Και όμως υπάρχει μια χώρα όπου το να γράφεις το όνομα κάποιου με κόκκινο μελάνι είναι σχεδόν taboo και απαγορευμένο ηθικά.
Στην Κορέα λοιπόν είναι μια συνηθισμένη δεισιδαιμονία ότι εάν το όνομα ενός ατόμου είναι γραμμένο με κόκκινο χρώμα, τότε ο θάνατος ή η κακή τύχη θα έρθουν σε αυτό το πρόσωπο πολύ σύντομα.

Υπάρχουν μερικοί λόγοι για τους οποίους οι Κορεάτες πιστεύουν αυτόν τον τρομερό μύθο. Σε πολλές ασιατικές χώρες, το κόκκινο συσχετίζεται συνήθως με το θάνατο (όπως το μαύρο σχετίζεται με το θάνατο στις δυτικές χώρες). Πρώτον, το αίμα είναι κόκκινο έτσι το κόκκινο μελάνι από ένα στυλό θυμίζει αίμα που είναι ένα σημάδι πόνου και θανάτου.

Δεύτερον, όταν κάποιος πεθάνει, το όνομά του εγγράφεται στο οικογενειακό μητρώο και στα "στεφάνια" της κηδείας με κόκκινο μελάνι. Πιστεύεται ότι αυτή η πρακτική διώχνει τα κακά πνεύματα. Όταν όμως το όνομα ενός ζωντανού είναι γραμμένο με κόκκινο χρώμα συμβαίνει το αντίστροφο.

Η μόνη φορά που το κόκκινο μελάνι θεωρείται αποδεκτό είναι όταν χρησιμοποιείται σε μια σφραγίδα ονόματος κάτι που χρησιμοποιείται συχνά αντί των υπογραφών στην Κορέα. Επιπλέον η κόκκινη σφραγίδα κάνει ένα έγγραφο επίσημο.
Οπότε αρκετά συχνά συνιστάται στους τουρίστες που επισκέπτονται την Κορέα να συμμορφώνονται με την σωστή χρήση του κόκκινου μελανιού ώστε να σέβονται την τοπική παράδοση.

Κάποιος μπορεί να γράψει ελεύθερα με κόκκινο στυλό αρκεί να μην είναι το όνομα ενός ζωντανού ανθρώπου. Επίσης όταν δίνετε ένα δώρο, θεωρείται εξίσου αγενές και ασεβές να γράψετε το όνομα του ατόμου στην κάρτα με κόκκινο μελάνι.