Νέα Υόρκη: 50.000 μέλισσες μιλούν για τους ανθρώπους
Ο καλλιτέχνης Γουίλεϊ «στέλνει» μέλισσες να χορεύουν σε σχολεία, μουσεία και δημοτικά κτήρια από το Σαν Ντιέγκο έως την Ουάσιγκτον
Η μούσα του καλλιτέχνη Μάθιου Γουίλεϊ στην αρχή της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας ήταν μια μέλισσα που μια μέρα μπήκε μέσα στο διαμέρισμά του από το παράθυρο.
Η μέλισσα που μπήκε στο δωμάτιό του στα τέλη της άνοιξης του 2008, συνεπήρε τον τοιχογράφο που εδρεύει στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησε μια αποστολή για να επισημάνει τις αυξανόμενες απειλές για τους επικονιαστές ζωγραφίζοντας στο χέρι 50.000 μέλισσες σε κτήρια σε όλο τον κόσμο.
Έχοντας αποδώσει περισσότερα από 5.500 έντομα σε 30 τοιχογραφίες και εγκαταστάσεις τα τελευταία πέντε χρόνια, ο Γουίλεϊ λέει ότι η πανδημία του κορωνοϊού έχει κάνει τους ανθρώπους πιο δεκτικούς στην αίσθηση αλληλεξάρτησης που στοχεύει να αναδείξει.
«Από την κατάθλιψη ή τον εθισμό, στην κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση των ωκεανών από τα πλαστικά, στον συστημικό ρατσισμό, είναι επιλογή μας να διαχωρίσουμε όλα αυτά τα αλληλλοσυνεδόμενα προβλήματα σε κομμάτια που τα καθιστούν δυσκολότερα να επιλυθούν», δήλωσε ο Γουίλεϊ.
«Μια μέλισσα σκέφτεται πάντα την ευημερία της κυψέλης της. Είναι στο ένστικτό της. Αλλά οι άνθρωποι έχουν την επιλογή. Πρέπει λοιπόν να επιλέξουμε να δούμε πόσο συνδεδεμένα είναι όλα τα προβλήματά μας».
Ο Γουίλεϊ κάποτε ασχολούνταν κυρίως με τοιχογραφίες υψηλών προδιαγραφών σε νυχτερινά κέντρα, αθλητικούς χώρους ή πολυτελή σπίτια, όταν το 2015 ζωγράφισε την πρώτη του τοιχογραφία μελισσών σε ένα κτήριο με στιλ του 1920 στη Λαμπέλε της Φλόριντα. Οι περαστικοί άρχισαν να δωρίζουν χρήματα, φαγητό και καφέ για να υποστηρίξουν το έργο διάρκειας 10 εβδομάδων.
Έκτοτε, ο Γουίλεϊ «έστειλε» μέλισσες να χορεύουν σε σχολεία, μουσεία και δημοτικά κτήρια από το Σαν Ντιέγκο έως την Ουάσιγκτον. Τον Οκτώβριο, ολοκλήρωσε το πρώτο του διεθνές έργο σε ένα σχολείο στη νότια Αγγλία, αφού ένας 15χρονος μαθητής του έγραψε όταν ανακάλυψε την ιστοσελίδα του έργου Good of the Hive.
Με τις μέλισσες και άλλα έντομα να απειλούνται από τη χρήση φυτοφαρμάκων έως την απώλεια οικοσυστημάτων και την κλιματική αλλαγή, ο Γουίλεϊ ελπίζει ότι τα προγραμματισμένα έργα από την Ιταλία έως την Ινδία θα ωθήσουν περισσότερους ανθρώπους να επανεξετάσουν τη σχέση τους με τη φύση καθώς και μεταξύ τους.
«Δεν ζωγραφίζω μέλισσες», είπε ο Γουίλεϊ. «Μας ζωγραφίζω».
Η μέλισσα που μπήκε στο δωμάτιό του στα τέλη της άνοιξης του 2008, συνεπήρε τον τοιχογράφο που εδρεύει στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησε μια αποστολή για να επισημάνει τις αυξανόμενες απειλές για τους επικονιαστές ζωγραφίζοντας στο χέρι 50.000 μέλισσες σε κτήρια σε όλο τον κόσμο.
Έχοντας αποδώσει περισσότερα από 5.500 έντομα σε 30 τοιχογραφίες και εγκαταστάσεις τα τελευταία πέντε χρόνια, ο Γουίλεϊ λέει ότι η πανδημία του κορωνοϊού έχει κάνει τους ανθρώπους πιο δεκτικούς στην αίσθηση αλληλεξάρτησης που στοχεύει να αναδείξει.
«Από την κατάθλιψη ή τον εθισμό, στην κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση των ωκεανών από τα πλαστικά, στον συστημικό ρατσισμό, είναι επιλογή μας να διαχωρίσουμε όλα αυτά τα αλληλλοσυνεδόμενα προβλήματα σε κομμάτια που τα καθιστούν δυσκολότερα να επιλυθούν», δήλωσε ο Γουίλεϊ.
«Μια μέλισσα σκέφτεται πάντα την ευημερία της κυψέλης της. Είναι στο ένστικτό της. Αλλά οι άνθρωποι έχουν την επιλογή. Πρέπει λοιπόν να επιλέξουμε να δούμε πόσο συνδεδεμένα είναι όλα τα προβλήματά μας».
Ο Γουίλεϊ κάποτε ασχολούνταν κυρίως με τοιχογραφίες υψηλών προδιαγραφών σε νυχτερινά κέντρα, αθλητικούς χώρους ή πολυτελή σπίτια, όταν το 2015 ζωγράφισε την πρώτη του τοιχογραφία μελισσών σε ένα κτήριο με στιλ του 1920 στη Λαμπέλε της Φλόριντα. Οι περαστικοί άρχισαν να δωρίζουν χρήματα, φαγητό και καφέ για να υποστηρίξουν το έργο διάρκειας 10 εβδομάδων.
Έκτοτε, ο Γουίλεϊ «έστειλε» μέλισσες να χορεύουν σε σχολεία, μουσεία και δημοτικά κτήρια από το Σαν Ντιέγκο έως την Ουάσιγκτον. Τον Οκτώβριο, ολοκλήρωσε το πρώτο του διεθνές έργο σε ένα σχολείο στη νότια Αγγλία, αφού ένας 15χρονος μαθητής του έγραψε όταν ανακάλυψε την ιστοσελίδα του έργου Good of the Hive.
Με τις μέλισσες και άλλα έντομα να απειλούνται από τη χρήση φυτοφαρμάκων έως την απώλεια οικοσυστημάτων και την κλιματική αλλαγή, ο Γουίλεϊ ελπίζει ότι τα προγραμματισμένα έργα από την Ιταλία έως την Ινδία θα ωθήσουν περισσότερους ανθρώπους να επανεξετάσουν τη σχέση τους με τη φύση καθώς και μεταξύ τους.
«Δεν ζωγραφίζω μέλισσες», είπε ο Γουίλεϊ. «Μας ζωγραφίζω».
