τσίπρας να αναζητήσει τελικά μια επιλογή-έκπληξη, ξεφεύγοντας ίσως από το πολιτικό προσωπικό. Τα ίδια πρόσωπα υπενθυμίζουν με νόημα το σκεπτικό των επιλογών του στις πρώτες παρουσίες του ως αρχηγού κόμματος στο προεδρικό μέγαρο.
Ενα αντίστοιχο ενδεχόμενο, πάντα με κριτήριο τον πολιτικό συμβολισμό, θα ήταν η επιλογή γυναίκας μετά από συνολικά 6 θητείες ανδρών Προέδρων της Δημοκρατίας τα τελευταία 40 χρόνια. Το όνομα της Μαρίας Δαμανάκη θεωρητικά θα μπορούσε να ήταν ψηλά στη λίστα. Τους τελευταίους μήνες, οι σχέσεις της με τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποκατασταθεί σε σημαντικό βαθμό. Ωστόσο, η αντιπαλότητα που είχε αναπτυχθεί τα προηγούμενα χρόνια έχει αφήσει έντονα τα σημάδια της, με αποτέλεσμα αρκετά στελέχη να τη θεωρούν «κόκκινο πανί» και «καμένο χαρτί» πολιτικά, παρότι διατηρεί τους αναγκαίους για την εκλογή ισχυρούς διαύλους επικοινωνίας τόσο με τα άλλα κόμματα της Κεντροαριστεράς όσο και με τη Ν.Δ.

Κριτήριο οι κάλπες

Βασικό κριτήριο για την τελική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά την Προεδρική υποψηφιότητα θα είναι οι κυβερνητικές συνεργασίες που θα έχουν προηγηθεί, εφόσον η κάλπη έχει δώσει ευνοϊκό αποτέλεσμα για την αντιπολίτευση, με προσωπικότητες τις οποίες θα είναι αδύνατο να αρνηθούν να στηρίξουν βουλευτές και άλλων κομμάτων. H πρώτη κατηγορία των ρεαλιστικών υποψηφιοτήτων αφορά πρόσωπα εκτός του κόμματος, όπως μια πρόταση για τον Κώστα Καραμανλή. Σε μια τέτοια περίπτωση, εκτός των «γαλάζιων» βουλευτών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, στήριξη θα έδιναν και οι βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Εναλλακτική υποψηφιότητα σε αυτή την κατηγορία είναι ο Φώτης Κουβέλης.  Ενα ακόμη γνωστό όνομα που ακούγεται στο παρασκήνιο είναι αυτό του Γεράσιμου Αρσένη. Από το περιβάλλον της Λούκας Κατσέλη είχε διαρρεύσει στο παρελθόν ότι ενδιαφερόταν για τη θέση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος -δεν ήταν άσχετη η πρόσφατη προειδοποίηση Τσίπρα στη Βουλή-, ωστόσο δεν αποκλείεται η υποψηφιότητα να είναι για ακόμη υψηλότερο αξίωμα, σε μια προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις και για τους κεντρογενείς βουλευτές και ψηφοφόρους. Από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ -γεγονός που προδιαθέτει όμως για ανατροπή του Ευάγγελου Βενιζέλου και αλλαγή πορείας του κόμματος- κάποιοι θα έβλεπαν, σε ένα ακραίο σενάριο, με πολλές πολιτικές καραμπόλες, μια πρόταση προς τα ιστορικά στελέχη του κόμματος Κώστα Λαλιώτη και Κώστα Σκανδαλίδη.