Του Νίκου Σίμου, Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Η απόφαση Σαμαρά να σταυροδοτούνται στο εξής οι υποψήφιοι στις ευρωεκλογές αποτελεί μία κίνηση-ματ, από πολιτικής πλευράς, πίσω από την οποία κρύβονται 4 σενάρια του εκλογικού οπλοστασίου του Μεγάρου Μαξίμου.

Κατ’ αρχάς, ως κίνηση αποσυντονίζει τον βασικό αντίπαλο της Ν.Δ., τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συγχρόνως τον υποχρεώνει να μεταβάλει τακτική σε μια στιγμή που υπολόγιζε ότι οι ευρωεκλογές θα ήταν ένας περίπατος, καθώς μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος θα ήθελε να εκδηλώσει τη διαμαρτυρία της για τα αποτελέσματα των Μνημονίων. Ομως η στιγμή κατά την οποία ο κ. Τσίπρας εξαναγκάζεται να ακολουθήσει νέα τακτική δεν είναι και η καλύτερη για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, αν σκεφτεί κανείς ότι οι από εδώ και πέρα κινήσεις του, μέχρι τις ευρωεκλογές, θα αφορούν νέες επιλογές προσώπων, όταν μάλιστα ήδη αντιμετωπίζει πρόβλημα στην επιλογή υποψηφίων. Και αν μεν στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση τους ορίζει τελικώς η περί τον κ. Τσίπρα ηγετική ομάδα, με παράκαμψη των εσωκομματικών δημοκρατικών διαδικασιών, δεν είναι το ίδιο για τις ευρωεκλογές, μετά τον πολιτικό χαρακτήρα τον οποίο έχει προσδώσει σε αυτές ο κ. Σαμαράς, μέσω του σταυρού προτίμησης!

ΕΞΑΜΗΝΟ

Η αιφνίδια κίνηση Σαμαρά αποδίδεται σε τέσσερις συγκεκριμένους λόγους, που διευκολύνουν τις πολιτικές κινήσεις του στο επόμενο εξάμηνο:

1 Στην περίπτωση που ο πρωθυπουργός και αρχηγός της Ν.Δ. αμφιταλαντεύεται για το αν θα προχωρήσει σε γενικές εκλογές πριν από τις ευρωεκλογές, με την καθιέρωση του σταυρού προτίμησης στην εκλογή των υποψηφίων ευρωβουλευτών πολιτικοποιεί τις εκλογές αυτές, πιστεύοντας:
(α) είτε ότι το εκλογικό σώμα θα εκτονωθεί, πολιτικώς, περισσότερο απ’ ό,τι προσφέρεται γι’ αυτό η χαλαρή ψήφος των ευρωεκλογών, αφού αναγκαστικώς τα κόμματα θα εντάξουν στα ψηφοδέλτιά τους και αναγνωρίσιμα πολιτικά πρόσωπα, που μπορούν να προσελκύσουν σταυρό. Και έτσι, η εκτόνωση αυτή θα επιτρέψει στις γενικές βουλευτικές εκλογές να γίνουν πιο νηφάλιες σκέψεις από τους ψηφοφόρους, καθώς θα πρόκειται για την ανάδειξη κυβέρνησης που θα τους κυβερνήσει.
(β) είτε ότι τα προβεβλημένα και αναγνωρίσιμα πολιτικά στελέχη που αναγκαστικώς θα ενισχύσουν τα ψηφοδέλτια των ευρωεκλογών -όπως προαναφέρθηκε- θα αποτελέσουν ένα είδος αμορτισέρ στην απόπειρα του εκλογικού σώματος να εκφράσει την οργή του στις ευρωεκλογές. Και αυτό διότι τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα θα έχουν μεγαλύτερη σχέση με τις κομματικές προτιμήσεις του εκλογικού σώματος. Οι ψηφοφόροι θα σκεφτούν πριν ψηφίσουν πού πρόσκεινται κομματικά, καθώς θα τους «ερεθίζουν» σ’ αυτό τα πολιτικά πρόσωπα. Και, εν πάση περιπτώσει, η πολιτικοποίηση των ευρωεκλογών θα εξαναγκάσει τους ψηφοφόρους να έχουν λιγότερο χαλαρή ψήφο. Ετσι, θα μπορεί να αποφευχθεί ένα καταστροφικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές για τη Ν.Δ., από το οποίο πολύ δύσκολα ένα κόμμα συνέρχεται συνήθως, λόγω του ψυχολογικού μειονεκτήματος που δημιουργείται για το κόμμα που χάνει με διαφορά...

2 Στην περίπτωση που ο κ. Σαμαράς δεν έχει αποφασίσει να πάει σε γενικές εκλογές πριν από τη μάχη για την Ευρωβουλή, θα μπορεί να δικαιολογήσει ενδεχόμενη ήττα των πολιτικών προσώπων που θα συμμετάσχουν στα ευρωψηφοδέλτια -και που μέσω αυτών τις πολιτικοποιεί για τους λόγους που προαναφέρθηκαν- με μεγαλύτερη άνεση απ’ ό,τι μία ήττα τους στις γενικές εκλογές. Το επιχείρημα εύλογο. Πρόκειται για εκλογές που δεν αναδεικνύουν κυβέρνηση και, επομένως, είναι φυσιολογικό να θέλει να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του το εκλογικό σώμα, χωρίς η αποδοκιμασία των πολιτικών προσώπων που συμμετέχουν στη συγκεκριμένη διαδικασία να έχει τον ίδιο πολιτικό αντίκτυπο με εκείνον που θα είχε μία αποδοκιμασία τους στις βουλευτικές εκλογές.

3 Στην περίπτωση που ο κ. Σαμαράς είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει τη συμβουλή εκείνων που του συστήνουν να προβεί σε έναν εκλογικό αιφνιδιασμό, δημιουργεί συνθήκες γενικής κομματικής επιστράτευσης, η οποία επιτρέπει μεγαλύτερες δυνατότητες διείσδυσης στο εκλογικό σώμα και επηρεασμού του από τη Ν.Δ. απ’ ό,τι θα επέτρεπε μία χαλαρή κάθοδος στις ευρωεκλογές με τη λίστα ή ακόμη και στην περίπτωση που, όπως αποφασίστηκε, οι υποψήφιοι θα τρέχουν για σταυροδοσία. Με άλλα λόγια, σε έναν προεκλογικό χρόνο όπου οι υποψήφιοι θα τρέχουν για τον σταυρό και για βουλευτικές αλλά και για εκλογές για την Ευρωβουλή:

(α) δημιουργείται μεγαλύτερη συσπείρωση των στελεχών του κόμματος
(β) προκαλείται μεγαλύτερη και σε βάθος χρόνου και σε έκταση κινητοποίηση του κομματικού μηχανισμού και των υποψηφίων,
(γ) εξαναγκάζονται όλοι να συμμετάσχουν στον προεκλογικό αγώνα, χωρίς τις αντιμνημονιακές επιφυλάξεις που επέφεραν ρωγμές στην κομματική συνοχή. Αλλωστε, περισσότερο παρά ποτέ θα είναι εμφανής στον ορίζοντα η «συγκολλητική ουσία» της προσδοκώμενης εξουσίας...


Ανοικτό θέμα οι πρόωρες εθνικές κάλπες

Κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, ο εκλογικός αιφνιδιασμός θα είχε τη δική του λογική, πέραν των όσων προαναφέρθηκαν. Ανεξαρτήτως του αν η Ν.Δ. εμφανίζεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις να υπολείπεται του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και στο όριο του στατιστικού λάθους, εν τούτοις ενσωματώνει συγκεκριμένα θετικά στοιχεία που προκύπτουν από τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών.

Το πρώτο στοιχείο είναι ότι εξακολουθεί ο κ. Σαμαράς να θεωρείται καταλληλότερος για πρωθυπουργός. Σε ορισμένες δημοσκοπήσεις και με διαφορά από τον κ. Τσίπρα. Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι στο εκλογικό σώμα εξακολουθεί να επικρατεί η αντίληψη πως η αναγκαία πολιτική σταθερότητα δεν είναι δυνατή χωρίς τη συμμετοχή του Αντώνη Σαμαρά. Το τρίτο στοιχείο είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θεωρείται από το εκλογικό σώμα έτοιμη να κυβερνήσει. Πράγμα το οποίο μεταφράζεται: (α) σε αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα προς εφαρμογήν, (β) στη λαϊκή πεποίθηση ότι ο κ. Τσίπρας δεν διαθέτει την εμπειρία εκείνη που επιβάλλουν οι πολύ δύσκολες σημερινές περιστάσεις.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Επιπλέον, και αυτό είναι το τέταρτο σημείο στο οποίο αξίζει να σταθεί κανείς, δεν στερείται αλήθειας ότι η απόφαση για σταυροδότηση των υποψηφίων υποκρύπτει κατ’ αρχάς έναν οικονομικό λόγο. Ενώ στην περίπτωση της λίστας με σειρά εκλογιμότητος, κατ’ επιλογήν του αρχηγού του κόμματος, τις βασικές δαπάνες του προεκλογικού αγώνα τις επωμιζόταν το κόμμα, τώρα με τη σταυροδοσία αντιστρέφονται οι όροι και οι ενδιαφερόμενοι να εκλεγούν είναι εκείνοι που θα επωμισθούν το μεγαλύτερο βάρος μιας προεκλογικής δαπάνης, ειδικώς δε εκείνοι που χρήζουν μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας. Αυτή η μεταβολή οικονομικών συνθηκών στον προεκλογικό αγώνα έχει πλέον λογική, καθώς τα κόμματα και χρωστούν τεράστια ποσά στις τράπεζες, αλλά και έχουν ξεμείνει από ρευστό, με αποτέλεσμα να καθυστερείται ακόμη και η καταβολή των μισθών των υπαλλήλων τους.